Αρκετοί την αποκαλούν «λίμνη» –κι έτσι θα τη βρείτε γραμμένη και σε κάποια ταξιδιωτικά ρεπορτάζ– καθώς αληθεύει ότι αυτή είναι η φυσική της κατασκευή, όπως και η πρώτη εντύπωση που δίνει σε όσους έρθουν στην περιοχή. Με ανθρώπινη παρέμβαση, όμως, έχει μετασχηματιστεί σε λιμνοθάλασσα: αν κοιτάξετε προσεκτικά το τοπίο, δηλαδή, θα διαπιστώσετε ότι υπάρχει μια στενή, τεχνητή διώρυγα (κατασκευάστηκε το 1923), η οποία επιτρέπει την επικοινωνία με τη θάλασσα.
Ο λόγος για τα Κορίσσια ή (κάπως πιο επίσημα) για τη Λιμνοθάλασσα Κορισσίων. Η οποία εντοπίζεται στο νοτιοδυτικό τελείωμα της Κέρκυρας, διαμορφώνοντας ένα οικοσύστημα μεγάλης βιολογικής, αισθητικής και οικονομικής αξίας για το φημισμένο νησί του Ιονίου Πελάγους.
Αυτή, άλλωστε, είναι και η αιτία που τα Κορίσσια έχουν ενταχθεί στο γνωστό ευρωπαϊκό δίκτυο Natura 2000, χαρακτηριζόμενα επισήμως ως «Τοπίο Ιδιαίτερου Φυσικού Κάλλους» (ΤΙΦΚ). Κάτι βέβαια που δεν σταμάτησε την ανάδειξη του γειτονικού χωριού Χαλικούνας σε παραθεριστικό οικισμό: ίσα-ίσα, βοήθησε ώστε η τουριστική ανάπτυξη να γίνει ομαλά, σε αρμονία με το ειδυλλιακό περιβάλλον.
Αμμόλοφοι, δάσος θαλασσόκεδρων και σπάνια ψάρια
Η Λιμνοθάλασσα Κορισσίων έχει ραβδοειδές σχήμα και απλώνεται σε μια έκταση 4,2 τ.χλμ., με το μέγιστο μήκος της να υπολογίζεται σε 2 χιλιόμετρα. Το μέσο βάθος είναι 0,80 μέτρα, υπάρχουν όμως και σημεία όπου ο βυθός βρίσκεται στα 1,7 μέτρα από την επιφάνεια των υδάτων.
Το μόνο που χωρίζει τα Κορίσσια από τα νερά του Ιονίου Πελάγους είναι μια στενή λωρίδα γης (πλάτους 250 μέτρων), όπου –όπως ειπώθηκε και στην εισαγωγή–υπάρχει τεχνητός δίαυλος από πέτρες και σκυρόδεμα, συνδέοντάς τη με τη θάλασσα: οι ντόπιοι αποκαλούν το σημείο «Τάγιο» και θα το βρείτε στο νοτιότερο τμήμα της παραλίας του γειτονικού Χαλικούνα. Εκεί έχουν τις εγκαταστάσεις τους και οι αλιείς της περιοχής, οπότε θα δείτε ερχόμενοι τα χαρακτηριστικά τους κορίτο (όπως λέγονται οι ντόπιες ψαρόβαρκες). Φαίνεται, μάλιστα, ότι ήταν και θέση προϊστορικού οικισμού, καθώς έχουν ανασκαφεί λίθινα τέχνεργα, τα οποία χρονολογούνται 950 με 750.000 χρόνια πριν.
Τα νερά της λιμνοθάλασσας είναι ήρεμα, αλμυρά, διαθέτοντας τους γνώριμους μπλε και πράσινους χρωματισμούς του Ιονίου. Η παρουσία τους έχει διαμορφώσει έναν παραθαλάσσιο υγρότοπο σπάνιας ομορφιάς, με ξεχωριστή χλωρίδα και πανίδα, αλλά και με ένα ακόμα ιδιαίτερο στοιχείο, στο οποίο οφείλεται και η ονομασία Κορίσσια, που προέρχεται από τη λέξη «κώρυκος» –έτσι έλεγαν το γεμισμένο με άμμο σακί με το οποίο προπονούνταν οι αθλητές της αρχαίας Ελλάδας. Όλα αυτά, βέβαια, αντικατοπτρίζονται στις τόσο ξεχωριστές αμμοθίνες των Κορισσίων: ορισμένες, μάλιστα, είναι πολύ εντυπωσιακές, καθώς ορθώνονται σε ύψος 17 μέτρων.
