Το απολιθωμένο δάσος στο Σίγρι της Λέσβου: Περπατώντας στην «Πομπηία των φυτών»

Στο πρώτο μέρος της διαδρομής μας περιβάλλουν ελαιόδεντρα και πευκοδάση. Το δεύτερο είναι λες και έχουμε αλλάξει όχι νησί ή χώρα αλλά ήπειρο. Άγριο τοπίο, η ηφαιστειακή πέτρα, η αποξηραμένη λάβα και στάχτη από ηφαίστεια που εξερράγησαν εκατομμύρια χρόνια πριν. Είναι αυτά που δημιουργήσαν την «Πομπήια των φυτών», το απολιθωμένο δάσος δηλαδή.

Αγοράζουμε το εισιτήριο μας και ξεκινάμε το περπάτημα στο Πάρκο του Απολιθωμένου Δάσους. Κορμοί δέντρων «πετρωμένοι», μοναδικά χρώματα σε ένα σεληνιακό τοπίο. Ο μεγαλύτερος όρθιος κορμός του πάρκου έχει ύψος 7 μέτρα και απολιθωμένος και λαξεμένος από τη φύση πια μοιάζει με κολώνα απομεινάρι από αρχαίο ναό. Μαθαίνουμε πως ανήκει σε ένα είδος συγγενικό της σεκόγιας. Τέτοια δέντρα πια δεν υπάρχουν όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά πουθενά στην Ευρώπη, παρά μόνο στη βόρεια Αμερική. Σεκόγια είναι και ο μεγαλύτερος πεσμένος απολιθωμένος κορμός, μήκους 22 μέτρων. Σε ένα σημείο της βόλτας μας συναντάμε έναν Αμερικανό τουρίστα. Έχει επισκεφθεί το Petrified Forest National Park στην Αριζόνα. Προφανώς όπως κάθε καλός άτυπος πρεσβευτής της χώρας του θα πει πως εκείνο είναι «καλύτερο» αλλά παραδέχεται πως δεν περίμενε πως θα δει κάτι τόσο εντυπωσιακό σε ένα ελληνικό νησί.

Οι τεράστιες ποσότητες στάχτης που κάλυψαν μετά τις ηφαιστειακές εκρήξεις ην περιοχή 20 εκατομμύρια χρόνια πριν οδήγησαν στην αντικατάσταση της οργανικής ουσίας των δέντρων και των φυτών. Αυτό έχει γίνει τόσο τέλεια που όλα τα στοιχεία της εμφάνισης των κορμών, όπως ο εξωτερικός φλοιός τους να διατηρούνται σε άριστη κατάσταση. Το ίδιο συμβαίνει και με ρίζες καρπούς και φύλλα που «κρύφτηκαν μέσα στα ηφαιστειακά πετρώματα. Περπατώντας στην πλαγιά του Πάρκου νιώθουμε πως ταξιδεύουμε στον χρόνο, απλά κάποιος πάτησε το pause και άλλαξε τα χρώματα.

Η συγκεκριμένη περιοχή ήταν πάντα γνωστή στους ντόπιους για το ιδιαίτερο αυτό φυσικό τοπίο, δεν ήταν όμως πάντα ένας οργανωμένος και επισκέψιμος προορισμός. Σε αρκετά σπίτια στη Λέσβο ή στις κατοικίες ανθρώπων που κατάγονται από το νησί υπάρχει ως διακοσμητικό ή ενθύμιο ένα ξύλο-απολίθωμα το οποία πήραν μαζί τους μετά από κάποια επίσκεψη στο Σίγρι τον περασμένο αιώνα, ακόμα και σε σχολική εκδρομή. Φυσικά αυτή αθώα «απολιθωμο-καπηλεία» έχει σταματήσει

Το 1985 το Απολιθωμένο Δάσος της Λέσβου κηρύχθηκε διατηρητέο μνημείο τηυς Φύσης. Το 1987 πραγματοποιήθηκαν οι πρώτες ανασκαφές ενώ από το 1997 οι ανασκαφές συστηματοποιούνται και διεξάγονται από το το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Απολιθωμένου Δάσους Λέσβου. Σήμερα εκτός από Πάρκο Απολιθωμένο Δάσους, το πάρκο Πλάκας, το πάρκο Σιγρίου και το θαλάσσιο πάρκο στο νησάκι της Νησιώπης, στο οποίο  θα φθάστε με το ειδικό σκάφος με τον γυάλινο πυθμένα ώστε να δείτε τα ιδιαίτερα (και) θαλασσινά τοπία που δημιούργησε η ηφαιστειακή δραστηριότητα, Το απολιθωμένο δάσος είναι βασικός λόγος που το νησί της Λέσβου έχει χαρακτηριστεί ολόκληρο ως Γεωπάρκο από την UNESCO. Οι ανασκαφές αλλά και τα έργα για τον νέο οδικό άξονα Καλλονής-Σιγρίου, ο οποίος δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα, φέρνουν στο φως νέα απολιθώματα. Το Μουσείο από την πλευρά του παρουσιάζει με σύγχρονο και διαδραστικό τρόπο την εξέλιξη της ζωής πάνω στη Γη, την παλαιοντολογική ιστορία του ελληνικού χώρου, την ιστορία του απολιθωμένου δάσους της Λέσβου, εκθέσεις για ζητήματά όπως η κλιματική αλλαγή, ακόμα και μια μηχανή «προσομοίωσης» των μεγάλων σεισμών της ιστορίας.

