Το φθινόπωρο θέλει πέτρινα σπιτάκια και βόλτες σε γραφικά στενά. Θέλει ατμοσφαιρικά σκηνικά γεμάτα φθινοπωρινά χρώματα, όπως και τα παρακάτω χωριουδάκια.
Πάρτε, λοιπόν, μαζί σας τον απαραίτητο εξοπλισμό, την οικογένεια και τους φίλους σας και ανεβείτε στα βουνά. Απολαύστε μαγικά Σαββατοκύριακα στα πανέμορφα ελληνικά χωριά, όπου η φύση ντύνεται με ζεστά χρώματα και η ατμόσφαιρα είναι γεμάτη ηρεμία και γαλήνη.
Συρράκο
Το Συρράκο θα το βρείτε χτισμένο στις πλαγιές του όρους Λάκμου, σε υψόμετρο 1200 μέτρα, στα νότια της Πίνδου, να αγναντεύει τον Καλλαρύτικο ποταμό, το ρέμα Χρούσια και τις κορυφές των Τζουμέρκων. Διέπρεψε στο εμπόριο κυρίως με προϊόντα από μαλλί όπως οι κάπες και τα σκεπάσματα που έφταναν σε όλη την Ευρώπη, στην κτηνοτροφία και στην αργυροχρυσοχοΐα. Τα δίπατα πέτρινα αρχοντικά με τις περίτεχνες καμάρες, τα φιδωτά καλντερίμια, οι πέτρινες βρύσες, τα παλιά τοξωτά γεφύρια, τα πανέμορφα πλατάνια μέσα στο χωριό και η μαγευτική φύση γύρω του αξίζουν να τα γνωρίσετε σπιθαμή προς σπιθαμή. Οι βόλτες σας, μεταξύ άλλων, μπορούν να περιλαμβάνουν το τοξωτό γεφύρι Πούντεα Νουάουα, το Πούντεα Νικ το γεφύρι που είναι στο πέτρινο καλντερίμι που οδηγεί στο χωριό με υπέροχη φύση να το κυκλώνει και τη σκεπαστή βρύση της Γκούρας, ένα πανέμορφο θολωτό αρχιτεκτόνημα που υπολογίζεται ότι χτίστηκε στις αρχές του 15ου αιώνα.
Επίσης, πριν πάτε για καφέ στην πλακόστρωτη πλατεία, περάστε από το Λαογραφικό Μουσείο που στεγάζεται στην οικία του ποιητή Κ. Κρυστάλλη όπως επίσης και από το σπίτι της Ερμηνείας Φωτιάδου, λαογράφου και συγγραφέα 40 βιβλίων, που έχει επίσης μετατραπεί σε μουσείο με αντικείμενα του λαϊκού πολιτισμού της περιοχής και όχι μόνο. Εξαιρετικός είναι και ο ναός του Αγίου Νικολάου στο κέντρο του χωριού με τον χαρακτηριστικό οκταγωνικό τρούλο και το ξυλόγλυπτο τέμπλο του 1900. Λίγο έξω από το χωριό θα βρείτε και τη μονή Κηπίνας χτισμένη το 1212 που είναι φωλιασμένη μέσα στο βράχο. Σημειώστε πως είναι χαρακτηρισμένος παραδοσιακός οικισμός από το 1978 και πως δεν επιτρέπονται τα οχήματα μέσα στο χωριό.
Δίλοφο
Το Δίλοφο, στο κεντρικό Ζαγόρι, είναι φωλιασμένο μέσα σε πυκνή βλάστηση στις πλαγιές της Τύμφης στα 900 μέτρα υψόμετρο και είναι ένα από τα ομορφότερα χωριά του Ζαγορίου. Χτισμένο σπιθαμή προς σπιθαμή με πέτρα και σχιστόπλακες, θα το γυρίσετε όλο με τα πόδια καθώς μέσα στο χωριό αυτοκίνητο δεν μπαίνει. Η ηπειρώτικη αρχιτεκτονική είναι και εδώ θαυμαστή. Παλιά πέτρινα αρχοντικά με πλούσιους κισσούς στους τοίχους να τα προστατεύουν από τους ανέμους, ψηλά πλατάνια που το καλοκαίρι χαρίζουν απλόχερα σκιά και δροσιά, λιθόστρωτα σοκάκια, μυστικές γωνιές και μια φύση συνάμα άγρια αλλά και βάλσαμο για την ψυχή.
