Οι ευρωπαϊκές πόλεις που έχουν το προνόμιο να διασχίζονται από ποταμούς κοσμούνται τις περισσότερες φορές από περίτεχνες γέφυρες, με μία συνήθως να ξεχωρίζει και να δίνει το στίγμα της κάθε πόλης. Καθεμιά αποτελεί σήμα κατατεθέν του υδάτινου δρόμου που διασχίζει, το σημείο που ενώνονται αντίπερα όχθες και γειτονιές πόλεων, που διασταυρώνονται ντόπιοι με τουρίστες, που η θέα σε κάνει να ρεμβάζεις.
Άλλες πέτρινες και μεσαιωνικές, άλλες μοντέρνες κατασκευές με μεταλλικούς σκελετούς, άλλες φέρουν αγάλματα και πυργίσκους, άλλες εντυπωσιάζουν με τη λιτότητα και τις καθαρές τους γραμμές. Κάποιες είναι σκεπαστές κι άλλες κρεμαστές που μοιάζουν να αιωρούνται. Σίγουρα καθεμιά είναι μοναδική κι αξίζει να τη διαβεί κανείς και μάλιστα όχι μόνο μια φορά.
Ponte Vecchio – Φλωρεντία
Μια γέφυρα πανέμορφη, μοναδική και αναγνωρίσιμη από όλους. Μια πέτρινη, μεσαιωνική γέφυρα που συγκαταλέγεται στα λίστα Μνημείων Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Unesco και που παρά τους σφοδρούς γερμανικούς βομβαρδισμούς κατά τον Β΄Π.Π. ήταν η μόνη στη Φλωρεντία που διασώθηκε.
Αυτό που κάνει μοναδικό το τρίτοξο αυτό γεφύρι, που ενώνει τις δύο όχθες του ποταμού Άρνο στο στενότερο σημείο του, είναι το γεγονός ότι εξολοκλήρου καταλαμβάνεται από μαγαζάκια, χτισμένα σε όλο το μήκος του. Τα κρεοπωλεία, βέβαια, που βρίσκονταν από τον 13ο αιώνα εδώ, έχουν αντικατασταθεί βάση διατάγματος του 1593 από κοσμηματοπωλεία και χρυσοχοεία, με την μπρούτζινη προτομή μάλιστα του Benvenuto Cellini, ενός χρυσοχόου του 16ου αι., να κοσμεί την ανατολική πλευρά της γέφυρας. Ένα ακόμη ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της «Παλιάς Γέφυρας» -που ως το 1218 ήταν η μοναδική στη Φλωρεντία – είναι ο μικρός τοξωτός διάδρομος του Βαζάρι, που σαν γέφυρα πάνω από τη γέφυρα χτίστηκε για να ενώνει το Palazzo Vecchio με το Palazzo Pitti. To Ponte Vecchio είναι ένα από τα πιο γραφικά και ρομαντικά σημεία της Φλωρεντίας κι η ιδανικότερη ώρα για να το θαυμάσετε από την όχθη του ποταμού είναι το σούρουπο, όταν τα φωτισμένα παστέλ κτίσματα καθρεφτίζονται στα ήρεμα νερά του Άρνο.
Η γέφυρα του Rialto – Βενετία
Μια παραμυθένια γέφυρα, επίσης η παλαιότερη αυτή τη φορά του Μεγάλου Καναλιού της μαγευτικής Βενετίας. Η μονότοξη γέφυρα, με τις 6 αψίδες σε κάθε πλευρά ή κεκλιμένη ράμπα της να οδηγούν σε μια κεντρική στοά, είναι σκεπαστή και στεγάζει κι αυτή καταστήματα από τον 15ο αιώνα. Ωστόσο η ιστορία της δεν στερείται προβλημάτων, αφού αρκετές φορές η αρχική πλωτή γέφυρα που φτιάχτηκε το 1180 από ενωμένες βάρκες και ξύλινες τάβλες προκειμένου οι κάτοικοι να διασχίζουν το Μεγάλο Κανάλι, χρειάστηκε να ανοικοδομηθεί.
