Όπως συμβαίνει και με άλλα βραχονήσια που βρίσκονται κοντά στις ακτές της Αττικής, οι Φλέβες είναι πολύ οικείες σε όσους επιλέγουν την περιοχή της Βουλιαγμένης για τα θερινά τους μπάνια. Ταυτόχρονα, όμως, δείχνουν και εντελώς αδιάφορες –σε πρώτη τουλάχιστον ματιά.
Αυτό που φαντάζεσαι δηλαδή κοιτώντας τις Φλέβες καθώς κολυμπάς στη Βουλιαγμένη, είναι πως πρόκειται για ένα ακόμα ακατοίκητο νησάκι της Αττικής, με τυπικά χαμηλή βλάστηση κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Το οποίο δεν αξίζει να σε απασχολήσει περισσότερο, πέρα από το γεγονός ότι προσθέτει μια γραφική πινελιά στο όλο παραλιακό τοπίο.
Αλλά η εντύπωση αυτή αποδεικνύεται απατηλή, αν προσεγγίσεις προς τα εκεί με σκάφος ή αν καταδυθείς στον βυθό –τόσο του νησιού, όσο και της γειτονικής (και αισθητά μικρότερης σε έκταση) Φλεβοπούλας. Κάτι που τα τελευταία χρόνια έχει γίνει όλο και πιο εύκολο, αφενός λόγω της χαλάρωσης του Πολεμικού Ναυτικού αναφορικά με το στάτους των Φλεβών, αφετέρου εξαιτίας της νομοθετικής διασαφήνισης για τον δημόσιο χαρακτήρα όλων των ελληνικών παραλιών.
Το «Νησί των ΟΥΚάδων»
Οι Φλέβες έχουν ταυτιστεί με το νησάκι Φαύρα της αρχαιότητας, το οποίο βρίσκεται στα γραπτά του γεωγράφου Στράβωνα. Φαίνεται όμως ότι ποτέ δεν κατοικήθηκαν, παρά την κοντινή τους απόσταση από τη Βουλιαγμένη –ίσως λόγω έλλειψης πόσιμου ύδατος.
Κατά τη δεκαετία του 1920 το νησί πέρασε στην ιδιοκτησία του Πολεμικού Ναυτικού, το οποίο έστησε σχετική εγκατάσταση, πιθανότατα και τον φάρο που εξακολουθεί να γίνεται διακριτός εκεί. Ήταν όμως στη δεκαετία του 1930 που μετατράπηκε και επισήμως σε Ναυτικό Οχυρό, καθώς φτιάχτηκαν πυροβολαρχίες με στόχο την ενίσχυση της προστασίας του λιμανιού του Πειραιά και του ναυστάθμου της Σαλαμίνας.
Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν το Πολεμικό μας Ναυτικό συγκρότησε ειδική μονάδα βατραχανθρώπων (Ο.Υ.Κ.), οι Φλέβες έγιναν γνωστές ως το «Νησί των ΟΥΚάδων». Κι αυτό γιατί λειτούργησαν ως κατεξοχήν περιοχή της απαιτητικής τους εκπαίδευσης, δηλαδή ως πεδίο για καταδύσεις μεγάλου βάθους και για ασκήσεις ανορθόδοξου πολέμου με και χωρίς χρήση εκρηκτικών. Στις δικές μας ημέρες, βέβαια, έχει χαλαρώσει ο στρατιωτικός έλεγχος στο νησί, το οποίο πέρασε πλέον στη δικαιοδοσία της Υπηρεσίας Αξιοποίησης Ακίνητης Περιουσίας Ενόπλων Δυνάμεων.
Στόχος δηλαδή είναι να ενοικιαστεί για μεγάλο χρονικό διάστημα σε κάποιον επενδυτή που θα αναλάβει την eco friendly ανάπτυξη και αξιοποίησή του. Και, πράγματι, υπήρξε τέτοιο ενδιαφέρον από διάφορα διεθνή funds κατά τα τελευταία χρόνια, λόγω της κοντινής απόστασης των Φλεβών από την τουριστική περιοχή της Βουλιαγμένης. Μάλιστα, κάποιες προτάσεις που είδαν το φως της δημοσιότητας έκαναν λόγο για οικοδόμηση υπερπολυτελών resort, δημιουργία μαρίνας κατάλληλης για γιότ και διαμόρφωση τεχνητής λίμνης, προβλέποντας και τη μετατροπή της Φλεβοπούλας σε Ναυτικό Όμιλο.
