Αφήνουμε πίσω μας το πανέμορφο τοξωτό γεφύρι του Κόκκορου, το οποίο χτίστηκε το 1750, και κατευθυνόμαστε προς το Τσεπέλοβο. Η διαδρομή στη φύση, η αύρα του Ζαγορίου, το δροσερό αεράκι, το οποίο κάποιες φορές γίνεται πιο έντονο, μας προδιαθέτει να απολαύσουμε το τοπίο με χαλαρή διάθεση.
Σε περίπου 20 λεπτά, και αφού έχουμε περάσει τη διασταύρωση για το Καπέσοβο, φτάνουμε στο Τσεπέλοβο. Αφήνουμε το αυτοκίνητο στην είσοδο του οικισμού. Το ραντεβού μας με τον Δημήτρη Ιωαννίδη και τον Γιώργο Κήττα είναι στην πλατεία. Δύο πελώρια πλατάνια, με τα λιγοστά φύλλα που τους έχουν απομείνει, κάνουν το δικό τους παιχνίδι με το φως.
Είμαστε στα τέλη του φθινοπώρου και η θερμοκρασία το βράδυ κινείται κοντά στο μηδέν. Παρόλα αυτά, τα μαγαζιά της πλατείας αποτελούν προορισμό τόσο για τους επισκέπτες της ευρύτερης περιοχής, όσο και για τους κατοίκους των Ιωαννίνων, οι οποίοι έρχονται εδώ για να απολαύσουν όμορφες στιγμές μακριά από την πόλη, αλλά και για να γευτούν νόστιμες συνταγές με βάση τις τοπικές πρώτες ύλες.
Το σήμα κατατεθέν
«Πάμε στο φαρμακείο», λέει ο Δημήτρης και πράγματι λίγα μετρά μετά την πλατεία, στο πλάι της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου, υπάρχει ένα πανέμορφο πέτρινο κτίριο, με μπλε παράθυρα και αυλή. Η χειροποίητη επιγραφή πάνω από την πόρτα αναγράφει: «Τσούφλειο Φαρμακείο, 1874». «Πρόκειται για ένα κτήριο-σήμα κατατεθέν του χωριού μας», θα μάς πει ο Δημήτρης, ο οποίος είναι πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Τσεπελόβου. Αρχικά μένουμε στον περιβάλλοντα χώρο και μαθαίνουμε ενδιαφέροντα στοιχεία για αυτό το πανέμορφο κτήριο. «Ο Αναστάσιος Τσούφλης αποτελεί εθνικό ευεργέτη, ο οποίος ξενιτεύτηκε με τον αδελφό του στη Μολδαβία, έκανε τεράστια περιουσία, και τη δώρισε εξ` ολοκλήρου στο ελληνικό κράτος. Στη γενέτειρα τους, στο Τσεπέλοβο, έχτισαν και λειτούργησαν, το 1874, το φαρμακείο που στην πορεία των χρόνων, γύρω στο 1950, μετατράπηκε σε ταχυδρομείο».
Δημοτική Πινακοθήκη
Σήμερα, και αφού παρέμεινε κλειστό για μερικά χρόνια, λειτουργεί ως χώρος τέχνης, φιλοξενώντας στους δύο του ορόφους του μία έκθεση σύγχρονης τέχνης, αλλά και μία έκθεση φωτογραφίας. Ειδικότερα, στον πρώτο όροφο του κτηρίου, μπορεί κανείς να θαυμάσει 17 έργα του διακεκριμένου Πέτρου Παπαβασιλείου, ο οποίος καταγόταν από το Τσεπέλοβο. Ο Παπαβασιλείου, μετά τις σπουδές του στην ΑΣΚΤ, με καθηγητές τον Γιάννη Μόραλη στη ζωγραφική και τον Γιάννη Κεφαλληνό στη χαρακτική, συνέχισε τις σπουδές του στην Ιταλία. Ο Γιώργος Κήττας, ιδιοκτήτης του εστιατορίου «Μικρή Άρκτος» στην πλατεία, είναι ο ταμίας του Πολιτιστικού Συλλόγου. Κατόπιν τηλεφωνήματος για ραντεβού, μπορεί να ανοίξει το φαρμακείο – γκαλερί σε όποιον θέλει να επισκεφτεί την έκθεση (τηλ.: 6946898587).
«Εκτός από την έκθεση Παπαβασιλείου, στο ισόγειο εκτίθενται φωτογραφικά έργα από μη επαγγελματίες φωτογράφους από το χωριό», θα μας πει ο Γιώργος, ο οποίος μεγάλωσε στο Τσεπέλοβο και, πλέον, μετά από μία περιήγηση ως επαγγελματίας σε Αγγλία και Ελβετία, αποφάσισε να επιστρέψει εδώ και να ασχοληθεί με την οικογενειακή τους επιχείρηση, το εστιατόριο στην πλατεία του χωριού. «Ως παιδί θυμάμαι να περνάμε ατελείωτες ώρες εδώ και σήμερα είμαι πολύ χαρούμενος που αυτό το κτήριο αποτελεί ένα ζωντανό κύτταρό του χωριού μας με σημαντικό πολιτιστικό αποτύπωμα», μας επισημαίνει, δίχως να σταματάει λεπτό να μάς δίνει πληροφορίες για το χωριό, αλλά και για άλλα σημεία που θα έχει ενδιαφέρον να επισκεφτούμε.
Ο Βηλαράς και το Τσεπέλοβο
Κάτι ακόμη ενδιαφέρον που συναντάμε στο Φαρμακείο είναι ότι στο πλάι της κεντρικής εισόδου, βρίσκεται ο τάφος του Ιωάννη Βηλαρά. «Ο Βηλαράς, ο οποίος ζούσε στα Ιωάννινα, μετά το θάνατο του Αλή Πασά, βρίσκει καταφύγιο στο Τσεπέλοβο, όπου ασχολείται με την οργάνωση του Αγώνα στην Ήπειρο, μέχρι και τον θάνατό του, το 1823.»
