Είναι οι πιο όμορφες γιορτινές μέρες της χρονιάς, οι μέρες που ξαναγίνεσαι παιδί. Μέρες που θέλουμε να ζήσουμε Χριστούγεννα βγαλμένα από τα παραμύθια: Χριστούγεννα με χιόνια στο καμπαναριό, τζάκια που τριζοβολούν, καμινάδες που καπνίζουν, τη μοσχοβολιά του καμένου ξύλου στην παγωμένη ατμόσφαιρα, ζεστά χουχουλιαστά δωμάτια και θολά τζάμια· με καλή παρέα, μπιρίμπες, ψητά κρέατα και αγριογούρουνο.
Χριστούγεννα με τα δωμάτια και τις σάλες στολισμένες, με το έλατο έξω από το παράθυρο χιονισμένο, και στο ζεστό δωμάτιο ή το lobby, τα λαμπιόνια να αναβοσβήνουν νωχελικά. Βουνά από κουραμπιέδες και μελομακάρονα στέλνουν βουτυράτες, σαγηνευτικές μυρωδιές.
Βάλτε πλώρη, λοιπόν, για τα πανέμορφα βουνά μας: σε κορφές και βουνοπλαγιές, χαράδρες και ραχούλες, παραδοσιακά χωριά και μοναδικά ορεινά καταφύγια, εκεί όπου το πνεύμα των Χριστουγέννων είναι πιο ζωντανό. Εκεί, «με τα χιόνια στο καμπαναριό, χαίρεται όλο το χωριό». Κρατήστε τις μυρωδιές από τα βρεγμένα φύλλα μετά τη βροχή, το στραφτάλισμα από τις δροσοσταλίδες και τον φρέσκο, ανάλαφρο, κρύο αέρα του βουνού.
Ας αφήσουμε, όμως, τα πολύ mainstream χωριά και ας βγούμε λίγο από τις κλασικές επιλογές. Όχι γιατί δεν είναι καλές, αλλά έτσι, για μια αλλαγή. Για λίγη περισσότερη ησυχία, για στιγμές πιο τρυφερές και λιγότερο ξέφρενα ξενύχτια στα ορεινά μπαράκια.
Χριστουγεννιάτικη Πελοπόννησος
Εδώ, η φύση αποπνέει μια ηρεμία, ακόμα κι όταν τα βουνά ορθώνονται ψηλά και οι πλαγιές φαίνονται απόκρημνες και τραχιές. Ας επισκεφθούμε πανέμορφα χωριά, ας ακολουθήσουμε δασικά μονοπάτια, ας διασχίσουμε οροπέδια και φαράγγια. Να απολαύσουμε τις βουνοπλαγιές πασπαλισμένες με χιόνι, να μαγευτούμε από τη θέα στα υψόμετρα και να γευτούμε νοστιμιές στις παραδοσιακές ταβέρνες.
Η περιοχή της Λακωνίας, με αφετηρία τη Σπάρτη, προσφέρει εξαιρετικές διαδρομές που, αν τύχει να είναι καλυμμένες με χιόνι, ταιριάζουν απόλυτα στο πνεύμα των Χριστουγέννων. Αυτό το τμήμα της Πελοποννήσου, που ξεκινά από τη Σπάρτη και φτάνει μέχρι τα βάθη της Αρκαδίας, διασχίζοντας τα διάσημα χωριά της Βυτίνας, της Στεμνίτσας και άλλα, υπόσχεται εμπειρίες που μένουν αξέχαστες.
Μία από τις πιο όμορφες διαδρομές περνά από το χωριό Τρύπη και το φαράγγι της Λαγκάδας. Το χωριό Τρύπη, πνιγμένο στο πράσινο και γεμάτο τρεχούμενα νερά, βρίσκεται στην καρδιά του δάσους του Ταϋγέτου. Εκεί, η χαράδρα της Λαγκάδας, με την άγρια ομορφιά της, καθηλώνει τον επισκέπτη καθώς κατηφορίζει προς το βάθος, όπου βρίσκεται το διάσημο σπηλαιοβάραθρο του Καιάδα..
