Η Αδριανούπολη πήρε το όνομά της από τον ιδρυτή της, τον Ρωμαίο αυτοκράτορα Αδριανό, το 125 μ.Χ. και υπήρξε πρωτεύουσα της Οθωμανικής αυτοκρατορίας για περίπου 90 χρόνια, οπότε και η διοίκηση του κράτους μεταφέρθηκε, το 1453, στην Κωνσταντινούπολη. Το σημερινό της όνομα θεωρείται παραφθορά του ονόματος του Αδριανού σε Εντρινού και στη συνέχεια Εντιρνέ, όπως είναι η τουρκική ονομασία της. Διαθέτει εντυπωσιακά τζαμιά, παραδοσιακά τούρκικα χαμάμ, μουσεία αλλά και παζάρια που την κάνουν έναν πολύ ενδιαφέρον τουριστικό προορισμό. Οι βορειοελλαδίτες αλλά και οι θρακιώτες την ξέρουν καλά και την επισκέπτονται συχνά, κάτι ξέρουν.
Η πιο ατμοσφαιρική βόλτα που μπορείτε να κάνετε είναι αυτή στην παλιά πόλη ή αλλιώς το Kaleiçi, γεμάτη με αρχοντικά που στέκουν καλοδιατηρημένα εδώ και τρεις αιώνες. Η Τουρκία είναι γνωστή και για τις γεύσεις της, οπότε ανάμεσα σε τζαμιά, παζάρια και χαμάμ, δοκιμάστε τα αμυγδαλωτά τους, τα μπισκότα με το φιστίκι, τα λουκούμια τους, το παγωτό καϊμάκι και φυσικά τον βουτυράτο μπακλαβά με φιστίκι τύπου Αιγίνης. Η ίδια η πόλη φημίζεται για τα τηγανιτά κεφτεδάκια και το συκώτι, οπότε μην τα παραλείψετε. Αν είστε τολμηροί δοκιμάστε και το κοκορέτσι τους.
Η εξερεύνηση της πόλης ξεκινά συνήθως από τα τζαμιά της. Αν στην Ελλάδα αναζητούμε τις παλιές βυζαντινές εκκλησίες και στην Ευρώπη τους απόκοσμους γοτθικούς ναούς για να θαυμάσουμε την αρχιτεκτονική τους και να δούμε τις διαφορές και τις ομοιότητες των τόπων λατρείας και προσευχής, στην Τουρκία θα αναζητήσουμε τα τζαμιά. Τα μεγαλοπρεπή αυτά κτίρια με τους τρούλους και τους εντυπωσιακούς μιναρέδες. Πρώτο τζαμί που πρέπει να δείτε στην Αδριανούπολη είναι το Selimiye, που θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα αριστουργήματα της οθωμανικής και τουρκικής αρχιτεκτονικής. Χρονολογείται μεταξύ του 1568-1574. Έχει τέσσερις μιναρέδες, οι οποίοι έχουν ύψος περίπου 70 μ. και τρία μπαλκόνια σε κάθε έναν από αυτούς. Χτίστηκε από τον Sinan, ίσως τον πιο διάσημο Οθωμανό αρχιτέκτονα του 16ου αιώνα, μαζί με το υπόλοιπο συγκρότημα το οποίο περιλαμβάνει μεντρεσέ (σχολείo), μια σκεπαστή αγορά, ρολόι και βιβλιοθήκη. Ο Sinan μάλιστα θεωρούσε το Selimiye το καλύτερο έργο του. Η εσωτερική του διακόσμηση είναι εντυπωσιακή και περιλαμβάνει, ανάμεσα σε άλλα πλακάκια, Iznik, μια διακοσμητική τεχνοτροπία που εκείνη την εποχή ήταν πολύ διαδεδομένη. Συμπεριλαμβάνεται στα Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO.
Το επόμενο που πρέπει να επισκεφθείτε είναι το Eski τζαμί του 1414 που βρίσκεται στο κέντρο της πόλης και ιδρύθηκε από τον Εμίρ Σουλεϊμάν. Αποτελούσε, μάλιστα, λόγω θέσης το θρησκευτικό και εμπορικό κέντρο της Αδριανούπολης την εποχή αυτή. Είναι χαρακτηριστικό δείγμα της πρώιμης οθωμανικής αρχιτεκτονικής και αξίζει την επίσκεψή σας όπως επίσης και το τζαμί Muradiye. Το Muradiye χτίστηκε κατ’ εντολή του Σουλτάνου Μουράτ ως ιερό αφιερωμένο στον Μεβλάνα Τζελαλεντίν-ι Ρουμί (ο Ρουμί όπως ήταν ευρέως γνωστός, ανήκε στους Ισλαμικούς φιλοσόφους, ήταν μυστικιστής των Σούφι, ποιητής, θεολόγος και άνθρωπος που είχε επηρεάσει το Ισλάμ και έχαιρε μεγάλης εκτίμησης) στη συνέχεια όμως μετατράπηκε σε τζαμί. Κατασκευάστηκε από άγνωστο αρχιτέκτονα το 1426.
