Από τη στιγμή που θα μπεις στον αστερισμό του, το Παρίσι είναι πόλη που θα σε απορροφήσει πλήρως. Ό,τι κι αν έχεις σχεδιάσει πηγαίνοντας εκεί ενδέχεται να αναθεωρηθεί, καθώς θα ξεπηδάνε δεκάδες καινούριες πιθανότητες για το πώς να περάσεις τον χρόνο σου –ειδικά αν οι μέρες του ταξιδιού είναι μετρημένες. Μιλάμε άλλωστε για μία από τις κατεξοχήν παγκόσμιες μητροπόλεις, η οποία δεν κουβαλάει μόνο μεγάλη και σημαντική ιστορία, αλλά κι ένα έντονο παρόν.

52

Ένα πράγμα που δείχνει πάντως να διαπερνά κάθε έκφανση της παριζιάνικης ζωής, είναι η ισχυρή κουλτούρα του καφέ. Πρόκειται για καθοριστικό στοιχείο ταυτότητας της γαλλικής πρωτεύουσας, το οποίο για μας τους Έλληνες τυγχάνει και εξαιρετικά οικείο, καθώς προερχόμαστε κι εμείς από μια χώρα που έχει σε περίοπτη θέση τον καφέ και την όλη κοινωνικοποίηση που λαμβάνει χώρα γύρω του.

Έτσι, δεν είναι τυχαίο που πολλά καφέ έχουν γίνει με τον καιρό τόσο εμβληματικά όσο και το ίδιο το Παρίσι, παραβγαίνοντας σε φήμη τα διάσημα ιστορικά του μνημεία: το να κάτσεις στο τάδε σημείο, μπορεί να θεωρείται εξίσου σημαντικό με το να δεις τη Νοτρ Νταμ. Οι επιλογές, φυσικά, δεν είναι λίγες. Υπάρχουν ωστόσο και κάποια μέρη με λίγο-πολύ «κοινή αποδοχή».

Café Procope

Ξεκινώντας από το 1686, είναι ένα από τα παλιότερα καφέ του Παρισιού. Το άνοιξε ο Σικελός σεφ Procopio Cutò, ο οποίος δεν το βάφτισε όμως από το όνομά του, αλλά από τον Βυζαντινό λόγιο και ιστορικό Προκόπιο, καθώς του έτρεφε ιδιαίτερο θαυμασμό.

Ο Cutò είχε εξαιρετική φήμη ως μάγειρας, οπότε το μαγαζί ευτύχησε να γίνει διάσημο ήδη από τα δικά του χρόνια, τόσο για το φαγητό του, όσο και για τον καφέ, που φαινόταν ως κάτι ιδιαίτερα εξωτικό στη γαλλική αριστοκρατία της εποχής. Γι’ αυτό και η πελατεία που είχε κατά καιρούς θεωρείται ασυναγώνιστη: εδώ καθόταν λ.χ. η Μαρία Αντουανέτα και ο Μέγας Ναπολέων, ακόμα και πρωτοπόροι του Διαφωτισμού σαν τον Βολταίρο ή πατέρες της αμερικανικής ανεξαρτησίας όπως ο Thomas Jefferson.

Το σημερινό μαγαζί είναι βεβαίως ανακαινισμένο, ωστόσο διατηρεί ατμόσφαιρα 18ου αιώνα και διακρίνεται για τους κρυστάλλινους πολυελαίους του. Σώζεται μάλιστα ακόμα το τραπέζι όπου συνήθιζε να κάθεται ο Βολταίρος, το οποίο εκτίθεται ως αξιοθέατο. Στις μέρες μας λειτουργεί περισσότερο σαν εστιατόριο, εξακολουθεί ωστόσο να σερβίρει και καφέ τα απογεύματα, που μπορείτε να απολαύσετε συνοδεία κάποιου από τα διάσημα γλυκά του, όπως την τάρτα καφέ ή το τιραμισού Procopio.

Ωράριο: 12.00 – 12.00
Πιο κοντινό μετρό: Odéon

Café de Flore

Ιδρυμένο κατά τη δεκαετία του 1880 στο διάσημο βουλεβάρτο Σαιν-Ζερμαίν, το Café de Flore πήρε το όνομά του από τη Φλώρα, τη ρωμαϊκή θεά της βλάστησης και των λουλουδιών, γενόμενο τόπος συνάντησης για τους ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών, ενίοτε και για πολιτικούς: στα 1899, ας πούμε, ο αμφιλεγόμενος Charles Maurras έγραψε ένα ολόκληρο βιβλίο καθισμένος στον πρώτο όροφο, όπου υποδεχόταν τους βασιλόφρονες φίλους του για καφέ και συζητήσεις.