Από εδώ ξεκινά το φαράγγι με τις κατακόρυφες πλαγιές, τα έλατα που πυκνώνουν, και το αναρριχητικό πάρκο με τις 56 διαδρομές, που αποτελεί πόλο έλξης για λάτρεις της περιπέτειας. Μια άλλη διαδρομή περνά από την Αναβρυτή, έναν φιδογυριστό δρόμο στην άκρη του γκρεμού, που οδηγεί στο όμορφο πέτρινο χωριό, σχεδόν μόνιμα καλυμμένο από την ομίχλη του Ταϋγέτου. Δεν είναι τυχαίο που το αποκαλούν «Ανεμοδαρμένα Ύψη». Από αυτό το χωριό ξεκινά το ευρωπαϊκό μονοπάτι Ε4, καθώς και άλλοι δασικοί δρόμοι που συνδέουν την Αναβρυτή με τα γύρω χωριά.
Μια τρίτη εναλλακτική διαδρομή είναι αυτή που περνά από το Ξηροκάμπι και την Κουμουστά. Στην καρδιά του Ταϋγέτου, το Ξηροκάμπι είναι ο μεγαλύτερος οικισμός της περιοχής, κοντά στη μεγαλύτερη κορυφή του Ταϋγέτου, την Πυραμίδα ή Ταλετόν ή Προφήτη Ηλία, με υψόμετρο 2.404 μέτρα. Η κορυφή είναι προσβάσιμη μέσω μονοπατιού που ξεκινά από το ορειβατικό καταφύγιο στη θέση «Βαρβάρα-Ντερέκι».
Κοντά στο Ξηροκάμπι, στον χείμαρρο Ρασίνα, βρίσκεται το λίθινο μονότοξο γεφύρι της Ελληνιστικής περιόδου (150 π.Χ.), το μοναδικό της εποχής του που σώζεται μέχρι σήμερα. Στην ίδια περιοχή συναντά κανείς το υπαίθριο αμφιθέατρο και την υπεραιωνόβια ελιά στη θέση «Μούσγα», με περίμετρο περίπου 14 μέτρων. Για τους λάτρεις της πεζοπορίας, το φαράγγι του Ανακώλου, με τους εντυπωσιακούς βραχώδεις σχηματισμούς και τα τρεχούμενα νερά, προσφέρει μια μοναδική εμπειρία. Είναι, μάλιστα, το μοναδικό φαράγγι στην Ελλάδα που μπορεί κανείς να διασχίσει οδικώς με συμβατικό αυτοκίνητο.
Το «Φαράγγι του Ταϋγέτου», όπως ονομάζεται, είναι ενταγμένο στο δίκτυο Natura 2000 και διαθέτει τρία σηματοδοτημένα μονοπάτια που οδηγούν στη Μονή Γόλας, τη Μονή Ζερμπίτσας, το ορειβατικό καταφύγιο του Ταϋγέτου, τη δασική περιοχή των Πενταυλών και τις πηγές του χειμάρρου Ρασίνα. Οι πηγές αυτές συνοδεύονται από καταρράκτες και λίμνες, ενώ στην περιοχή μπορεί κανείς να συναντήσει περίπου 60 πηγές.
Μια άλλη ενδιαφέρουσα διαδρομή οδηγεί στα άγνωστα χωριά της Λακωνίας, προσφέροντας την ευκαιρία να επισκεφθείτε και τους θολωτούς τάφους της Πελλάνας.
Το πρώτο χωριό που θα συναντήσετε είναι τα Βαρδόνια, απλωμένο σε μαχαλάδες με γραφικά αρχοντικά. Αμέσως μετά, βρίσκεται το Καστόρι, γνωστό και ως Καστανιά. Αν συνεχίσετε τον δρόμο προς τη Μεγαλόπολη, μετά την Πελλάνα, ο δρόμος ανηφορίζει σταδιακά μέσα από ένα καταπράσινο τοπίο με έλατα, καρυδιές και καστανιές. Εκεί σας περιμένει το Γεωργίτσι, γνωστό ως το «μπαλκόνι του Ταϋγέτου», με μοναδική θέα.
Κοντά στο Γεωργίτσι βρίσκεται και η Αγόριανη, ένα αυθεντικό, απάτητο χωριό. Με τα τζάκια να καπνίζουν και τα παραδοσιακά καφενεία όπου οι παππούδες αφηγούνται ιστορίες, το χωριό σας ταξιδεύει σε άλλες, πιο απλές και αυθεντικές εποχές.
