Αποσκιερή Μάνη: Πυργόσπιτα, συγκλονιστικές θάλασσες και άγρια ομορφιά

Όπου και να κοιτάξετε ορθώνονται εμπρός σας ψηλά πέτρινα αρχοντικά. Λιτά, χωρίς μπαλκόνια και διακοσμητικά. Που και που καμιά καμάρα μόνο. Το κεντρικό στενό είναι γεμάτο μεζεδοπωλεία, ταβερνάκια και μπαράκια που το βράδυ γεμίζουν από κόσμο, μουσικές και χαρούμενη διάθεση. Εικόνα τελείως αντιφατική με το αυστηρό ύφος του οικισμού. Εδώ ξεχωρίζει και η μικρή διπλή εκκλησία του Αγίου Χαράλαμπου και της Παναγίτσας με τοιχογραφίες του 1869. Πάτε στην Αρεόπολη αργά το απόγευμα και ξεκινήστε το σεργιάνι στα σοκάκια, μπείτε στις παλιές εκκλησίες – ακόμα και εάν δεν πιστεύετε – καθώς η ατμόσφαιρα είναι ιδιαιτέρως κατανυκτική, χαζέψτε τα ψηλά πυργόσπιτα και φτάστε μέχρι τον Πύργο Πικουλάκη, μια οχυρή μανιάτικη κατοικία, με πύργο και πυργόσπιτο που στεγάζεται το Βυζαντινό Μουσείο Μάνης. Περάστε μπροστά από τα επιβλητικά σπίτια των Στυλιανού και Κυριακούλη Μαυρομιχάλη και επιστρέψτε στην κεντρική πλατεία ή σε κάποιο από τα στενά του χωριού για μεζέ σύγκλινο με τσίπουρο ή για ένα κοκτέιλ στα μικρά μπαράκια.

Λιμένι

Είναι ίσως το πιο όμορφο λιμανάκι στο παραλιακό μέτωπο της Λακωνίας. Σας μαγνητίζει με το που το αντικρίζετε κατεβαίνοντας τις στροφές από την Αρεόπολη. Τα δίπατα πέτρινα σπίτια σχεδόν βουτούν στη θάλασσα. Τα ταβερνάκια το ίδιο. Εδώ δεν θα βρείτε παραλίες με την κλασική έννοια, παρά μόνο βραχάκια για απίθανες βουτιές στα γαλαζοπράσινα νερά. Το Λιμένι είναι μια χούφτα χωριό. Ένας κεντρικός πλακόστρωτος δρόμος χωρίζει την πάνω με την κάτω γειτονιά και έπειτα μικρά στενά δρομάκια ανάμεσα στα παλιά πυργόσπιτα βγάζουν στη θάλασσα. Η βλάστηση εδώ συμπυκνώνεται σε λιγοστές βουκαμβίλιες, μπόλικες πικροδάφνες, συκιές και φραγκοσυκιές ενώ τα ταβερνάκια, πάνω σε τσιμεντένιες προβλήτες, τα στολίζουν τα χταποδοπλοκάμια που είναι απλωμένα στα σύρματα για να τα λιάσει ο ήλιος. Στο Λιμένι βρίσκεται και ο πύργος του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, ενός από τους πρωταγωνιστές της Ελληνικής Επανάστασης και ηγεμόνα της Μάνης. Εκεί βρίσκεται επίσης και ο τάφος καθώς και η προτομή του. Μια βόλτα εκεί είναι σαν να ζωντανεύει η ιστορία μπροστά σας.

