Αν δεν σκοπεύεις να τρέξεις με Ferrari στο Cirquit της Φόρμουλα 1 στην πίστα του Μπαχρέιν, πράγμα λίγο δύσκολο, μπορείς τουλάχιστον να πετάξεις με GulfAir, στη χώρα του κόλπου, για να το παρακολουθήσεις. Η σεζόν της Φόρμουλα ξεκίνησε από τον κόσμο των Αράβων καθώς συνεχίζεται και στη Τζέντα της, γειτονικής στο Μπαχρέιν, Σαουδικής Αραβίας. Τις δύο χώρες ενώνει μία γέφυρα μήκους 25 χιλιομέτρων. Καλώς ήλθατε στον κόσμο που δεν αναταράσσεται από το τι γίνεται στον υπόλοιπο κόσμο.
Λίγο πριν την αναχώρηση για την πρωτεύουσα του Μπαχρέιν, Μανάμα, το σκηνικό του χιονιά στην Αθήνα έμοιαζε με ειρωνεία ενόψει ενός τετραημέρου στα ζεστά μέρη του Περσικού Κόλπου, που θα φιλοξενούσαν ένα ακόμη γκραν πρι. Για τους φανατικούς της Φόρμουλα, είναι η επανένωση με το τελευταίο σιρκουί του Άμπου Ντάμπι, αυτό που είχε δώσει με γκραν γκινιόλ τρόπο τον τίτλο στον Ολλανδό, Μαξ Φερστάππεν, εις βάρος του Χάμιλτον. Για τους ενδιαφερόμενους να μαθαίνουν το τι γίνεται στον υπόλοιπο, εκτός Ευρώπης, πλανήτη, όπως είναι ο υπογράφων, η πτήση μέσω Λάρνακας και η προσγείωση στις χώρες του πετρελαίου και του Ισλάμ είναι το μήνυμα ότι όλα μπορείς να τα ζήσεις σε αυτή τη ζωή, αρκεί να το οργανώσει το Aktina Travel Group (www.aktinatravelgroup.com). Άλλωστε και η Gulf Air, που έχει καθημερινές πτήσεις από την Αθήνα προς το Μπαχρέιν αλλά και στη Σαουδική Αραβία μέσω Μπαχρέιν, είναι εταιρεία που την εκπροσωπεί στην Ελλάδα η εταιρεία Gold Star, μέλος του ομίλου Aktina. Αν έχει περιέργεια κανείς ακόμη μεγαλύτερη, να συνδυάσει ένα αθλητικό γεγονός όπως τα γκραν πρι της Φόρμουλα με ένα «πακέτο» υπηρεσιών και σχεδόν VIP εξυπηρέτησης, οι άνθρωποι του Aktina Travel αναλαμβάνουν τα δέοντα μέσω του Sports Department του Ομίλου.
Σαν βγεις στον πηγαιμό για τη Μανάμα
Αφού κοιμόμουν ήσυχος, λοιπόν, για τα ταξιδιωτικά θέματα, στη διάρκεια της πτήσης παρατηρούσα τα πρόσωπα – αγαπημένο χόμπι στα αεροπορικά ταξίδια. Προς το παρόν, αρκετοί «ουδέτεροι» επιβάτες για την Κύπρο, αφού Παρασκευή και Δευτέρα οι πτήσεις περιλαμβάνουν και ενδιάμεση στάση στη Λάρνακα, κάποιοι φανερά σπορτίβ Έλληνες που είχαν εξασφαλίσει το εισιτήριο για το σιρκουί – άγνωσται αι βουλαί για τον επιθυμητό νικητή, αλλά πολλοί οι ψίθυροι για ερωτηματικό της ομάδας της Mercedes στην προσαρμογή στα νέα δεδομένα, στα οποία φερόταν έτοιμη να ανταποκριθεί η Ferrari. Την ίδια στιγμή, υπόγειες σκέψεις των ταξιδιωτών για τον πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας με μια μορφή σιωπηλής ανακούφισης ότι για λίγες ημέρες θα τον αφήσουμε πίσω μαζί με όλα τα προβλήματα που μας έχει επιφέρει, και η δική μου αναμονή για το τι θα αντικρύσω στη χώρα που ονομάζεται Μπαχρέιν. Η πληροφόρηση που είχα από Έλληνες που εργάζονταν εκεί, ήταν ότι αποτελεί το «εξοχικό» των Σαουδαράβων, που κλείνουν πολυτελείς διαμονές για τριήμερες εκδρομές, αφού από το Ριάντ με το αυτοκίνητο φτάνει κανείς στη χώρα σε 5 ώρες και εκεί απολαμβάνει ό,τι απαγορεύει η Σαουδική Αραβία. Αλκοόλ και ηδονές για τους πάμπλουτους Σαουδάραβες με ελευθερία κινήσεων που απουσιάζει στην πατρίδα τους.
