Σε μία Ευρώπη που στην κυριολεξία «έβραζε» από καλλιτεχνικές ιδέες, φρέσκα κινήματα στις τέχνες και τα γράμματα και μία ανείπωτη διάθεση για επαναστατική ζωή, μερικά μικρά καφέ, τοποθετημένα στρατηγικά σε μαγικές γωνιές μεγάλων πόλεων, έγιναν γρήγορα σημεία συνάντησης μερικών εκ των διασημότερων ανθρώπων της ευρωπαϊκής ιστορίας.
Αν ισχύει ότι την ιστορία αυτού του κόσμου την γράφουν οι παρέες, τότε τα στέκια που κάποτε φιλοξένησαν τις παθιασμένες κόντρες, τις έντονες συζητήσεις και τα μεγάλα έργα ανθρώπων όπως ο Ernest Hemingway, ο Franz Kafka, ο F. Scott Fitzerald, o Sigmund Freud και ο Albert Einstein αποτελούν αναμφισβήτητα κι αυτά μέρος της πλούσιας κληρονομιάς χωρών, οι οποίες ξεχώρισαν για τον καθοριστικό ρόλο που έπαιξαν στην εξέλιξη της διανόησης του 20ου αιώνα.
Αν και αρκετά από τα καφέ που θα συναντήσετε στην παρακάτω λίστα έκλεισαν τις πόρτες τους μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, παραμένοντας γκρίζα και νικημένα κάτω από τη σκιά των χαρακωμάτων, στις δεκαετίες του ακολούθησαν αναπαλαιώθηκαν και άνοιξαν ξανά έτοιμα να υποδεχθούν από την αρχή τους επισκέπτες.
Μπορεί να θεωρούνται πλέον αρκετά τουριστικά και πολυφωτογραφημένα, ωστόσο, μία στάση στις αριστοκρατικές τους αίθουσες για καφέ, τσάι ή γλυκό εξακολουθεί να κρύβει μέσα της την πραγματικότητα μίας άλλης εποχής.
Cafe Louvre – Πράγα, Τσεχία
Λίγα μέρη σε ολόκληρη την Πράγα μπορούν να διηγηθούν καλύτερα την ιστορία αυτής της γραφικής, βορειοευρωπαϊκής πρωτεύουσας που απλώνεται πλάι στον ποταμό Vltava, από το Cafe Louvre, το εμβληματικό στέκι σπουδαίων προσωπικοτήτων του 20ου αιώνα, όπως ο Albert Einstein και ο Franz Kafka.
Το όμορφο καφέ, που είναι φτιαγμένο στα πρότυπα των γαλλικών μπιστρό της εποχής, ξεκίνησε να λειτουργεί το 1902 και έγινε γρήγορα γνωστό στους κύκλους των συγγραφέων και των επιστημόνων της Πράγας για το εξαιρετικό του φαγητό. Δυστυχώς, η κυβέρνηση της πρώην Σοβιετικής Ένωσης ανάγκασε το καφέ να κλείσει τις πόρτες του, απαγορεύοντας τη λειτουργία ιδιωτικών επιχειρήσεων. Αφού παρέμεινε άδειο και τελείως έρημο για περισσότερες από πέντε δεκαετίες, το Cafe Louvre άρχισε να επαναλειτουργεί το 1992 για να γίνει ένα από τα πιο σοφιστικέ και καλόγουστα μέρη όπου μπορείτε να απολαύσετε το φαγητό σας στην τσέχικη πρωτεύουσα, παραμένοντας ταυτόχρονα μία προσιτή από οικονομικής άποψης επιλογή.
Εδώ θα μαγευτείτε από την εσωτερική διακόσμηση, στην οποία κυριαρχούν τα έργα τέχνης των αρχών του 20ου αιώνα, αλλά και οι μεγάλες μερίδες στα πιάτα. Επιλέξτε παραδοσιακή μπριζόλα με καρότα, μαϊντανό και σέλινο, ένα πιάτο που λέγεται svickova και συνοδεύεται από ζεστά ψωμάκια και σως κράνμπερι.
Caffe Florian – Βενετία, Ιταλία
Το πιο παλιό και εμβληματικό καφέ σε μία πόλη που είναι γεμάτη από παλιά και εμβληματικά καφέ, το Caffe Florian πάνω στην πλατεία του Αγίου Μάρκου στη Βενετία άνοιξε για πρώτη φορά για το κοινό το 1720.
Ιδρυτής του υπήρξε ο Floriano Francesconi, από τον οποίο το καφέ πήρε το όνομα του. Μία γνωστή προσωπικότητα στην Ιταλία των αρχών του 18ου αιώνα εξαιτίας της συμμετοχής του στον επαναστατικό αγώνα για την ανεξαρτησία της χώρας από τους Γάλλους και τους Αυστριακούς. Στις μεγάλες αίθουσες του καφέ λέγεται ότι συγκεντρώνονταν οι πρωτεργάτες της Ιταλικής Επανάστασης, καταστρώνοντας τα σχέδια τoυ αγώνα τους, κάτι που έχει συμβάλει σημαντικά στον θρύλο που χτίστηκε γύρω από αυτό το ιστορικό μαγαζί.