Όπως το 1310, όταν μια συνωμοσία κατά του Δόγη, με απόπειρα δολοφονίας του και κατάληψης του παλατιού, κατεστάλει και οι συνωμότες διαφεύγοντας έβαλαν φωτιά στη γέφυρα, καταστρέφοντάς την μερικώς. Ή, όταν το 1444 συγκεντρώθηκε τέτοιο πλήθος για να παρακολουθήσει τους γάμους του Μαρκησίου της Φερράρα, που το Ριάλτο κατέρρευσε εντελώς. Τη σημερινή της μοναδική μορφή, η γέφυρα την οφείλει στον Antonio da Ponte, του οποίου το πέτρινο σχέδιο που στηρίζεται σε 12.000 ξύλινους πασάλους ολοκλρώθηκε το 1591. Πλέον αποτελεί κορυφαίο αξιοθέατο της Γαληνοτάτης που απολαμβάνουν εκατομμύρια επισκέπτες, περνώντας από το sestieri του San Marco σ΄εκείνο του San Polo.
Ponte Sant’Angelo – Ρώμη
‘Ενα ακόμη θεαματικό μνημείο της Αιώνιας Πόλης, ένα ακόμη υπέροχο σημείο για απολαυστική βόλτα, με bonus τη μοναδική θέα προς τη Βασιλική του Αγίου Πέτρου. Η ωραιότερη γέφυρα της Ρώμης – η γέφυρα του Αρχαγγέλου – είναι πράγματι ο πιο εντυπωσιακός τρόπος για να φτάσει κανείς από το ιστορικό κέντρο στην Piazza San Pietro. Αφήστε να σας οδηγήσει ως εκεί ο γραφικός πεζόδρομος Via dei Coronari κι από την όχθη του Τίβερη απολαύστε το θέαμα: η γέφυρα από τραβερτίνη, με τα 5 τόξα – 3 εκ των οποίων μέρος της αρχαίας γέφυρας του 134μ.Χ. – είναι διακοσμημένη με 10 πανήψυλα αγάλματα αγγέλων, ενώ στο βάθος διακρίνεται το εντυπωσιακό φρούριο Castel Sant’Angelo. Οι μπαρόκ φιγούρες των εκφραστικών αγγέλων που με τη δραματική τους κίνηση μοιάζουν ολοζώντανοι, σχεδιάστηκαν από τον Gian Lorenzo Bernini το 1668 και φέρουν τα σύμβολα του Θείου Πάθους. Για να απολαύσετε στο έπακρο τη μαγευτική αίσθηση που δημιουργεί η γέφυρα στους πεζούς που τη διασχίζουν, περπατήστε κατά μήκος της κοντά στα αγάλματα κοιτάζοντας ψηλά κάθε φορά που τα πλησιάζετε, για να αντιληφθείτε πλήρως τη θεατρική ένταση που έχει αποτυπωθεί στις μορφές τους. Αλλά παρατηρήστε την κι από απόσταση, από τη γέφυρα Ponte Umberto I στα ανατολικά της, όταν σχεδόν άδεια από διαβάτες, λούζεται στο νυχτερινό φως.
Pont Alexandre III – Παρίσι
Δύσκολα μπορεί κάποιος να αμφισβητήσει ότι αυτή είναι η κομψότερη παρισινή γέφυρα. Ενώνοντας την αριστερή με τη δεξιά όχθη του Σηκουάνα, ολοκληρώθηκε μέσα σε 4 χρόνια και εγκαινιάστηκε το 1900 μαζί με τα γειτονικά Grand και Petit Palais, ενόψει της Παγκόσμιας Έκθεσης που επρόκειτο να φιλοξενήσει η γαλλική πρωτεύουσα. Το στυλ Beaux-Arts και οι περίτεχνες, λεπτομερείς διακοσμητικές της λεπτομέρειες αντιπροσωπεύουν και αποτυπώνουν την κομψότητα του Παρισιού, ενώ οι Art Nouveau φανοί που τη φωτίζουν δημιουργούν για υπέροχα ρομαντική ατμόσφαιρα το βράδυ, αναδεικνύοντας και τα επιχρυσωμένα αγάλματα που τη στολίζουν. Κάποια από αυτά απεικονίζουν λιοντάρια, άλλα Πήγασους και άλλα νύμφες, ενώ σε όλο το μήκος της αλληγορικές παραστάσεις αναπαριστούν σκηνές της γαλλικής ιστορίας. Η γέφυρα που τιμά τη Γαλλορωσική συμμαχία του 1892 και φέρει το όνομα του τσάρου Αλεξάνδρου Ρομάνοφ, αποτελεί αγαπημένο σημείο των ζευγαριών που ρεμβάζουν τον ήλιο καθώς δύει πάνω από τον Σηκουάνα.