Τη μεγαλύτερη αίγλη, ωστόσο, το Café de Flore την κέρδισε κατά τον 20ό αιώνα, όταν αναπαλαιώθηκε σε μοντέρνο Αρ Ντεκό ρυθμό κι αναγορεύτηκε σε στέκι για ζωγράφους σαν τον Pablo Picasso, για φιλοσόφους σαν τον Jean-Paul Sartre ή για τον André Breton και τους Σουρεαλιστές που συνασπίστηκαν γύρω του. Ο ποιητής Jacques Prévert έγραφε συχνά τα έργα του στους καταλόγους και στις χαρτοπετσέτες, ενώ εκεί σύχναζε και ο μετέπειτα πρωθυπουργός της Κίνας Zhou en-Lai, όσο ζούσε στο Παρίσι. Αργότερα, στους θαμώνες θα συγκαταλέγονταν και σταρ του σινεμά όπως η Lauren Bacall, μέχρι και μεγιστάνες, σαν τον πρόεδρο της FIAT Gianni Agnelli. Το ίδιο το Café de Flore, εντωμεταξύ, έχει αποδεχθεί τη σύνδεση με τα γράμματα και τις τέχνες, θεσπίζοντας το δικό του λογοτεχνικό βραβείο (Prix de Flore), το οποίο απονέμεται σε ετήσια βάση από το 1994.

Ο σημερινός κατάλογος, πέρα από τον σήμα κατατεθέν εσπρέσο και την περίφημη σοκολάτα Βιενουά, περιλαμβάνει βουτυρένια μπισκότα, μπάρες με σοκολάτα, εξαιρετικές τάρτες φρούτων, αλλά και προφιτερόλ.

Ωράριο: 07.30 – 01.30
Πιο κοντινό μετρό: Saint-Germain-Des-Prés

Les Deux Magots

Ο μεγάλος αντίζηλος του Café de Flore, με το οποίο υπάρχει ένα διαρκές, αν και άτυπο, «ντέρμπι» για το ποιο από τα δύο είναι το κατεξοχήν στέκι της παριζιάνικης διανόησης. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι το λογοτεχνικό βραβείο του Café de Flore μιμείται αυτό που δίνει το Les Deux Magots ήδη από το 1933, επίσης σε ετήσια βάση.

Το Les Deux Magots βρίσκεται κι αυτό στο Σαιν-Ζερμαίν, απέναντι σχεδόν από τον ανταγωνιστή του. Άνοιξε το 1884 σερβίροντας καφέ και λικέρ και είχε ως θαμώνες πολλούς από τους ίδιους ανθρώπους που σύχναζαν στο Café de Flore. Ιδιαίτερη προτίμηση του έδειξαν συγγραφείς σαν τον Ernest Hemingway, τον Albert Camus και τον James Joyce, ενώ λέγεται ότι όταν ο Jean-Paul Sartre και η Simone de Beauvoir δεν συζητούσαν για φιλοσοφικά και κοινωνικά θέματα στο Café de Flore, προτιμούσαν αυτό για τα ρομαντικά τους ραντεβού. Εδώ σύχναζε επίσης ο Salvador Dali, ενώ αν το επισκεφθείτε κάποιος θα σας διηγηθεί σίγουρα και τα όσα έγιναν τη βραδιά που ο Hemingway τσακώθηκε με τον F. Scott Fitzgerald για λογοτεχνικά ζητήματα.

Στις μέρες μας το Les Deux Magots εξακολουθεί να αποτελεί στέκι για την παριζιάνικη ελίτ, προσελκύοντας όμως και πολλούς τουρίστες, οι οποίοι το αντιμετωπίζουν ως αξιοθέατο. Είθισται πάντως να κρατάτε τουλάχιστον μία εφημερίδα, αν πάτε να κάτσετε εκεί. Κι αν το επισκεφθείτε χειμώνα, δεν πρέπει να χάσετε την ευκαιρία να δοκιμάσετε τη ζεστή του σοκολάτα –θεωρείται ανάμεσα στις καλύτερες σε όλο το Παρίσι.

