Στα τέλη του 14ου αιώνα, ένας αγιορείτης μοναχός, ο Λαυρέντιος, άφησε την εμβληματική Μονή της Μεγίστης Λαύρας στο Άγιο Όρος και κατευθύνθηκε προς τη Θεσσαλία και συγκεκριμένα προς τα βουνά, καταλήγοντας σε μία τοποθεσία περίπου 20 χιλιόμετρα μακριά από τον Βόλο.
Έναν τόπο με μαγευτική θέα όπου το μόνο πράγμα που υπήρχε ήταν μία μικρή μονή χτισμένη από βενεδικτίνους μοναχούς. Σε εκείνο το σημείο έφτιαξε το μοναστήρι του, ακριβώς πάνω στα θεμέλια του παλιού, δίνοντας και το όνομα του στον μικρό οικισμό που άρχισε σταδιακά να αναπτύσσεται για να εξελιχθεί σε ένα από τα ομορφότερα και πιο δημοφιλή χωριά του δυτικού Πηλίου.
Στην περιοχή δεν υπήρχε έντονη οθωμανική κυριαρχία κι έτσι του χωριουδάκι του μοναχού Λαυρέντιου άρχισε να ανθίζει οικονομικά, διατηρώντας μία σχετική αυτονομία που σε συνδυασμό με τον πληθυσμό που ολοένα και αυξανόταν δημιούργησαν έναν τόπο αυτάρκη και ήσυχο, ειρηνικό και ειδυλλιακό.
Σιγά-σιγά όλο και περισσότεροι ισχυροί άνθρωποι άρχισαν να ενδιαφέρονται για αυτό το κουκλίστικο χωριό, οι κάτοικοι του οποίου ασχολούνταν με εμπορικές και βιοτεχνικές δραστηριότητές, με αρκετούς πλούσιους Έλληνες της διασποράς να φτάνουν στον Άγιο Λαυρέντιο με στόχο μία νέα ζωή.
Από τον 17ο μέχρι τον 18ο αιώνα στον οικισμό ζούσαν αρκετοί λόγιοι και καλλιτέχνες, δάσκαλοι και ιερείς, οι οποίοι συνέθεταν μία εξαιρετικά μορφωμένη τοπική κοινωνία. Παράλληλα, στο χωριό λειτουργούσαν πολλά σχολεία και βιβλιοθήκες με αποτέλεσμα ο Άγιος Λαυρέντιος να αποτελεί εξαιρετικό παράδειγμα οικισμού με γεωργικό και κτηνοτροφικό χαρακτήρα, αλλά μία πέρα για πέρα αστική συνείδηση.
Οι πιο εύποροι κάτοικοι του χωριού έχτισαν εδώ επιβλητικά αρχοντικά σπίτια που στέγαζαν τις μεγάλες γιορτές και εκδηλώσεις του τόπου. Θα τα δείτε σε πολλά διαφορετικά σημεία του οικισμού, ανηφορίζοντας στα πλακόστρωτα δρομάκια για να θαυμάσετε την υπέροχη θέα, να δεσπόζουν εντυπωσιακά και όμορφα, σε πραγματικά καταπληκτική κατάσταση, σαν να χτίστηκαν πριν από λίγο μόλις καιρό. Είναι αυτά τα θαυμάσια σπίτια μαζί με τη φανταστική κεντρική πλατεία του χωριού και, βέβαια, τις ιστορικές βρύσες που θα συναντήσετε σε κάθε γωνιά του Αγίου Λαυρεντίου (20 συνολικά, πέτρινες ή μαρμάρινες), τα οποία συνθέτουν ένα μέρος απόλυτα αυθεντικό, ένα δροσερό καταφύγιο για κάθε εποχή του χρόνου.
Γύρω από το χωριό ένα πυκνό δάσος με καστανιές, οξιές και αμέτρητες ελιές θα σας κάνουν να νιώσετε πως περιπλανιέστε σε ένα μέρος αληθινά αποκομμένο από κάθε υποψία αστικής έντασης και κοσμοσυρροής όπου το πράσινο επικρατεί και η ομορφιά της φύσης έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο.
Το μοναστήρι
Χωρίς αμφιβολία το πιο γνωστό αξιοθέατο του χωριού, το μοναστήρι του Αγίου Λαυρεντίου, πάνω από τον γραφικό οικισμό του Πηλίου στέκεται στο ίδιο σημείο από τα τέλη του 14ου αιώνα, κατασκευασμένο πάνω στις βάσεις μίας αρκετά παλαιότερης μονής. Καμία εκδρομή στον Άγιο Λαυρέντιο δεν είναι ολοκληρωμένη χωρίς μία στάση εκεί για μία δόση ιστορίας σε ένα κτίσμα που έχει υποστεί σημαντικές ανακαινίσεις μέσα στο πέρασμα του χρόνου, κρατάει πάντα όμως τον γνήσιο χαρακτήρα του. Εξίσου μοναδική και η θέα, από υψόμετρο 600 μέτρων, από μόνη της ένας καλός λόγος για να επισκεφθεί κανείς τη μονή. Στο μοναστήρι γίνεται μεγάλο πανηγύρι κάθε χρόνο, στις 10 Αυγούστου, προσελκύοντας αρκετό κόσμο στο χωριό ακόμα και το καλοκαίρι.
