Πετρόκτιστα και απόλυτο σύμβολο του χειμώνα, τα πέτρινα χωριά της Ελλάδας είναι ένας βράχος ηρεμίας, απόλαυσης και ορεινής απόδρασης. Διασκορπισμένα στα βουνά της χώρας, όλα τα πέτρινα χωριά έχουν τις δικές τους ιστορίες και φτιαγμένα από την ίδια πέτρα πάνω στην οποία στέκουν, προσκαλούν κάθε ταξιδιώτη και τουρίστα να τα γνωρίσει, να μυηθεί στην μαγεία τους και να γευτεί τις σπάνιες κουζίνες που αυτά έχουν να προσφέρουν.
Παρακάτω, ακολουθεί μια λίστα με αγαπημένα πέτρινα χωριά της Ηπείρου και της Δυτικής Μακεδονίας που αξίζει να ανακαλύψετε στην καρδιά της άνοιξης.
Πεντάλοφος
Χτισμένος σε υψόμετρο 1060 μέτρων, ο Πεντάλοφος είναι πέρα από κάθε αμφιβολία ένα από τα ορεινότερα χωριά στην Ελλάδα. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι το χωριό βρίσκεται κάπου στα σύνορα μεταξύ των νομών Ιωαννίνων και Κοζάνης απέχοντας από την Κοζάνη περίπου 80 χιλιόμετρα, το οποίο σημαίνει πως χρειάζεται να οδηγήσετε περισσότερο από μία ώρα σε έναν ορεινό και δύσβατο δρόμο.
Αν και σήμερα το μοναδικό, εκτός Ηπείρου, Μαστοροχώρι, αποτελεί ένα από τα ελάχιστα εναπομείναντα χωριά που είναι χτισμένα ακριβώς στο φυσικό σύνορο μεταξύ Ηπείρου και Δυτικής Μακεδονίας. Καταλαβαίνετε αμέσως ότι κάποτε αυτός ο τόπος αποτέλεσε γέφυρα επικοινωνίας μεταξύ Ανατολής και Δύσης, καθώς βρισκόταν ακριβώς πάνω στα ορεινά μονοπάτια που χρησιμοποιούσαν κτηνοτρόφοι και πλανόδιοι έμποροι, για να πάνε από την μια πόλη στην άλλη.
Μονοδένδρι
Σχεδόν έτοιμο να κατρακυλήσει στην χιλιοφωτογραφημένη και χιλιοπερπατημένη χαράδρα του Βίκου, το Μονοδένδρι ξεχωρίζει για δύο πράγματα: τις πίτες και το κρασί. Αν και η Ήπειρος έχει μια κλίση προς τις πίτες, το Μονοδένδρι φαίνεται ότι πάει ένα βήμα παραπέρα προσφέροντας πρωτότυπες λαχανόπιτες, κρεατόπιτες και τυρόπιτες που δύσκολα θα δοκιμάσετε αλλού. Έχοντας πάρει το όνομά του από ένα δέντρο που κάποια στιγμή χτυπήθηκε από κεραυνό, ξεράθηκε και κόπηκε, το Μονοδένδρι ήταν η γενέτειρα των αδελφών Ριζάρη.
Γνωστοί για την σχολή με το ίδιο όνομα, οι αδελφοί Ριζάρη, πολυμήχανοι έμποροι της Οθωμανικής αυτοκρατορίας που μάζεψαν τεράστιο πλούτο, δεν ξέχασαν ποτέ τον τόπο τους και το 1835 ίδρυσαν την περίφημη σχολή, η οποία λειτουργεί μέχρι σήμερα με έναν διαφορετικό τρόπο, καθώς δίνει σε ανειδίκευτες γυναίκες την ευκαιρία να μυηθούν στην τέχνη του αργαλειού και της υφαντουργίας. Εδώ, μην ξεχάσετε να επισκεφθείτε την Μονή Αγίας Παρασκευής στο χείλος του γκρεμού, ενώ αν το σηκώνει η φυσική κατάστασή σας, μπορείτε να περπατήσετε στο φαράγγι.
