Να ξεκινήσουμε από μία αντικειμενική πραγματικότητα. Το να φτάσει κανείς στα Κρυονέρια της ορεινής Ναυπακτίας δεν είναι και το ευκολότερο πράγμα στον κόσμο. Το χωριό είναι χτισμένο σε υψόμετρο 1.170 μέτρα, οπότε, για να έρθετε εδώ από την Αθήνα, θα χρειαστείτε κάτι παραπάνω από 4 ώρες. Μάλιστα, τα τελευταία 65 χιλιόμετρα θα πρέπει να διανυθούν στο αρκετά δύσκολο οδικό δίκτυο που συνδέει τη Ναύπακτο με την ορεινή Ναυπακτία.
Όμως η εκδρομή στα Κρυονέρια, όπως και γενικότερα στην ορεινή Ναυπακτία, είναι από εκείνες που δεν μετράει μόνο ο προορισμός, αλλά και το ίδιο το ταξίδι. Είναι συνηθισμένο, βέβαια, σε ταξιδιωτικά κείμενα να υπάρχουν φράσεις όπως «απόδραση», «παρθένο μέρος» ή «καταπράσινο», αλλά στο οδικό δίκτυο της ορεινής Ναυπακτίας τα κλισέ αυτά ωχριούν μπροστά στην πραγματικότητα.
Μιας και δεν υπήρχε λόγος βιασύνης, λοιπόν, οδηγούσαμε όσο πιο αργά μπορούσαμε, ώστε να απολαύσουμε τα εκπληκτικά τοπία που εναλλάσσονταν μπροστά μας, από τη μια στροφή στην άλλη. Αλλά και γιατί, όσο οδηγεί κανείς σε αυτούς τους δρόμους, πρέπει να έχει την προσοχή του για κάποια αλεπού, σκίουρο ακόμα και ζαρκάδι που μπορεί να πεταχτεί.
Το τελευταίο μισάωρο της διαδρομής, αφού περάσουμε την αρκετά πιο γνωστή και τουριστικά ανεπτυγμένη Άνω Χώρα, είναι και το ομορφότερο, με το μάτι να χορταίνει δάση με έλατα, αλλά και με οξιές, καρυδιές και πλατάνια.
Τα Κρυονέρια είναι ένα χωριό σκαρφαλωμένο στις βορειοδυτικές πλαγιές του Φτερόπυργου. Παλιά το έλεγαν Κουτουλίστα, τη σημερινή του ονομασία την πήρε το 1927 και οφείλεται στα άφθονα νερά που το περιτριγυρίζουν. Άλλωστε και μέσα και κοντά του υπάρχουν πολλές βρύσες, όπως και περίπου 10 εκκλησίες, κάποιες από αυτές αρκετά ενδιαφέρουσες, όπως η πετρόχτιστη του Αγίου Γεωργίου. Δεν μπορούμε να πούμε πως η οικιστική αρχιτεκτονική του, είτε πιο παραδοσιακή, είτε νεότερη είναι κάτι το ιδιαίτερο. Αλλά, όπως και σε πολλούς ακόμα ορεινούς προορισμούς, έτσι κι εδώ υπάρχει μια λιθόχτιστη πλατεία και όμορφες στέγες. Όμως το πιο όμορφο κομμάτι του οικισμού είναι η θέση του. Όντας δηλαδή σε μεγάλο υψόμετρο, δίνει την εντύπωση ότι «πνίγεται» από τα έλατα καθώς στέκεται σε μια τοποθεσία όπου μπορείτε να απολαύσετε (μα και να φωτογραφίσετε) ένα από τα ομορφότερα ηλιοβασιλέματα στα βουνά της Ελλάδας.
Κατόπιν συνεννόησης με τους ντόπιους, μπορείτε να επισκεφθείτε και το Λαογραφικό Μουσείο & Πολιτιστικό Κέντρο, που στεγάζεται σε ένα παλιό αρχοντικό. Όμως, κακά τα ψέματα, ο κύριος λόγος που θα έρθετε εδώ είναι για να απολαύσετε την ελληνική δασική φύση στα καλύτερά της.