Θα χαθείτε στα στενά του για λίγη απομόνωση και για να απολαύσετε το τοπίο, θα καθίσετε όμως και στην πλατεία με το πανύψηλο αιωνόβιο πλατάνι που έχει ακούσει μυστικά, καυγάδες, χαρές και τραγούδια για να μοιραστείτε μαζί του τις δικές σας εμπειρίες αλλά και για να πείτε δυο κουβέντες με τους ντόπιους και να μάθετε την ιστορία του τόπου. Θα πάτε όμως και μέχρι την εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου του 1850 με τις όμορφες καμάρες της. Πολύ κοντά στο χωριό στο δρόμο προς το Κουκούλι βρίσκεται και το Γεφύρι του Νούτσου ή Κόκκορη που αποτελεί μια όμορφη βόλτα ενώ εάν ο καιρός το επιτρέπει σημειώστε ότι από το χωριό ξεκινούν διάφορα μονοπάτια που βγάζουν σε ξωκλήσια αλλά και σε γειτονικά χωριά.
Νυμφαίο
Το Νυμφαίο είναι από τα ωραιότερα χωριά της βόρειας Ελλάδας και αυτό γιατί είναι απίστευτα γραφικό. Χτισμένο σε ένα λάκκωμα, στα 1.350 μέτρα υψόμετρο στις πλαγιές του όρους Βίτσι, περιβάλλεται από ένα μαγευτικό δάσος οξιάς και έχει διατηρήσει την παραδοσιακή αρχιτεκτονική του όχι μόνο στα επιβλητικά πέτρινα αρχοντικά νεοκλασικού ύφους με τα μιντέρια και τα τζάκια αλλά ακόμα και στα πλακόστρωτα στενά του με τους σφυρήλατους φανοστάτες. Τα όμορφα αρχοντικά μαρτυρούν πως εδώ οι κάτοικοι είχαν πάντοτε τον τρόπο τους, ας μην ξεχνάμε πως το χωριό έχει μακρά ιστορία στην τέχνη της αργυροχρυσοχοΐας και αποτελούσε ένα από τα μεγαλύτερα κέντρα των Βαλκανίων στην τέχνη αυτή. Αυτό που ίσως σας παραξενέψει είναι οι τσίγκινες στέγες που δύσκολα τις βλέπετε αλλού. Έχουν φτιαχτεί όμως κατά αυτό τον τρόπο για να μπορεί το χιόνι να γλιστρά πιο εύκολα, γιατί εδώ το χιόνι δεν αστειεύεται. Θα βολτάρετε μέσα στο χωριό για να χαζέψετε τα πανέμορφα οικήματα όπως αυτά της Νικείου Σχολής, συνεδριακό κέντρο πλέον του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, του μουσείου Αργυροχρυσοχοΐας με τα περίτεχνα σκαλιστά ξύλινα μακεδονίτικα ταβάνια, τις συλλογές κοσμημάτων, εργαλείων χρυσοχοΐας κ.ά. αλλά και τα απλά σπίτια και να φτιάξετε τις δικές σας ιστορίες δόξας. Η γύρω περιοχή έχει επίσης πολλές ομορφιές όπως τις λίμνες Ζάζαρη και Χειμαδίτιδα αλλά και το Πάρκο Άγριας Φύσης.