Από τότε μέχρι σήμερα λίγα πράγματα έχουν αλλάξει. Ακόμα μπορείτε να δείτε τις αυθεντικές τοιχογραφίες στους τοίχους, ενώ το μενού έχει παραμείνει σχεδόν το ίδιο από την εποχή που το Caffe Florian πρωτοάνοιξε τις πόρτες του πριν από εκατοντάδες χρόνια.
Στην παρακάτω φωτογραφία ο Hernest Hemingway πίνει τον καφέ τον στο Caffe Florian.
Αν βρεθείτε εδώ, εκτός από το να καθίσετε σε ένα από τα υπέροχα, βελούδινα καναπεδάκια που κοσμούν το εσωτερικό του, πρέπει να δοκιμάσετε τη γευστική, ζεστή σοκολάτα, μάλλον μία από τις ωραιότερες που θα πιείτε ποτέ στη ζωή σας.
Les Deux Magots – Παρίσι, Γαλλία
Το Παρίσι δίχως τα καφέ του θα ήταν μία διαφορετική πόλη. Οι δρόμοι της γαλλικής πρωτεύουσας είναι πλημμυρισμένοι από όμορφες, μικρές καφετέριες, με τόσο έντονη προσωπικότητα που έχουν επηρεάσει με το στυλ τους τον υφολογικό χαρακτήρα των καφέ σε πολλές χώρες του κόσμου.
Με έτος εκκίνησης το 1822, το Les Deux Magots στην κομψή συνοικία Saint Germain-des-Près, μία ανάσα από την Παναγία των Παρισίων, δεν είναι μόνο ένα από τα πιο ιστορικά καφέ της Πόλης του Φωτός, αλλά και ένα από τα πιο ιστορικά καφέ σε ολόκληρη την Ευρώπη. Εκεί, κάποτε έλαβαν χώρα μερικές από τις πιο εμπνευστικές, παθιασμένες και ζωντανές συζητήσεις στην πορεία της παγκόσμιας τέχνης και φιλοσοφίας. Στο Les Deux Magots ο James Joyce έγραψε αποσπάσματα από τον Οδυσσέα και ο F. Scott Fitzgerald τσακώθηκε μία νύχτα με τον Ηemingway για την αξία της περιγραφής στη λογοτεχνία. Εκεί, ο Picasso πέρασε ένα βράδυ με τον Buñuel και ο Dali οραματίστηκε τους ρινόκερους.
Στον πλανήτη ελάχιστα μέρη κουβαλούν την καλλιτεχνική κληρονομία του Les Deux Magots. Του καφέ όπου θα απολαύσετε ζεστό μπράντι μία κρύα μέρα του χειμώνα και ένα απίθανο, γαλλικό πρωινό το καλοκαίρι κάτω από τις πράσινες τέντες, οι οποίες αποτελούν, από μόνες του, ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα spots της γαλλικής πρωτεύουσας.
Sacher Café Wien – Βιέννη, Αυστρία
Η Βιέννη είναι γνωστή για πάρα πολλά πράγματα. Από τα ανάκτορα του Schönbrunn όπου έζησαν η Σίσσυ και ο Φραγκίσκος Ιωσήφ μέχρι το Μουσείο Ιστορίας της Τέχνης, όπου φιλοξενούνται μερικά από τα σπουδαιότερα έργα της ευρωπαϊκής ζωγραφικής του 18ου αιώνα. Όμως, ανάμεσα στα πολλά πράγματα για τα οποία θα επιθυμούμε πάντα μία βόλτα στην αυστριακή πρωτεύουσα είναι μία λαχταριστή φέτα από το κέικ Sachertorte, το πιο διάσημο γλυκό της πόλης, ένας συνδυασμός σοκολάτας με μαρμελάδα βερίκοκο. Το απολαυστικό αυτό γλύκισμα γεννήθηκε μία μέρα του 1832 σε ένα από τα πιο ιστορικά καφέ της Αυστρίας, στο Sacher Cafe Wien.
Tότε ο Franz Sacher , ένας νεαρός ζαχαροπλάστης που δεν είχε καν κλείσει τα 16 του χρόνια, εμπνεύστηκε αυτό το πεντανόστιμο, ειδικά για όσους αγαπούν τα φρούτα πλάι στη σοκολάτα, γλυκό, το οποίο έμελλε να γίνει ένα από τα πιο διάσημα φαγητά ολόκληρης της Αυστρίας.