Πάνω σε αυτό το αμμώδες έδαφος, τώρα, έχει αναπτυχθεί μικρό δάσος από θαλασσόκεδρους (Juniperus macrocarpa), το οποίο βάζει τη δική του πινελιά στην ομορφιά του τοπίου. Διασχίζεται εύκολα με τα πόδια μέσω μονοπατιού πλάι στα νερά της λιμνοθάλασσας, αλλά με τη δέουσα προσοχή, καθώς εκεί ζουν και οχιές –από τον Μάιο δε μέχρι τον Οκτώβρη ενδέχεται να έχει και κάμποσα κουνούπια. Η υπόλοιπη βλάστηση κυριαρχείται από καλαμιώνες, βούρλα, ασπρόκρινα, κάποια αρμυρίκια, αλλά και από 14 διαφορετικά είδη ορχιδέας, τα οποία φύονται πάνω στην άμμο, όταν έρχεται η εποχή τους.
Όσον αφορά την πανίδα των Κορισσίων, εδώ βρίσκουν καταφύγιο πολλά είδη πουλιών (γύρω στα 120 διαφορετικά, όπως υπολογίζουμε), με πιο ορατούς τους ερωδιούς, τα φοινικόπτερα, τις πρασινοκέφαλες πάπιες, τους νεροχελίδονα, αλλά και αρπακτικά –γερακίνες, λ.χ., ή χειμωνόκιρκους. Επιπλέον, θα δείτε άφθονους βατράχους, χελώνες, λιμνόφιδα, όπως και σκαντζόχοιρους, λαγούς και νυφίτσες.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον, όμως, έχει και η ζωή κάτω από τα νερά της λιμνοθάλασσας, κυρίως γιατί εδώ υπάρχει ένα μοναδικό είδος ψαριού, ο κερκυρογωβιός (Knipowitschia goerneri). Απαντώνται όμως κι άλλα όχι και τόσο συνηθισμένα (για την Ελλάδα) είδη, όπως για παράδειγμα ζουρνάδες (Valencia hispanica) ή ζαχαριάδες (Aphanius fasciatus), καθώς και καβούρια, χέλια, ψιλές γαρίδες, λαβράκια και γλώσσες, που αποτελούν και τους κυρίως στόχους των αλιέων της περιοχής. Αφθονούν πάντως και οι κέφαλοι, με αποτέλεσμα να υπάρχει τοπική παραγωγή ενός νόστιμου μα όχι ιδιαίτερα γνωστού αυγοτάραχου.
Πώς θα πάτε στα Κορίσσια
Όπως είπαμε και προηγουμένως, τα Κορίσσια εντοπίζονται στο νοτιοδυτικό άκρο της Κέρκυρας, κοντά στο χωριό Αργυράδες, ακριβώς πίσω από την παραλία του Χαλικούνα (όπου βρίσκεται η δυτική όχθη της λιμνοθάλασσας) και δίπλα στην παραλία του Ίσσου (εκεί είναι η νότια όχθη). Υπάγονται στην ευρύτερη περιοχή του Άγιου Ματθαίου, ενώ διοικητικά ανήκουν στον Δήμο Νότιας Κέρκυρας.
Τα Κορίσσια βρίσκονται αρκετά κοντά στο αεροδρόμιο του νησιού (στα 26 χιλιόμετρα), ενώ απέχουν από την πόλη της Κέρκυρας γύρω στα 30 χιλιόμετρα προς τα νοτιοδυτικά της. Η πρόσβαση είναι εύκολη με αυτοκίνητο: θα ακολουθήσετε την παραλιακή διαδρομή στα ανατολικά, θα στρίψετε δυτικά φτάνοντας στη Μεσογγή και από εκεί, διασχίζοντας κάποιες μικρές μα όμορφες πεδιάδες, θα βγείτε στον Χαλικούνα.
Διαβάστε ακόμα:
Λίμνη Πηγών Αώου: Υπέροχα νερά και επιβλητικά λιβάδια, στην «καρδιά» της Πίνδου
Βιδρονήσι: Το καταφύγιο σπάνιας πανίδας των Πρεσπών, με το διατηρητέο εκκλησάκι
Δισπηλιό: Ο οικισμός της Καστοριάς όπου ζωντανεύει η καθημερινότητα των προϊστορικών χρόνων
