Γερολίμνη: Το καταπράσινο φυσικό θαύμα των Κυκλάδων

Όντας παραθεριστικός προορισμός με διεθνές προφίλ και σταθερά μεγάλη δημοφιλία, οι Κυκλάδες μας έχουν εξοικειώσει με ένα γυμνό νησιωτικό τοπίο, γεμάτο από την υπέροχη αντίθεση που δημιουργείται χάρη στα λευκά τους σπιτάκια και στο απέραντο μπλε του νότιου Αιγαίου.

Όμως, ενώ είναι αλήθεια ότι έτσι έχει το τυπικό κυκλαδίτικο τοπίο, η Άνδρος αποτελεί μια σημαντική εξαίρεση, αφού διαθέτει βουνά και τρεχούμενα νερά, καθώς και καταπληκτική φύση, η οποία δείχνει ακόμα πιο εντυπωσιακή λόγω του μεγέθους του νησιού. Μέσα δε σε αυτήν βρίσκονται και ορισμένα μέρη εκπληκτικού κάλλους, που απαιτούν σημαντικό κόπο και προσπάθεια για να προσεγγιστούν, με αποτέλεσμα να παραμένουν άγνωστα στους περισσότερους.

Ένα από αυτά τα κρυμμένα «μυστικά» μέσα στα βουνά της Άνδρου είναι και η Γερολίμνη. Ωστόσο, όσοι κατάφεραν να φτάσουν ως εδώ μιλάνε για μια αξέχαστη ταξιδιωτική εμπειρία. Η οποία μπορεί να βάζει δύσκολα στον επίδοξο επισκέπτη, μα οπωσδήποτε τον αποζημιώνει, οδηγώντας τον σε ένα καταπράσινο φυσικό θαύμα των Κυκλάδων γεμάτο με τρεχούμενα νερά, μα και τον δικό του καταρράκτη.

Ο Άχλας και η Γερολίμνη

Ο Άχλας είναι ένας από τους τρεις μεγάλους ποταμούς της Άνδρου και είναι χαρακτηριστικό ότι συνεχίζει να ρέει ακόμα και στις πιο άνυδρες ημέρες του καλοκαιριού. Πηγάζει από τις πλαγιές των βουνών Κουβάρα και Ζένιο και εκβάλλει 8 χιλιόμετρα μετά στα λεγόμενα Άχλα, στο πιο ανατολικό σημείο του νησιού, όπου διαμορφώνεται και μια πολύ όμορφη παραλία.

Η Γερολίμνη οφείλει λοιπόν την ύπαρξή της στα πλούσια νερά του Άχλα, ο οποίος και τη σχηματίζει διερχόμενος από τα περίχωρα της Βουρκωτής, που όντας χτισμένη σε υψόμετρο 620 μέτρων στις πλαγιές του βουνού Πέταλο είναι το ορεινότερο χωριό σε όλη την Άνδρο. Ρέοντας ανάμεσα στους βράχους της τοποθεσίας, ο ποταμός φτάνει σε δύο εντυπωσιακές πλάκες, όπου δημιουργεί καταρράκτη. Αυτός, με τη σειρά του, διαμορφώνει τη γοητευτική λίμνη, μέσα σε ένα φυσικό τοπίο που όπως είπαμε σφύζει από πράσινο –την άνοιξη, μάλιστα, προικίζεται και με πλήθος αγριολούλουδων.

Η Γερολίμνη κρατά τα νερά της και το καλοκαίρι, λάβετε ωστόσο υπόψη ότι είναι κρύα –πιο κρύα από άλλα βουνίσια ύδατα που ίσως γνωρίζετε από ορεινούς προορισμούς με σημαντική θερινή κίνηση (όπως π.χ. το Ζαγόρι στην Ήπειρο). Υπάρχει πάντως κι ένα σκοινί που κρέμεται από ξύλο, οπότε όποιος θέλει να το σκεφτεί λίγο παραπάνω μπορεί να μείνει κρεμασμένος εκεί πριν αποφασίσει να πέσει στα κρυστάλλινα, πεντακάθαρα νερά. Αλλά κι αν δεν βουτήξετε, το τοπίο παραμένει ευχάριστα δροσερό ακόμα και τα πιο ζεστά μεσημέρια του Ιουλίου και του Αυγούστου.

Λίγο πριν φτάσετε στη Γερολίμνη, εντωμεταξύ, θα αντικρίσετε κι ένα εντυπωσιακό γεφύρι (το λεγόμενο Γεφύρι του Άχλα), να υψώνεται θεαματικά μέσα στη γύρω φύση. Το άνοιγμα του τόξου υπολογίζεται σε 6,5 μέτρα, ενώ το πλάτος του ανέρχεται στα 2,5 μέτρα. Αν και τα ογκώδη στηθαία του μοιάζουν πολύ με αυτά κάποιων πολύ παλιών γεφυριών της Άνδρου, θεωρείται ότι έχει ανεγερθεί από μη ντόπιο συνεργείο.

Περισσότερες πληροφορίες δυστυχώς δεν διαθέτουμε, όμως αρχιτεκτονικά θεωρείται τέλειο, με τον κατασκευαστή να δείχνει μεγάλη γνώση ως προς το πώς θα αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τα ορμητικά ρέματα των χειμερινών μηνών. Το γεφύρι λογίζεται ως δημιούργημα των μεσαιωνικών ετών, ενώ φαίνεται να έγιναν εκτεταμένες εργασίες συντήρησης κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας. Σύμφωνα με μια αρκετά στοιχειοθετημένη θεωρία, είναι πιθανό να οικοδομήθηκε στην περίοδο όπου η Άνδρος ήταν ανεξάρτητο λατινικό κράτος με ηγεμόνα τον Πιέτρο Αντρέα Τζεν, γύρω στο 1400.