Τώρα που ο ήλιος είναι πιο μαλακός, είναι ιδανική εποχή για αρχίσουμε τις πεζοπορίες και τις περπατάδες, γιατί, προφανώς, δεν είμαστε όλοι μυημένοι στις πεντάωρες διαδρομές. Μπείτε στο αυτοκίνητο με την παρέα σας και χαράξτε πορεία προς Στερεά Ελλάδα και Πελοπόννησο ή όπου σας βγάλει ο δρόμος.
Ο σκοπός είναι να βγείτε στη φύση, να περπατήσετε σε δασωμένα μονοπάτια, να αναπνεύσετε μπόλικο οξυγόνο και να αφήσετε πίσω κάθε είδους έγνοια. Αν θέλετε, μπορείτε να κάνετε και ένα μικρό πικ νικ ή στο γυρισμό να σταματήσετε στις παραδοσιακές ταβέρνες για τα δέοντα. Μην το πολυσκέφτεστε, δείτε τον καιρό, φορέστε αθλητική περιβολή, ανοίξτε GPS και φύγετε.
Επτάλοφος
Ο Επτάλοφος είναι ένα από τα πιο όμορφα χωριά του Παρνασσού, όχι μόνο γιατί έχει διατηρήσει σε αρκετό βαθμό την παραδοσιακή του αρχιτεκτονική αλλά και για τα τρεχούμενα νερά καταμεσής του χωριού και τη μαγευτική φύση που το περιβάλλει. Ιδίως η διαδρομή από το Λιβάδι της Αράχωβας μέχρι το χωριό είναι πνιγμένη στα έλατα.
Στην Αγόριανη, όπως αλλιώς λέγεται ο Επτάλοφος, οι φιδογυριστές ανηφοριές κρύβουν άλλοτε ένα μικρό κουκλίστικο ξύλινο σαλέ, άλλοτε μια παραδοσιακή ταβέρνα και άλλοτε ένα παλιό πετρόκτιστο σπίτι φτιαγμένο με μεράκι. Το πιο κεντρικό και ενδιαφέρον σημείο του χωριού είναι η πλατεία όπου τα πλατάνια σκεπάζουν τον ουρανό και οι μυρωδιές από τα ταβερνάκια γύρω γύρω σας καλούν να πιάσετε άμεσα τραπέζι.
Εδώ, θα μάθετε και όλα όσα θέλετε για το χωριό αρκεί να γυρίσετε και να ρωτήσετε τους Επταλοφίτες και θα σας πουν τα πάντα, με πρώτο τον καταρράκτη του χωριού. Από την πλατεία λοιπόν, ξεκινά πλακόστρωτο μονοπάτι πλάι στο ρέμα που θα σας βγάλει σε πολύ λίγο σε έναν μικρό καταρράκτη ο οποίος βρίσκεται μέσα στον οικισμό. Θα σας πουν και για τις μεγαλύτερες διαδρομές που μπορείτε να κάνετε όπως αυτές προς την Αγία Παρασκευή, τη Βρωμόβρυση, την πηγή Βασιλική ή το Πυργάκι. Αγαπημένη όμως διαδρομή είναι αυτή προς την Αγία Τριάδα μέσα στο πυκνό ελατόδασος.
Άνω Χώρα
Ίσως το πιο αγαπημένο χωριό της ορεινής Ναυπακτίας είναι η Άνω Χώρα, αν και ο δρόμος για να φθάσετε είναι αρκετά στριφογυριστός η φύση κάνει το θαύμα της και σας χαλαρώνει. Αρκεί το βλέμμα να κοιτά μακριά στο δάσος, το οποίο όσο φθάνετε στο χωριό, αρχίζει να μονοπωλείται από έλατα, με την είσοδο της Άνω Χώρας να διακοσμείται από ένα πυκνό υπέροχο ελατόδασος. Η πλούσια φύση σας συνοδεύει ακόμα και μέσα στο χωριό και ο καλύτερος τρόπος για να την χαρείτε είναι να παρκάρετε το αυτοκίνητο και να ξεκινήσετε τις βόλτες. Τα πέτρινα σπίτια, τα καλοστρωμένα καλντερίμια και η υπέροχη θέα στα γύρω βουνά είναι μια εικόνα που δεν θα χορταίνετε.
Πάρτε τις ανηφοριές που θα σας χαρίσουν αγνάντι, κάντε μια στάση στις πέτρινες βρύσες, όπως η πηγή Μπουκουρίν για δροσερό νερό και αράξτε σε ένα από τα καφέ για έναν ελληνικό ή για ντόπιο τσίπουρο. Λίγο πιο πίσω από την κεντρική εκκλησία της Αγίας Παρασκευής βρίσκεται και ένα μικρό Λαογραφικό Μουσείο που αξίζει να αναζητήσετε στα καφενεία τον υπεύθυνο για να σας ανοίξει ενώ λίγο πιο κάτω υπάρχει και ένας παλιός νερόμυλος που δίπλα του κυλά ένα μικρό ρέμα. Από το χωριό ξεκινούν και όμορφες πεζοπορικές διαδρομές προς τα γύρω χωριά όπως η Κάτω Χώρα, η Αμπελακιώτισσα και τα Κρυονέρια τα οποία είναι κυρίως παλιά συνδετικά μονοπάτια που γίνεται προσπάθεια να συντηρούνται. Πιο μικρές διαδρομές αυτές προς την Αγία Παρασκευή αλλά και προς τον καταρράκτη Τσούρνα που είναι μια ανάσα από το χωριό μέσω εύκολης διαδρομής.
