Η Παταγονία, το απώτατο άκρο της Νότιας Αμερικής, μοιρασμένη ανάμεσα στη Χιλή και την Αργεντινή, είναι από τα λίγα μέρη στον πλανήτη στα οποία μπορείς να νιώσεις τόσο έντονα το μεγαλείο της φύσης. Ένας εντελώς διαφορετικός κόσμος, όπου παγόβουνα και απολιθωμένα δάση, επιβλητικά βουνά και παγετώνες, λίμνες που μοιάζουν με καθρέφτες και άγρια ζωή δημιουργούν μια μαγική ατμόσφαιρα. Ο καλύτερος τρόπος για να βιώσεις την άγρια φυσική ομορφιά της Παταγονίας είναι η πεζοπορία στο Εθνικό Πάρκο Torres del Paine που αποτελεί μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς, με τους διάσημους γρανιτένιους πύργους που δίνουν το όνομά του. Το πάρκο καλύπτει έκταση 1.810 τ.χ. και είναι ένα από τα μεγαλύτερα και πιο δημοφιλή εθνικά πάρκα στη Χιλή, προσελκύοντας περίπου 220.000 λάτρεις της πεζοπορίας από όλο τον κόσμο κάθε χρόνο.
Punta Arenas
Το ονειρεμένο ταξίδι στο Εθνικό Πάρκο Torres del Paine ξεκινάει έχοντας παρέα τον 20χρονο γιο μου, στο αεροδρόμιο Punta Arenas που είναι η πόρτα εισόδου στη Χιλιανή Παταγονία. Η τοποθεσία του Punta Arenas βρίσκεται κατά μήκος του στενού του Μαγγελάνου, μια θαλάσσια δίοδος μήκους 580χλμ. και πλάτος 20-30χλμ. που συνδέει τον Ατλαντικό με τον Ειρηνικό ωκεανό. Πήρε το όνομά του από τον Πορτογάλο θαλασσοπόρο Φερδινάνδο Μαγγελάνο που πέρασε από εκεί το 1520 επιχειρώντας τον πρώτο περίπλου της υδρογείου.
Το Punta Arenas είναι η μεγαλύτερη πόλη της περιοχής και η πύλη για μερικά από τα πιο εντυπωσιακά αξιοθέατα της Παταγονίας. Από εδώ, μπορείς να επιβιβαστείς σε μια κρουαζιέρα περιπέτειας στο Cape Horn και στους παγετώνες της Γης του Πυρός ή να κάνεις πεζοπορία στο Εθνικό Πάρκο Torres del Paine. Μένουμε σ’ ένα ξενοδοχείο κατά μήκος της παραλιακής οδού. Αφήνουμε τις αποσκευές μας στο δωμάτιο και βγαίνουμε έξω για να γνωρίσουμε την πόλη. Πλησιάζουν Χριστούγεννα και η πόλη έχει εορταστική ατμόσφαιρα. Ξεκινάμε από την Plaza Armas, την κεντρική πλατεία του Punta Arenas με επαύλεις και το αμφιλεγόμενο μνημείο-άγαλμα του Μαγγελάνου με ντόπιες μορφές κάτω από αυτόν. Καθώς το μνημείο θεωρήθηκε από πολλούς ύμνος της αποικιοκρατίας έχει γίνει πολλές φορές στόχος βανδαλισμού.
Λίγα τετράγωνα πιο πάνω βρίσκεται το Ναυτικό Μουσείο, όπου εκτίθεται ένα αντίγραφο του πλοίου του Hernando de Magellan. Χάρη στους περιβαλλοντικούς ήχους, τα αντίγραφα καθημερινών αντικειμένων και τα όργανα πλοήγησης, η εμπειρία σε μεταφέρει 500 χρόνια πίσω στην ιστορία.
Κάνουμε ένα διάλειμμα για καφέ και το απόγευμα πάμε στο τουριστικό γραφείο του Turis Otway. Εκεί γίνεται μια ομαδική ενημέρωση για το εξαήμερο trekking στο Torres del Paine που πρόκειται να ακολουθήσουμε αύριο το πρωί. Η πιο δημοφιλής διαδρομή για να δούμε τα «Must-see» του Torres del Paine είναι η διαδρομή “W circuit”, 80χλμ. περίπου με διάρκεια 6 ημερών. Η διαδρομή πήρε το όνομά της από το σχήμα W, καθώς συνδέει τα πιο εμβληματικά σημεία του εθνικού πάρκου. Πέρα από αυτό η υποδομή του είναι εξαιρετικά ανεπτυγμένη μένοντας σε ρουστίκ καταφύγια, με κρεβάτια, ζεστά ντουζ και ζεστά γεύματα, ενώ το βράδυ χαλαρώνουμε με ένα cocktail.
