Οι μηχανές χαμηλώνουν την έντασή τους, το αεροπλάνο αρχίζει να βυθίζεται ελαφρώς και ενώ όλοι περιμένουν την προσγείωση, εγώ προσπαθώ να ηρεμήσω τη φωνή μέσα μου. Είχα σχεδόν φτάσει. Σε εκείνον τον προορισμό που είχα σχεδιάσει στο μυαλό μου και στην ταξιδιωτική μου ατζέντα με κάθε λεπτομέρεια εδώ και μήνες. Σε ένα μέρος με όσα μπορούσα να είχα φανταστεί και άλλα τόσα που δεν θα μπορούσα ποτέ να είχα σκεφτεί.
Ένα παγωμένο νησί, γεμάτο αντιφάσεις, ένα δημιούργημα αλλόκοτα εντυπωσιακό πέρα από καθετί ανθρώπινο, ένα μοναδικό σύμπαν που γεννήθηκε από τα θεμελιώδη συστατικά της αδάμαστης φύσης: νερό, φωτιά, αέρας και γη. Τα τέσσερα αυτά στοιχεία, στις διάφορες μορφές τους, συνθέτουν την Ισλανδία και χρωματίζουν με την παλέτα τους την πολυπρόσωπη εικόνα της. Στα όρια του κόσμου, περιτριγυρισμένη από την παγωμένη Γροιλανδία, την αιθέρια ύπαρξη της Σκωτίας και τον καθηλωτικό χρωματιστό ουρανό της Νορβηγίας, το νησί αυτό είναι ένα μείγμα των παραπάνω, ή καλύτερα ένας συνδυασμός των καλύτερων χαρακτηριστικών αυτών των τόπων. Είναι ένας κόσμος που φαντάζει ταυτόχρονα γνωστός και αλλόκοτος.
Μπροστά στην αξεπέραστη δύναμη της φύσης, ο άνθρωπος γίνεται μικρός και ασήμαντος. Πέρα από τα μαγευτικά τοπία, όμως, η Ισλανδία προσφέρει και δραστηριότητες που αγγίζουν τα όρια του απίστευτου. Σε αυτό το νησί, ο ανταγωνισμός για τον τίτλο της πιο συναρπαστικής εμπειρίας είναι έντονος και οι επιλογές ατελείωτες.
Αν λοιπόν επισκεφτείτε την Ισλανδία, υπάρχουν τουλάχιστον πέντε εμπειρίες που πρέπει να ζήσετε -μοναδικές στον πλανήτη- που θα σας μείνουν αξέχαστες και θα σας χαρίσουν μια ανεπανάληπτη γεύση από τη δύναμη και την ομορφιά αυτού του τόπου.
1. Περπατώντας σε παγετώνα
Βρισκόμαστε στον Vatnajökull, έναν από τους μεγαλύτερους παγετώνες της Ευρώπης, με μέγιστο πάχος που αγγίζει τα 950 μέτρα -σχεδόν 1 χιλιόμετρο. Επιστήμονες έχουν μελετήσει διεξοδικά τον παγετώνα και το ομώνυμο Εθνικό Πάρκο, το οποίο τον περιλαμβάνει. Σύμφωνα με τις έρευνες, κάτω από τα παγωμένα στρώματα βρίσκονται αρκετά ηφαίστεια, ορισμένα εκ των οποίων είναι ενεργά. Στις απολήξεις του παγετώνα, τα λιωμένα νερά τροφοδοτούν ποτάμια ή δημιουργούν λίμνες -γι’ αυτό άλλωστε και το όνομά του στα ισλανδικά σημαίνει «ο παγετώνας των λιμνών».
Καθώς πλησιάζουμε τη σπηλιά, ο οδηγός μας εξηγεί πώς οι σχηματισμοί του πάγου αλλάζουν με την πάροδο των εποχών, πώς η φύση συνεχώς διαμορφώνει και αναδιαμορφώνει το τοπίο της. Από τα τέλη του φθινοπώρου έως τις αρχές της άνοιξης, οι χαμηλές θερμοκρασίες σταθεροποιούν τον παγετώνα, ενώ τα ρυάκια του λιωμένου νερού παγώνουν και παραμένουν σε αδράνεια. Το αποτέλεσμα; Σπηλιές πάγου μέσα στο σώμα του παγετώνα. Ουσιαστικά, τα κανάλια του νερού που διατρέχουν τον πυθμένα του παγετώνα δημιουργούν αυτές τις μοναδικές σπηλιές.
