«Γιατί στην ουσία, εμείς είμαστε τα κλωνάρια κι αυτές είναι οι rizes mas». Ο Αντρέας, η Γεωργία, η Σοφία και η Χριστίνα μάς το υπενθυμίζουν.
Μια μέρα, σε ένα χαλαρό scroll down του ίνσταγκραμ, χωρίς να ψάχνω τίποτα να βρω, ανακάλυψα τον τρόπο της κατά φαντασίαν τηλεμεταφοράς σε όλα τα σημεία της χώρα μου, που κάνουν την καρδιά μου να χτυπά τρελά.
Μία κατσίκα με κουδούνια στο Ηράκλειο της Κρήτης με κοιτά κι αναρωτιέται τι κάνω στον καναπέ μου, γιατί αφήνω τον χρόνο να περνά. Ένας ήλιος δύει στα Κουφονήσια κι εγώ αναρωτιέμαι το ίδιο με την κατσίκα, τι κάνω στον καναπέ μου. Μια φούξια, πλαστική κουλούρα σετάρει ανορθόδοξα με τα φθαρμένα, γαλάζια πορτοπαραθυρόφυλλα, στο Διακόφτι των Κυθήρων. Μια γιαγιά, η γιαγιά όλων μας, στην Ικαρία, φωνάζει μέσα από το κάδρο «σιγά παιδί μου, δεν θα σου πάρει κανείς το φαγητό απ’ το στόμα». Ένα στενό της Κέρκυρας αναδίδει εσάνς από κουμ κουάτ και μαλακτικό από τα φρεσκοπλυμένα ρούχα που μόλις απλώθηκαν.
-Πώς γεννήθηκε η ιδέα του λογαριασμού στο ίνσταγκραμ, rizes mas;
Ήταν μία ιδέα που γεννήθηκε από την επιθυμία του Ανδρέα, ο οποίος είναι και ο άνθρωπος πίσω από το Κασετόφωνο, να κάνει μία ψηφιακή συλλογή της παραδοσιακής μουσικής της Ελλάδας. Εν τέλει, κατά την πρώτη καραντίνα, και όταν ανακοινώθηκε η απαγόρευση κυκλοφορίας από νομό σε νομό, οι Ρίζες φάνηκε να μπορούν να αγκαλιάσουν πολλά ακόμη, πέρα από τη μουσική. Να γίνουν για τον καθένα μας ένα μικρό χωριό μέσα στο διαδίκτυο, ώστε να μπορούμε πάντα να το κουβαλάμε μαζί μας, ανεξαρτήτως συνθηκών.
-Είναι ιδέα ενός ανθρώπου ή μιας ομάδας;
Ήταν ιδέα του Ανδρέα, γύρω από την υλοποίηση της οποίας δημιουργήθηκε μία ομάδα, με την συμμετοχή της Γεωργίας, της Σοφίας και της Χριστίνας.
-Ποιο είναι το όραμα του λογαριασμού rizes mas;
Επιθυμία μας είναι να καταγράψουμε πέρα από την παραδοσιακή μουσική κάθε τόπου, και άλλες πλευρές της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς μας, τα ήθη, τα έθιμα, τις καθημερινές συνήθειες των ανθρώπων που φέρουν την δική τους σημειολογία. Και θέλουμε αυτό να το κάνουμε με τη συμμετοχή των ανθρώπων που ακολουθούν τις Ρίζες και συμμετέχουν ήδη στην ανάπτυξή τους με τις φωτογραφίες, τα μηνύματά τους και τις στιγμές που μοιράζονται μαζί μας. Να μπούμε με σεβασμό και διακριτικότητα στα σπίτια, τις αυλές, τις κουζίνες, τα γλέντια των ανθρώπων που διατηρούν ακόμη την παράδοση με τον δικό τους απλό και ανεπιτήδευτο τρόπο.
–Ποιος είναι ο στόχος σας;
Στόχος μας είναι να μεταφέρουμε στην ψηφιακή πραγματικότητα που ζούμε, όλα όσα τείνουν να χαθούν, αλλά αποτελούν ακόμη τις ρίζες μας. Ρομαντικά σκεπτόμενοι, θέλουμε οι επόμενες γενιές, που ήδη μεγαλώνουν, ειδικά στις πόλεις, να έχουν πρόσβαση μέσω της τεχνολογίας, με την οποία θα είναι άριστα εξοικειωμένες, σε όσα εμείς βιώσαμε ως παιδιά.
-Πώς κάνετε την επιλογή των εικόνων που ανεβάζετε;
Άλλες φορές με βάση την ανάμνηση που μας ξυπνούν, άλλες με βάση την αισθητική και την δύναμή τους ως εικόνες και άλλες πάλι με αφορμή την επιθυμία μας να εκφράσουμε εμείς κάποια ανάμνηση ή σκέψη. Όταν συνδυάζονται αυτά μαζί, δημιουργείται συνήθως και μία δυνατή στιγμή μέσα από τις rizes mas.
-Υπάρχουν κάποιες προδιαγραφές;
Μόνη προδιαγραφή είναι να υπάρχει αυθεντικό έναυσμα πίσω από την επιλογή. Να έχουμε δει κάτι μέσα στην εικόνα, το οποίο ξέρουμε, και έχει αποδειχθεί, πως θα το δει και το κοινό μας.
-Εξαντλείται ποτέ η ο μοναδική ομορφιά της Ελλάδας;
Μάλλον όχι. Και αυτό επειδή η ομορφιά της Ελλάδας δεν συντίθεται μονάχα από την κυριολεκτική φυσική ομορφιά της, αλλά και από τους ανθρώπους που την πλαισιώνουν, τον πολιτισμό, την γαστρονομία, την πολυμορφία στις συνήθειες και την ιδιοσυγκρασία κάθε μέρους.
-Γιατί είναι σημαντικό να γνωρίζουμε τις ρίζες μας;
Γιατί στην ουσία, εμείς είμαστε τα κλωνάρια από αυτές τις ρίζες. Αν ένα δέντρο δεν μπορεί να αντλήσει νερό από τις ρίζες του, τα κλωνάρια παύουν να βγάζουν φύλλα και να ανθίζουν. Όταν αναγνωρίζουμε την επίδραση των ριζών μας στην δική μας διαμόρφωση και ανάπτυξη, τότε μπορούμε να διατηρήσουμε τις θετικές τους αξίες και να αντιληφθούμε και τον τόπο μας καλύτερα, τους ανθρώπους του, αλλά και τον κόσμο όπου ζούμε.