Μετά την ενημέρωση πάμε για φαγητό σε ένα εστιατόριο στην προκυμαία με θέα το στενό του Μαγγελάνου για να γευτούμε χιλιανή κουζίνα – κυρίως θαλασσινά – με χιλιανό κρασί, ενώ από τα ηχεία του εστιατορίου ακούγονται χριστουγεννιάτικες μελωδίες, όπως το “Feliz Navidad”.
1η Ημέρα: Εθνικό πάρκο Torres del Paine
Την επόμενη μέρα, στις 7:00 π.μ. συναντάμε την ομάδα που θα είναι μαζί μας στην πεζοπορία για το Torres del Paine, η οποία απαρτίζεται από άλλα επτά άτομα από Βόρεια Αμερική, Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία. Ανεβαίνουμε σε ένα 9 θέσιο βαν και ξεκινάμε για το Εθνικό Πάρκο. Η διαδρομή μέχρι την είσοδο του πάρκου είναι περίπου 5 ώρες. Ταξιδεύουμε μέσα σε όμορφα τοπία μέχρι να φτάσουμε στην κυρία είσοδο, τη Laguana Amarga. Στο δρόμο απολαμβάνουμε τις παταγωνικές πάμπας που στη γλώσσα Κέτσουα σημαίνει εύφορες πεδιάδες. Σε κάποια σημεία της διαδρομής συναντάμε: κοπάδια γουανάκος (ζώα που μοιάζουν με λάμα), φλαμίνγκο και δυο πούμα.
Δεκαπέντε λεπτά μετά την πόλη Puerto Natales σταματάμε για να επισκεφθούμε το Cueva del Miliodon, ένα φυσικό μνημείο που σχηματίζεται από τρεις σπηλιές και ένα βραχώδες συγκρότημα γνωστό ως Silla del Diablo, όπου βρέθηκαν απολιθώματα ενός εξαφανισμένου ζώου: του Milodon Darwini. Μετά από μια ώρα φτάνουμε στην κυρία είσοδο του πάρκου. Ενεργοποιούμε τα εισιτήρια εισόδου μας και σπεύδουμε στην τοποθεσία, η οποία προσφέρει θέα στα βουνά Cuerno Este και Cuerno Norte.
Το βράδυ διανυκτερεύουμε στο Hostel Las Torres με θέα τα γύρω βουνά. Τα έπιπλα και τα έργα τέχνης των 57 δωματίων παραπέμπουν στην ιστορία και τον πολιτισμό της Παταγονίας. Ένα εκπληκτικό Hostel μέσα στην υπέροχη φύση του Torres del Paine.
2η Ημέρα: Base Tower πεζοπορία 8 ώρες (20χλμ.)
Βρισκόμαστε στην περιοχή Las Torres στην αρχή του W circuit. Το πάρκο Torres del Paine καταλαμβάνεται από την μαγευτική οροσειρά Cordillera del Paine με μια σειρά από πανέμορφα βουνά, όπως το Torres del Paine (Πύργοι του Paine) και το Los Cuernos (κέρατα Paine). Αυτό το μοναδικό φυσικό θαύμα σχηματίστηκε πριν από 11 εκατομμύρια χρόνια ως αποτέλεσμα της κίνησης τεράστιων μαζών πάγου που ήρθαν σε επαφή με το μάγμα και έχουν μετατραπεί σήμερα σε γρανιτένια βουνά. Σήμερα θα ακολουθήσουμε το μονοπάτι που οδηγεί στις τρεις πανύψηλες πυραμοειδείς κορυφές (Torres) από τις οποίες πήρε το όνομά του το πάρκο. Η πεζοπορία για το Base Tower είναι μια από τις πιο δημοφιλείς και συναρπαστικές διαδρομές του πάρκου. Παίρνουμε το δρόμο προς την κοιλάδα και μετά από 10΄ περπάτημα περνάμε από μια παλιά κρεμαστή γέφυρα που διασχίζει τον ποταμό Ascencio. Στη συνέχεια ακολουθούμε ένα ζιγκ-ζαγκ μονοπάτι που σε όλη τη διαδρομή είναι ανηφορικό.