Στις πλαγιές του Πάρνωνα
Ένα από τα ωραιότερα βουνά της Ελλάδας, ανεξερεύνητο, τραχύ και επιβλητικό. Τον πρωτοδιέσχισα από τη Σπάρτη προς το Άστρος, σε έναν καιρό που αγρίευε. Τα σύννεφα κρέμονταν πάνω από τα κεφάλια μας, ενώ οι χαράδρες αντηχούσαν από τους κεραυνούς και τις αστραπές, κάνοντας το σούρουπο να μοιάζει απόκοσμο. Καθ’ οδόν, συναντήσαμε την πυροσβεστική, που πάλευε να σβήσει μια μικρή πυρκαγιά, αποτέλεσμα ενός κεραυνού.
Ο Πάρνωνας, ή αλλιώς Μαλεβός, εκτείνεται στην ανατολική πλευρά της Αρκαδίας και ένα τμήμα της Λακωνίας, με ψηλότερη κορυφή τη Μεγάλη Τούρλα στα 2.000 μέτρα. Καταπράσινος, με αλπικό τοπίο στις κορυφές, φιλοξενεί έλατα, μαύρη πεύκη, κέδρους, δρυς, πλατάνια και καστανιές. Έχει χαρακτηριστεί μνημείο της φύσης και είναι ενταγμένος ως Προστατευόμενη Περιοχή στο δίκτυο Natura 2000.
Το σκηνικό εντυπωσιάζει με τις ελατοσκέπαστες πλαγιές, τις πανύψηλες βουνοκορφές και τα ανέγγιχτα χωριά, χτισμένα από την τοπική πέτρα. Μοναδικά καλντερίμια, αρχοντόσπιτα περασμένων εποχών και τοπία που συνθέτουν ένα ταξίδι-εξερεύνηση που μένει αξέχαστο. Για τους πιο ανθεκτικούς, υπάρχουν σηματοδοτημένα μονοπάτια ανάμεσα σε πλατάνια, καρυδιές, καστανιές και έλατα, με τρεχούμενα νερά που δύσκολα βρίσκει κανείς αλλού στην Πελοπόννησο.
Χωριά σκαρφαλωμένα στις πλαγιές, όπως η Καστάνιτσα, τα Τζίτζινα, το Γεράκι, οι Καρυές, ο Άγιος Πέτρος, η Βαμβακού, τα Βέρια, οι Αγριανοί, ο Πλάτανος και ο Πραστός, μοιρασμένα ανάμεσα στη Λακωνία και την Αρκαδία, προσφέρουν εικόνες που μένουν ανεξίτηλες στη μνήμη.
Ξεκινώντας από τον Κοσμά, το «μπαλκόνι της Κυνουρίας», χτισμένο σε υψόμετρο 1.150 μέτρων, θα απολαύσετε τη θέα στις ελατοσκέπαστες βουνοκορφές που φτάνουν όσο βλέπει το μάτι. Από εκεί, μπορεί κανείς να διακρίνει τις Σπέτσες, τη Σπετσοπούλα και την Ύδρα. Στην πανέμορφη πλατεία με τα πλατάνια, που αποτελεί το κέντρο του χωριού, νιώθει κανείς ότι βρίσκεται στο κέντρο του κόσμου.
Καρυές
Πετρόκτιστο κεφαλοχώρι του Πάρνωνα. Στην είσοδο του χωριού θα συναντήσετε τους πλατάνους του Μενέλαου, τρία υπεραιωνόβια δέντρα δίπλα σε μία πηγή, που σύμφωνα με τον θρύλο φύτεψε ο Μενέλαος το 1100 π.Χ. Από εδώ περνά και το ευρωπαϊκό μονοπάτι Ε4, το οποίο ξεκινά από τα Πυρηναία Όρη, εισέρχεται στην Ελλάδα από τη Φλώρινα και καταλήγει στο Ζάκρο της Κρήτης.
Πραστός
Η παλιά πρωτεύουσα της Τσακωνιάς, με τα εντυπωσιακά πέτρινα πυργόσπιτα και τις πολεμίστρες της, αποτελεί ζωντανή μαρτυρία της ιστορίας της περιοχής.
Πλάτανος
Χωριό αντάξιο του ονόματός του, γεμάτο πλατάνια, τρεχούμενα νερά και καταρράκτες την κατάλληλη εποχή.
Τζίτζινα ή Πολύδροσο
Ένα από τα πιο όμορφα χωριά της περιοχής, χτισμένο στις δύο πλαγιές μιας χαράδρας. Περιτριγυρίζεται από έλατα και κερασιές και προσφέρει πολλά πεζοπορικά μονοπάτια, χαρτογραφημένα και σηματοδοτημένα, που αξίζει να ανακαλύψετε.