Σπήλαια Διρού

Μόλις είκοσι λεπτά νότια της Αρεόπολης βρίσκονται τα σπήλαια του Διρού, ένα πραγματικό θαύμα της φύσης που πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφθείτε στο οδοιπορικό σας στην αποσκιερή Μάνη. Η επισκέψιμη διαδρομή έχει συνολικό μήκος 1.500 μέτρα, από τα οποία τα πρώτα 1.200 είναι λιμναία και τα υπόλοιπα χερσαία. Το σπήλαιο διατρέχει υπόγειος ποταμός, ο οποίος αφού σχηματίσει λίμνες εντός του, εκβάλλει στη θάλασσα ενώ στο εσωτερικό του έχουν βρεθεί απολιθωμένα οστά πάνθηρα, ύαινας, λιονταριού, ελαφιού, κουναβιού και το μεγαλύτερο κοίτασμα οστών ιπποπόταμων στην Ευρώπη. Είναι από τα πιο εντυπωσιακά σπήλαια που έχετε δει, με εκπληκτικό διάκοσμο από λευκούς σταλακτίτες, σταλαγμίτες και αστραφτερούς κρυστάλλους. Μια μοναδική εμπειρία που απογειώνεται από το γεγονός ότι για να τη ζήσετε πρέπει να μπείτε σε βαρκάκι. Τα σκούρα σχεδόν μαύρα νερά και οι μεγάλοι λείοι λευκοί βράχοι δημιουργούν μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα. Η θερμοκρασία μέσα στο σπήλαιο κυμαίνεται από 16 έως 19°C, οπότε πάρτε και ένα ζακετάκι μαζί (www.diros-caves.gr).

Παραλία Κουρκού στον Μέζαπο

Επόμενη must στάση είναι η παραλία Κουρκού στον Μέζαπο. Ο Μέζαπος είναι ένα μικρούλι ψαροχώρι με πέτρινα, εννοείται, σπίτια στον ομώνυμο όρμο της χερσονήσου Τηγάνι. Μπροστά του βρίσκεται μια εκπληκτική παραλία. Για την ακρίβεια όχι ακριβώς παραλία αλλά ένα μέρος για βουτιές που δεν περιμένετε να συναντήσετε στη Μάνη παρά μόνο σε ένα αιγαιοπελαγίτικο νησί. Η παραλία Κουρκού, μοιάζει σαν μια πισίνα. Σχεδόν ολοστρόγγυλη περιβάλλεται από συνεχόμενα ψηλά λευκά βράχια που κλείνουν γαλαζοπράσινα νερά. Λίγο ακόμα αν συνέχιζαν τα βράχια θα ήταν πραγματικά σαν πισίνα. Αυτό από τη μια μεριά του χωριού, από την άλλη υπάρχει ένα εντυπωσιακό θαλάσσιο σπήλαιο στο οποίο μπορείτε να κολυμπήσετε.

Γερολιμένας

Για να φτάσετε στο Γερολιμένα θα περάσετε από μια περιοχή φάντασμα. Παλιά μισογκρεμισμένα πυργόσπιτα και κάποια λίγα ανακαινισμένα, ανάμεσα σε ελιές και πέτρα. Μια πυργοπολιτεία που μοιάζει ξεχασμένη ανάμεσα σε ένα άγονο τοπίο. Αν ένα πράγμα χαρακτηρίζει την περιοχή μέχρι να φτάσετε στο γραφικό λιμανάκι του Γερολιμένα, είναι η πέτρα, που είναι λες και την έχεις σπείρει. Το χωριό περιβάλλεται από γκρι λόφους και μπαίνοντας μέσα δεν είναι έκπληξη πως και εδώ κυριαρχούν τα πέτρινα σπίτια, κάποια φροντισμένα και κάποια με τα σημάδια του χρόνου χαραγμένα πάνω τους, κάπου κάπου και κάποια σύγχρονης κατασκευής που σπάνε τη μονοτονία όχι όμως με τον καλύτερο τρόπο. Το χωριό υπήρξε ορμητήριο των Μανιατών πειρατών, στην πορεία κάπως ξεχάστηκε αλλά τα τελευταία χρόνια όμως λόγω του τοπίου, του παραδοσιακού του ύφους αλλά και των εκπληκτικών νερών του έχει γίνει ένας δημοφιλής προορισμός. Πριν πάρετε τα στενάκια για σεργιάνι και να δείτε από κοντά την εκπληκτική μανιάτικη αρχιτεκτονική, θα αράξετε σε ένα ταβερνάκι δίπλα στο μικρό του λιμανάκι με τη βοτσαλωτή παραλία για θαλασσινό μεζέ.