Το τελευταίο τμήμα της ανάβασης είναι ιδιαίτερα δύσκολο. Φτάνοντας όμως στη βάση, η κούραση εξαφανίζεται μπροστά στη μοναδική θέα των τριών τεράστιων γρανιτένιων κορυφών που υψώνονται επιβλητικά πάνω από μια τιρκουάζ λίμνη. Ξεκουραζόμαστε για λίγη ώρα σε αυτό το γραφικό περιβάλλον, τρώμε κάτι πρόχειρο και στη συνέχεια παίρνουμε τον δρόμο της επιστροφής.
3η Ημέρα: Los Cuernos πεζοπορία 4 ώρες (13χλμ.)
Σήμερα θα επισκεφθούμε το Los Cuernos (τα κέρατα), το δεύτερο πιο διάσημο βουνό του πάρκου. Ακολουθούμε το μονοπάτι που διασχίζει τις όχθες της λίμνης Nordenskjold μέσα από όμορφα δάση. Το μονοπάτι είναι αρκετά επίπεδο καθιστώντας το φιλικό σε όσους δεν έχουν μεγάλη εμπειρία. Σε λίγα λεπτά συναντάμε τον καταρράκτη Salto Grande, ο οποίος σηματοδοτεί το σημείο συνάντησης μεταξύ της λίμνης Nordenskjold και του ποταμου Paine. Φτάνουμε στο Cuernos Viewpoint. Ένα καταπληκτικό θέαμα απλώνεται μπροστά μας που μας κόβει την ανάσα, καθώς αντικρίζουμε τις γρανιτένιες κορυφές (Los Cuernos) που έχουν ύψος πάνω από 2000 μ. Το Towers of Paine που είδαμε την προηγούμενη ημέρα και το Cuernos del Paine (κέρατα πόνου) είναι από τα κύρια αξιοθέατα της πεζοπορίας W Circuit. Το βράδυ μένουμε στο Refugio Cuernos με θέα στο Los Cuernos και την λίμνη Nordenskjold.
4η Ημέρα: French Valley πεζοπορία 10 ώρες (19χλμ.)
Η γαλλική κοιλάδα βρίσκεται στο μεσαίο τμήμα του W Trek. Η ποικιλομορφία των τοπίων: δάση, βροντεροί καταρράκτες, λίμνες, οροσειρές και παγετώνες κάνουν αυτή την ολοήμερη πεζοπορία ιδανική εκδρομή για τους λάτρεις της φύσης και της περιπέτειας. Ξεκινάμε με προορισμό το ιταλικό κάμπινγκ, στο οποίο φτάνουμε μετά από τρεις ώρες. Κάνουμε μια μικρή στάση για να ξεκουραστούμε απολαμβάνοντας το γεύμα σε πακέτο που μας έχει δοθεί από το προηγούμενο βράδυ. Συνεχίζουμε το περπάτημα για μιάμιση ώρα περίπου κατά μήκος ενός μονοπατιού, μέσα από ένα δάσος lenga (οξιές) για να φτάσουμε τελικά στο French Lookout.
Ένα τεράστιο αμφιθέατρο με εκπληκτική θέα τις οδοντωτές κορυφές του Paine Grande τη μεγαλύτερη οροσειρά του πάρκου και τους παγετώνες που καθώς τους αντικρίζουμε, βλέπουμε τεράστιους όγκους πάγου να σπάνε και να πέφτουν με δύναμη στο βάθος της κοιλάδας δημιουργώντας ένα εκκωφαντικό θόρυβο που αντηχεί σε όλη την κοιλάδα. Από όλους αυτούς τους γίγαντες πάγου, ο γαλλικός παγετώνας είναι ο πιο εντυπωσιακός. Μετά την κοιλάδα το μονοπάτι συνεχίζει για το καταφύγιο Paine Grande, το οποίο βρίσκεται στις όχθες της λίμνης Pehoe και στο οποίο πρόκειται να διανυκτερεύσουμε. Πριν το δείπνο συγκεντρωνόμαστε όλη η ομάδα στο μπαρ του ξενοδοχείου, το οποίο βρίσκεται στον πρώτο όροφο με υπέροχη θέα τη λίμνη Pehoe για να προγραμματίσουμε την επόμενη μέρα πεζοπορίας.
5η Ημέρα: Gray Glacier πεζοπορία 4 ώρες (11χλμ.)
