Δεν είναι μικρός τόπος η Ερατεινή. Το καταλαβαίνεις γρήγορα ότι είναι μεγαλύτερη από τα συνήθη χωριά της Στερεάς Ελλάδας που βρέχονται από τα νερά του Κορινθιακού Κόλπου –κι ας μην ξέρεις ότι, επισήμως, κατοικούν εδώ 856 άνθρωποι, σύμφωνα με την απογραφή του 2011 (αναμένονται, ασφαλώς, και τα επικαιροποιημένα στοιχεία της απογραφής του 2021).
Τα καλοκαίρια, μάλιστα, σφύζει κυριολεκτικά από ζωή, αφού αποτελεί έναν από τους δημοφιλείς παραθαλάσσιους προορισμούς της Φωκίδας, έχοντας φημισμένα ψαροταβερνάκια, αλλά και μια όμορφη παραλία, την οποία προτιμούν π.χ. πολλοί από το Γαλαξίδι για τα μπάνια τους. Άλλωστε η σχετική διαδρομή θεωρείται μία από τις ωραιότερες που μπορείτε να κάνετε στο κομμάτι αυτό της Στερεάς Ελλάδας.
Παρά το μέγεθός της, πάντως, ή τη θερινή της δημοφιλία, η Ερατεινή έχει κατορθώσει κι έχει παραμείνει ένα σχετικά ήσυχο μέρος, τηρώντας αποστάσεις από την έντονη τουριστική ανάπτυξη και την υπερβολική κοσμοσυρροή. Άλλωστε, αν εξαιρεθεί η φήμη της στα πέριξ, παραμένει προορισμός μάλλον άγνωστος στους περισσότερους, όπως ισχύει δηλαδή και γενικότερα, για όλο το παραλιακό μέτωπο από το φωκικό Γαλαξίδι ως την αιτωλοακαρνανική Ναύπακτο. Είναι μια περιοχή την οποία αξίζει να τσεκάρουν όσοι αναζητούν εναλλακτικά μέρη για παραθερισμό, που δεν υπολείπονται σε ομορφιά από πιο προβεβλημένες επιλογές, παραμένοντας και οικονομικά προσβάσιμα.
Ένα όμορφο παραθαλάσσιο χωριό, πάνω στον Κορινθιακό
Η Ερατεινή είναι χτισμένη στα βόρεια παράλια του Κορινθιακού Κόλπου, σε υψόμετρο 8 μέτρων, στο νότιο τμήμα της Φωκίδας. Αν ψάξετε στο Google, θα βρείτε πλήθος ιστοσελίδων που αναπαράγουν κάποια τοπική παράδοση, η οποία θέλει, λέει, το όνομα του χωριού να οφείλεται σε κάποια βασίλισσα Ερατώ –το κάνει ακόμα και η Βικιπαίδεια, μάλιστα. Τίποτα τέτοιο δεν ισχύει: είναι, δυστυχώς, εξέχον δείγμα της κακής, λανθασμένης πληροφόρησης που μπορεί να αντιγράφεται άκριτα εδώ κι εκεί στην εποχή του ίντερνετ, δίχως κανείς να διπλοτσεκάρει ή, έστω, να αναρωτιέται.
Γιατί η Ερατεινή δεν είναι τόπος με μεγάλη ιστορία, ώστε να αναζητά κανείς κάποια βασίλισσα Ερατώ, χαμένη ίσως στα μεσαιωνικά χρόνια, πριν την έλευση των Τούρκων στη Ρούμελη. Αντιθέτως, η περιοχή δεν ήταν κατοικημένη ως τη δεκαετία του 1870-1880, όταν χτίστηκε εδώ μια αποβάθρα, ένα τελωνείο και δυο-τρία πανδοχεία, ώστε να αποβιβάζονται επιβάτες και εμπορεύματα από τον Πειραιά και την Πάτρα με κατεύθυνση προς την ορεινή Δωρίδα, η οποία χρησιμοποίησε την περιοχή αυτή ως επίνειο.
