H νέα τάση στον τρόπο που ταξιδεύουμε ήρθε για να μείνει. Μετά τους καλοκαιρινούς προορισμούς που εξερευνήσαμε κατά μόνας, φύγαμε με τα ζεστά μας ρούχα για τέσσερα ελληνικά χωριά που θα μας εντυπωσιάσουν με την γραφικότητά τους.
Σημειωτέον ότι όλα αυτά τα μέρη είναι μια χαρά να τα επισκεφθεί κανείς και με παρέα, με οικογένεια, με ταίρι. Απλώς, σε μια κατά μόνας εκδρομή θα τα απολαύσετε διαφορετικά, θα επιλέξετε ανάμεσα σε δεκάδες εκδοχές εξερευνήσεων και πολιτιστικών εξορμήσεων, θα προσαρμόσετε τα γούστα σας -είστε πνεύμα περιπετειώδες ή μήπως πιο ενδοσκοπικό; Αυτοί οι τέσσερις προορισμοί δεν αφήνουν καμιά και κανέναν solo traveller παραπονεμένο.
Λιτόχωρο -Πιερία
Κλασικός προορισμός που συνδυάζει το βουνό και τη θάλασσα, που προσφέρει στο μάτι καρτοποσταλικής ομορφιάς εικόνες και που ανήκει, παράλληλα, στα ομορφότερα ελληνικά χωριά -κι ας μοιάζει με ελβετικό, λόγω των σαλέ και των γραφικών, πέτρινων κτιρίων του. Το Λιτόχωρο βρίσκεται στο νότιο τμήμα του νομού Πιερίας κουρνιασμένο στις ανατολικές απολήξεις του Ολύμπου. Πολύ δυνατός συνδυασμός, ακόμα και από ενεργειακής άποψης αμιγώς. Ως συγγραφέας, θεωρώ ότι για κάποιον άνθρωπο που γράφει το τοπίο είναι ιδανικό.
Εάν αγαπάτε τις χειμωνιάτικες θάλασσες, σε κοντινή απόσταση από το Λιτόχωρο μπορείτε να προσεγγίσετε (εννοείται ερημικές αυτή την εποχή) παραλίες όπως το Βαρικό, τη Γρίτσα και την Πλάκα. Ναι, στο Λιτόχωρο θα συναντήσετε επίσης πολλούς αναρριχητές και εκδρομείς του Ολύμπου. Αλλά θα συναντήσετε και ιστορία, ενδιαφέρουσα αρχιτεκτονική και πανέμορφη φύση και θα θαυμάσετε τα εντυπωσιακά, διώροφα αρχοντικά που, κάποτε ανήκαν σε καπεταναίους. Περπατήστε στο πάρκο Κατούνια και φθάστε, αν αντέχετε, μέχρι το ξωκλήσι του Προφήτη Ηλία, στο ψηλότερο σημείο του Λιτόχωρου -η θέα που θα αντικρίσετε είναι σκέτη ζωγραφιά. Εάν είστε των κοντινών εξορμήσεων, μπορείτε να δείτε το Κάστρο του Πλαταμώνα, να κάνετε έναν αναζωογονητικό περίπατο στο ορεινό χωριό του Παλαιού Παντελεήμονα, ή ακόμα, να φθάσετε στην Λεπτοκαρυά.
Άγιος Γεώργιος Νηλείας -Πήλιο
Το Πήλιο οι solo travellers το ξέρουμε καλά, το επιλέγουμε σταθερά και το αγαπάμε για μία σειρά από λόγους. Για πολλούς, είναι μια μικρή περίληψη ολόκληρης της Ελλάδας: τα συνδυάζει κυριολεκτικά όλα. Στον Άγιο Γεώργιο έχετε πάει, αλήθεια; Αυτό ορεινό χωριό, σε υψόμετρο 700 μέτρων δεν κάνει απλώς για «μια στάση στην πλατεία» -αν και η συγκεκριμένη πλατεία με τα τρία επιβλητικά της πλατάνια είναι πόλος έλξης διερχομένων. Αυτή τη φορά, μένουμε στον Άγιο Γεώργιο, αποκαλούμενο και ως «ησυχαστήριο του Πηλίου» και τον περπατάμε: βλέπουμε τις παλιές σχιστολιθικές κατοικίες με τις χαρακτηριστικές, τετράκλιτες στέγες και, φυσικά, τα όμορφα νεοκλασικά αρχοντικά του 19ου αιώνα. Βρίσκεται περίπου είκοσι λεπτά από τον Βόλο, εν τω μεταξύ, κάτι που καθιστά το χωριό εξαιρετική επιλογή και για πιο πολλές ημέρες -ναι, ο «πολιτισμός» δεν απέχει καθόλου πολύ, σε κάποια περίπτωση ανάγκης.