Η πεζοπορία για την εξερεύνηση του γκρίζου παγετώνα, του μεγαλύτερου του Torres del Paine, ξεκινάει με προορισμό το Mirador Lago Grey, στο οποίο φτάνουμε μετά από 6 χιλιόμετρα περπάτημα. Το Mirador Lago Grey είναι μια όμορφη πέτρινη πλατφόρμα θέασης που μας δείχνει τη λίμνη σε όλο της το μεγαλείο. Ανάμεσα σε ορεινούς όγκους ξεχωρίζει ο πανύψηλος Γκρίζος Παγετώνας. Η τεράστια έκταση του παγετώνα, με πλάτος άνω των 6χλμ. και ύψος έως και 30 μέτρων, δημιουργεί ένα αξέχαστο πανόραμα,. Βγάζουμε φωτογραφίες, ξεκουραζόμαστε για λίγη ώρα και στη συνέχεια περπατάμε κατά μήκος της ακτογραμμής της Gray Lake με την εκπληκτική θέα στη λίμνη, διάσπαρτη με πλωτά παγόβουνα που παρασύρονται από τα νερά της λίμνης. Αργά το απόγευμα κατευθυνόμαστε από ένα μονοπάτι για το Grey Refugio.
6η Ημέρα: Lago Pehoe πεζοπορία 4 ώρες (11χλμ.)
Σήμερα είναι η τελευταία μέρα στο εθνικό πάρκο Torres del Paine. Το πρωί φεύγουμε στη λίμνη Pehoe για να πάρουμε το catamaran που θα μας μεταφέρει στο Pudeto, στο σημείο λήξης του W trek που είναι και η έξοδος του πάρκου. Το ταξίδι στη λίμνη δεν μας μεταφέρει μόνο από το ένα σημείο στο άλλο, αλλά μας προσκαλεί να βυθιστούμε στο μεγαλείο της φύσης. Φτάνοντας στο τέλος της διαδρομής και λίγο πριν φτάσουμε στην έξοδο του πάρκου, ρίχνω μια τελευταία ματιά πίσω μου. Σκέφτομαι τελικά πως δεν είναι καθόλου τυχαίο που το Torres del Paine θεωρείται ένα από τα θεαματικότερα πάρκα του κόσμου. Φτάνοντας στο Pudeto μας περιμένει το βαν για να μας μεταφέρει στο Punto Arenas.
Pucon
Την επόμενη ημέρα το πρωί πετάμε για την πόλη Pucon, που βρίσκεται στην Araucania. Φωλιασμένη στις Παταγωνικές Άνδεις, δίπλα στη λίμνη Villaricca κάτω από τη σκιά του ομώνυμου ενεργού ηφαιστείου, η πόλη βρίσκεται 650χλμ. νότια του Santiago και 1.700χλμ. βόρεια από το Punto Arenas. Αυτή η μικρή πόλη των 25.000 ιθαγενών κατοίκων Μαπούτσε έχει γίνει το κορυφαίο τουριστικό θέρετρο της Νότιας Χιλής για όσους τους αρέσουν οι υπαίθριες δραστηριότητες, όπως ράφτινγκ στα λευκά νερά, αναρρίχηση στην κορυφή του ηφαιστείου, πεζοπορίες, ορεινή ποδηλασία, σκι τον χειμώνα, ψάρεμα και για όσους προτιμούν πιο αργούς ρυθμούς υπάρχει γκολφ και ιαματικές πηγές για να χαλαρώσουν. Στις λίγες μέρες παραμονής μας στο Pucon επιλέγουμε να ανέβουμε, με οδηγό, το ηφαίστειο Villarica, που μοιάζει με το όρος Φούτζι στην Ιαπωνία.
Η πεζοπορική μας ανάβαση ξεκινάει από τα 1200 μ. Μετά από έξι ώρες ανάβασης φτάνουμε στη χιονισμένη κορυφή, στα 2.800 μ. Από εδώ, εκτός από τον κρατήρα, απολαμβάνουμε θέα 360 μοιρών των πόλεων Pucon και Villarica, των κοντινών λιμνών και άλλων ηφαιστείων της περιοχής. Στη συνέχεια κατεβαίνουμε στο μισό χρόνο που χρειάστηκε να ανέβουμε. Κατά τη διάρκεια της πεζοπορίας συζητάμε με τους συνοδούς μας για τους ιθαγενείς λαούς των Άνδεων. Την επόμενη μέρα κατεβαίνουμε με ράφτινγκ, με μια σχεδία 8 ατόμων, τον ποταμό Trancura περνώντας μέσα από δάση, καταρράκτες και μοναδικά τοπία με την αδρεναλίνη να φτάνει στα ύψη, καθώς πρόκειται για μια περιπέτεια 13χλμ. στα ορμητικά νερά του ποταμού.