Και αφού επισκεφθείτε τα τζαμιά, αυτούς τους μνημειώδη μεγέθους χώρους λατρείας που είναι στρωμένοι με περίτεχνα χαλιά από άκρη σε άκρη, είναι η ώρα για shopping στις περίφημες κλειστές αγορές ή αλλιώς τα παζάρια της Αδριανούπολης. Αν και πλέον το παζάρι δεν έχει την παλιά έννοια της διαπραγμάτευσης της τιμής, αξίζει να πάτε. Τα πιο αξιόλογα είναι το Ali Paşa, που χτίστηκε το 1560 από τον Hersekli Semiz Ali Pasha, αυτή στο συγκρότημα του Selimiye τζαμί και το Bedesten κοντά στο Eski τζαμί.
Στα παζάρια θα βρείτε από είδη ρουχισμού (με πολλές απομιμήσεις γνωστών ξένων εταιρειών), ξηρούς καρπούς, ζαχαρωτά, λουκούμια, φρούτα και πολλά, πολλά ακόμα.
Έχοντας πάει σε τζαμιά και παζάρια, φορτωμένοι με κάθε λογής καλούδια και εικόνες, το επόμενο αξιοθέατο ή, καλύτερα, η επόμενη εμπειρία που πρέπει να ζήσετε είναι αυτή του τούρκικου χαμάμ. Ένα από τα παλιά παραδοσιακά λουτρά είναι το Saray Hamami, το μοναδικό κτίσμα που έχει απομείνει από το πρώτο παλάτι μετά την άλωση της Αδριανούπολης. Αρχικά το χρησιμοποιούσαν μόνο οι άνθρωποι του παλατιού, στην πορεία όμως άνοιξε για όλους. Λειτουργεί ακόμα με διαφορετική φυσικά είσοδο για τις γυναίκες και τους άνδρες. Απολαύστε ένα παραδοσιακού τύπου λούσιμο και ένα μασάζ με λάδι και συνεχίστε τη μέρας σας αναζωογονημένοι. Άλλο παραδοσιακό λουτρό είναι το Sokullu Hamami, που βρίσκεται στην καρδιά της παλιάς πόλης, απέναντι από το τζαμί Üç Şerefeli. Χτίστηκε μεταξύ των 1568 – 1569, από τον Sokollu Mehmed Pasha, ο οποίος εκείνη την εποχή ήταν ο Μέγας Βεζίρης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Τα αρχιτεκτονικά σχέδια ανέλαβε και εδώ ο γνωστός Mimar Sinan, ο οποίος ανάμεσα σε τζαμιά, παζάρια και γέφυρες έχτισε τα λουτρά. Η βασική είσοδος των λουτρών βγάζει σε μια στοά με τρεις καμάρες που στηρίζονται σε κίονες, από εδώ μπαίνουν οι άντρες, οι γυναίκες έχουν δική τους είσοδο, σε άλλη πλευρά του κτιρίου, προφανώς πολύ πιο μικρή.
Αν σας αρέσει να θαυμάζετε την τοπική αρχιτεκτονική στα μέρη που επισκέπτεστε μπορείτε να περπατήσετε την οδό Maarif Caddes, όπου μπορείτε να δείτε χαρακτηριστικά κτίρια της οθωμανικής και τουρκικής αρχιτεκτονικής. Στις βόλτες σας στην πόλη θα δείτε επίσης και άλλα λουτρά και τζαμιά αλλά και εντυπωσιακές γέφυρες όπως η Fatih που χτίστηκε από τον Fatih Sultan Mehmed το 1452, με τον πέτρινο ψηλό πύργο στη μια της άκρη. Εντυπωσιακή είναι και η γέφυρα Gazi Mihal Bey στον ποταμό Τούντζα που χτίστηκε στη βυζαντινή περίοδο από τον Μιχαήλ Παλαιολόγο. Έχει μήκος 184,18 μ., πλάτος 5,90 μ. και 16 τόξα.