Ο Άγιος Γεώργιος περιβάλλεται από ρυάκια, πέτρινες βρύσες και δάση από οξιές, καστανιές, μηλιές και αχλαδιές. Λίγο έξω από τον οικισμό, μπορείτε να δείτε και το υπαίθριο θέατρο Αλώνι, με θέα προς τον Παγασητικό που τα καλοκαίρια φιλοξενεί θεατρικές παραστάσεις και συναυλίες. Πίσω στον οικισμό, μην παραλείψετε οι φιλότεχνοι μία επίσκεψη στο μουσείο του πολυβραβευμένου Γλύπτη Νικόλα Παυλόπουλου (αφού ελέγξετε τις μέρες και ώρες λειτουργίας του σε μη τουριστικές περιόδους), με 22 γλυπτά 13 ξυλογραφίες, 1 χαλκογραφία, 16 μετάλλια και αρκετά σχέδια, εργαλεία και προσωπικά αντικείμενα του καλλιτέχνη. Πολλοί επισκέπτονται τον Άγιο Γεώργιο και για ένα από τα μεγαλύτερα γυναικεία μοναστήρια στην Ελλάδα, την Ιερά Μονή Παμμεγίστων Ταξιαρχών, χτισμένη σε σημείο προνομιακό με πανοραμική θέα στον Παγασητικό. Βρίσκεται στον δρόμο που οδηγεί στον Άγιο Γεώργιο από τον Άγιο Βλάσιο, άρα τρία χιλιόμετρα πριν προσεγγίσετε το χωριουδάκι, μπορείτε να κάνετε μια στάση εκεί. Για λοιπές βόλτες σε γύρω μαγικά μέρη, είστε επίσης στο σωστό μέρος. Σε πέντε, δέκα λεπτά βρίσκονται, σε χαμηλότερο υψόμετρο, οι γραφικές Πινακάτες, η Βυζίτσα και οι Μηλιές.
Δημητσάνα -Αρκαδία
Περίπου δυόμισι ώρες από την Αθήνα, βρίσκεται το μεγαλειώδες, χωρίς υπερβολή, κεφαλοχώρι που ακούει το όνομα Δημητσάνα και είναι ένας -όσο κλισέ κι αν ακούγεται- άχαστος προορισμός, περικυκλωμένος από καταπράσινα βουνά. Τα πέτρινα αρχοντικά του 19ου αιώνα, ο κεντρικός εμπορικός δρόμος (οδός Λαμπαρδοπούλου) για την αναγκαία περατζάδα και η χαράδρα του Λούσιου ποταμού στο φόντο είναι μερικοί μόνο από τους λόγους που αξίζει μια επίσκεψή μας εκεί, στο βουνίσιο στολίδι της Αρκαδίας, και ως solo travellers. Η ιστορία του τόπου σημαντική, μιας που η Δημητσάνα διαδραμάτισε σημαίνοντα ρόλο κατά τα χρόνια της Τουρκοκρατίας εξού και το χωριό είναι γνωστό και ως «μπαρουταποθήκη της Πελοποννήσου». Έχει γίνει, ας πούμε, πολύς λόγος το κρυφό σχολειό που λέγεται ότι λειτούργησε στην παλιά Μονή της Παναγίας Φιλοσόφου.
Εδώ βρίσκεται και το γεφύρι του Μαυρογιάννη ή Κοντού, κατασκευασμένο το 1864 που συνδέει την Ζάτουνα με το Παλαιοχώρι. Στο κοντινό εκκλησάκι των Αγίων Αναργύρων με τον υπεραιωνόβιο πλάτανο, λέγεται ότι μαζεύονταν οι Κολοκοτρωναίοι για να συντονιστούν στην διάρκεια του εθνικοαπελευθερωτικού μας αγώνα. Προσωπικά, όμως, αγαπώ τη Δημητσάνα για την Ιστορική Δημόσια Βιβλιοθήκη της, η οποία άρχισε να λειτουργεί το 1764. Και ναι, ίσως γνωρίζετε ήδη ότι πολλές σελίδες από τους τόμους της χρησιμοποιήθηκαν για την παραγωγή φυσεκιών. Στα στενά σοκάκια της στέκουν ακόμα οι οικίες του Παλαιών Πατρών Γερμανού και του Γρηγορίου Ε΄, αλλά αν η ιστορία σάς φανεί υπεραρκετή, μπορείτε πάντα να κάνετε μια παύση για λίγο καλό κρέας. Αγαπημένο (μου) το μπιφτέκι αγριογούρουνου στην ταβέρνα του Δρυμώνα.
