Για την πρωτεύουσα της Αυστρίας υπάρχουν αρκετές παρανοήσεις. Η πρώτη είναι ότι πρόκειται για μια πόλη όπου δεν υπάρχουν πολλά πράγματα να δείτε ή να κάνετε. Ωστόσο, η αυστριακή πρωτεύουσα, εκτός από το γεγονός ότι διαθέτει ένα εκπληκτικά όμορφο αστικό κέντρο, το οποίο οι ντόπιοι αποκαλούν Innere Stadt, είναι ολόκληρη ένα ζωντανό μουσείο, γεμάτο θαυμάσια παλάτια, αρχοντικούς κήπους, σπουδαία έργα τέχνης, ατελείωτη μουσική και το πνεύμα της πριγκίπισσας Σίσσυ να πλανάται ακαθόριστα στον ορίζοντα. Και, βέβαια, φιλοξενεί τον πρώτο ζωολογικό κήπο στον κόσμο, έναν παράδεισο για τα μικρά παιδιά, που αξίζει να ανακαλύψετε.
Φυσικά, διαθέτει δεκάδες μικρά και μεγάλα πανέμορφα καφέ, σε έναν τόπο που φημίζεται τόσο για τη μακρά ιστορία του στα καφεκοπτεία όσο και για την παράδοσή του στα εξαιρετικά γλυκά, που όμοιά τους δεν θα δοκιμάσετε πουθενά αλλού. Ανάμεσα σε αυτά, κάποια συγκεκριμένα καφέ αποτελούν αξίες αντίστοιχες με θεσμούς, παραμένοντας αμετακίνητα στο ίδιο ακριβώς σημείο εδώ και αιώνες, απόλυτα συνυφασμένα με το πνεύμα και την ατμόσφαιρα της πόλης.
Στο κέντρο της Βιέννης, στο νούμερο 14 της οδού Herrengasse, στεγάζεται το Café Central, σε ένα κτήριο του 19ου αιώνα που κάποτε λειτουργούσε ως τράπεζα.
Το καφέ άνοιξε για πρώτη φορά το 1876 και έγινε γρήγορα σημείο συνάντησης για μεγάλες προσωπικότητες της βιεννέζικης διανόησης, όπως οι συγγραφείς Peter Altenberg και Theodor Herzl, ο γιατρός Alfred Adler, ο θεωρητικός Egon Friedell, ο νοβελίστας Hugo von Hofmannsthal και ο δημοσιογράφος Anton Kuh.
Ανάμεσα στους πιο σταθερούς θαμώνες, που περνούσαν ώρες ολόκληρες στους κόκκινους καναπέδες του, υπήρξαν οι Sigmund Freud και Leon Trotsky, ενώ εδώ έκανε συχνά στάση και μία από τις σκοτεινότερες μορφές της παγκόσμιας ιστορίας, ο Αδόλφος Χίτλερ.
Πριν από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, στις αίθουσες του καφέ λειτουργούσε σκακιστική λέσχη, προσελκύοντας πολλούς φανατικούς παίκτες από ολόκληρη τη Βιέννη, σε ένα περιβάλλον γεμάτο έντονες πολιτικές συζητήσεις, τσακωμούς και πολιτισμικό ενδιαφέρον.
Ο θρύλος λέει ότι μέσα στο Café Central, ο Alfred Adler διαφώνησε έντονα με τον -τότε- υπουργό Εξωτερικών της Αυστροουγγαρίας, Κόμη Berchtold, τονίζοντάς του ότι ένας πόλεμος στην Ευρώπη θα μπορούσε να προκαλέσει επανάσταση στη Ρωσία. Τότε, ο Κόμης τον ρώτησε ποιος στο καλό θα μπορούσε να ξεκινήσει την επανάσταση, με τον Adler να του απαντά: «Ίσως ο κύριος Bronstein (το πραγματικό όνομα του Trotsky), που κάθεται αυτή τη στιγμή απέναντί σας».
Η ιστορία είναι αρκετά διαδεδομένη στην πόλη και μπορεί κανείς να τη διαβάσει ακόμα και στην ιστοσελίδα του Café Central, οι υπεύθυνοι του οποίου είναι εξαιρετικά περήφανοι για το μεγάλο παρελθόν αυτού του εμβληματικού βιενέζικου εστιατορίου.
Συγκεκριμένα, διαβάζουμε στο site του Café Central: «Το 1876, λοιπόν, ένας επαναστάτης (Τρότσκι), ένας ψυχαναλυτής (Φρόιντ), αρκετοί συγγραφείς και ποιητές (συμπεριλαμβανομένων των Polgar, Zweig και Altenberg) και ένας αρχιτέκτονας (Loos) μπήκαν σε ένα καφέ. Αυτό που ακούγεται σαν αρχή ενός ανέκδοτου αποτελούσε απλά ένα καθημερινό φαινόμενο στο Café Central, στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα. Εκεί, πάνω από ένα φλιτζάνι ζεστό καφέ και μία νόστιμη φέτα κέικ, κάποιοι από τους μεγαλύτερους ποιητές, φιλοσόφους και λογοτέχνες που έχει δει ποτέ ο κόσμος έδιναν κάθε μέρα το “παρών” στο πιο ελκυστικό καφενείο της Βιέννης – ενδεχομένως και ολόκληρης της Ευρώπης εκείνης της εποχής.
