Ο θρύλος λέει πως κατά τη διάρκεια της πρώτης έκρηξης του ηφαιστείου της Σαντορίνης το 1650 π.Χ., σκοτείνιασε το Αιγαίο και θεόρατα παλιρροϊκά κύματα έφθασαν μέχρι την Κρήτη και την Αίγυπτο. Κάποιοι ισχυρίζονται πως η ενέργεια που εκλύθηκε τότε, υπάρχει ακόμη στο νησί και σε τραβά κοντά του ξανά και ξανά.
Ίσως είναι αυτή η δύναμη που με ξαναφέρνει και εμένα πάλι στο νησί. Βρίσκομαι στο αεροπλάνο και λίγο μετά την απογείωση παραφράζοντας το γνωστό ποίημα του Ιωάννη Πολέμη «Τι είναι η πατρίδα μας;» αναρωτιέμαι «Τι είναι η Σαντορίνη;» για καθένα από μας. Είναι τα ινταγκραμικά τοπία της και τα περίφημα ηλιοβασιλέματά της, τα ενεργειακά της κύματα, οι μοναδικές γεύσεις της, οι βουτιές στα απίστευτα νερά της; Δεν ξέρω για τους άλλους, για μένα πάντως είναι όλα αυτά μαζί αλλά και κάτι παραπάνω. Κάτι ανεξήγητο και υπέροχα μυστηριώδες που συμβαίνει μόλις βρεθώ στο έδαφός της. Ένα είδος αναγέννησης όπως έγινε και στην ίδια τη Σαντορίνη όταν μετά από τις εκρήξεις του ηφαιστείου, μέσα από καπνούς και ποτάμια λάβας δημιουργήθηκε ένα καινούργιο νησί, πεταλοειδές, με βυθισμένο κέντρο, την περίφημη καλντέρα, και ψηλούς απόκρημνους βράχους.
Βρίσκομαι λοιπόν και πάλι στη Σαντορίνη και είναι πρωί. Φυσάει ένα ευχάριστο αεράκι, συνειδητοποιώ πως χαμογελάω, και μυρίζει το θυμάρι και η λεβάντα. Όλα ξεκινούν από την αρχή σαν να δημιουργήθηκε τώρα ο κόσμος.
Το νησί με τις χίλιες εμπειρίες
Αυτόν τον τόπο ο καθένας τον ζει με τον δικό του τρόπο. Μπορείς να βουτήξεις στην Κόκκινη και την Άσπρη παραλία, και να περπατήσεις με γυμνά πόδια στην ηφαιστειακή άμμο. Να θαυμάσεις το διαστημικό τοπίο στη Βλυχάδα, και να περιηγηθείς στον αρχαιολογικό χώρο του Ακρωτηρίου ταξιδεύοντας στον χρόνο. Να πιεις συγκλονιστικά κρασιά, να δεις τα υπόσκαφα κτίσματα, τις παλιές κάναβες και τα καπετανόσπιτα της Οίας. Να εξερευνήσεις τα χωριά της ενδοχώρας, να περπατήσεις στο δίκτυο των μονοπατιών που συνδέει του διάφορους οικισμούς, να επισκεφθείς το ηφαίστειο με καραβάκι, να καταδυθείς στον βυθό του νησιού, να ζήσεις γαστρονομικές εμπειρίες. Πολλά μπορείς να κάνεις. Εγώ, σε αυτή την τελευταία επίσκεψη νιώθω τη ζωογόνο δύναμη του νησιού σε τρία μόλις βήματα.
Πρώτη στάση: Ένα retreat σώματος και ψυχής
Ήταν η πρώτη φορά που έμεινα στο Domes Novos Santorini, κάτι απόλυτα φυσιολογικό αφού άνοιξε μόλις τώρα. Είπα ξενοδοχείο αλλά στην πραγματικότητα είναι ένα retreat. Αν κάποιος νιώθει, όπως εγώ, να αναγεννιέται στη Σαντορίνη, εδώ θα το αισθανθεί αυτό πολύ πιο έντονα. Βρίσκεται βορειοδυτικά του νησιού στην περιοχή Θόλος, σε μικρή απόσταση από τη χώρα και καταφέρνει ταυτόχρονα να σου προσφέρει απόλυτη ηρεμία αλλά και να σε συνδέει με την καρδιά του νησιού που χτυπάει πάντα δυνατά. «Novos» λοιπόν, μια νέα αρχή. Μένω σε μία από τις πενήντα ευρύχωρες σουίτες -υπάρχουν και δύο βίλες- που η καθεμία έχει τη δική της ιδιωτική πισίνα και βεράντα.