Αξίζει και μια βόλτα μπροστά από το Καραβανσεράι του Rüstem Pasha που χτίστηκε από τον αρχιτέκτονα Μιμάρ Σινάν το 1561. Πρόκειται για ένα μεγάλο συγκρότημα που λειτουργούσε ως πανδοχείο για τους ταξιδιώτες. Στην πόλη θα βρείτε και βουλγάρικες ορθόδοξες εκκλησίες όπως αυτή του Αγίου Γεωργίου του 1880 στη γειτονιά Kiyik της περιοχής Barutluk που ήταν παλιά βουλγαρική συνοικία και του Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης στην περιοχή Uzunkaldırım, του 1869. Στην περιοχή Kaleiçi, στη γειτονιά Dilaver Bey, κοντά στον ποταμό Tunca βρίσκεται και η Μεγάλη Συναγωγή, η οποία χτίστηκε το 1906 με τη συμβολή της Ρωσίας, της Γερμανίας και της Ουγγαρίας και την άδεια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Τα σχέδια είναι Γάλλου αρχιτέκτονα ο οποίος είχε ως αρχικό μοντέλο τη συναγωγή της Βιένης και κόστισε 1.200 χρυσά νομίσματα. Η συναγωγή σταμάτησε να λειτουργεί το 1983 λόγω συρρίκνωσης της εβραϊκής κοινότητας και μέρος του κτιρίου κατέπεσε, ωστόσο αρκετά χρόνια αργότερα ξεκίνησε η αποκατάστασή της η οποία μάλιστα λέγεται πως κόστισε κοντά 6 εκ. τουρκικές λίρες δηλαδή περίπου 2,5 εκ. δολάρια. Αν καταφέρετε να μπείτε μέσα θα είναι μια ωραία εμπειρία.
Η Αδριανούπολη έχει και αξιόλογα μουσεία όπως το Αρχαιολογικό και Εθνογραφικό Μουσείο Αδριανούπολης. Το πρώτο κτίριο του Αρχαιολογικού Μουσείου άνοιξε το 1925 από τον Κεμάλ Ατατούρκ και ήταν μέρος του συγκροτήματος του τζαμιού Selimiye, το σημερινό κτίριο άνοιξε το 1971. Στις συλλογές του θα δείτε αρχαιολογικά ευρήματα κυρίως από το ευρωπαϊκό κομμάτι της Τουρκίας όπως απολιθωμένα μέρη ζώων με τα παλαιότερα αυτών να χρονολογούνται πριν από 35 εκατομμύρια χρόνια, κεραμικά αντικείμενα της Μέσης Νεολιθικής και της Πρώιμης Χαλκολιθικής εποχής, ενδιαφέροντα εκθέματα από την περίοδο των Ουραρτίων και των Χετταίων αλλά και εκθέματα από την Κλασική εποχή έως την βυζαντινή περίοδο όπως αμφορείς, υδρίες, ειδώλια και αγαλματίδια από τερακότα του 6ου και 5ου αι. π.Χ. Στο εθνογραφικό τμήμα τώρα, τα εκθέματα είναι επίσης πλούσια καθώς η Αδριανούπολη ήταν η πρωτεύουσα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας για περίπου 90 χρόνια.
Εδώ θα δείτε μια συλλογή από ασημένια έργα και άλλα οικιακά αντικείμενα, χαλιά προσευχής τύπου Gördes και κιλίμια Şarköy του 19ου αι., νομίσματα της περιόδου της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, παραδοσιακά ρούχα, όπλα, γραπτά, κεραμικά και ζωγραφιστά ξύλινα αντικείμενα, όπως συρτάρια, κασέλες, πόρτες, οροφές και ντουλάπια. Ακόμη, κάποιες αίθουσες του μουσείου έχουν μετατραπεί ώστε να αναπαριστούν ένα παραδοσιακό χαμάμ, ένα καθιστικό σπιτιού, ένα τελετουργικό δωμάτιο περιτομής κ.α. Επίσης, ένα τμήμα του είναι αφιερωμένο στον Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ. Στον κήπο του μουσείου ανάμεσα σε άλλα θα δείτε τα χαρακτηριστικά θρακικά ντολμέν, τους μεγαλιθικούς τάφους από σχιστολιθικές πλάκες τα οποία πιθανότατα, χρονολογούνται στη μεταβατική περίοδο μεταξύ της Εποχής του Χαλκού και του Σιδήρου, δηλαδή τα έτη 1400-800 π.Χ. αλλά και σαρκοφάγους ρωμαϊκής περιόδου και επιτύμβιες στήλες των Γενιτσάρων.