Στεμνίτσα
Η Στεμνίτσα, κεφαλοχώρι της Αρκαδίας, είναι ένα ακόμα πετρόχτιστο χωριό με ιδιαίτερη γοητεία. Με την εξαίρετη και μακρά πορεία της στην αργυροχρυσοχοΐα να έχει σημαδέψει όλο το χωριό καθώς είναι γεμάτο από πανέμορφα αρχοντικά ενώ υπάρχουν ακόμα εργαστήρια και καταστήματα με χειροποίητα κοσμήματα, έχει μπει με το σπαθί της στα πιο όμορφα χωριά της χώρας. Θα την βρείτε στα 1100 μέτρα υψόμετρο κρυμμένη πίσω από πλούσια φύση, πίσω από καστανιές, έλατα και καρυδιές. Μια βόλτα στα καλντερίμια της θα σας αποκαλύψει όχι μόνο την ιστορία της αλλά και την ομορφιά της με τα επιβλητικά δίπατα σπίτια να κυριαρχούν, τα κεφαλόβρυσα, που είναι ιδανικά για να ξαποστάσετε, και την καταπράσινη φύση της. Η βόλτα σας μπορεί να αρχίσει ή να τελειώσει στην πλατεία, εκεί που συγκεντρώνονται επισκέπτες και ντόπιοι, εκεί που τα καφενεία και οι ταβέρνες γίνονται κοινωνοί της παράδοσης του χωριού, της ιστορίας και των νέων πραγμάτων. Θα ανεβείτε στη θέση Κάστρο για να απολαύσετε από ψηλά το χωριό και την αρκαδική γη αλλά και να δείτε την Παναγιά Μπαφέρω του 12ου αιώνα, θα τριγυρίσετε στα Παλαμηδέικα την πιο γνωστή γειτονιά, θα επισκεφθείτε το λαογραφικό μουσείο με τις φορεσιές, τα ξυλόγλυπτα, τα εκκλησιαστικά σκεύη κ.ά. αλλά θα κάνετε και μια περπατάδα μέχρι τη μονή Ζωοδόχου Πηγής. Δοκιμάστε και τα στεμνιώτικα σκαλτσούνια και αφού τα κάνετε όλα αυτά τότε μπορείτε με σιγουριά να πείτε πως γνωρίσατε το χωριό.
Άγιος Λαυρέντιος
Ο Άγιος Λαυρέντιος είναι από τα πιο ατμοσφαιρικά χωριά του Πηλίου. Χτισμένο αμφιθεατρικά στη δυτική πλευρά του βουνού και με την παραδοσιακή πηλιορείτικη αρχιτεκτονική, αγναντεύει τον Παγασητικό και το δειλινό βάφεται με χρώματα πορτοκαλιά. Εδώ τα αυτοκίνητα δεν επιτρέπονται μέσα στον οικισμό και αυτό συμβάλει πολύ στο να διατηρεί την ήρεμη και χαλαρή ατμόσφαιρά του. Πήρε το όνομά του από την Μονή του Αγίου Λαυρεντίου η οποία χτίστηκε από ρωμαιοκαθολικούς Βενεδικτίνους μοναχούς την περίοδο των Σταυροφοριών περίπου τον 11ο αιώνα. Το μοναστήρι αργότερα εγκαταλείφθηκε και χτίστηκε εκ νέου ως ορθόδοξη μονή τον 14ο αιώνα, παράλληλα άρχισε και η περιοχή να κατοικείται που αργότερα δημιούργησε αυτό το πανέμορφο χωριό. Εδώ θα κάνετε χαλαρές βόλτες ανάμεσα σε υπέροχα πέτρινα αρχοντικά σταματώντας για νερό και μια ανάσα σε μια από τις 20 και πλέον βρύσες που είναι διάσπαρτες στο χωριό και θα μπείτε στο καφενείο για χουχούλιασμα και ελληνικό καφέ. Τα μικρά δρομάκια που ξεκινούν από τον Άγιο Λαυρέντιο βγάζουν σε δασωμένες πλαγιές γεμάτες καστανιές, μηλιές και καρυδιές που είναι βγαλμένες λες από παραμύθι. Όσοι αγαπάτε το σκι μπορείτε να απολαύσετε καταβάσεις στο χιονοδρομικό που είναι πολύ κοντά, σημειώστε πως φέτος λειτουργεί και νέα πίστα μεγαλύτερη από όλες τις υπόλοιπες.
Διαβάστε ακόμα:
Στεμνίτσα: Το Αρχοντοχώρι της Αρκαδίας είναι ο απόλυτος φθινοπωρινός προορισμός
Δίλοφο: Ο παραδοσιακός οικισμός στα Ζαγοροχώρια όπου απαγορεύονται τα αυτοκίνητα
Road trip στα Τζουμέρκα: O επιβλητικός χειμερινός προορισμός με την ανόθευτη ομορφιά