Σήμερα το πιάτο σερβίρεται και στον όμορφο, εξωτερικό χώρο που λειτουργεί στο καφέ και ο οποίος προσθέτει περισσότερη φινέτσα σε μία καλοκαιρινή βόλτα στην πόλη. Εννοείται ότι τη συνταγή δεν θα τη μάθουμε ποτέ αφού αποτελεί επτασφράγιστο μυστικό του καταστήματος, με τους υπεύθυνους να τονίζουν ότι σε κανένα άλλο μέρος του κόσμου δεν θα φάτε ποτέ το πραγματικό κέικ Sachertorte. Μάλιστα, κάθε κομμάτι που θα φτάσει στο τραπέζι σας θα έχει πάνω σφραγίδα αυθεντικότητας για να είστε σίγουροι ότι απολαμβάνετε το real thing. Συνδυάστε το ιδανικά με μία κούπα καφέ που έχει μέσα μερικές σταγόνες λικέρ σοκολάτας.
Νew York Cafe – Boυδαπέστη, Ουγγαρία
Όταν μιλάμε για εντυπωσιακούς εσωτερικούς χώρους σε ιστορικές καφετέριες και θρυλικά εστιατόρια αυτού του κόσμου τότε το New York Cafe στη Βουδαπέστη κρατά σίγουρα την πρώτη θέση στη λίστα. Εδώ από την πρώτη κι όλας στιγμή θα αισθανθείτε λες και έχετε μπει σε μουσείο, με τις περίτεχνες χρυσές λεπτομέρειες, τις γαλάζιες κολώνες, τις καθηλωτικές τοιχογραφίες στο ταβάνι και τους κρυστάλλινους πολυελαίους να μαγεύουν τους θαμώνες, δίνοντας τούς την εντύπωση ότι θα απολαύσουν τον καφέ τους μέσα σε ένα αληθινό ανάκτορο.
Στο Νew York Cafe πρέπει να πάνε τουλάχιστον μία φορά όλοι όσοι θέλουν να πάρουν μία πραγματική γεύση από την αίγλη και την αστική γοητεία της Βουδαπέστης μιας άλλης εποχής. Στις μεγάλες, αρχοντικές αίθουσες του καφέ έδιναν ραντεβού μερικοί από τους σημαντικότερους διανοούμενους της κεντρικής Ευρώπης του αρχών του 20ου αιώνα, ενώ ο δεύτερος όροφος του Νew York Cafe υπήρξε «αρχηγείο» κάποιων από τις ιστορικότερες εφημερίδες της Ευρώπης του Μεσοπολέμου.
Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο το καφέ διέκοψε τη λειτουργεία του και αφέθηκε στην εγκατάλειψη πριν αναπαλαιωθεί εντυπωσιακά το 2006, καλώντας από την αρχή τους επισκέπτες στο αριστοκρατικό του περιβάλλον.
Δοκιμάστε το απογευματινό τσάι το οποίο συνοδεύεται από μία μεγάλη ποικιλία σάντουιτς και γλυκών, ενώ μην πείτε όχι σε ένα ποτήρι Prosecco που θα ταιριάξει εκπληκτικά με το κλείσιμο του φαγητού σας.
Cafe Central – Bιέννη, Αυστρία
Στο κέντρο της Βιέννης, στο νούμερο 14 της οδού Herrengasse στεγάζεται το Cafe Central, σε ένα κτήριο του 19ου αιώνα που κάποτε λειτουργούσε σαν τράπεζα.
Το καφέ άνοιξε για πρώτη φορά το 1876 και έγινε γρήγορα σημείο συνάντησης για μεγάλες προσωπικότητες της βιεννέζικης διανόησης, όπως οι συγγραφείς Peter Altenberg και Theodor Herzl, ο γιατρός Alfred Adler, ο θεωρητικός Egon Friedell, ο νοβελίστας Hugo von Hofmannsthal και ο δημοσιογράφος Anton Kuh. Ανάμεσα στους πιο σταθερούς θαμώνες όπου περνούσαν ώρες ολόκληρες στους κόκκινους καναπέδες του υπήρξαν οι Sigmund Frued και ο Leon Trotsky, ενώ εδώ έκανε συχνά στάση και μία από τις σκοτεινότερες μορφές της παγκόσμιας ιστορίας, ο Αδόλφος Χίτλερ.
Πριν τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο στις αίθουσες του καφέ λειτουργούσε σκακιστική λέσχη, προσελκύοντας πολλούς φανατικούς παίκτες από ολόκληρη τη Βιέννη σε ένα περιβάλλον γεμάτο έντονες πολιτικές συζητήσεις, τσακωμούς και πολιτισμικό ενδιαφέρον. Ο θρύλος λέει ότι μέσα στο Cafe Central ο Alfred Adler διαφώνησε έντονα με τον -τότε- υπουργό εξωτερικών της Αυστροουγγαρίας, Κόμη Berchtold, τονίζοντας του ότι ένας πόλεμος στην Ευρώπη θα μπορούσε να προκαλέσει επανάσταση στη Ρωσία. Τότε ο Κόμης τον ρώτησε ποιος στο καλό θα μπορούσε να ξεκινήσει την επανάσταση με τον Adler να του απαντά: «Ίσως ο κύριος Brostein (το πραγματικό όνομα του Trotsky) που κάθεται αυτή τη στιγμή απέναντι σας».