Πάπιγκο
Ακριβώς κάτω από τις βραχώδεις και επιβλητικές απολήξεις της Τύμφης, το Πάπιγκο -το κατεξοχήν επισκέψιμο χωριό του Ζαγορίου- είναι το απόλυτο σύμβολο της ορεινής μαγείας. Πότε πνιγμένο στα σύννεφα, πότε ντυμένο στα πορτοκαλοκόκκινα φθινοπωρινά του, το ορεινό χωριό φημολογείται ότι ήταν το μυστικό καταφύγιο του Αλή πασά, ο οποίος δεν έχανε την ευκαιρία, χωρίς αδιάκριτα βλέμματα, να κάνει γρήγορες βουτιές στις Οβίρες Ρογκοβού ή αλλιώς στις πασίγνωστες Κολυμπήθρες.
Σήμα κατατεθέν του Πάπιγκου και γενικά του Ζαγορίου, το διάσημο μικρό φαράγγι με τα ασβεστολιθικά πετρώματα δημιουργήθηκε στη διάρκεια πολλών αιώνων αφήνοντας πίσω του μικρές λιμνούλες με δροσερό νερό που κάθε καλοκαίρι και χειμώνα, τραβούν σαν μαγνήτης κολυμβητές στα ορεινά της Ηπείρου.
Καλαρρύτες
Αγαπητό και γνωστό, χωρίς όμως εύκολη πρόσβαση. Από την Άρτα θα χρειαστεί να οδηγήσετε 83 δύσκολα χιλιόμετρα στις πλαγιές των Τζουμέρκων περνώντας από τα χωριά Άγναντα, Πράμαντα και Μελισσουργούς. Εδώ, η χαράδρα του Καλαρρύτικου ποταμού χωρίζει τους Καλαρρύτες από το διπλανό και εξίσου αγαπητό Συρράκο.
Μην ξεχνάτε πως ο καλύτερος τρόπος, για να επισκεφθείτε το Συρράκο είναι μέσω του ορεινού μονοπατιού που συνδέει τα δύο χωριά. Από τα 1.120 μέτρα υψόμετρο όπου βρίσκονται οι Καλαρρύτες, θα πέσετε στα 900 μέτρα διασχίζοντας τη χαράδρα και θα ανεβείτε ξανά στα 1.200 μέτρα υψόμετρο στο Συρράκο. Θα χρειαστείτε περίπου 1,5-2 ώρες, για να φτάσετε από το ένα χωριό στο άλλο, αλλά σίγουρα η άγρια καταπράσινη φύση στην καρδιά των Τζουμέρκων θα σας αποζημιώσει.
Νυμφαίο
Όντας προστατευόμενος οικισμός της UNESCO και μέρος του top 10 των ομορφότερων χωριών της Ευρώπης, το πολύ γνωστό χωριό της Δυτικής Μακεδονίας με τα γραφικά καλντερίμια, την επιβλητική Νίκειο Σχολή και το μισογκρεμισμένο στρατηγείο του Παύλου Μελά θεωρείται ένας από τους πιο must χειμερινούς προορισμούς που ξεχωρίζει για την παραδοσιακή μακεδονίτικη φιλοξενία και αισθητική του.
Ταυτόχρονα, όμως, είναι μία ιδανική εναλλακτική για μία σύντομη βουνίσια και ολοζώντανη ανοιξιάτικη απόδραση που σας δίνει την ευκαιρία να απολαύσετε την άγρια ζωή και να περιηγηθείτε μέσα στα δροσερά πυκνά δάση οξιάς. Μην ξεχνάτε, άλλωστε, ότι στο Νυμφαίο εδρεύει και το Καταφύγιο της Καφέ Αρκούδας του Αρκτούρου και ακριβώς αυτή η εποχή είναι η ιδανικότερη για να πετύχετε τις αρκούδες «ξύπνιες» πριν τη χειμερία νάρκη.
Διαβάστε ακόμα:
Ανοιξιάτικη απόδραση στο Νυμφαίο
Από Σκαμνέλι στο Μικρό Πάπιγκο -Aνοιξιάτικη βόλτα στα Ζαγοροχώρια