Ωράριο: 07.30 – 01.00
Πιο κοντινό μετρό: Saint-Germain-Des-Prés

Le Fouquet’s

Ίσως η πιο διάσημη μπρασερί στην περιοχή των Ηλυσίων Πεδίων. Άνοιξε το 1899 ως καφενείο-στέκι όσων έρχονταν στο Παρίσι ως εσωτερικοί μετανάστες από την περιοχή της Αλσατίας, σύντομα όμως εξελίχθηκε σε κάτι πολύ μεγαλύτερο.

Στο Le Fouquet’s έγραψε ο James Joyce το γνωστό μυθιστόρημά του «Finnegans Wake», εδώ όμως σύχναζαν και πολλοί ηθοποιοί, σαν την Catherine Deneuve, τη Sophia Lauren, τον Gérard Depardieu, τον Kirk Douglas και τον Marcello Mastroianni.

Το 1988 το γαλλικό Υπουργείο Πολιτισμού ανακήρυξε το Le Fouquet’s σε εθνικό μνημείο, γεγονός που του εξασφαλίζει σταθερή ροή τουριστών, οι οποίοι απολαμβάνουν εκεί καφέ, φαγητό ή κάποιο κοκτέιλ.

Ωράριο: 07.30 – 01.00
Πιο κοντινό μετρό: George V

Café de la Paix

Το όνομά του σημαίνει «Καφέ της Ειρήνης» και έχει κι αυτό τόσο μεγάλη ιστορία, ώστε η γαλλική κυβέρνηση το ανακήρυξε σε ιστορική θέση της πρωτεύουσας, το 1975. Λειτουργεί στο εσωτερικό του περίφημου ξενοδοχείου Le Grand Hotel.

Το Café de la Paix άνοιξε το 1872 με πρωτοποριακή διακόσμηση σε ρυθμό Μπελ Επόκ, η οποία έφερε την υπογραφή του Charles Garnier (του αρχιτέκτονα δηλαδή που έχτισε την Όπερα του Παρισιού). Έκτοτε έγινε αγαπημένο στέκι για συγγραφείς, πολιτικούς και ανθρώπους της τέχνης, ενώ σε αυτό βρέθηκαν για τον καφέ τους ακόμα και βασιλιάδες –σαν τον Εδουάρδο τον 7ο της Βρετανίας.

Ο Oscar Wilde έκατσε επίσης εδώ, όπως και ο Henry James, αλλά και ο θρυλικός τενόρος Enrico Caruso. Αλλά η πιο ιδιαίτερη ιστορική πινελιά γράφτηκε στα τέλη του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου, όταν ο στρατηγός Σαρλ Ντε Γκολ σταμάτησε για μια ομελέτα, καθώς έκανε τη θριαμβευτική του είσοδο στην απελευθερωμένη από τους Ναζί πρωτεύουσα.

Ωράριο: 08.00 – 23.00
Πιο κοντινό μετρό: Opera

Angelina

Μία από τις πιο σικ μπρασερί της γαλλικής πρωτεύουσας. Δεν είναι τυχαίο ότι την προτιμούσαν για τον καφέ τους φιγούρες σαν την Coco Chanel και την Audrey Hepburn, αλλά και διανοητές όπως ο Marcel Proust, συγγραφέας του περίφημου «Αναζητώντας τον Χαμένο Χρόνο».

Αν βρεθείτε εδώ, ωστόσο, μην αρκεστείτε σε έναν απλό καφέ. Πρέπει οπωσδήποτε να γευτείτε τη ζεστή σοκολάτα αν είναι χειμώνας, καθώς αποτελεί ισχυρό σήμα κατατεθέν του Angelina, μαζί βέβαια με τα κρουασάν βουτύρου του.

Ωράριο: 10.00 – 19.00
Πιο κοντινό μετρό: Tuileries

Café de La Rotonde

Όταν ο Picasso και ο Hemingway βαριούνταν τα γνωστά καφέ (το Flore ή το Deux Magots), πήγαιναν στο Μονπαρνάς να κάτσουν στο Café de La Rotonde.

Το καφέ άνοιξε το 1911 κι ένας λόγος που έγινε διάσημο ανάμεσα στους καλλιτέχνες του Παρισιού ήταν ότι η ιδιοκτησία έκανε τα στραβά μάτια όταν τα οικονομικά τους πήγαιναν χάλια και έκλεβαν μπαγκέτες για να φάνε. Δεχόταν επίσης πληρωμή σε πίνακες αν ήσουν ζωγράφος, κάτι που ενίοτε αποδείχθηκε ανέλπιστα προσοδοφόρο.