Αλλά όσο άρτια και να είναι -που είναι- η επεξηγηματική δουλειά των ανθρώπων στο μουσείο ή όσο και να προσπαθήσαμε να εντάξουμε ενδιαφέρουσες πληροφορίες σε αυτό το κείμενο καμία περιγραφή δεν μπορεί να αποδώσει την εικόνα του τοπίου που αντικρίσαμε από κοντά. Τους άπειρους χρωματικούς συνδυασμούς των χρωμάτων στα απολιθωμένα δέντρα και στα ηφαιστειακά πετρώματα. Κυρίως όμως το μεγαλείο των όρθιων απολιθωμένων κορμών. Ένας ακίνητος διαφορετικός κόσμος που έρχεται μέσα από ένα ταξίδι εκατομμυρίων ετών. Ένας κόσμος και ένας τόπος που συγκλόνισε τον Αλμπέρ Καμύ, όταν επισκέφθηκε το Σίγρι το καλοκαίρι του 1959 λίγους μήνες πριν χάσει τη ζωή του σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Έγραψε στον Έλληνα φίλο του Άγγελο Κατακουζiνό” «Αργότερα, όταν αράξαμε στο Σίγρι, μαγεύτηκα από τη γραφική λιτότητα του τοπίου, τους απλούς ανθρώπους, το απολιθωμένο δάσος και τον μύθο για κείνο το άλλο, που λένε πως βρίσκεται στον βυθό. Εδώ θέλω να ’ρθω να ζήσω και να εργαστώ -είπα σε κάποια στιγμή-, να, εκεί, πάνω στη θάλασσα, σ’ αυτό το απόμερο σπιτάκι».

Πού βρίσκεται

Το Σίγρι απέχει περίπου 90 χιλιόμετρα ή κάτι λιγότερο από 2 ώρες από την πόλη της Μυτιλήνης και περίπου 55 χιλιόμετρα ή 75 λεπτά από τον τουριστικά δημοφιλή Μόλυβο. Την καλοκαιρινή περίοδο το Σίγρι συνδέεται ακτοπλοϊκά μία φορά την εβδομάδα με τον Πειραιά

Πότε να πάτε

Μιας και εδώ θα έρθετε για να απολαύσετε ακριβώς το άγριο-μοναδικό τοπίο δεν έχει και ιδιαίτερη σημασία η εποχή του χρόνου που θα έρθετε. Απλά αν είστε στη Λέσβο το καλοκαίρι καλό θα ήταν να επισκεφθείτε τον χώρο νωρίς το πρωί ώστε να μπορέσετε να περάσετε αρκετή ώρα πριν ο ήλιος κάνει την παραμονή στο ξερό άνυδρο περιβάλλον αφόρητη. Ακόμα και έτσι όμως μπορείτε μετά την επίσκεψη στο απολιθωμένο δάσος να βουτήξετε στα -ιδιαιτέρως κρύα- νερά της παραλίας του Σιγρίου.

Άλλες δραστηριότητες στην περιοχή

Το Σίγρι απέχει περίπου μισώ ώρα με το αυτοκίνητο από την τουριστικά ανεπτυγμένη Σκάλα Ερεσού με την πολύ μεγάλη αμμουδερή παραλία και τα βαθιά νερά. Αν ψάχνετε γραφικά χωριά με παραδοσιακά καφενεία, κάτι για το οποία φημίζεται η Λέσβος η Άντισσα και η Βατούσα απέχουν 20′-30′. Στο Σίγρι, εκτός από την κεντρική παραλία ,υπάρχει επίσης η παραλία της Φανερωμένης την οποία προτιμούν οι surfers. Οι φίλοι της πεζοπορίας θα περπατήσουν στο «μονοπάτι της λάβας» ενώ στο χωριό θα βρείτε ενοικιαζόμενα δωμάτια, καλές ψαροταβέρνες και ουζερί σε οικονομικές τιμές.

Επισκεφθείτε :

lesvosmuseum.gr

To Σίγρι στον χάρτη:

Διαβάστε ακόμα:

Απολλωνία: Η αρχοντική, ορεινή πρωτεύουσα της Σίφνου -Εδώ συμβαίνουν τα πάντα

Tα πιο απίθανα βότανα μέσα στην πόλη της Θεσσαλονίκης

Δάσος Λαϊλιά: Ο «θελξικάρδιος παράδεισος» των Σερρών