Για να πεινάσετε περισσότερο, κάντε μια βόλτα που αξίζει τον κόπο: από τον οικισμό της Δημητσάνας πάρτε τον ανηφορικό δρόμο προς την περιοχή με την ονομασία «Κάστρο» -είναι η Ακρόπολη της αρχαίας Τεύθιδος. Από αυτήν την υψηλότατη κορφή του χωριού, θα συναντήσετε μια από τις πιο εμβληματικές θέες της ταξιδιωτικής σας ζωής. Για μια αναμνηστική φωτογραφία, που θα αποτελεί διαχρονικά λόγο επιστροφής σας στο μέρος, κατά μόνας ή με παρέα, την επόμενη φορά, βγάλτε μια φωτογραφία στο ρολόι της Αγίας Κυριακής, που αποτελεί δώρο των παλιών κατοίκων του χωριού, μεταναστών στη Νέα Υόρκη. Το πέτρινο καμπαναριό φιλοτεχνήθηκε από Τήνιους μαρμαρογλύπτες και έφτασε στη Δημητσάνα το 1900 απευθείας από την Αμερική. Ο συνδυασμός βουνό και θάλασσα στα καλύτερά του, εν προκειμένω. Και ο χρόνος σταματημένος στην ομορφιά.
Ζαρούχλα -Αχαΐα
Είστε έτοιμοι να δείτε το αχαϊκό τοπίο στα καλύτερά του; Μισή ώρα μόλις από τα Καλάβρυτα -επίσης φανταστικός προορισμός για solo travellers-, βρίσκεται ένα κουκλίστικο χωριό, πραγματικά παραμυθένιο, χτισμένο σε υψόμετρο 1.100 μέτρων στις πλαγιές του Χελμού. Γύρω του, πυκνά δάση από καστανιές και έλατα και πολύ κοντά η ξακουστή λίμνη Τσιβλού -μην παραλείψετε τη μέθεξη στην πολύ ποιοτική ταβέρνα του Μαχαίρα, με καλές τιμές και γεύσεις επικές (χοιρινό γκιούλμπασι δεν θα φάτε αλλού καλύτερο). Εάν είστε της περιπέτειας, κάντε mountain bike κατηφορίζοντας προς τη λίμνη και εισπνέοντας όλες τις ευεργετικές ευωδίες του δάσους. Εάν πάλι σας γοητεύει η μυθολογία, δεν θα μπορούσατε να έχετε στοχεύσει καλύτερα. Από το χωριό Σόλο πολύ κοντά στη Ζαρούχλα, υπάρχει ένα μονοπάτι που μετά από δυόμισι περίπου ώρες περπάτημα οδηγεί στον μεγαλοπρεπή καταρράκτη γνωστό και ως «Ύδατα Στυγός».
Εκεί λένε οι μύθοι ότι βρισκόταν το Αθάνατο Νερό και, επίσης, εκεί δινόταν ο πιο ιερός όρκος των θεών του Ολύμπου. Κατά την Τιτανομαχία λέγεται ότι η Στύγα έστειλε τα παιδιά της να ενισχύσουν τον Δία που ήταν ενάντια στον Κρόνο. Το παλάτι της Στύγας (Στυγός) βρισκόταν στα Τάρταρα, εκεί δηλαδή που έριξε ο Δίας τους Γίγαντες και τους Τιτάνες. Γενικώς, η διαμονή σας στη Ζαρούχλα θα έχει μεγάλη σχέση με το νερό, καθώς, βολτάροντας, θα συνηθίσετε ως soundtrack τους ήχους των τρεχούμενων νερών. Θαυμάστε τον διατηρητέο πύργο του χωριού που λειτουργεί και ως ξενώνας με το όνομα «Πύργος της Ζαρούχλας». Εάν εργάζεστε κατά την εκδρομή σας, θα μπορείτε να βρείτε ηρεμία και έμπνευση μέσα σε κάποιο από τα τέσσερα παραδοσιακά διακοσμημένα δωμάτια του εν λόγω πύργου. Μη φύγετε από τη Ζαρούχλα χωρίς να έχετε κάνει τον περίπατο από το παλιό Δημοτικό Σχολείο μέχρι το εκκλησάκι της Αγίας Τριάδας, στην αυλή του οποίου κρέμεται μια κούνια με θέα στα ελατοδάση και τις βουνοπλαγιές. Τι καλύτερο για το κλείσιμο του 2024 μπορείτε να σκεφτείτε;
Διαβάστε ακόμα:
Βυτίνα-Δημητσάνα-Λαγκάδια: Διαδρομή για weekend στην ορεινή Αρκαδία
Long weekend στη Ζαρούχλα -Το ελατοσκέπαστο χωριό της ορεινής Αχαΐας
3+1 χωριά της Αρκαδίας για τα Χριστούγεννα