Φαντάζει απίστευτο, αλλά είναι αλήθεια. Στη Χαλκιδική, κάπου μεταξύ δεύτερου και τρίτου ποδιού, θα βρείτε ένα μικρό νησάκι που το όνομά του είναι ίδιο με μία από τις λέξεις – κλειδιά του ελληνικού καλοκαιριού. Πώς θα σας φαινόταν να μπορούσατε να επισκεφθείτε ένα μικρό νησί γεμάτο αμμώδεις παραλίες και κρυστάλλινα νερά πολύ κοντά στην ηπειρωτική χώρα; Για την ακρίβεια, μόλις δύο ναυτικά μίλια ή άλλως κάτι λιγότερο από τέσσερα χιλιόμετρα. Φυσικά, ο λόγος για την Αμμουλιανή Χαλκιδικής.
Κυριολεκτικά φωλιασμένη στο εσωτερικό του κόλπου που σχηματίζει η δεύτερη χερσόνησος -απλούστατα πόδι- της Χαλκιδικής και η χερσόνησος του Άθω, η Αμμουλιανή είναι ένα από τα μικρότερα νησιά της Ελλάδας και το μοναδικό κατοικημένο νησί της Χαλκιδικής. Με πληθυσμό που δεν ξεπερνά τους 600 μόνιμους κατοίκους, η Αμμουλιανή είναι ένας ιδανικός γρήγορος προορισμός για όσους και όσες θέλουν να γλυτώσουν -έστω και για μία ημέρα- από την πολυκοσμία και την τουριστική βαβούρα. Μάλιστα, αυτή η ηρεμία του τοπίου είναι που έκανε τους London Times να αναρωτηθούν πριν από μερικά χρόνια γιατί αυτός ο επίγειος παράδεισος δεν φιγουράρει στα εξώφυλλα διεθνών περιοδικών.
Έχοντας υπάρξει μετόχι του Αγίου Όρους για πάρα πολλούς αιώνες μέχρι το 1925, το μικρό νησί της Χαλκιδικής έγινε επίσημα οργανωμένη κοινότητα ακριβώς λίγα χρόνια μετά την Μικρασιατική Καταστροφή. Άλλωστε, μέχρι το 1925, στο νησί κατοικούσαν βοσκοί, ψαράδες και συντηρητές καϊκιών που ήταν υπεύθυνοι για την διατήρηση της μοναστικής περιουσίας στο νησί. Ωστόσο, η άφιξη περισσότερων από ένα εκατομμύριο Μικρασιατών προσφύγων οδήγησε στην εγκατάσταση πολλών ξεριζωμένων οικογενειών στην περιοχή από την Προποντίδα. Η κατοπινή απαλλοτρίωση της μοναστικής περιουσίας οδήγησε στην ίδρυση της κοινότητας Αμμουλιανής και παρά τις διάφορες πληθυσμιακές αυξομειώσεις που λίγο έλειψαν να οδηγήσουν τον οικισμό στον αφανισμό κατά το τέλος του 20ού αιώνα, η Αμμουλιανή κατάφερε και επιβίωσε μέχρι σήμερα, ενώ εξακολουθεί να διατηρεί τον κοινοτικό της χαρακτήρα.
Στην γεμάτη ελιές και μεσογειακούς θάμνους Αμμουλιανή, ξεχωρίζουν αρκετές ήσυχες αμμουδερές παραλίες με πρώτη και γνωστότερη τις Αλυκές. Η συγκεκριμένη παραλία βρίσκεται στην πίσω πλευρά της Αμμουλιανής και μπορείτε να πάτε με δύο τρόπους. Είτε με αυτοκίνητο από το χωριό είτε με βαρκάκι κάνοντας μια ημικυκλική διαδρομή μέσα στο θαλασσινό γαλάζιο. Εξίσου γνωστές και αξιόλογες είναι και οι άλλες παραλίες του νησιού, όπως τα Καραγάτσια, ο Άγιος Γεώργιος και το Πόρτο Άγιο.
Αν πάλι αναζητάτε λίγη περιπέτεια, από τη Χώρα μπορείτε να πάρετε ένα καϊκάκι και να κατευθυνθείτε προς τα Δρένια. Γνωστά και ως Γαϊδουρονήσια, τα έξι επιπλέον -πλην όμως ακατοίκητα- νησάκια είναι τα κρυμμένα διαμάντια της Χαλκιδικής που λίγοι γνωρίζουν, αλλά ελάχιστοι επισκέπτονται. Το σίγουρο είναι ότι φθάνοντας θα θέλετε πως και πως να περπατήσετε στις ρηχές αμμουδιές και να παραδοθείτε στην ηρεμία του καλοκαιριού. Γιατί, άλλωστε, τι περισσότερο χρειάζεται ένα καλοκαίρι, για να μείνει αξέχαστο, πέρα από άπλετο φως, κρυστάλλινα αλμυρά νερά και λίγα φρέσκα θαλασσινά με ούζο;
Η πρόσβαση στην Αμμουλιανή γίνεται από την Τρυπητή, κοντά στην Ουρανούπολη, και η μετάβαση στο μικρό νησί γίνεται σε μόλις λίγα λεπτά. Όπως και με άλλα μέρη της Ελλάδας, έτσι κι εδώ δεν χρειάζεται μεγάλη αναζήτηση, για να βρείτε ένα ήσυχο μέρος και να παραδοθείτε στη γοητεία του. Αρκεί μόνο να θυμάστε ότι τα πιο μαγευτικά μέρη μπορεί απλώς να είναι ένα βήμα μακριά σας.
Διαβάστε ακόμα:
Tα διαφορετικά πρόσωπα της Χαλκιδικής -Ένα για κάθε εποχή
Στον μαγευτικό Χολομώντα με τα σοφά, αρχαία φυτά