Puente de Isabel II – Σεβίλλη
Η μεταλλική αυτή γέφυρα αποτελεί ένα έξοχο δείγμα αρχιτεκτονικής του 19ου αιώνα και μια ωδή στην Ανδαλουσιανή βιομηχανική εποχή. Χτισμένη το 1852, ήταν η πρώτη σταθερή γέφυρα που χτίστηκε στον ποταμό Γουαδαλκιβίρ, αντικαθιστώντας μια πλωτή γέφυρα που είχαν χτίσει οι Μαυριτανοί τον 12ο αιώνα και που ωστόσο είχε επιβιώσει για σχεδόν 700 χρόνια. Στην πραγματικότητα η τοξωτή γέφυρα διασχίζει ένα παρακλάδι του σεβηλλιάνικου ποταμού, το Canal de Alfonso XIII, ενώνοντας την περιοχή της αρένας Real Maestranza, με τη γραφική γειτονιά Triana, που φημίζεται για την ολοζώντανη αγορά της και το πλήθος επιλογών από εστιατόρια και φλαμένγκο μπαρ. Μπορείτε να θαυμάσετε το όμορφο σχέδιο της γέφυρας δειπνώντας σε ένα από τα παρόχθια εστιατόρια, αλλά για μια διαφορετική άποψή της βγάλτε εισιτήριο για ένα από τα πολλά πλοιάρια που προσφέρουν ξεναγήσεις διαπλέοντας τον Γουαδαλκιβίρ.
Ponte 25 de Abril – Λισαβόνα
Θα νομίζετε ότι αγναντεύετε τη γέφυρα Golden Gate του Σαν Φρανσίσκο, καθώς θα θαυμάζετε την επίσης κατακόκκινη κρεμαστή γέφυρα της πορτογαλικής πρωτεύουσας. Η εμφανής ομοιότητα στο σχέδιο και το χρώμα, οφείλεται στο ότι η εταιρία που κατασκεύασε την αμερικάνικη γέφυρα συμμετείχε και στην κοινοπραξία που ανέλαβε τη γέφυρα στον Τάγο. Με μήκος σχεδόν 2,3χλμ. δεν είναι προσβάσιμη για τους πεζούς, διασχίζεται μόνο από αυτοκίνητα που ταξιδεύοντας προς τη Λισαβόνα απολαμβάνουν μια άκρως θεαματική άποψη της πόλης, ενώ τη διατρέχει και μια σιδηροδρομική γραμμή. Το ύψος των 70μ. πάνω από τον ποταμό επιτρέπει να διέρχονται κάτω από τη γέφυρα ακόμη και πολυώροφα κρουαζιερόπλοια, ενώ οι 6 λωρίδες κυκλοφορίας επιτρέπουν την καθημερινή μετακίνηση 150.000 οχημάτων. Υπέροχη θέα στη γέφυρα και τον Τάγο θα έχετε από το προάστιο Μπελέμ, ενώ θα διακρίνετε καθαρά και το γιγάντιο άγαλμα του Χριστού στη νότια όχθη. Το 2017, 51 χρόνια μετά τα εγκαίνια της γέφυρας, προστέθηκε ένα μουσείο και παρατηρητήριο στον πυλώνα 7 στη βόρεια πλευρά της, πληροφορώντας τους επισκέπτες για την ιστορία της και προσφέροντας συγκλονιστική θέα από τον ανελκυστήρα που τους μεταφέρει στο επίπεδο του δρόμου.