Άλλο ένα από τα αξιόλογα μουσεία είναι το Μουσείο Υγείας στο συγκρότημα του Sultan Bayezid II. Το Bayezid Külliyesi, χτίστηκε μεταξύ 1484 – 1488 από τον 8ο Οθωμανό Αυτοκράτορα Σουλτάνο Βαγιαζήτ Β’ που ήταν γιος του σουλτάνου Μεχμέτ του Πορθητή και είναι ένα από τα σημαντικότερα ιστορικά κτίρια της Αδριανούπολης.
Καλύπτει μια μεγάλη έκταση η οποία περιλαμβάνει τζαμί, νοσοκομείο, λουτρά, ιμαρέτ, κουζίνα, αποθήκες κ.α. Το συγκρότημα, είναι χτισμένο στις όχθες του ποταμού Tunca και διαθέτει σχεδόν 100 τρούλους. Στο κέντρο του δεσπόζει ένα μνημειώδες τζαμί με μονό τρούλο και 2 μιναρέδες ενώ στη δυτική πλευρά βρίσκεται το κτίριο του παλιού νοσοκομείου που πλέον έχει μετατραπεί σε μουσείο αφιερωμένο στην ιστορία της ιατρικής και των θεμάτων υγείας και ανήκει στο Πανεπιστήμιο Trakya της Αδριανούπολης. Αρχικά το νοσοκομείο δεχόταν κάθε κατηγορία ασθενών, στη συνέχεια όμως νοσήλευε ασθενείς με ψυχικές ασθένειες τους οποίους μάλιστα προσπαθούσαν να θεραπεύσουν με τη μουσική, την υδροθεραπεία, τις μυρωδιές καθώς επίσης και με φαρμακευτικές αγωγές. Είναι ένα ενδιαφέρον και πολύ διαφορετικό μουσείο στο οποίο θα δείτε θέματα που αφορούν στη χειρουργική, τη σωστή διατροφή ενώ εντύπωση προκαλεί το τμήμα με τα αντίδοτα δηλητηριώδη φιδιών.
Στα βορειοδυτικά της πόλης κοντά στον ποταμό Tunca βρίσκεται και το Νέο Αυτοκρατορικό Παλάτι ή αλλιώς το Saray-ı Cedid-i Amire. Η κατασκευή του παλατιού ξεκίνησε το 1450 από τον Σουλτάνο Μουράτ Β’ αλλά ολοκληρώθηκε μετά τον θάνατό του από τον Μωάμεθ τον Πορθητή το 1475. Θεωρείται το μεγαλύτερο παλάτι μετά το Τοπ Καπί στην Κωνσταντινούπολη, έχει όμως σε μεγάλο μέρος του καταστραφεί αν και γίνονται κάποιες προσπάθειες για αποκατάσταση κάποιων τμημάτων του. Το συγκρότημα των ανακτόρων αποτελούταν από 72 διαφορετικά κτίρια με 119 δωμάτια, 22 λουτρά, 13 τζαμιά, 16 μεγάλες πύλες, 13 αίθουσες προσευχής, 4 κελάρια, 5 τυπογραφεία και 14 αρχοντικές οικίες. Το κεντρικό κτίριο του παλατιού ονομαζόταν «Cihannüma Kasrı» και ήταν εκεί όπου έμενε ο σουλτάνος και περιελάμβανε εκτός από το δωμάτιό του, τη βιβλιοθήκη, το τζάμι, το δωμάτιο της Valide, της μητέρας του σουλτάνου και τα δωμάτια των συζύγων του ενώ υπήρχαν δωμάτια χαρεμιού, ένα ιατρείο και μια αίθουσα υποδοχής.