Ο έμπειρος οδηγός μας μας εξοπλίζει με κραμπόν, διασφαλίζοντας τη σταθερότητα σε κάθε μας βήμα, και μαζί ξεκινάμε να πεζοπορούμε σε ένα μέρος -ίσως το πλησιέστερο στον δικό μας πλανήτη- όπου η ανθρώπινη παρέμβαση μοιάζει σχεδόν αδύνατη. Ένα απέραντο τοπίο που κρύβει κοιλάδες, βουνά και ηφαίστεια κάτω από το αέναο, παγωμένο πέπλο του. Ακούμε τις ιστορίες για το περιβάλλον γύρω μας, για το πώς σχηματίστηκε πριν από χιλιάδες χρόνια, πώς συνεχίζει να αλλάζει, να ζει και να διαλύεται με το πέρασμα του χρόνου. Μια σιωπηλή απόδειξη του χρόνου, με αιχμαλωτισμένα κομμάτια γης που συνεχώς αλλάζουν μορφή.
Φτάνοντας στη σπηλιά, παρατηρώ τα ημιδιαφανή τοιχώματα, το βαθύ μπλε που εισχωρεί από τις σχισμές, τις παγωμένες οροφές, τις μικρές φυσαλίδες που έχουν παγιδευτεί στους «γυάλινους» τοίχους και τη γαλάζια απόχρωση που ξεδιπλώνεται όπου κι αν στρέψω το βλέμμα. Η παγωνιά του αέρα διαπερνά τα πνευμόνια μας καθώς κινούμαστε μέσα στο εσωτερικό της σπηλιάς, με τη σιωπή μας να αντηχεί μαζί με τον άνεμο. Ένα φυσικό δημιούργημα δίχως ατέλειες, που αφήνει τον επισκέπτη να αναρωτιέται με δέος για την αληθοφάνεια αυτού του κόσμου.
2. Ψάχνοντας για φώκιες
Η Ισλανδία, με τις απόκρημνες ακτογραμμές, τα απομακρυσμένα φιορδ και τις ατελείωτες παραλίες, προσφέρει μοναδικές τοποθεσίες για την παρατήρηση των φώκιων στο φυσικό τους περιβάλλον, κυρίως κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Η παγετωνική λιμνοθάλασσα Jökulsárlón, με τα εντυπωσιακά παγόβουνα, αποτελεί έναν από τους πιο δημοφιλείς προορισμούς για να δει κανείς φώκιες να κολυμπούν ή να ξεκουράζονται. Η χερσόνησος Vatnsnes είναι επίσης ένα μαγευτικό μέρος για να παρατηρήσετε αυτά τα υπέροχα θαλάσσια ζώα, καθώς ένα μονοπάτι οδηγεί σε μια όμορφη παραλία, όπου βρίσκεται ο διάσημος βράχος Hvitserkur -ένας φυσικός γεωλογικός σχηματισμός που μοιάζει με ρινόκερο.
Ωστόσο, το πιο αξιόπιστο μέρος για να δείτε φώκιες είναι η παραλία Ytri Tunga, μία από τις ελάχιστες στην Ισλανδία με χρυσαφένια άμμο. Ιδιαίτερα όταν η στάθμη του νερού είναι χαμηλή, οι γκρίζες φώκιες κάθονται πάνω στους βράχους, προσφέροντας στους επισκέπτες μια μοναδική εμπειρία. Από το πάρκινγκ, ένα καλά σηματοδοτημένο μονοπάτι οδηγεί στα σημεία παρατήρησης. Η ηρεμία είναι σημαντική, καθώς οι φώκιες είναι πολύ ευαίσθητες στον θόρυβο, και δεν πρέπει να πλησιάζει κανείς πολύ κοντά τους, ώστε να μην τις ενοχλήσει.
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις φώκιες, μπορείτε να επισκεφτείτε το Icelandic Seal Centre στην πόλη Hvammstangi, όπου θα βρείτε ενδιαφέροντα εκθέματα και εκπαιδευτικές δραστηριότητες για την προστασία αυτών των πανέμορφων ζώων.
3. Reindeer Park: Tάρανδοι και αρκτικές αλεπούδες
Σε μια μικρή πόλη με το όνομα Fellabær, λειτουργεί μέσα στη φύση ένας ειδικά διαμορφωμένος χώρος, ένα καταφύγιο για άγρια ζώα που σώζονται από την ανθρώπινη παρουσία. Μέσα σε αυτό το περιβάλλον ζουν οι δύο αρσενικοί τάρανδοι, ο Garpur και ο Mosi, οι οποίοι διασώθηκαν το 2021 σε νεαρή ηλικία και έκτοτε φυλάσσονται εκεί. Από τότε μέχρι και σήμερα, απολαμβάνουν καθημερινά τη συντροφιά και την αγάπη των ανθρώπων που τους φροντίζουν.