Λίγο πριν προσγειωθεί κανείς στην πρωτεύουσα Μανάμα, οι εικόνες που αντικρύζει από το παράθυρο του αεροσκάφους Α-321 είναι μάλλον αναμενόμενες, ως επιβεβαίωση των παραμυθιών που ακούς από μικρός για τους Άραβες και τις πολιτείες τους. Ένα νησί στον Περσικό Κόλπο όπως είναι το Μπαχρέιν, αναμενόμενο είναι να ζει από τις πετρελαιοπηγές του. Νατες λοιπόν, ξεπροβάλλουν λίγο πριν την προσγείωση, μαζί με τους ουρανοξύστες στο βάθος, σύμβολο πολυτέλειας και αρχιτεκτονικής «προχώ» νοοτροπίας της χώρας, που κραυγάζει από μακριά τον πλούτο της. Η χερσόνησος με τα κτίριά της πάνω στο έδαφος που το περιβάλλει η θάλασσα, είναι σαν ένα προκάτ περιβάλλον με σπιτάκια σε χρώμα ώχρας, κάτι σαν Lego πάνω στο χώμα, που τα συναρμολογεί κανείς και τα αποσυναρμολογεί ανάλογα με τις ανάγκες του βασιλιά της χώρας, Χαμάντ Μπιν Ισά Αλ Καλίφα. Δεν είναι έκπληξη να συμπληρώσει κανείς την πληροφορία ότι Πρωθυπουργός είναι ο υιός της βασιλικής οικογένειας, με τo πρωτότυπο όνομα Σαλμάν Μπιν Χαμάντ Αλ Xαλίφα. Ο πατέρας, 72 ετών και ο υιός, αισίως στα 52 του. Η δυναστεία Αλ Xαλίφα κρατάει από το 1783 αλλά η ανεξαρτησία από τους Άγγλους την έφερε στην εξουσία το 1971. Ένα πρώτο δείγμα της «ανέχειας» που διατρέχει τον προϋπολογισμό του Μπαχρέιν είναι ότι το υπερμοντέρνο αεροδρόμιο της Μανάμα, που ολοκληρώθηκε το 2021 κόστισε στο Βασίλειο 1 δισεκατομμύριο δολάρια.
Στον έλεγχο διαβατηρίων δεν ζητάνε πιστοποιητικά εμβολιασμού – τα έχεις δείξει στην αναχώρηση. Με την κατάργηση και του πρωτοκόλλου PLF, όσο να ναι ταξιδεύουμε πια, με λιγότερα άγχη. Κατά την έξοδο από το αεροδρόμιο της Μανάμα κι αφού έχεις φροντίσει να ανταλλάξεις τα ευρώ με το τοπικό δηνάριο (1 προς 2,30 περίπου η ισοτιμία), καταλαβαίνεις ότι τα λιγότερα άγχη (μάλλον μηδενικά) τα έχουν οι ντόπιοι. Στο πάρκινγκ του αεροδρομίου δεσπόζουν τα θηριώδη τζιπ που βλέπει κανείς μόνο στη Μέση Ανατολή αφού συγκεκριμένα μοντέλα των γνωστών αυτοκινητοβιομηχανιών δεν έρχονται στην Ευρώπη. Με συγκίνηση θυμάμαι την πρώτη μου επαφή με χώρα του κόλπου, όταν το 1997 πέρασα ένα μήνα στην Τεχεράνη και ανακάλυψα ότι υπάρχει, για παράδειγμα, το θρυλικό τζιπ Nissan Patrol. Να που το ξαναντίκρυσα στο Μπαχρέιν, 25 χρόνια μετά – τουλάχιστον τώρα δεν το είδα όπως στο Ιράν, να συμμετέχει σε αγώνες προσπεράσματος στα φανάρια με το motto των Αράβων, «προτεραιότητα σημαίνει όποιος προλάβει να περάσει πρώτος». Εδώ, τα φανάρια, έχουν κάποια αξία.