Πλανητέρο
Το Πλανητέρο είναι ένα αραιοκατοικημένο σχετικά χωριό που απλώνεται στις όχθες του ποταμού Αροάνιου. Εκεί λοιπόν, στις όχθες του ποταμού υπάρχει ένα υπέροχο πλατανόδασος που το φθινόπωρο παίρνει ένα μαγευτικό χρυσοκίτρινο χρώμα και δημιουργεί μια μοναδική εικόνα. Το χωριό που βρίσκεται ελάχιστα μόλις μέτρα από το ποτάμι είναι ένα ήσυχο και γραφικό μέρος που μπορεί να μην έχει για παράδειγμα την ομορφιά των πετρόκτιστων χωριών της Γορτυνίας, έχει όμως το μοναδικό αυτό δάσος από πλατάνια που του δίνει πολλούς έξτρα πόντους. Εδώ, σε αυτό το δάσος το τρεχούμενο νερό του Αροάνιου χρησιμοποιούνταν τόσο σε νερόμυλους όσο και σε νεροτριβές καθώς και σε ιχθυοτροφεία μέχρι σήμερα.
Μάλιστα, οι ταβέρνες που βρίσκονται στις όχθες του σερβίρουν φρεσκότατες πέστροφες ψητές ή τηγανητές στο βούτυρο. Από τις πιο όμορφες διαδρομές είναι αυτές πλάι στο ποτάμι στη σκιά των πλατανιών με παρέα τον ήχο του τρεχούμενου νερού, ωστόσο υπάρχουν και άλλες όπως το Ευρωπαϊκό Μονοπάτι Ε4 από το Πλανητέρο στους Λουσούς και αντίστροφα αλλά και αυτό προς το Ελατόφυτο. Μια βόλτα που συμπληρώνει ιδανικά την εκδρομή σας είναι αυτή στο Σπήλαιο των Λιμνών με τις 13 λίμνες και τους σταλακτιτικούς σχηματισμούς, ένα πραγματικό θαύμα της φύσης.
Δημητσάνα
Η Δημητσάνα απέχει μόλις δυο ώρες και κάτι από το κέντρο της Αθήνας και είναι μια από τις πιο όμορφες βουνίσιες εξορμήσεις. Αμφιθεατρικά χτισμένη σε υψόμετρο που αγγίζει τα 1.000 μέτρα συνορεύει με το φαράγγι του Λούσιου ποταμού και είναι περιτριγυρισμένη από πλούσια φύση με τα έλατα να ξεχωρίζουν. Είναι από αυτά τα χωριά που τα σοκάκια του δεν τα χορταίνεις γιατί κρύβουν υπέροχα πέτρινα αρχοντικά, πυργόσπιτα και ρομαντικούς ξενώνες. Δεν είναι καθόλου τυχαίο λοιπόν που έχει ανακηρυχθεί Διατηρητέος Παραδοσιακός Οικισμός από το 1978. Σήμα κατατεθέν το ρολόι της Αγίας Κυριακής, δώρο των Δημητσανιτών της Νέας Υόρκης το 1900 ενώ η καμπάνα που ζυγίζει 700 κιλά έφθασε μια δεκαετία αργότερα πάλι από την Αμερική. Στις βόλτες σας αναζητήστε μερικά από τα πιο όμορφα αρχοντόσπιτα όπως αυτά του Τσάκωνα, των Σπηλιοτόπουλων και των Αντωνόπουλων καθώς και το σπίτι του Πατριάρχη Γρηγορίου του Ε’ που βρίσκεται πάνω στον κεντρικό δρόμο του χωριού.
Αφού τελειώσετε με τα καλντερίμια του χωριού, ανεβείτε μέχρι το «Κάστρο» την Ακρόπολη της αρχαίας πόλης Τεύθις από την οποία σώζονται μόνο κάποια ερείπια του τείχους, ωστόσο η θέα είναι πολύ όμορφη. Λίγο έξω από το χωριό στα 2 χιλιόμετρα περίπου θα βρείτε το Υπαίθριο Μουσείο Υδροκίνησης που πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφθείτε, είναι μάλιστα μια όμορφη βόλτα να την κάνετε και περπατώντας. Επίσης, από τη Δημητσάνα ξεκινούν και μονοπάτια για το φαράγγι του Λούσιου, για το χωριό Ζυγοβίστι αλλά και – για όσους είναι έμπειροι πεζοπόροι – για τη Στεμνίτσα. Φανταστική διαδρομή που περνά μέσα σε υπέροχη φύση είναι και αυτή προς την Ιερά Μονή Φιλοσόφου που χτίστηκε τον 10ο αιώνα σε αυτή λειτούργησε επίσης η Σχολή της Δημητσάνας καθώς και κρυφό σχολειό.