Καθώς στέκονται μπροστά μας, παρατηρώ την εντυπωσιακή τους όψη: τη μαλακή, κοντότριχη γούνα τους, που καλύπτει κάθε σημείο του σώματός τους, από τις μεγάλες οπλές τους μέχρι τα ακανόνιστου σχήματος κέρατα και τη μακρόστενη μουσούδα τους. Αυτό το μαλακό στρώμα λειτουργεί ως μόνωση και επιτρέπει στους ταράνδους να προσαρμόζουν τη θερμοκρασία του σώματός τους ανάλογα με το περιβάλλον.
Ο Bartek, ο ξεναγός μας για σήμερα, μας παρείχε σημαντικές πληροφορίες και μας ενημέρωσε για τη σημασία της προστασίας των ζώων. Η σύνδεσή μας μαζί του ήταν άμεση. Μοιραζόμαστε την ίδια αγάπη και εκτίμηση για την άγρια φύση, ενώ το αίσθημα ευγνωμοσύνης με κατέκλυσε. Μας έδωσε μανιτάρια και φύλλα δέντρων για να ταΐσουμε τους ταράνδους, καθώς και ένα μπουκάλι με ζεστό νερό, που θα τους θύμιζε το γάλα της μητέρας τους.
Σε αυτή την οικογένεια -γιατί κάπως έτσι μοιάζει- είναι και η Hreindís, ένα μωρό τάρανδος με γλυκό και διασκεδαστικό χαρακτήρα. Επειδή είναι πολύ νεαρή, κάθε βράδυ ακολουθεί τον Björn, ο οποίος έχει τον ρόλο του πατέρα και του ιδιοκτήτη του καταφυγίου, μέχρι το σπίτι του, για να τη φροντίσει, ταΐζοντάς την και προσφέροντάς της τη ζεστασιά που χρειάζεται.
Γνωρίζαμε πως το καταφύγιο πρόσφατα είχε διασώσει δύο μικρές αρκτικές αλεπούδες, μόλις πέντε μηνών, από κυνηγούς. Ήταν η Orca και ο αδερφός της, ο Bozi. Στα ισλανδικά, ο συνδυασμός των ονομάτων τους σημαίνει «μπάλα ενέργειας» -και δεν έχουμε παρά να συμφωνήσουμε, βλέποντάς τις να τρέχουν και να παίζουν ανεξάντλητα γύρω μας.
Έτσι, λίγα λεπτά αφού φτάσαμε, ένα μικρό, τυλιγμένο, μαύρο κουβαράκι -αυτή η «μπάλα ενέργειας» – κατρακύλησε από τον λόφο και βρέθηκε μπροστά μας. Με ασυγκράτητο ενθουσιασμό, πλησιάσαμε για να παρατηρήσουμε από κοντά τα παιχνιδίσματα αυτού του τόσο όμορφου και σπάνιου είδους. Τα λεπτά έγιναν ώρες και εμείς συνεχίζαμε να χαζεύουμε αυτές τις δύο αλεπούδες, παρατηρώντας κάθε τους χαρακτηριστικό, βλέποντάς τις να παίζουν και να ενοχλούν τον μικρό τάρανδο, που ήθελε να κοιμηθεί.
Ο Bartek, βλέποντας το έντονο ενδιαφέρον μας, και όντας παρασυρμένος και ο ίδιος από το θέαμα -καθώς οι δύο μικροί ατίθασοι επισκέπτες δεν είχαν εμφανιστεί για μέρες-, μοιράστηκε μαζί μας κάθε του γνώση για τα ζώα αυτά, προσφέροντας μια εμπειρία που ξεπερνά κάθε προσδοκία. Η φουντωτή τους γούνα ήταν τώρα μαύρη, για να προσαρμόζεται στο περιβάλλον, και τον χειμώνα θα γίνει λευκή, κάνοντάς τις ακόμα πιο εντυπωσιακές.
Οι αλεπούδες, με τα καφετιά τους μάτια και την ατελείωτη ενέργειά τους, γεμίζουν τον χώρο με τους αστείους ήχους που παράγουν καθώς κυνηγιούνται. Στη συνέχεια, ο Bartek μάς έδειξε τα «σπιτάκια» που τους είχαν φτιάξει -μικροί λάκκοι σκαμμένοι στο χώμα- για όταν εκείνες οικειοποιηθούν τον χώρο και θελήσουν να τα κάνουν σπίτι τους, κάτι που εντέλει πραγματοποιήθηκε μπροστά στα μάτια μας. Με απερίγραπτη ανακούφιση και συγκίνηση, είδαμε τις αλεπούδες να βρίσκουν επιτέλους το «σπίτι» τους.