Βαμβακού
Η Βαμβακού ξεχωρίζει για την ιστορική της σημασία, καθώς είναι η πατρίδα του Σταύρου Νιάρχου. Το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος έχει αναλάβει το έργο “Vamvakou Revival”, με στόχο την πλήρη αναζωογόνηση του χωριού.
Καστάνιτσα
Ένα από τα πιο γραφικά χωριά του Πάρνωνα, με τσακώνικη αρχιτεκτονική, πέτρινα σπίτια και περίτεχνα ξύλινα μπαλκόνια. Η θέα από τα ψηλότερα σημεία του χωριού είναι μαγευτική.
Άγιος Πέτρος
Ένα ακόμα πετρόκτιστο κεφαλοχώρι του Πάρνωνα, γνωστό για την τοπική του αρχιτεκτονική, τα πυργόσπιτα και τα αρχοντικά του. Ήταν από τα πρώτα ορεινά χωριά της Ελλάδας που απέκτησαν τουριστικές υποδομές, λόγω του θρησκευτικού τουρισμού και της Μονής Μαλεβής.
Μονή Μαλεβής
Λίγο έξω από τον Άγιο Πέτρο, η νεόκτιστη εκκλησία της Μαλεβής με τους ξενώνες, τους βοηθητικούς χώρους και την ανθισμένη αυλή, προσελκύει χιλιάδες πιστούς. Η εικόνα που φυλάσσεται εκεί θεωρείται ότι είναι μία από τις 70 που ζωγράφισε ο Ευαγγελιστής Λουκάς, εξού και ο χαρακτηρισμός του Πάρνωνα ως «δεύτερο Άγιον Όρος».
Ορεινή Κορινθία
Σε μιάμιση ώρα από την Αθήνα βρίσκεσαι σε ένα από τα ωραιότερα οροπέδια την Πελοποννήσου, με αυθεντικά χωριά, όμορφους ξενώνες, πανέμορφη φύση, τζάκια να καπνίζουν ήδη, και η κρεατοφαγία έχει την τιμητική της. Για αυτούς που δεν θέλουν να απομακρυνθούν πολύ από το κλεινόν άστυ, η ορεινή Κορινθία μπορεί να φέρει το πνεύμα των Χριστουγέννων με κρύο, χιόνια, στολισμένα χωριά και πέτρινα καλντερίμια.
Φθάνουμε εδώ από την Εθνική Αθηνών-Πατρών και ο δρόμος που αρχίζει να ανεβαίνει, αριστερά στο ύψος του Κιάτου, είναι αρκετά καινούργιος, καλοφτιαγμένος, χωρίς πάρα πολλές στροφές και περνάει από το Σούλι, λίγο έξω από το Κεφαλάρι, φθάνει στους Καλιανούς, που είναι η πρώτη επαφή με την Στυμφαλία λίμνη, η οποία πια έχει πολύ λίγο νερό, πέρνα από το Καρτέρι και ανεβαίνει στην Καστανιά, ένα από τα ωραιότερα χωριά της περιοχής, για να κατέβει σε ένα δεύτερο οροπέδιο, αυτό του Φενεού και της Γκούρας.
Από τα πρώτα χωριά που συναντάει κανείς σε αυτή τη διαδρομή είναι το Κεφαλάρι, κτισμένο στην πλαγιά της Ζήρειας, με πίσω του την κορυφή του βουνού, η οποία από νωρίς το χειμώνα είναι πασπαλισμένη με χιόνι. Στο Κεφαλάρι υπάρχουν ξενώνες για να μείνει κανείς και μία ταβέρνα στα ριζά του χωριού, την ταβέρνα του Μάγκα, με το καλύτερο φαγητό της περιοχής. Δοκιμάστε μπακαλιάρο παστό με σκορδαλιά, γίδα βραστή, σπιτικό κοκκινιστό με τηγανητές πατάτες δικές του, φυσικά παϊδάκι και υπέροχη χορτόπιτα με χειροποίητο φύλλο, όλα μπροστά στο τζάκι.
Φεύγοντας από το Κεφαλάρι και συνεχίζοντας προς Καλιανούς, έξω από το χωριό θα βρείτε Τυροκομείο με ωραία ντόπια τυριά και κρέατα, ενώ στο super market μέσα στο χωριό, θα βρείτε ντόπια αυγά, τσίπουρο, ντομάτες και άλλα λαχανικά, κρέατα, λουκάνικα και άλλα τέτοια, επίσης σε πολύ καλές τιμές.