Σιγά-σιγά, έπειτα, ήρθαν κι άλλοι άνθρωποι από την Αιτωλοακαρνανία και την Πελοπόννησο και δημιουργήθηκε ένας οικισμός που έγινε γνωστός ως Χάνι. Όταν λοιπόν η Ερατώ Δάρα-Λιδωρίκη, σύζυγος του βουλευτή και φίλου του Χαρίλαου Τρικούπη, Γεώργιου Λιδωρίκη, μεσολάβησε ώστε να φτιαχτεί δρόμος που σύνδεε το Χάνι με το κεφαλοχώρι Λιδωρίκι της Δωρίδας, οι κάτοικοι το μετονόμασαν σε Ερατεινή (1893), επιθυμώντας να την τιμήσουν.
Το χωριό υπέστη καταστροφή από τον σεισμό του 1908, ανέκαμψε όμως, διατηρώντας τον χαρακτήρα του εμπορικού κέντρου για την ορεινή ενδοχώρα της Φωκίδας. Ως το 1978, μάλιστα, λειτουργούσε και ειδική γραμμή φέρι-μποτ, που το συνέδεε απευθείας με το Αίγιο. Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο έχασε τον παλιό του χαρακτήρα, αλλά, σε αντίθεση με τον μαρασμό της ελληνικής υπαίθρου, μπόρεσε και διατήρησε τον πληθυσμό του, ο οποίος αναδιπλώθηκε σε αγροτικές και αλιευτικές δραστηριότητες, πριν ασχοληθεί ενεργά και με τον τουρισμό, ιδιαίτερα από τη δεκαετία του 1990 κι έπειτα. Ακόμα και στις μέρες μας, πάντως, παράγεται θαυμάσιο ελαιόλαδο.
Επίκεντρο του τουριστικού ενδιαφέροντος, φυσικά, είναι η προαναφερόμενη παραλία της Ερατεινής, η οποία εκτείνεται σε έναν απλωτό όρμο, προσφέροντας καθαρά νερά, που τείνουν να μένουν ήρεμα, διατηρώντας χλιαρές θερμοκρασίες κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Πρόκειται, φυσικά, για οργανωμένη ακτή, ενώ εδώ βρίσκεται και το λιμάνι του χωριού, όπου εξακολουθούν να δένουν οι ντόπιοι τα καΐκια τους, τα οποία εξασφαλίζουν φρέσκα ψάρια και θαλασσινά για τα ταβερνάκια και ουζερί του χωριού.
Επιπλέον, αν επιλέξετε να μείνετε εδώ για παραθερισμό, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την Ερατεινή ως βάση εξόρμησης είτε προς το διάσημο Γαλαξίδι και τον γειτονικό παραθαλάσσιο οικισμό της Τολοφώνας, είτε προς το εσωτερικό της Φωκίδας, όπου σας περιμένει η τεχνητή λίμνη του Μόρνου και τα χωριά που είναι σκαρφαλωμένα στους πρόποδες της Γκιόνας και των Ανατολικών Βαρδουσίων. Οι φίλοι της πεζοπορίας, πάντως, ας σημειώσουν ότι μπορούν να μεταβούν περπατώντας από το λιμάνι της Ερατεινής στην παραλία της Τολοφώνας, μέσα από μια βατή, ωραία διαδρομή, που ανέρχεται σε περίπου 2 χιλιόμετρα.
Επιλογές για διαμονή, καφέ και φαγητό
Όπως ειπώθηκε ήδη, οι κάτοικοι της Ερατεινής έχουν αγκαλιάσει τον τουρισμό και υποδέχονται πολλούς επισκέπτες κάθε καλοκαίρι, προτιμώντας ωστόσο ένα μοντέλο ήπιας ανάπτυξης –άλλωστε αρκετοί έρχονται εδώ απλά για μπάνιο και ημερήσια εκδρομή, κυρίως από το κοντινό Γαλαξίδι ή τη φωκική ενδοχώρα. Το μοντέλο αυτό βοηθά το χωριό να κρατάει τον χαρακτήρα του, εξασφαλίζοντας, συνάμα, ότι, φτάνοντας εδώ, θα βρείτε υποδομές για ό,τι μπορεί να χρειαστείτε κατά τη διάρκεια του παραθερισμού σας.