Ως frequent traveler που γνωρίζει ότι τις καλύτερες πληροφορίες τις παίρνεις από τα Μέσα Μεταφοράς, μπήκα στο δημόσιο λεωφορείο για να φτάσω στο ξενοδοχείο. Ο οδηγός ευγενέστατος, το λεωφορείο είχε free wifi για να βάλω και τους χάρτες της Google μη χαθούμε κιόλας ανάμεσα στο Κατάρ και τη Σαουδική Αραβία, και ω, του θαύματος, όπως πάντα, στην καθημερινότητα καραδοκεί για τον ερευνητή ο καλός πληροφοριοδότης,. Νεαρός Ινδός, που μόλις είχε αφήσει τους γονείς του να γυρίσουν πίσω στην Ινδία, γιατί «τα έξοδα εδώ δεν έβγαιναν». Μιλάει καλά αγγλικά, δε μιλάει τη γλώσσα του Μπαχρέιν («τι να την κάνω αφού όλοι εδώ που δουλεύουν είναι ξένοι, δεν είναι ντόπιοι») και διάγει τον πέμπτο χρόνο παραμονής του στη χώρα. Εργάζεται σε κατασκευαστική εταιρεία και μου δείχνει τα mall που έχουν φτιάξει οι εργοδότες του, όσο προχωράμε προς το κέντρο της πόλης. Διανύουμε άνετες λεωφόρους, οι χάρτες της Google συμπίπτουν με την καθοδήγηση του οδηγού, περνάμε τη «Διπλωματική περιοχή» της πρωτεύουσας Μανάμα, γύρω ουρανοξύστες, στο βάθος θάλασσα, ο κόλπος του Μπαχρέιν, αριστερά δημόσια κτίρια – το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, η Αρχή Ενέργειας και Ηλεκτροδότησης – έτσι γράφει η πινακίδα. Έχει και το Μπαχρέιν, ΡΑΕ.
Αμπάγια, χιτζάμπ, νικάμπ και μπούρκα
Παντού στο Μπαχρέιν συναντάς Σαουδάραβες – ειδικά όταν το να παρακολουθήσουν το σιρκουί εκεί απαιτεί πιο σύντομη εκδρομή από αυτή στη Τζέντα, στην ίδια τους τη χώρα, που απέχει 9 ολόκληρες ώρες από το Ριάντ. Έτσι, το πρωινό σε ξενοδοχεία των χωρών του Κόλπου, μπορεί να είναι και επιμορφωτικό. Μαθαίνεις, για παράδειγμα, πώς οι επισκέπτριες στο Μπαχρέιν από τη Σαουδική Αραβία μπορούν να πιουν τον καφέ φορώντας μπούρκα. Κατ΄αρχάς να διευκρινίσουμε ότι δεν είναι όλες οι γυναικείες ενδυμασίες μπούρκα –όπως μάθαμε να λέμε. Παρατηρώ μια οικογένεια που κάθεται απέναντί μου –ο σύζυγος με το δικό του παραδοσιακό ένδυμα, την κελεμπία που φορούν οι άνδρες και ονομάζεται θομπ (thobe). Το κάλυμμα του κεφαλιού είναι το σεμάγκ (shemagh) και αυτό που μοιάζει με στεφάνι πάνω από το σεμάγκ είναι το ιγκάλ (igal). Ο κύριος καθόταν για πρωινό με τη σύζυγο και την μητέρα της: η πιο ακραία περίπτωση θρησκευτικού ντυσίματος που είχα δει –μόνο γάντια δεν φορούσαν, (νισάφι πώς θα πιάνανε και τα πιρούνια). Αυτή, λοιπόν, ήταν η πιο καλυπτική ενδυμασία που μπορούσα να δω, η μπούρκα. Αλλά ευτυχώς δεν είναι η μόνη. Κι αυτό γιατί οι γυναίκες στη Σαουδική Αραβία φορούν αμπάγια (abaya) η οποία είναι σαν φόρεμα που καλύπτει όλο το σώμα. Είναι πολύ φαρδιά, αφήνει ακάλυπτες μόνο τις παλάμες των χεριών και συνήθως είναι τόσο μακριά που σχεδόν σέρνεται.