Εκτός όμως από αυτά, επισκεφθείτε το Μουσείο Περιβάλλοντος της Στυμφαλίας και αγναντέψτε από τους ξύλινους εξώστες του την, πνιγμένη μέσα στις καλαμιές, λίμνη και μάθετε όλα τα μυστικά της περιοχής μέσα από τα ίδια τα εκθέματα του μουσείου.
Φεύγοντας από τους Καλιανούς, η διαδρομή συνεχίζεται σε μία παραλίμνια πορεία -αν και η Στυμφαλία λίμνη όπου ο Ηρακλής σκότωσε τις μυθολογικές όρνιθες έχει πια ξεραθεί και πολύ λίγο νερό βλέπει κανείς στο βάθος και αυτό μόνο το χειμώνα με τις βροχές. Παρόλα αυτά παραμένει σημαντικός υδροβιότοπος της νότιας Ελλάδας, με χαλκόκοτες και βαλτόπαπιες. Κάποια στιγμή στον δρόμο συναντάμε μία συστάδα από ταβέρνες, όπου η γουρουνοπούλα, το κοκορέτσι και το κοντοσούβλι, κάθε Σαββατοκύριακο, έχουν την τιμητική τους.
Μετά από λίγο συναντάμε το Καρτέρι, όπου υπάρχουν μερικά μαγαζιά για να αγοράσει κάνεις τοπικά προϊόντα και από εκεί αρχίζει η ανάβαση για την Καστανιά, όπως είπαμε ένα από τα ωραιότερα χωριά της περιοχής. Το έλατο μπαίνει από το παράθυρό σου και τα χωριά μοιάζουν να είναι ξεχασμένα. Πανέμορφη φύση και επιβλητικό τοπίο, που συγχρόνως γαληνεύει.
Ο δρόμος περνάει έξω από την Καστανιά και φθάνει σε ένα διάσελο όπου από τη μια μεριά βλέπεις τον κάμπο της Στυμφαλίας κι από την άλλη τον κάμπο του Φενεού. Η μυθολογία λέει ότι σε αυτό το σημείο, που λέγεται «το πάτημα του Ηρακλή», καθόταν ο ημίθεος και σκότωνε τις Στυμφαλίδες Όρνιθες.
Στη συνέχεια, μετά την Καστανιά περνάμε από τα χωριά Μοσιά και Μεσινό, για να φθάσουμε στην Γκούρα, κεφαλοχώρι της περιοχής, πετρόκτιστο και κουκλίστικο. Δίπλα υπάρχει και ο Φενεός, ένα από τα ομορφότερα επίσης χωριά της περιοχής και δίπλα του ο Αρχαίος Φενεός που αξίζει τον κόπο να τον επισκεφθείτε.
Από την Γκούρα ξεκινά επίσης ένας δρόμος, ο μισός από χώμα και ο υπόλοιπος άσφαλτος, που την άνοιξη και το φθινόπωρο περπατιέται. Είναι μία εντυπωσιακή διαδρομή στην κορυφή της Ζήρειας, σε ένα σεληνιακού τοπίου οροπέδιο, που σε βγάζει στα Τρίκαλα Κορινθίας. Άλλη μια εξαιρετική διαδρομή είναι αυτή που ξεκινά από τον Φενεό και κάνει έναν μεγάλο κύκλο, κατεβαίνει στο παραλιακό Δερβένι και ξανανεβαίνει μέσο της λίμνης Τσιβλού ξανά στον Φενεό. Το θολωτό πετρόκτιστο γιοφύρι που ενώνει τον Φενεό με την Γκούρα την άνοιξη, που το ποτάμι έχει νερό, είναι μία μαγεία.
Από εδώ πολύ κοντά υπάρχει και η ομορφιά της λίμνης Δόξας που ξεχειλίζει στο κάτω της μέρος, από όπου ξεκινάει και ένας βατός χωματόδρομος που αν τον ακολουθήσετε θα απολαύσετε μια εξαιρετική διαδρομή μέσα σε δάση από οξιές και καστανιές. Από τη λίμνη επίσης ξεκινάει μια άλλη διαδρομή προς τη Ζαρούχλα και το πίσω μέρος του χιονοδρομικού κέντρου των Καλαβρύτων, που χαρακτηρίζεται για το ιδιαίτερο φυσικό κάλλος της, και πιστέψτε με έτσι είναι.
Διαβάστε ακόμα:
5 υπέροχες διαδρομές με αυτοκίνητο στην Πελοπόννησο, μέσα στη φύση