Την τελευταία μέρα της παραμονής μας στο Pucon κάνουμε μια εκδρομή με άλογα για να απολαύσουμε τη θέα και την ατμόσφαιρα της περιοχής Aracuania της Χιλής. Με μια μικρή ομάδα ιππεύαμε σε μονοπάτια που μας οδηγούν μέσα από καταπράσινα δάση σε ανοιχτά βοσκοτόπια. Εκεί γνωρίζουμε τους «καουμπόηδες της Ν. Αμερικής», τους γκαουτσους, οι οποίοι είναι ντόπιοι που ασχολούνται με την κτηνοτροφία και ζουν σε ανοιχτές πεδιάδες. Επιστρέφουμε στο Pucon αργά το απόγευμα. Το βράδυ δοκιμάζουμε τοπική κουζίνα. Επιλέγουμε Patasca, ένα παραδοσιακό πιάτο που είναι σούπα με καλαμπόκι, πατάτες, χοιρινό και μοσχάρι.
Valparaiso
Τις δύο τελευταίες ημέρες του ταξιδιού μας, πριν την επιστροφή μας στην Ελλάδα, κουρασμένοι και ενθουσιασμένοι από όλες αυτές τις δραστηριότητες που ζήσαμε στην Παταγονία, για να χαλαρώσουμε φεύγουμε στην πιο χίπικη πόλη της Χιλής, στο «Κόσμημα του Ειρηνικού», όπως είναι γνωστό το Valparaiso. Η πόλη, η οποία περιβάλλεται από λόφους, ήταν το σημαντικότερο εμπορικό λιμάνι στους θαλάσσιους δρόμους της ακτής του Ειρηνικού, της Νότιας Αμερικής που συνέδεε τον Ατλαντικό και τον Ειρηνικό ωκεανό μέσω του στενού του Μαγγελάνου. Από το 1880 μέχρι το άνοιγμα της Διώρυγας του Παναμά το 1914 η πόλη είχε σημαντικό εμπορικό αντίκτυπο.
Η μποέμικη ατμόσφαιρα που επικρατεί στην πόλη, τα πολύχρωμα κτίρια, η μουσική που παίζει σε όλους τους δρόμους και οι λόφοι που αγκαλιάζουν την πόλη, την έχουν κάνει αγαπημένη, όχι μόνο των backpackers, αλλά και πολλών καλλιτεχνών και ποιητών μεταξύ των οποίων και τον διάσημο Χιλιανό Pablo Neruda (1904-1973) – ο οποίος έμενε στο La Sebastiana, όπως ονόμασε το σπίτι στο οποίο διέμενε και το οποίο σήμερα έχει μετατραπεί σε μουσείο.
Αναβαίνοντας στην κορυφή του λόφου με τελεφερίκ για να επισκεφτούμε το σπίτι του Μεγάλου Χιλιανού ποιητή, θυμήθηκα έναν από τους αγαπημένους του στίχους: «Το να νιώθεις την αγάπη των ανθρώπων που αγαπάμε είναι μια φωτιά που τρέφει τη ζωή μας». Καταπληκτικό σπίτι, πέντε επιπέδων, με θέα στο λιμάνι του Valparaiso, που φιλοξενεί συλλογές από προσωπικά του αντικείμενα. Όταν σκέφτομαι σήμερα το Valparaiso, το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό είναι οι πολύχρωμοι δρόμοι του, γεμάτοι τέχνη και χρώματα. Κάθε τοίχος, σκαλοπάτι και γωνιά είναι ένας καμβάς που μεταμορφώθηκε από καλλιτέχνες σε κάτι μοναδικό. Περπατάμε αρκετά στους δρόμους, σταματώντας μόνο για να δοκιμάσουμε empanadas (πιτάκια γεμιστά με κρέας και λαχανικά).
Την τελευταία βραδιά του ταξιδιού μας πάμε σε ένα από τα πιο όμορφα σημεία του Valparaiso, το ιστορικό “Bar Cinzano”, το οποίο καλωσορίζει επισκέπτες τα τελευταία 120 χρόνια. Εδώ, εκτός από την υπέροχη ζωντανή μουσική παρακολουθείς ανθρώπους να χορεύουν ταγκό, τον χορό του πάθους. Ένα πολύ ωραίο μέρος για αυθεντικές και διασκεδαστικές δονήσεις και για να αποχαιρετήσεις βέβαια την υπέροχη αυτή χώρα.
Διαβάστε ακόμα:
Παταγονία: Ένα ταξίδι ζωής στην άκρη της Γης
«Από τον Καναδά στην Παταγονία με ποδήλατο»: H απίστευτη ιστορία του Martjin