Tower Bridge – Λονδίνο
Η πιο επιβλητική γέφυρα του Τάμεση αποτελεί κι ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα μνημεία του Λονδίνου, προσφέροντας ένα εντυπωσιακό θέαμα όταν σηκώνεται. Στην ουσία αποτελεί ένα συνδυασμό κρεμαστής και ανυψούμενης γέφυρας, με ιδιαίτερα πρωτοποριακό μηχανισμό λειτουργίας για την εποχή της – ολοκληρώθηκε το 1894 και θεωρούνταν κατασκευαστικό επίτευγμα της βικτωριανής εποχής. Οι δύο γοτθικοί της πύργοι σχεδιάστηκαν ώστε να εναρμονίζονται με τον γειτονικό Πύργο του Λονδίνου, διαθέτουν μεταλλικό σκελετό καλυμμένο με πέτρα και στεγάζουν τους υδραυλικούς μηχανισμούς που κινούσαν τη γέφυρα ως το 1974. Τους αρχικούς αυτούς μηχανισμούς μπορείτε να δείτε από κοντά, μαθαίνοντας παράλληλα την ιστορία της αρχιτεκτονικής και της λειτουργίας της γέφυρας, στην έκθεση Bridge Experience που λειτουργεί στους δύο πύργους της. Κορυφαία στιγμή της επίσκεψης η βόλτα πάνω στο ειδικά διαμορφωμένο γυάλινο δάπεδο, που θα σας φέρει από τον βόριο στο νότιο πύργο, με τον Τάμεση να ρέει κάτω από τα πόδια σας.
Ha’penny Bridge – Δουβλίνο
Η σφυρήλατη μεταλλική πεζογέφυρα που ενώνει τις δύο όχθες του ποταμού Liffey, μετράει πάνω από δύο αιώνες ζωής και οφείλει το παράξενο όνομά της στο ποσό της μίας πένας που στοίχιζαν τα διόδια για τη διέλευσή της όταν πρωτολειτούργησε. Το λαμπερό λευκό της χρώμα που κάνει αντίθεση με τα πολύχρωμα κτήρια στις δύο όχθες του ποταμού ανανεώνεται κάθε χρόνο, ενώ ο κομψός σκελετός της φωτίζεται ακόμη από τα αρχικά, περίτεχνα φανάρια πετρελαίου. Μέχρι το 1999 ήταν η μοναδική πεζογέφυρα του Liffey, αλλά ακόμη και σήμερα παραμένει η πιο δημοφιλής, με 27.000 περίπου διαβάτες να διασχίζουν καθημερινά τα 43 της μέτρα. Ιδανική ώρα για να τη διανύσει κανείς είναι το σούρουπο, υπό το γλυκό φως των παλιών φαναριών, όταν η τέλεια καμπύλη της καθρεφτίζεται στα ήρεμα νερά του ποταμού της ιρλανδικής πρωτεύουσας.
Kapellbrücke – Λουκέρνη
«Η γέφυρα του παρεκκλησίου» είναι το σύμβολο της Λουκέρνης και ένα από τα πιο πολυφωτογραφημένα αξιοθέατα της Ελβετίας. Η πανέμορφη, ξύλινη, σκεπαστή αυτή πεζογέφυρα χρονολογείται από το 1365 και παίρνει την ονομασία της από το κοντινό παρεκκλήσι του Αγ. Πέτρου. Πρόκειται για την παλαιότερη του είδους της στην Ευρώπη, ενώ στη μοναδικότητά της συμβάλλει και μια σειρά ζωγραφικών έργων τέχνης του 17ου αιώνα που κοσμούν το εσωτερικό της, αν και δυστυχώς αρκετά καταστράφηκαν σε πυρκαγιά το 1993. Την άνοιξη είναι εντυπωσιακά τα λουλούδια που στολίζουν όλο το μήκος της, πλαισιώνοντας τον οκταγωνικό «Πύργο του Νερού» που είναι ενσωματωμένος στη γέφυρα και είχε χτιστεί ως φυλακή στον ποταμό Ρους 30 χρόνια πριν από αυτή. Το γεγονός ότι η Kapellbrücke έχει χτιστεί διαγώνια στο ποτάμι κάνει ακόμη μαγευτικό το θέαμα είτε τη θαυμάζει κανείς από την δεξιά όχθη και την παλιά πόλη, είτε από τη νέα πόλη στην αριστερή όχθη του ποταμού.