Στο κεφάλι φορούν το χιτζαμπ (hijab) το οποίο καλύπτει τελείως τα μαλλιά και το στέρνο, όχι όμως το πρόσωπο. Οι ντόπιες που επιλέγουν να κρύψουν και το πρόσωπό τους φορούν το νικάμπ (niqab). Οι τελευταίες, ίσως αποτελούν την πλειονότητα, τουλάχιστον στην πρωτεύουσα και στην επαρχία. Αντιθέτως, στην πιο κοσμοπολίτικη Τζέντα, που φιλοξενεί το δεύτερο σιρκουί της Φόρμουλα μέσα στο 2022, πολύ περισσότερες είναι οι γυναίκες που απολαμβάνουν το θαλασσινό αεράκι, χωρίς νικάμπ.
Αφού πήρα μια δόση μεσαίωνα για πρωινό, έφυγα από το ξενοδοχείο μου για να νιώσω επιτέλους και λίγη χλιδή στο κοσμοπολίτικο Four Seasons του Μπαχρέιν, που ήταν και η έδρα της FIA (Ομοσπονδίας Φόρμουλα) για το σιρκουί. Νάτοι πάλι οι Σαουδάραβες, που είχαν κατακλύσει το ξενοδοχείο, το εστιατόριο, το Μπαχρέιν ολόκληρο. Λευκά θομπ στο σώμα και σεμάγκ στο κεφάλι αλλά το συνολάκι, πάντα να καταλήγει σε μια αστεία παντόφλα. Είναι λίγο θρασύ να σχολιάσεις αυτό το μοντέλο με κάποια δόση αλαζονείας, γιατί οι συγκεκριμένοι που φόραγαν την παντόφλα μπορεί να διακινούν κάποια δισεκατομμύρια δολάρια. Παρατηρώ ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των γυναικών επιλέγουν μαύρα ρούχα. Παρόλα αυτά, δεν είναι λίγες οι γυναίκες που ναι μεν φορούν αμπάγια (χωρίς νικάμπ, και φορώντας το χιτζάμπ πολύ χαλαρά αφήνοντας τα μακριά τους μαλλιά τους να φαίνονται) αλλά επιλέγουν πολύχρωμα και πολύ μοντέρνα σχέδια που δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από τα «ευρωπαϊκά» φορέματα.
Φάε τη σκόνη μου
Στη διαδρομή για την πίστα του σιρκουί στην έρημο Σακχίρ, καταλαβαίνεις ότι το αραβικό τοπίο δε θα αλλάξει ποτέ όσους ουρανοξύστες κι αν του φυτέψεις στο κόκκινο χώμα του. Αν ήτανε το έδαφός σου πρόσφορο, θα σου έφτιαχνα μια πίστα από φώσφορο. Από το κέντρο της πόλης μέχρι τη – στη μέση του πουθενά – πίστα της Φόρμουλα του Μπαχρέϊν, βλέπεις και πάλι αυτά τα χαμηλά σπιτάκια με τα χαρακτηριστικά εξογκώματα σαν αραβικοί περιστερώνες, τα μικρά παράθυρα και το χρώμα της ώχρας στους τοίχους τους.