Το μενού περιλαμβάνει μέχρι και σήμερα μια μεγάλη ποικιλία από κλασικά βιεννέζικα πιάτα, παραδοσιακές σπεσιαλιτέ, καφέ και γλυκές λιχουδιές. Μάλιστα, στον χώρο υπάρχει και ξεχωριστή αίθουσα αφιερωμένη στον αγαπημένο θαμώνα του μαγαζιού, Peter Altenberg, η οποία φέρει το όνομά του. Το Café Central στεγάζεται μέσα στο εντυπωσιακό Palais Ferstel, ένα ανακτορικό αρχοντικό εμπνευσμένο από την ενετική αρχιτεκτονική της εποχής Trecento.
Μπορεί οι περισσότεροι να πιστεύουν ότι η κουλτούρα των καφέ γεννήθηκε στο Παρίσι, όμως η πραγματικότητα είναι αρκετά διαφορετική. Η Βιέννη υπήρξε η πρώτη ευρωπαϊκή πόλη που «γέννησε» τη φιλοσοφία της χαλάρωσης και της απόλαυσης σε ένα φινετσάτο καφέ -τη λογική ότι στην καφετέρια δεν πάμε απλά για να πιούμε έναν γρήγορο καφέ στο πόδι, όπως έκαναν και κάνουν οι Ιταλοί, αλλά για να συζητήσουμε, να συγκεντρωθούμε, να γράψουμε, να απολαύσουμε κάθε γουλιά από το ρόφημά μας. Μια κουλτούρα που, βέβαια, υιοθετήθηκε γρήγορα από τους Γάλλους και εν συνεχεία από όλη την υπόλοιπη Ευρώπη.
Το Café Central, λοιπόν, δεν είναι το μοναδικό ιστορικό καφέ στην πρωτεύουσα της Αυστρίας που αξίζει να επισκεφθείτε. Και αυτό γιατί η Βιέννη δεν είναι γνωστή μόνο για τα ανάκτορα του Schönbrunn, όπου έζησαν η Σίσσυ και ο Φραγκίσκος Ιωσήφ, και για το Μουσείο Ιστορίας της Τέχνης, όπου φιλοξενούνται μερικά από τα σπουδαιότερα έργα της ευρωπαϊκής ζωγραφικής του 18ου αιώνα, αλλά και για το περίφημο κέικ Sachertorte, το πιο διάσημο γλυκό της πόλης – ένας συνδυασμός σοκολάτας με μαρμελάδα βερίκοκο. Το απολαυστικό αυτό γλύκισμα γεννήθηκε μια μέρα του 1832 σε ένα από τα πιο ιστορικά καφέ της Αυστρίας, στο Sacher Cafe Wien.
Τότε, ο Franz Sacher, ένας νεαρός ζαχαροπλάστης που δεν είχε καν κλείσει τα 16 του χρόνια, εμπνεύστηκε αυτό το πεντανόστιμο γλυκό -ιδανικό για όσους αγαπούν τον συνδυασμό φρούτων και σοκολάτας- το οποίο έμελλε να γίνει ένα από τα πιο διάσημα εδέσματα ολόκληρης της Αυστρίας.
Σήμερα, το Sachertorte σερβίρεται και στον όμορφο εξωτερικό χώρο του καφέ, που προσθέτει περισσότερη φινέτσα σε μια καλοκαιρινή βόλτα στην πόλη. Εννοείται ότι τη συνταγή δεν θα τη μάθουμε ποτέ, καθώς αποτελεί επτασφράγιστο μυστικό του καταστήματος, με τους υπεύθυνους να τονίζουν ότι σε κανένα άλλο μέρος του κόσμου δεν θα γευτείτε το αυθεντικό Sachertorte.
Μάλιστα, κάθε κομμάτι που θα φτάσει στο τραπέζι σας φέρει τη σφραγίδα αυθεντικότητας, για να είστε σίγουροι ότι απολαμβάνετε το real thing. Συνδυάστε το ιδανικά με μια κούπα καφέ, στην οποία θα προσθέσετε μερικές σταγόνες λικέρ σοκολάτας.
Διαβάστε ακόμα:
5 μοναδικά λονδρέζικα καφέ -μπιστρό σε κρύπτες ιστορικών εκκλησιών
5 καταπληκτικές στάσεις για pain au chocolat και καφέ στο χέρι στο Παρίσι