Η φροντίδα και η αγάπη που δέχονται αυτά τα ζώα είναι απίστευτη -και το βλέπεις στον τρόπο που προσαρμόζονται και ζουν σε αυτό το προστατευμένο περιβάλλον. Ήταν μια εμπειρία γεμάτη συναισθήματα, που μας έκανε να εκτιμήσουμε ακόμα περισσότερο τη φύση και τη μοναδικότητα αυτών των υπέροχων ζώων. Αφήνουμε αυτούς τους πολύτιμους νέους «φίλους» μας στο ασφαλές πλέον σπίτι τους και τους φυλάμε στη μνήμη μας για τη μοναδικότητά τους.
Info: Reindeer Park
4. Whale watching
Εάν παρατηρήσετε τον Ωκεανό της Ισλανδίας -και αν η αγάπη σας για την άγρια φύση και τα θαλάσσια πλάσματα είναι μεγάλη- τότε ίσως δείτε και εσείς κάποιο πτερύγιο φάλαινας να ξεχωρίζει από το νερό. Εμείς το «συναντήσαμε» στο ακρωτήριο Dyrhólaey, στη νότια ακτογραμμή της χώρας, ενώ προσπαθούσαμε να απαθανατίσουμε τα μικρά εποχικά πουλιά puffins – γνωστά ως κλόουν. Το βλέμμα μας καρφώθηκε στον ορίζοντα και αυτή ήταν η πρώτη φορά που είδαμε την ουρά δύο φαλαινών να εμφανίζεται πάνω από τη θάλασσα -απλά περπατώντας σε ένα ακρωτήρι.
Αποφασίσαμε να ακολουθήσουμε το ένστικτό μας και να συμμετάσχουμε σε μια από τις καθημερινές περιηγήσεις με σκάφος για παρατήρηση φαλαινών, που διοργανώνονται σε διάφορα σημεία του νησιού εφόσον το επιτρέπουν οι καιρικές συνθήκες. Έτσι, μετά από την έρευνά μας, επιλέξαμε την παραθαλάσσια πόλη Ólafsvík, γνωστή για τις εξαιρετικές δυνατότητες παρατήρησης φαλαινών και ένα από τα μοναδικά σημεία στο νησί όπου έχει παρατηρηθεί το είδος δελφινιού όρκα.
Στην ήρεμη, μικρή προβλήτα της πόλης, περιμέναμε με ανυπομονησία κάτω από τον συννεφιασμένο ουρανό να ξεκινήσει το θαλάσσιο ταξίδι μας. Το πλήρωμα μας υποδέχτηκε με χαμόγελο και μας εξόπλισε με μπλε, ολόσωμες, αδιάβροχες στολές, που φορέσαμε πάνω από τα ρούχα μας. Αν και μας έκαναν να δείχνουμε πιο ογκώδεις και αδέξιοι, μας προστάτευαν από το θαλασσινό νερό που μας ψέκαζε συνεχώς. Όταν το σκάφος μας απομακρύνθηκε από την ακτή και μπήκαμε στον ανοιχτό ωκεανό, εκεί όπου το μπλε του νερού γίνεται σχεδόν αδιάκριτο, και με συνοδούς του «ταξιδιού» μας μερικά παιχνιδιάρικα δελφίνια, βρισκόμασταν ήδη απέναντι από τη Γροιλανδία.
Ο έμπειρος καπετάνιος άρχισε να μειώνει την ταχύτητα του πλοίου, ενώ το πλήρωμα μας καθοδηγούσε να στρέψουμε την προσοχή μας στην επιφάνεια του νερού και να παρατηρήσουμε το παραμικρό στοιχείο που θα αποκάλυπτε την παρουσία κάποιας φάλαινας. Οι πλευρές του πλοίου είχαν νοητά χωριστεί στις αντίστοιχες ώρες του ρολογιού, έτσι ώστε το πλήρωμα και ο καπετάνιος να μας καθοδηγούν το βλέμμα αν εμφανιζόταν κάτι.