Βάθεια

Η Βάθεια είναι το off the beaten διαμάντι της Λακωνίας. Θα τη βρείτε έξω από το Γερολιμένα σε απόσταση περίπου 10 χλμ. πιο νότια, χτισμένη σε ένα λόφο που αγναντεύει θάλασσα. Το χωριό είναι μικρό, είναι όμως γεμάτο πυργόσπιτα, διόρωφα και τριώροφα ανάμεσα σε ελιές, φραγκοσυκιές, ροδιές και συκιές. Τα περισσότερα από αυτά μισογκρεμισμένα, ωστόσο πανέμορφα. Αν η Αρεόπολη σας εντυπωσίασε με την ομορφιά της η Βάθεια θα σας αφήσει με το στόμα ανοιχτό. Σχεδόν τίποτα εδώ δεν δηλώνει ότι βρίσκεστε στο 2022. Με την πρώτη ματιά συμπεραίνετε πως η ζωή εδώ δεν ήταν εύκολη. Ο τρόπος που τα σπίτια είναι χτισμένα, τα μικρά παράθυρα και το οχυρωματικό ύφος υποδηλώνουν εποχές δύσκολες και μάχες με πειρατές και Τούρκους.

Ταίναρο

Το ακρωτήρι Ταίναρο είναι το νοτιότερο σημείο της ηπειρωτικής Ελλάδας και της Βαλκανικής χερσονήσου. Ένα κομμάτι βράχου που μπαίνει μέσα στη θάλασσα και στην άκρη του στέκει ένας πέτρινος πανέμορφος φάρος. Η θέα στη Μεσόγειο είναι μαγευτική. Αν φτάσετε λοιπόν μέχρι τον Γερολιμένα ή τη Βάθεια μην παραλείψετε μια πεζοπορία μέχρι τον φάρο. Θα οδηγήσετε μέχρι το χωριό Κοκκινόγεια. Το τελευταίο χωριό λίγο πριν την άκρη του ακρωτηρίου. Από εκεί ξεκινά και το μονοπάτι που φτάνει στο φάρο. Δίπλα στο χωριό βρίσκεται επίσης ιερό αφιερωμένο στον Ταινάριο Ποσειδώνα και νεκρομαντείο και τα δύο ανάγονται στην Κλασική Εποχή ενώ λίγα μέτρα πιο πέρα σώζεται ακόμα ψηφιδωτό δάπεδο οικίας της ελληνορωμαϊκής εποχής. Το μονοπάτι μέχρι τη μύτη του Ταίναρου έχει μήκος περίπου 2 χλχμ είναι εύκολο και θα σας πάρει περίπου 45-50 λεπτά μέχρι να φτάσετε. Φροντίστε να έχετε μαζί σας νερό, καπέλο, το οποίο είναι απαραίτητο γιατί σκιά δεν θα βρείτε ούτε για δείγμα, και φυσικά να φοράτε κλειστά παπούτσια, κατά προτίμηση κατάλληλα για πεζοπορία. Το τοπίο είναι γυμνό από δέντρα, μόνο ελάχιστη χαμηλή βλάστηση θα δείτε και πέτρες, που δημιουργούν ένα απόκοσμο σχεδόν τοπίο αλλά ταυτόχρονα πανέμορφο και επιβλητικό. Ο φάρος γνωστός και ως «Ο φάρος του Ματαπά» κατασκευάστηκε από τους Γάλλους το 1882, έχει ύψος 16 μέτρα και εμβέλεια 22 ναυτικά μίλια.

Διαβάστε ακόμα:

Βόνιτσα: Ανέμελες βουτιές στον Αμβρακικό, σε μια ήσυχη κωμόπολη της Αιτωλοακαρνανίας

Μετέωρα: Οι τοπ πεζοπορικές διαδρομές -Μονοπάτια, μοναστήρια και βράχια

Λαλάρια: Η εντυπωσιακή παραλία στη Σκιάθο που είναι προσβάσιμη μόνο με καραβάκι