Μόνο αν καθίσεις εδώ να δεις το ηλιοβασίλεμα, να χαθείς στη θέα του Αιγαίου Πελάγους και να χαϊδέψει το βλέμμα σου τους αμπελώνες θα καταλάβεις τι είναι αυτό το ξενοδοχείο που καταφέρνει παρά την εντυπωσιακή αρχιτεκτονική του να είναι απόλυτα εναρμονισμένο με το περιβάλλον. Καθαρές γεωμετρικές γραμμές, μόνο ισόγεια κτίσματα, φυτά χαμηλού ύψους για να μην εμποδίζουν τη θέα, ηφαιστειακά πετρώματα στα δομικά υλικά και αποχρώσεις της τερακότας δημιουργούν μια αίσθηση γαλήνης και πολυτέλειας. Η γαλήνη άλλωστε δεν εμπεριέχει την πολυτέλεια; Το εσωτερικό και ο περιβάλλων χώρος συντελούν ακόμη περισσότερο σε αυτή την αίσθηση. Επιπλέον, έχει ένα σπα που σου προσφέρει μια ολιστική εμπειρία. Τα μαγικά χέρια της Σοφίας στο SOMA SPA σε θεραπεύουν ψυχή τε και σώματι ενώ το γυμναστήριο, η πισίνα που είναι κρυμμένη κάτω από το έδαφος, τα μαθήματα Yoga και διαλογισμού γύρω από τους αμπελώνες σε κάνουν να νιώθεις πως σε αγαπούν.
Δεύτερη στάση: Η γεύση του νησιού
Στην ψαροταβέρνα Γαλήνη, στην παραλία της Αγίας Παρασκευής στο Μονόλιθο, κάθισα στην παράλια αυλή του για να απολαύσω ντόπια ψάρια και θαλασσινά, ντοματοκεφτέδες από άνυδρα ντοματάκια με την παραδοσιακή συνταγή που περνά εδώ και χρόνια από γενιά σε γενιά, νοστιμότατη φάβα, και άσπρη μελιτζάνα ψητή στα κάρβουνα.
Το πρόγραμμα όμως είχε και fine dinning. Στο «Vatanee» ο σεφ Διονύσης Αναστόπουλος κατάφερε να ενώσει τον μεζέ με την υψηλή γαστρονομία. Η ισορροπία ποσότητας, έντασης, γεύσης, επίγευσης και εμφάνισης κάθε πιάτου είναι απόλυτα αρμονική και καταφέρνει να δημιουργεί ένα κράμα παράδοσης και σύγχρονης γαστρονομικής οπτικής. Με τις καλύτερες εποχικές πρώτες ύλες, τα χειροποίητα αλίπαστα, τουρσιά και αλλαντικά και τη δημιουργική του ικανότητα έχει δημιουργήσει τρία μοναδικά μενού εμπνευσμένα από την ελληνική παράδοση, τη γη και τη θάλασσα, στο rooftop του Domes Novos Santorini, μέσα σε έναν κήπο με πισίνα και απερίγραπτη θέα.
Τρίτη στάση: Μια οινογνωσία σε βάθος
Τα κρασιά της Σαντορίνης είναι φημισμένα και άλλωστε γίνονται πολλές οινικές περιηγήσεις και επισκέψεις στα οινοποιεία του νησιού. Οι αμπελώνες του νησιού είναι μοναδικοί, εξαιτίας των ιδιαίτερων κλιματολογικών συνθηκών και του ηφαιστειακού εδάφους. Αυτή τη φορά η οινογνωσία μου έγινε στο Κτήμα Αργυρού, μια από τις παλαιότερες οικογένειες κρασιών στη χώρα, που παράγει συνεχώς εξαιρετικά κρασιά για περισσότερο από δύο αιώνες. Εδώ, δεν υπάρχει συνταγή. Κάθε αμπελοτόπι τρυγιέται, οινοποιείται και να παλιώνει ξεχωριστά έως ένα αρκετά προχωρημένο στάδιο της οινοποιητικής διαδικασίας.
Η επίσκεψη ξεκινά με ξενάγηση στους αμπελώνες και τον χώρο παραγωγής του Κτήματος Αργυρού. Στους αμπελώνες τα κλήματα – όπως και στο υπόλοιπο νησί κλαδεύονται σε σχήμα κουλούρας για να προφυλάσσονται τα σταφύλια από τους ανέμους και να κρατούν τα φυτά την απαραίτητη υγρασία. Δοκιμάζουμε 4 διαφορετικά κρασιά, που συνοδεύονται από μια μικρή ποικιλία από τοπικά τυριά και αναγνωρίζουμε τις διαφορές και τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του καθενός. Τελειώνουμε με ένα εξαιρετικό Vinsanto. Α, η ζωή είναι όμορφη στη Σαντορίνη!
Διαβάστε ακόμα:
Σαντορίνη: Οι καλύτερες επιλογές για φαγητό
Σαντορίνη: Οι καλύτερες επιλογές για διαμονή