Τσίντζινα
Τα Τσίντζινα ή αλλιώς Πολύδροσο είναι χωριό της Λακωνίας και συγκεκριμένα του Πάρνωνα σε υψόμετρο περίπου 1.100 μέτρα. Κρύβεται μέσα σε μια καταπράσινη κοιλάδα που περιτριγυρίζεται από έλατα και πλατάνια, το μισό χωριό είναι αμφιθεατρικά χτισμένο σε δύο πλαγιές και το άλλο χαμηλά στις όχθες μια ρεματιάς. Ένα ακόμα χαρακτηριστικό του χωριού είναι τα πέτρινα σπίτια, διώροφα και ισόγεια με κεραμιδένιες σκεπές, τα σοκάκια του που βγάζουν από τον ένα μαχαλά στον άλλο και χαρίζουν όμορφη θέα και οι πολλές πηγές. Τα αξιοθέατα συνοψίζονται στις εκκλησίες του Αγίου Ιωάννη του Πρόδρομου χτισμένη μέσα σε ένα βράχο και της Αγίας Μαρίνας με την πανοραμική θέα και οι δύο κρυμμένες μέσα στο δάσος καθώς και στο μοναστήρι των Αγίων Αναργύρων, μισή ώρα απόσταση, χτισμένο πάνω σε μια κορυφή. Το μοναστήρι χρονολογείται από τον 17ο αιώνα, μάλιστα εδώ λειτουργούσε και κρυφό σχολειό έως την απελευθέρωση. Αν σας αρέσουν οι πεζοπορίες σημειώσετε πως από το χωριό ξεκινούν εννιά σηματοδοτημένα μονοπάτια με διάφορα επίπεδα δυσκολίας που μπαίνουν στο ελατόδασος του Πάρνωνα και βγάζουν σε σπηλιές, πέτρινες βρύσες, πηγές και ξωκλήσια.
Καλοσκοπή
Είναι σκαρφαλωμένη στα 1.100 μέτρα υψόμετρο στις βόρειες πλαγιές της Γκιώνας και είναι το κρυφό διαμαντάκι της Φωκίδας. Παλιότερα την έλεγαν Κουκουβίστα, όνομα σλαβικής προέλευσης που το 1926 άλλαξε σε Καλοσκοπή από την «καλή σκοπιά», την καλή θέα σαν να λέμε. Γύρω γύρω η φύση, που την τρέφουν τρεχούμενα νερά, είναι πλούσια σε πλατάνια, καρυδιές, βελανιδιές, κερασιές και μηλιές και οι βόλτες σε αυτή είναι το καλύτερο γιατρικό για να απαλλαχθείτε από κάθε άγχος. Το χωριό όμως φημίζεται για τις βρύσες του για την Κρύα Βρύση, τη Σκαπέρδα, τη Μπάρμπεση, την Παναγία, την Ποτίμη, της Αγοράς, του Παπλάκη, τη Μότσιω, του Ζούγρου, του Σταυρού και πολλές ακόμα καθώς και για τις πηγές του με μεγαλύτερη το Κεφαλόβρυσο.
Το χωριό που είχε για αρκετά χρόνια παραδοθεί στη φθορά του χρόνου αναβίωσε πριν λίγα χρόνια από το μεράκι και τις προσπάθειες τεσσάρων νέων οι οποίοι ξεκίνησαν το «Kaloskopi restart» όπου ανάμεσα σε άλλα ανακαίνισαν το γήπεδο του μπάσκετ και την παιδική χαρά, καλλώπισαν την πλατεία του χωριού και άλλα σημεία, δώρισαν αυτόματο απινιδωτή, οξυγόνο, παλμικό οξύμετρο, ασκό αναζωογόνησης και πλήρες κιτ πρώτων βοηθειών ενώ έχουν και άλλα πολλά σχέδια για το χωριό. Τι μπορείτε να κάνετε όσο είστε εδώ εκτός από απλά να χαλαρώσετε; Μπορείτε να βγείτε να περπατήσετε στα δρομάκια του χωριού, να πάρετε τα μονοπάτια που ενώνουν τις βρύσες μεταξύ τους όπως το μονοπάτι «Κρύα Βρύση – Παπλάκη – Μπάρμπεση», να ανηφορίσετε μέχρι το Κεφαλόβρυσο αλλά και να πεζοπορήσετε μέρος του ορειβατικού Ευρωπαϊκού μονοπατιού Ε4. Όμορφη διαδρομή και το κυκλικό μονοπάτι «Καλοσκοπή – Κοτρώνι» που περνά μέσα σε μοναδική φύση.
Διαβάστε ακόμα:
Αγόριανη: Η χαλαρή εναλλακτική της Αράχωβας
5 τοπ ελληνικοί φθινοπωρινοί προορισμοί για ζευγάρια, για τα επόμενα weekends
Road Trip στα χωριά πίσω από τον Παρνασσό -Τιθορέα, Πολύδροσος, Αγόριανη
