Πρόκειται για ένα έργο το οποίο για να ολοκληρωθεί χρειάστηκε να περάσει σχεδόν µισός αιώνας και το συναντάµε ανάµεσα στα χωριά Μοχός, Ποταµιές και Αβδού. Βρίσκεται νοτιοανατολικά του Ηρακλείου, σε απόσταση σχεδόν 30 χλµ., ολοκληρώθηκε το 2012 και από το 2015 είναι που υδροδοτεί τµήµα του Ηρακλείου, του Αγίου Νικολάου, καθώς και το οροπέδιο του Λασιθίου. Το ύψος του φράγµατος είναι 55 µέτρα και η χωρητικότητά του 27 εκατ. κυβικά µέτρα.
Και αν αυτοί οι αριθµοί δεν στέκονται ικανοί να αποτυπώσουν το µέγεθός του, σηµειώνουµε ότι πρόκειται για ένα από τα µεγαλύτερα έργα της χώρας, αλλά και την πιο ακριβή επένδυση πάνω στην Κρήτη. Το κόστος της έφτασε τα 230 εκατ. ευρώ, ενώ κατά την περίοδο των 43 ετών που χρειάστηκε για να αποπερατωθεί παρατηρήθηκαν σηµαντικές αντιδράσεις από ντόπιους αλλά και επιστήµονες, οι οποίοι µε τον έναν ή τον άλλο τρόπο εξέφραζαν τις αντιρρήσεις τους.
Οι αλλαγές που επέφερε στην περιοχή το φράγµα είναι σηµαντικές και η έκφανσή τους είναι τέτοια που παράµετροί της συναντιούνται σε πολλές πτυχές της καθηµερινής ζωής. Μία από τις σηµαντικότερες είναι το γεγονός ότι ο οικισµός Σφεντύλι καλύφθηκε από το νερό, έχοντας πλέον µετατραπεί σε µία ακόµη ατλαντίδα.
Προσεγγίζοντας το σηµείο, η εικόνα είναι εντυπωσιακή, καθώς αν κάποιος βρεθεί εκεί την περίοδο που τα νερά είναι στο υψηλότερο σηµείο τους, εκείνο που µπορεί να διακρίνει είναι το άνω µέρος της σκεπής της εκκλησίας και κάποια ακόµη κτίρια που ισορροπούν ανάµεσα σε µια «διπλή ζωή», έξω αλλά και µέσα στο νερό. ∆ικαιολογηµένα το σηµείο αποτελεί ένα από τα πλέον φωτογραφηµένα αξιοθέατα της περιοχής, καθώς το παιχνίδι µε το νερό δηµιουργεί πρωτότυπες εικόνες, τις οποίες το ανθρώπινο µάτι δεν έχει συνηθίσει. Οι αλλαγές που επέφερε η δηµιουργία της τεχνητής αυτής λίµνης δεν περιορίζονται φυσικά µόνο στην εικόνα και το ανάγλυφο της περιοχής, αλλά και στην ισορροπία του οικοσυστήµατος. Έτσι, λοιπόν, τα νερά της λίµνης Λαγκάδας, όπως είναι το όνοµά της, έχουν µετατραπεί τις τελευταίες δεκαετίες σε σηµαντικό υδροβιότοπο για µεταναστευτικά πουλιά.
Παράλληλα, για όποιον βρεθεί στην περιοχή αξίζει να περπατήσει στον χωµάτινο δρόµο στο πλάι της λίµνης παρατηρώντας τη φύση και απολαµβάνοντας την ηρεµία του νερού. Είναι µια διαδροµή που επιλέγουν να κάνουν κάποιοι είτε αυτόνοµα είτε οργανωµένα στο πλαίσιο περιπατητικών δραστηριοτήτων. Φτάνοντας στον οικισµό πέρα από την εκκλησία που αναφέραµε παραπάνω θα δείτε και άλλα εγκαταλειµµένα πλέον σπίτια, τα οποία στέκουν εκεί και υποµένουν τον χρόνο, αποτελώντας, όµως, σηµείο αναφοράς. Παρόλο που θα δείτε ανθρώπους να σκαρφαλώνουν πάνω στα ερείπια, σας συνιστούµε να είστε ιδιαίτερα προσεκτικοί και να παραµείνετε στην παρατήρηση από µακριά. Ο χωµάτινος αυτός δρόµος συνεχίζει µέχρι σχεδόν δίπλα στο φράγµα.
Διαβάστε ακόμα:
Μυρτιά Ηρακλείου: Στο χωριό του Καζαντζάκη ο πολιτισμός είναι παντού παρών
Βάμος: Ένα χωριό-αρχιτεκτονικό στολίδι στους πρόποδες των Λευκών Ορέων