Η πλατεία
Εμβληματικό σημείο του χωριού και η κεντρική πλατεία Χατζίνη. Εκεί βρίσκεται μαζεμένη όλη η τουριστική κίνηση του οικισμού: παραδοσιακά μαγαζιά, καφενεδάκια και εστιατόρια με πολύ καλό φαγητό προσφέρουν ανεμπόδιστη θέα προς το βουνό των Κενταύρων και τη Δράκεια, το ακριβώς απέναντι χωριό. Αν υπάρχει ένας μόνο λόγος που ο Άγιος Λαυρέντιος προσελκύει σταθερά τόσους επισκέπτες που φτάνουν κάθε χρόνο στο Πήλιο τότε μάλλον αυτός δεν είναι άλλος από αυτή τη θαυμάσια πλατεία, χαρακτηριστικό παράδειγμα ελληνικού, ορεινού χωριού, όπου θα νιώσετε ότι ο χρόνος έχει σταματήσει και η ζωή κυλάει πιο αργά και πιο ουσιαστικά.
Τα αρχοντικά
Με χαρακτηριστικότερο το παλιό υδροκίνητο ελαιοτριβείο, ένα κτήριο του 19ου αιώνα και ένα από τα πλέον εμβληματικά κτίσματα στο χωριό, τα αρχοντόσπιτα του Αγίου Λαυρεντίου θα κάνουν πιο ενδιαφέρουσα την περιπλάνηση σας στον όμορφο οικισμό. Αρχίζοντας από τις ακόμα παλαιότερες οικίες Ζαρίφη και Στέλλου, δύο σπίτια που κατασκευάστηκαν τον 17ο αιώνα, μέχρι την πανέμορφη κατοικία Λιάτζουρα που χτίστηκε στα τέλη του 19ου αιώνα, το χωριό είναι πλημμυρισμένο αρχοντιά, κάτι που αποκαλύπτει τον πλούτο και την αφθονία που υπήρχε εδώ μερικούς αιώνες νωρίτερα.
Πού να φάτε
Το Τρίπορτο
Οικογενειακή ταβέρνα πάνω στην πλατεία του χωριού, η οποία εκτός από τη θαυμάσια, ανεμπόδιστη θέα φημίζεται για τα καταπληκτικά ψητά της: ζουμερά κρέατα στη σούβλα, τόσο καλοψημένα που θα τα σκέφτεστε για πολύ καιρό, προσεγμένες φρέσκιες σαλάτες και πολύ καλά μαγειρευτά.
Βασιλικός και Δυόσμος
Για τους λάτρεις των μεσογειακών γεύσεων, αυτό το εστιατόριο, επίσης στην κεντρική πλατεία, έχει μία πολύ όμορφη ατμόσφαιρα στον εξωτερικό του χώρο (όταν ο καιρός το επιτρέπει) και μία πολύ ζεστή αίθουσα με τζάκι για τις κρύες μέρες του χειμώνα. Πολύ καλά ζυμαρικά και μία μεγάλη ποικιλία κρασιών για να συνοδεύσετε το φαγητό σας.
Ήρθαμε και Δέσαμε
Ένα μαγαζί που πάει την υπόθεση των χειροποίητων γλυκών και των χορταστικών σνακ ένα βήμα παραπέρα, το όμορφο και παραδοσιακό Ήρθαμε και Δέσαμε φτιάχνει εξαιρετικό καφέ και φοβερά γλυκίσματα για τα πιο νωχελικά πρωινά και απογεύματα της ζωής μας. Στο χωριό το ξέρουν και ως το καφέ της Κατερίνας και είναι σίγουρο πως πρέπει να φάτε ένα κομμάτι lemon pie από τα χεράκια της.
Platanus Orientalis
Η Θεσσαλία (κυρίως ο Βόλος) φημίζονται για την παράδοση του καλού μεζέ σε κάποιο εξαιρετικό τσιπουράδικο και στο Platanus Orientalis του Αγίου Λαυρεντίου θα βρείτε ακριβώς αυτό σε ένα φιλόξενο μαγαζί σε ένα πολύ κεντρικό σημείο του χωριό. Τσίπουρο ή καλό κρασί συνοδεία νόστιμων ορεκτικών και κρεατικών, αλλά και κάποιων μικρών πιάτων ψαρικών που δένουν τέλεια με το ποτό σας.
Διαβάστε ακόμα:
Βυζίτσα και Πινακάτες: Έκεί που η μαγεία της φύσης συναντά την παραδοσιακή αρχιτεκτονική
Απόσκερη Μάνη: Πυργόσπιτα, συγκλονιστικές θάλασσες και άγρια ομορφιά
Δάσος Φρακτού στη Ροδόπη-Ένα μαγευτικό τοπίο σε ένα απομακρυσμένο σημείο της Ελλάδας
