Ειδυλλιακά, κατανυκτικά και μυστηριώδη, τα Μετέωρα είναι το κρυφό διαμάντι της Θεσσαλίας που στην καρδιά της άνοιξης, τραβάει σαν μαγνήτης κάθε επισκέπτη που θέλει να ανακαλύψει αυτή την ιδιαίτερη γωνιά της Ελλάδας. Σκοτεινοί βράχοι μισοφαγωμένοι από τον αέρα και τα άγρια στοιχεία της φύσης, που στέκουν για αιώνες από το Πλειστόκαινο αγέρωχοι και απειλητικοί, συνθέτουν ένα σκηνικό που μαγεύει όποιον διασχίσει την χώρα απ’ άκρη σ’ άκρη.
Χωρίς αμφιβολία, η άνοιξη ταιριάζει στα Μετέωρα. Τώρα είναι η εποχή που το τοπίο γύρω από τους θεόρατους βράχους γεμίζει με χρώματα και σχήματα, μιας και το σκοτάδι του χειμώνα δίνει λίγο λίγο την θέση του στο φως της άνοιξης. Οι ψηλοί βράχοι των Μετεώρων περικυκλώνονται από καταπράσινες εκτάσεις με χαμηλή βλάστηση δημιουργώντας ένα μοναδικό ανοιξιάτικο σκηνικό που θυμίζει δίκαια κάτι από εξωτερικό. Γιατί όχι και Ελβετία;
Στα Μετέωρα, κανείς θα δει τα πάντα. Από τις γεμάτες βλάστηση κοιλάδες γύρω από τον ποταμό Πηνειό και τα επιβλητικά μοναστήρια, μέχρι πυκνά δάση με πλατάνια και βελανιδιές και τεράστιες εκτάσεις με μικρούς καταπράσινους θάμνους που λίγο λίγο προσπαθούν να καταπιούν τα πάντα. Σίγουρα, η άνοιξη με τα χρώματα και τα αρώματά της ταιριάζει και με το παραπάνω σε αυτή την περιοχή.
Τοπίο άγριο και απίστευτα αινιγματικό, μα συνάμα κατανυκτικό και υπερβατικό, τα Μετέωρα αποτέλεσαν από πολύ νωρίς πρόσφορο έδαφος για ανθρώπους που αναζητούσαν τη θεία παρουσία στη ζωή τους. Σταδιακά, αναπτύχθηκε εδώ μια μορφή μοναχισμού εφάμιλλη εκείνης του Αγίου Όρους. Η ησυχία της περιοχής και η αγριάδα του τοπίου στάθηκαν αρκετές για να ευνοήσουν την εγκατάσταση μοναχών και την άνθιση της ασκητικής ζωής. Δεν είναι, λοιπόν, καθόλου τυχαίο που σήμερα τα Μετέωρα φιλοξενούν μερικά από τα σημαντικότερα θρησκευτικά μνημεία της Ελλάδας.
Χαρακτηρισμένα ως Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς ήδη από το 1988, τα μοναστήρια των Μετεώρων ξεχωρίζουν για τις τοιχογραφίες τους, οι οποίες χρονολογούνται ήδη από τον 16ο αιώνα αποτελώντας σημείο αναφοράς για την ανάπτυξη της μεταβυζαντινής ζωγραφικής στην ευρύτερη περιοχή της Ηπείρου και της Θεσσαλίας.
Σύμφωνα με τις απόψεις των βυζαντινολόγων, ο ερμητισμός στα Μετέωρα ξεκίνησε σίγουρα πριν από τον 11ο αιώνα. Ωστόσο, άλλες ιστορικές πηγές αναφέρουν ως πρώτο ασκητή-οικιστή κάποιον Βαρνάβα, που το 950-970 μ.Χ. ίδρυσε την πολύ παλιά Σκήτη του Αγίου Πνεύματος. Ακολούθησε η ίδρυση της Μεταμόρφωσης το 1020 μ.Χ. από τον Κρητικό μοναχό Ανδρόνικο και, το 1160, ιδρύεται η Σκήτη Σταγών ή Δούπιανη. Μετά από διακόσια χρόνια, ο ασκητής Βαρλαάμ ιδρύει το μοναστήρι των Τριών Ιεραρχών και των Αγίων Πάντων. Αργότερα, σταδιακά, δημιουργήθηκαν και τα υπόλοιπα μοναστήρια των Μετεώρων, ενώ την ίδια εποχή τα Μετέωρα απέκτησαν και το όνομά τους. Η ονομασία “Μετέωρα” δόθηκε από τον κτήτορα της Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως – αλλιώς γνωστής ως Μεγάλο Μετέωρο – τον Όσιο Αθανάσιο τον Μετεωρίτη, το 1343/4 μ.Χ.
Υπολογίζεται ότι από τα 24 μοναστήρια των Μετεώρων, σήμερα λειτουργούν μόνο τα 6 με τα υπόλοιπα να στέκουν ερημωμένα και έρημα. Αριθμός που παρά το μικρό του μέγεθος είναι τρανή απόδειξη της μακράς ιστορίας του μοναχισμού στην ευρύτερη περιοχή. Άλλωστε, μιλώντας για Μετέωρα, δεν πρέπει να ξεχνά κανείς και τρία από τα πιο πρωτότυπα μικρά μουσεία στην Ελλάδα: το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας και Μουσείο Μανιταριών, το Μουσείο Ελληνικής Παιδείας και το Κέντρο Ψηφιακής Προβολής της Ιστορίας και του Πολιτισμού των Μετεώρων που μαζί με την ορατή ιστορία της περιοχής, σας ταξιδεύουν στα αόρατα μονοπάτια της ιστορίας μιας από τις πιο ενδιαφέρουσες γωνιές της Ελλάδας. Φυσικά, αν έχετε τον χρόνο με το μέρος σας, μην παραλείψετε να βγείτε στα μονοπάτια της Καλαμπάκας και να ανακαλύψετε διαδρομές και ανοιξιάτικα τοπία που δεν θα μπορούσατε να φανταστείτε.
Διαβάστε ακόμα:
Καστράκι: To ήσυχο, ειδυλλιακό χωριό στη σκιά των βράχων στα Μετέωρα
Μετέωρα: Οι τοπ πεζοπορικές διαδρομές -Μονοπάτια, μοναστήρια και βράχια
5+1 ξεχωριστές στάσεις στην Καλαμπάκα: Βόλτες, φαγητό, εκλεκτά προϊόντα