Μέχρι στιγμής, ωστόσο, τίποτα δεν έχει προχωρήσει σε επίσημο επίπεδο. Γι’ αυτό και το Πολεμικό Ναυτικό εξακολουθεί να μην επιτρέπει την επίσκεψη στη δυτική πλευρά του νησιού: ακόμα και η προσέγγιση σε απόσταση μικρότερη του 0,3 ναυτικού μιλίου, απαιτεί ειδική άδεια.
Μπάνιο, καταδύσεις και διάσημα ναυάγια
Η πρόσβαση στις Φλέβες δεν είναι δυνατή δίχως σκάφος, υπάρχει όμως και η επιλογή ενοικίασης από την απέναντι ακτή, καθώς και προγραμματισμένες εκδρομές από τα παράλια της Αττικής (Λαγονήσι, Ανάβυσσος κ.ά.) που θα σας φέρουν στα νερά τους.
Στόχος των περισσότερων είναι ο μικρός, απάνεμος όρμος της βορειοανατολικής πλευράς, όπου υπάρχει η μοναδική (ανώνυμη) παραλία του νησιού. Με καταπληκτικά, κάπως κρύα νερά σε τιρκουάζ χρώματα, που θα σας προσφέρουν άνετο αραξοβόλιο, αλλά και τον Σαρωνικό Κόλπο στα καλύτερά του –μερικοί λένε μάλιστα ότι θυμίζουν Ιόνιο Πέλαγος. Τα καλοκαίρια, λοιπόν, οι επισκέπτες είναι συχνοί, παρότι σε γενικές γραμμές η ακτή αυτή παραμένει μία από τις πιο άγνωστες και απόμερες της Αττικής.
Υπέροχος, όμως, είναι και ο βυθός στις Φλέβες και στη Φλεβοπούλα, ο οποίος προσφέρεται τόσο για καταδύσεις αρχάριων, όσο και προχωρημένων δυτών, καθώς ξεκινά από τα 10 μέτρα και συνεχίζει για αρκετά πιο βαθιά. Ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες η ορατότητά του είναι μεγάλη, κάτι που θα σας χαρίσει μοναδικά στιγμιότυπα ανάμεσα σε εντυπωσιακούς βράχους, χταπόδια και πληθώρα ψαριών (αφθονούν οι ροφοί, οι στείρες και οι σικυοί). Στη δυτική πλευρά, επιπλέον, στα 12 μέτρα βάθος, υπάρχει και μια εντυπωσιακή σπηλιά που χωρίζεται σε δύο διακλαδώσεις, την οποία μπορείτε να επισκεφθείτε αν έρθετε εδώ συνοδευόμενοι από έμπειρους δύτες.
Ξεχωριστό ενδιαφέρον για τους πιο προχωρημένους παρουσιάζει το διάσημο ναυάγιο του φορτηγού πλοίου «Παναγής», στα 14 μέτρα, ανάμεσα στις Φλέβες και στη μικρή ξέρα στη νότια πλευρά τους. Τον Ιούνιο του 1984, μια βλάβη στο πηδάλιο και οι ισχυροί βόρειοι άνεμοι αναποδογύρισαν το 55 μέτρων πλοίο (που μετέφερε ελαφρόπετρα), το οποίο στη συνέχεια κόπηκε στα δύο και βούλιαξε. Ευτυχώς δεν υπήρξε απώλεια ζωών. Αν έρθετε ως εδώ με σκάφος μπορείτε να δείτε το κουφάρι του «Παναγή» απλά και με ένα μακροβούτι, ειδικά εάν το φως του ήλιου βρίσκεται σε κατάλληλη θέση.
Σε ορισμένα δημοσιεύματα οι Φλέβες σχετίζονται και με το παλαιότερο και σαφώς τραγικότερο ναυάγιο που δημιούργησε τη γνωστή έκφραση «έγινε της Πόπης», ωστόσο η αναφορά κρίνεται ως ανακριβής: ναι μεν η νησίδα Κασίδης, όπου συνέβη το γεγονός το 1935, βρίσκεται κοντά (στο μεσοδιάστημα από τη Βουλιαγμένη), όχι όμως και στην άμεση θαλάσσια περιοχή τους.
Διαβάστε ακόμα:
Ποθητός και Ποθητάκι: Οι νησίδες της Αττικής με τον πολύχρωμο βυθό
Πάτροκλος: Το νησάκι του νότιου Σαρωνικού με την όμορφη, απάνεμη αμμουδιά
Έρως: Tο ακατοίκητο νησάκι της Ελλάδας όπου γίνονται μόνο γάμοι