Ως προς τις επιλογές διαμονής, η Ερατεινή προσφέρει διάφορες ευκαιρίες ενοικίασης διαμερισμάτων ή εξοχικών κατοικιών, για τις οποίες θα ενημερωθείτε εύκολα μέσω των σχετικών ψηφιακών πλατφορμών. Υπάρχουν όμως και υποδομές που λειτουργούν πιο οργανωμένα, για όσους αναζητούν κάτι σε ξενώνα ή ξενοδοχείο. Μπροστά στην παραλία, ας πούμε, θα δείτε το 2 αστέρων «Mistral-Κάπος» με μπαρ, κοινόχρηστο lounge και κήπο, ενώ λίγο έξω από τα επίσημα όρια του χωριού υπάρχει ο ξενώνας 3 αστέρων «Eleftheria’s Apartments», που βρίσκεται δίπλα στη θάλασσα, προσφέροντας ωραία βεράντα και δωμάτια με μπαλκόνια.
Οι επιλογές για καφέ και ποτό είναι δεκάδες, οπότε μόνο ενδεικτικά μπορούμε να σταθούμε σε κάποιες. Το «Ermina’s Cafe», ας πούμε, είναι δημοφιλές για καφέ, γλυκό, αλλά και για ούζο/τσίπουρο με κρεατοποικιλίες. Το «Vento», πάνω στην ακτή, φημίζεται για τον καπουτσίνο του, ενώ στέκια είναι επίσης το «Δίπορτο» και το «Billy’s Coffee House». Καφέδες, ροφήματα, χυμούς και διάφορα σνακ θα βρείτε και στο «Πέτρινο», στον παραλιακό δρόμο, που τα καλοκαίρια βγάζει και τραπεζάκια έξω, πλάι στη θάλασσα.
Αναλόγως πολλές είναι και οι επιλογές για φαγητό. Είπαμε, άλλωστε, ότι η Ερατεινή φημίζεται για τα ταβερνάκια της, τα οποία εφοδιάζονται καθημερινά με φρέσκα ψάρια και θαλασσινά αλιευμένα στα παρακείμενα νερά του Κορινθιακού. Η «Κατίνα», για παράδειγμα, έχει όνομα που κρατάει από το μακρινό 1908, ενώ σερβίρει και ρουμελιώτικες πίτες, αλλά και εκλεκτούς λαχανοντολμάδες, πέρα από ψαρικά. Το «Άγκυρα-Άρης» έχει χαρακτήρα ουζερί και τσιπουράδικου και μετρά φίλους σε όλη τη Φωκίδα, που εκτιμούν την κουζίνα του. Ενδεικτικά, επίσης, μιας και δεν γίνεται να κάνουμε εξαντλητική αναφορά, θα σταθούμε και στο μη παραλιακό «Στέκι Της Φλώρας», που χρησιμοποιεί ποιοτικές πρώτες ύλες από τον δικό του κήπο, στο οικογενειακό μαγαζί «Ψαροκόκαλο» με τους νόστιμους μεζέδες (δοκιμάστε γαρίδες σαγανάκι) και στη «Δροσιά», για τα καλοψημένα της κρεατικά. Τέλος, αν πεθυμήσετε πίτσα, τσεκάρετε το «Romeo’s».
Πώς θα έρθετε στην Ερατεινή
Η Ερατεινή βρίσκεται σε στρατηγική θέση, απέχοντας 48 χιλιόμετρα από την Άμφισσα, την πρωτεύουσα της Φωκίδας –με αυτοκίνητο, θα φτάσετε εδώ μέσα σε λιγότερο από 1 ώρα. Ακόμα πιο κοντινή, βέβαια, είναι η απόσταση προς Ιτέα (36 χιλιόμετρα) και προς Γαλαξίδι (σχεδόν 21 χιλιόμετρα, μόλις 15 λεπτά με αμάξι), ενώ κοντά βρίσκεται και η Ναύπακτος (στα 45 χιλιόμετρα).
Η πρόσβαση στο χωριό είναι πολύ εύκολη οδικώς, ακόμα κι αν έρχεστε από Αθήνα, αφού ακριβώς δίπλα του περνάει η επαρχιακή οδός Αντιρρίου-Ιτέας. Το παραλιακό μέτωπο, πάλι, διασχίζεται από την επαρχιακή οδό Ερατεινής-Παραλίας Τολοφώνας. Διαδρομή, βέβαια, που, όπως είπαμε και προηγουμένως, μπορεί να γίνει και με τα πόδια.
Διαβάστε ακόμα:
Γαλαξίδι: Νησιωτικός αέρας και γαλανά νερά στα παράλια του Κορινθιακού