Μετά από λίγη ώρα, μας ζητήθηκε να κοιτάξουμε στις 12 ακριβώς, δηλαδή μπροστά από την πλώρη του πλοίου. Και εκεί, για πρώτη φορά, η γιγάντια φιγούρα μιας μεγάπτερης φάλαινας (humpback whale) εμφανίστηκε μπροστά μας, εκπνέοντας αέρα από τους φυσητήρες της και χτυπώντας με δύναμη την ουρά της στην επιφάνεια του νερού. Από τη στιγμή εκείνη, αυτά τα πανέμορφα, γιγάντια πλάσματα εμφανίζονταν γύρω μας για κάποια δευτερόλεπτα πριν βυθίσουν ξανά την ογκώδη φιγούρα τους στον ωκεανό. Η εικόνα αυτών των τεράστιων πλασμάτων, που κινούνταν με μοναδική χάρη και επιβλητικότητα στον ανοιχτό ωκεανό, ήταν ανεπανάληπτη.
Ο καπετάνιος μας ενημέρωσε για τη μοναδικότητα της ανατομίας τους: στη θέση των δοντιών τους, οι φάλαινες διαθέτουν μπαλένες, οι οποίες τους επιτρέπουν να φιλτράρουν τεράστιες ποσότητες ζωοπλαγκτόν από το νερό. Ήταν ένα υπέροχο μάθημα της φύσης και μια στιγμή που θα μείνει χαραγμένη στη μνήμη μας.
Ιnfo: Laki Tours
5. Μια γαστρονομική εμπειρία στο θερμοκήπιο
Ένα γευστικό ταξίδι που δύσκολα αναφέρεται σε κάποιον ταξιδιωτικό οδηγό, όμως σίγουρα ο επισκέπτης πρέπει να το επιλέξει αν βρεθεί στο δημοφιλές Golden Circle. Εδώ, στην καρδιά της ισλανδικής φύσης, βρίσκεται το Friðheimar, μια οικογενειακή φάρμα που ειδικεύεται στην καλλιέργεια ντομάτας.
Το θερμοκήπιο δημιουργεί τις ιδανικές συνθήκες για την ανάπτυξη ντοματών, χρησιμοποιώντας πράσινη ενέργεια και γεωθερμικό νερό για να εξασφαλίσει θερμότητα μέσα στον παγωμένο ισλανδικό χειμώνα, ενώ καλλιεργεί τόνους διαφορετικών ειδών ντομάτας, πάντα με σεβασμό προς το περιβάλλον.
Στην είσοδο υπάρχει ένα μικρό μαγαζάκι με χειροποίητα προϊόντα φτιαγμένα από τις σοδειές του θερμοκηπίου: από μαρμελάδες πράσινης ντομάτας με κανέλα και λεμόνι μέχρι σάλτσες ζυμαρικών και καρυκεύματα, όλα φτιαγμένα με αγάπη και σεβασμό προς τη γη.
Η εμπειρία στο Friðheimar μοιάζει με μια γιορτή για τη νοστιμιά της ντομάτας. Αφού περιηγηθούμε στους χώρους του θερμοκηπίου, παρατηρώντας τους εργαζόμενους να φροντίζουν με επιμέλεια τη συγκομιδή, το επόμενο βήμα είναι να καθίσουμε στο εστιατόριο που βρίσκεται μέσα στους ίδιους τους κήπους.
Το μενού είναι φυσικά αφιερωμένο στη ντομάτα και στις αμέτρητες γευστικές δυνατότητές της. Από την πλούσια σούπα που ζεσταίνει με κάθε κουταλιά και το χειροποίητο αφράτο ψωμί μέχρι τα ραβιόλια με σπιτική σάλτσα, όλα τα πιάτα αναδεικνύουν τη γεύση του λαχανικού, ενώ φύλλα βασιλικού από τα γλαστράκια πάνω στο τραπέζι μας προσθέτουν φρεσκάδα και αρώματα, κάνοντάς μας να νιώθουμε ότι τρώμε κυριολεκτικά μέσα στη φύση. Η γαστρονομική αυτή εμπειρία, ανάμεσα στα ίδια τα φυτά, είναι μια απόλαυση που συνδυάζει την αυθεντικότητα και τη νοστιμιά με έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο.
Info: Friðheimar
Τip: Κάντε κράτηση φαγητού εκ των προτέρων καθώς είναι ιδιαίτερα δημοφιλές μέρος φαγητού στην Ισλανδία.
Διαβάστε ακόμα:
Hot Springs: Βουτιά στην πιο αυθεντική εμπειρία της Ισλανδίας
Ο Χρυσός Κύκλος της Ισλανδίας που κόβει την ανάσα
6 ξενοδοχεία για να δείτε το Βόρειο Σέλας