Η Γέφυρα του Καρόλου – Πράγα
Ένα ατέρμονο πήγαιν΄έλα του πλήθους όλες τις ώρες της ημέρας χαρακτηρίζει την παραμυθένια, γοτθική γέφυρα που διασχίζει τον ποταμό Μολδάβα και ενώνει το ιστορικό κέντρο της Πράγας με την περιοχή του κάστρου. Φέρει τιμητικά το όνομα του Καρόλου Δ΄ της Βοημίας που διέταξε την ανέγερσή της, αν και ποτέ δεν την είδε να ολοκληρώνεται αφού η κατασκευή διήρκησε σχεδόν 50 χρόνια. Με μήκος 516 μέτρα και 16 αψίδες να ορίζουν το σχέδιο της, είναι θεαματική απ΄όποια πλευρά του ποταμού κι αν την παρατηρήσει κανείς. Η πιο συναρπαστική εμπειρία όμως είναι να περπατήσει κανείς κατά μήκος της, απολαμβάνοντας θεαματικές όψεις της πόλης. Συντροφιά όλων όσων τη διανύουν, τα 30 μπαρόκ αγάλματα που τη στολίζουν, με πιο δημοφιλές αυτό του Αγ. Ιωάννη του Νεπόμουκ, που φέρνει καλή τύχη σε όσους το αγγίξουν, διασφαλίζοντας και την επιστροφή τους στην πανέμορφη Τσέχικη πρωτεύουσα. Όσο για τους δύο σχεδόν όμοιους πύργους που ορίζουν τα δύο άκρα της, είναι τα ιδανικά σημεία για να θαυμάσετε από ψηλά και την ίδια τη γέφυρα κι ολόκληρη την Πράγα.
Γέφυρα Széchenyi – Βουδαπέστη
Αν είναι να διασχίσετε τον Δούναβη και να περάσετε από τη Βούδα στην Πέστη, κάντε το με τον πιο θεαματικό τρόπο: διασχίζοντας την περίφημη «Γέφυρα των Αλυσίδων», που ενώνει τη δυτική με την ανατολική πλευρά της Βουδαπέστης. Πρόκειται εξάλλου για ένα ιστορικό ορόσημο της πόλης, ο πρώτος μόνιμος τρόπος να διασχίσει κανείς το Δούναβη, αλλά και σύμβολο προόδου της χώρας, κατασκευαστικής δυνότητας και ένωσης ανατολής και δύσης. Το θέαμα της κρεμαστής γέφυρας και του κατάφωτου ουγγρικού κοινοβουλίου τη νύχτα είναι καθηλωτικό, ενώ προτείνεται όχι μόνο να τη διασχίσετε αλλά και να τη θαυμάσετε από τον ίδιο τον ποταμό, επιβιβαζόμενοι σε κάποιο από τα πλοιάρια που διαπλέουν το Δούναβη. Ο αστικός μύθος που συνοδεύει τη διακόσμηση της Széchenyi θέλει τον γλύπτη János Marschalkó να αυτοκτονεί πέφτοντας από τη γέφυρα, όταν συνειδητοποίησε ότι είχε ξεχάσει να φτιάξει τις γλώσσες των λιονταριών που κοσμούν τη γέφυρα. Πέρα από τους όποιους μύθους, αναμφισβήτητο είναι το γεγονός ότι ο Γεώργιος Σίνας έχοντας εμπορικά συμφέροντα στη Βουδαπέστη, χρηματοδότησε σε μεγάλο βαθμό την κατασκευή της γέφυρας, γι΄ αυτό και το όνομά του μνημονεύεται στη βάση της που βλέπει στην πλευρά της Βούδας. Όσοι πρόκειται να ταξιδέψουν προσεχώς στη Βουδαπέστη, ας έχουν υπόψη ότι η Γέφυρα των Αλυσίδων θα παραμείνει κλειστή για ανακαίνιση ως το 2023.
Διαβάστε ακόμα:
5 κρουαζιέρες στα ποτάμια της Ευρώπης – Μια εμπειρία που αξίζει να ζήσετε
Ευρωπαϊκά βουλεβάρτα: 5 μεγάλες λεωφόροι στην Ευρώπη και τι να κάνετε σε αυτές
Παρίσι-Βενετία με το Orient Express: Μία από τις πιο συναρπαστικές διαδρομές στον κόσμο