Στις μέρες μας, το καφέ διατηρεί τόσο την ατμόσφαιρά του, όσο και την αίγλη του, θεωρούμενο προορισμός για όσους αγαπούν την πιο μποέμ πλευρά της παριζιάνικης ζωής. Εδώ, μάλιστα, διάλεξε και ο Εμμανουέλ Μακρόν να γιορτάσει, όταν κέρδισε τις εκλογές του 2017 που τον αναγόρευσαν σε νυν Πρόεδρο της Γαλλίας. Μπορείτε επίσης να το συνδυάσετε με μια βόλτα για ψώνια στο Le Bon Marché, καθώς βρίσκεται δίπλα.

Ωράριο: 07.30 – 12.00
Πιο κοντινό μετρό: Jaurès

La Palette

Ένα ακόμα καφέ του Παρισιού με επίσημο στάτους ιστορικού μνημείου (από το 1984), το La Palette ξεκίνησε ως στέκι των φοιτητών της Σχολής Καλών Τεχνών, για να εξελιχθεί σε αγαπημένη καφετέρια του Pablo Picasso. Αργότερα θα σύχναζε εκεί και ο Πρόεδρος της Γαλλίας Ζακ Σιράκ.

Στις μέρες μας αποτελεί σημαίνοντα τουριστικό προορισμό, αλλά κι ένα μέρος που μπορείτε να δείτε αγαπημένους αστέρες του Χόλιγουντ σαν τον Harrison Ford ή την Julia Roberts να κάθονται στο δίπλα τραπέζι. Είναι επίσης ένα οικονομικό μέρος, τηρουμένων των αναλογιών, καθώς εδώ ένας καφές κι ένα ελαφρύ σνακ δεν θα σας ξεπαραδιάσουν.

Ωράριο: 08.00 – 02.00
Πιο κοντινό μετρό: Odéon

Café Tournon

Κοντά στους Κήπους του Λουξεμβούργου, είναι ένα ακόμα μέρος με ιστορία σημαντικών επισκεπτών, που όμως δεν έγινε ποτέ αναλόγως γνωστό, όσο λ.χ. τα υπόλοιπα καφέ του Σαιν-Ζερμαίν.

Το Tournon συνδέθηκε ιδιαίτερα με την τζαζ σκηνή του Παρισιού και υπήρξε στέκι για μορφές της μουσικής αυτής σαν π.χ. τον Duke Ellington. Σήμερα αποτελεί προορισμό για διάσημους δημοσιογράφους της γαλλικής πρωτεύουσας, όπως και για πολιτικούς ή σελέμπριτις, οι οποίοι αναζητούν ένα κάπως πιο ήσυχο μέρος για τον καφέ ή το ποτό τους, μακριά από τη μεγάλη τουριστική κίνηση.

Ο καπουτσίνο του Café Tournon είναι εξαιρετικός, ενώ μπορείτε να μείνετε και για ένα ποιοτικό δείπνο συνοδεία καλού κρασιού, που δεν θα σας φανεί υπερτιμημένο, όπως σε άλλες πιο διάσημες τοποθεσίες.

Ωράριο: 07.00 – 12.00
Πιο κοντινό μετρό: Odéon

Ladurée

Βρίσκεται στα Ηλύσια Πεδία και παρότι νεότερη προσθήκη στη ζωή του Παρισιού (άνοιξε το 1997) η φήμη του έχει μεγαλώσει τόσο, ώστε πλέον διαθέτει παραρτήματα στη Νέα Υόρκη, στο Λος Άντζελες, ακόμα και στο Λονδίνο.

Κανένα πάντως από αυτά δεν παραβγαίνει το πρωτότυπο παριζιάνικο καφέ με το πράσινο χρώμα των εσωτερικών χώρων, με τα διεθνούς φήμης μακαρόν, αλλά και με με τον γενικότερο αριστοκρατικό αέρα που θα συνοδεύσει τον καφέ ή το τσάι σας. Οι Γάλλοι πιστεύουν ότι εκπροσωπεί την «Art de Vivre» όσο λίγες μπρασερί στο πιο σύγχρονο Παρίσι.

Ωράριο: 08.30 – 19.30
Πιο κοντινό μετρό: George V