Γύρω χωμάτινοι δρόμοι, απόδειξη ότι τα πετροδόλαρα δεν κάνουν πάντα την αισθητική –αλλά και επιβεβαίωση όσων υποστηρίζουν ότι σε αυτές τις χώρες, εκτός της βασιλικής οικογένειας, ο κόσμος δεν ευημερεί και τόσο όσο φανταζόμαστε από τον καναπέ μας. Εν ολίγοις, μια «αυτιστική» αισθητική αυτών των κρατών και αυτών των τόπων, όπως μου επιβεβαιώνουν και οι συνομιλητές μου, δύο Έλληνες που εργάζονται στη Σαουδική Αραβία και βρέθηκαν ως εκδρομείς στο Μπαχρέιν για το Γκραν Πρι. Η επιχειρηματική κουλτούρα των κρατών του κόλπου αγκαλιάζει πολλά στελέχη από την Ελλάδα για προσοδοφόρα καριέρα σε εταιρείες των χωρών αυτών και τους προσφέρει την ισορροπία και την αρμονία σε αποδοχές, νόμους και κανόνες που τηρούνται, προοπτικές για μεταγραφές στο Ντουμπάϊ και το Κατάρ, μία λογική στη διαχείριση της καθημερινότητας και την ίδια στιγμή τους υπενθυμίζει ότι η σκόνη της ερήμου γεμίζει τα έπιπλα στο σπίτι τους, η λατρεία για τη βασιλική οικογένεια είναι διαβατήριο για τον πολίτη και ο σεβασμός στο Ισλάμ όσο και αν προχωρήσει η τεχνολογία και ο μοντερνισμός, παραμένει ο απόλυτος νόμος.
Τα συζητάμε όσο πλησιάζουμε το πάρκινγκ για το σιρκουί που θ’ αρχίσει σε 20 λεπτά – το μποτιλιάρισμα από το κέντρο ήταν αναμενόμενο για τη «μετακίνηση πληθυσμού» που θα προκαλούσαν ο Χάμιλτον, ο Λεκλέρκ, ο Φερστάπεν και οι άλλοι – α, νωρίτερα και ο Έρικ Κλάπτον γιατί οι διοργανωτές είχαν φροντίσει να συνδυάσουν το τριήμερο με τα μονοθέσια μαζί με μια συναυλία σε αμφιθέατρο και καλεσμένο τον σπουδαίο ροκ καλλιτέχνη – την ίδια ώρα με τις κατατακτήριες του Σαββάτου. Άλλωστε στις χώρες του Κόλπου συνηθίζονται οι «μετακλήσεις» ξένων καλλιτεχνών και διαφόρων γκρουπ προς τέρψη του κοινού κατά περιόδους – money talks.
Η επιστροφή της Ferrari
Το Μπαχρέιν έμελλε να γίνει ο τόπος κυριαρχίας της Φερράρι στο πρώτο γκραν πρι της νέας σεζόν – μήνυμα προς τους υπολοίπους, συγκυρία, εύνοια και στις λεπτομέρειες αλλά κυρίως σοβαρή παρουσία και προετοιμασία των πιλότων της. Αν κάθεσαι στην ευθεία της αφετηρίας, εκεί που βρισκόμουν, highlight αποτελεί η εκκίνηση, must οι ωτοασπίδες όπως στα περισσότερα γκραν πρι για να μη φύγεις με πονοκέφαλο από τον εκπληκτικό θόρυβο, αιτία καυγά οι άσχετοι με το event που σηκώθηκαν και κατέβηκαν μπροστά στο κάγκελο της κερκίδας κόβοντας τη θέα από τους υπολοίπους, για να τραβήξουν με βίντεο απ’ τα κινητά τους τα μονοθέσια.
Tα γκραν πρι της Φόρμουλα δεν παύουν να είναι από τα συναρπαστικότερα θεάματα που μπορεί να παρακολουθήσει κανείς εκ του σύνεγγυς. Τόσο που αξίζει τον κόπο να οργανώσει ένα ταξίδι σε οποιαδήποτε από τις 22 πόλεις του κόσμου που διοργανώνουν σιρκουί, για να περάσει ένα συναρπαστικό τριήμερο, υπόδειγμα «αθλητικού τουρισμού» αλλά και με μια αίσθηση πολυτέλειας που δεν είναι fake. Είναι στο DNA του ίδιου του σπορ των μηχανοκίνητων.
Η σεζόν θα ολοκληρωθεί στις 20 Νοεμβρίου του 2022, και πάλι σε μια πόλη χώρας του Περσικού Κόλπου, το Άμπου Ντάμπι των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων.
Διαβάστε ακόμα:
6 Έλληνες στην Ιορδανία: Περιήγηση στην Πέτρα, καταδύσεις και κολύμπι στη Νεκρά θάλασσα
Εϊλάτ: Το παραθαλάσσιο θέρετρο του Ισραήλ που προσφέρεται για χειμερινές εκδρομές