Αν επισκεφθείτε την Αδριανούπολη τέλη Ιουνίου, σημειώστε πως στην πόλη διοργανώνεται κάθε χρόνο το φεστιβάλ πάλης με λάδι Kirkpinar (Kirkpinar Oil Wrestling) ένα από τα πιο δημοφιλή και μακροβιότερα φεστιβάλ. Η ιστορία του ξεκινά από τη δεκαετία του 1360, όταν ο Οθωμανός Σουλτάνος Ορχάν, προσπαθούσε να κρατήσει τους στρατιώτες του σε άριστη φυσική κατάσταση βάζοντάς τους να παλεύουν μεταξύ τους. Οι Πεχλιβάνοι, όπως λέγονται οι αθλητές, εκτός από καλοί παλαιστές θα πρέπει πρέπει να έχουν επίσης σωστό ήθος για να συμμετέχουν καθώς θεωρούνται υποδειγματικές μορφές στην κοινωνία όντας γενναιόδωροι, ειλικρινείς, σεβάσμιοι και τηρούντες τις παραδόσεις και τα έθιμα. Το φεστιβάλ, κατέχει τον τίτλο των ρεκόρ Γκίνες για την πιο μακροχρόνια συνεχόμενη αθλητική διοργάνωση στον κόσμο ενώ είναι ενταγμένο στη λίστα της UNESCO ως Άυλη Πολιτιστική Κληρονομιά της Ανθρωπότητας. Κάθε φεστιβάλ εγκαινιάζεται από τον προστάτη του, τον Kirkpinar Aga, σε μια τελετή που περιλαμβάνει μια μεγάλη μπάντα μουσικών οργάνων ενώ η χρυσή ζώνη (το ανώτερο βραβείο) μεταφέρεται στην πόλη σε μια πομπή, ακολουθούμενη από προσευχές που απαγγέλλονται στο τζαμί Selimiye. Πριν ξεκινήσει η πάλη, κάθε διαγωνιζόμενος καλύπτεται με ελαιόλαδο από τον «yağcı» (λαδωτή). Οι παλαιστές φορούν ο καθένας kispet, δηλαδή χοντρό παντελόνι από νεροβούβαλο ή δέρμα αγελάδας ενώ το Kirkpinar είναι ανοιχτό για συμμετοχή σε άνδρες από όλες τις κουλτούρες, τις περιοχές και για όλες τις ηλικίες χωρίς διακρίσεις μεταξύ θρησκείας, γλώσσας ή φυλής. Το φετινό φεστιβάλ θα πραγματοποιηθεί από 27 Ιουνίου έως 3 Ιουλίου.
Αν τελειώσετε με τα αξιοθέατα της πόλης μη βιαστείτε να φύγετε, υπάρχουν μερικά σημεία εκτός της Αδριανούπολης που αξίζει να τα επισκεφθείτε, όπως το Εθνικό Πάρκο Iğneada Floodplain Forests, από τις ελάχιστες εναπομείναντες πλημμυρισμένες δασικές εκτάσεις που έχουν μείνει στην Ευρώπη. Βρίσκεται κατά μήκος της Μαύρης θάλασσας και είναι πραγματικά εντυπωσιακό, θα συναντήσετε διάσπαρτες πυκνές συστάδες οξιάς, σκλήθρας και βελανιδιάς ανάμεσα σε ελώδεις εκτάσεις, αμμόλοφους και λίμνες.
Εδώ μπορείτε να κάνετε πεζοπορία, κάμπινγκ αλλά και καγιάκ στη λίμνη Mert. Απέχει 200 χλμ περίπου αλλά θα χρειαστείτε σχεδόν 3,5 ώρες για να φτάσετε. Άλλη μια όμορφη μονοήμερη εκδρομή είναι αυτή στο υδραγωγείο Kurşunlugerme, ένα τριώροφο ρωμαϊκό-βυζαντινό υδραγωγείο κρυμμένο μέσα σε απίστευτη φύση.
Υπολογίζεται ότι χτίστηκε από τους Ρωμαίους τον 2ο αιώνα και στη συνέχεια ότι επεκτάθηκε από τους Βυζαντινούς κατά τον 6ο αιώνα, το υδραγωγείο εκτείνεται σε μήκος 192 μ. και έχει ύψος 35 μ. Θα το βρείτε κοντά στη μικρή πόλη Gümüşpınar, περίπου 200 χιλιόμετρα στα νοτιοανατολικά της Αδριανούπολης. Μέχρι ένα σημείο θα πάτε οδικώς, μετά θα χρειαστεί να κάνετε μια μικρή πεζοπορία.
Διαβάστε ακόμα:
Ταξίδι στην Καππαδοκία: Σεληνιακό τοπίο, «νεραϊδοκαμινάδες» και υπόγειες πόλεις
Η αποθέωση της μεσογειακής ομορφιάς: 10 πόλεις που πρέπει να επισκεφθείτε στην Πορτογαλία
Bursa: Ένας από τους κορυφαίους χειμερινούς προορισμούς στην Τουρκία