Δραστηριότητες και αξιοθέατα
Στον καταρράκτη Κάκαβου
Από τα Κρυονέρια ξεκινήσαμε με το αυτοκίνητο προς το χωριό Περδικόβρυση. Λίγο πριν στρίβουμε δεξιά σε έναν βατό χωματόδρομο, όπου υπάρχει και σχετική σήμανση για τον καταρράκτη. Από εκεί ακολουθήσαμε έπειτα ένα εύκολο μονοπάτι και φτάσαμε στην όχθη του ποταμού Κάκαβου. Ακολουθεί ένας σύντομος δρόμος που θέλει κάποια προσοχή, καθώς οι βρεγμένοι βράχοι μπορεί να αποδειχθούν γλιστεροί.
Τελικά φτάνουμε στον καταρράκτη, ο οποίος σίγουρα αποζημιώνει ως θέαμα. Εκείνη τη μέρα η θερμοκρασία δεν ήταν ιδιαίτερη υψηλή, όμως -όπως ενημερωθήκαμε- ειδικά το καλοκαίρι δεν είναι λίγοι οι τολμηροί που επιλέγουν να κάνουν και μια βουτιά.
Το παρατηρητήριο με την εκπληκτική θέα
Από τα Κρυονέρια ξεκινά ένα χωμάτινο, εύκολο, μονοπάτι, το οποίο συνεχίζει μέσα από το ελατοδάσος και καταλήγει σε ένα πέτρινο παρατηρητήριο, στη θέση Περγάρι. Από εδώ η θέα στη χαράδρα και προς την τεχνητή λίμνη του Εύηνου (την τόσο σημαντική για την ύδρευση της Αττικής) είναι κάτι το ασύλληπτο. Εγγυάται λοιπόν ότι θα εντυπωσιάσει και τον πιο «αναίσθητο». Απλά φροντίστε να έρθετε εδώ μια μέρα χωρίς συννεφιά.
Η Ευηνολίμνη
Με περίμετρο 32 χιλιόμετρα, η Ευηνολίμνη ξεχωρίζει μέσα στο κυρίαρχο, πράσινο τοπίο. Σχηματίστηκε το 2002, περίπου ενάμιση χρόνο μετά την ολοκλήρωση του χωμάτινου φράγματος κοντά στο χωριό Άγιος Δημήτριος. Έτσι δημιουργήθηκε αυτός ο τόσο σημαντικός ταμιευτήρας νερού, που εξυπηρετεί άμεσα (όπως είπαμε) την Αθήνα. Το νερό της διοχετεύεται δηλαδή στην τεχνητή λίμνη του Μόρνου (την κύρια πηγή νερού για την Αττική) μέσα από μία σήραγγα μήκους 30 χιλιομέτρων. Η Ευηνολίμνη, επιπλέον, αποτελεί κι ένα ενδιαφέρον οικοσύστημα, το οποίο αξίζει να γνωρίσετε με τα πόδια ή οδηγώντας. Αν αναζητάτε κάποιο χωριό με ωραία θέα προς τα εκεί σας προτείνουμε να επισκεφθείτε την Αράχοβα. Όχι τον διάσημο προορισμό του Παρνασσού, αλλά την άγνωστη, πανέμορφη Αράχοβα της Ναυπακτίας.
Ο «παράδεισος» του φυσιολάτρη
Τα Κρυονέρια, όπως και τα υπόλοιπα χωριά της περιοχής που κάποτε ήταν γνωστή ως Κράβαρα, αποτελούν αφετηρία, κατάληξη, μα και πέρασμα ενός εκτεταμένου δικτύου δασικών δρόμων, ασφάλτινων και χωματόδρομων: έναν πραγματικό «παράδεισο» για όσους αγαπούν την πεζοπορία, την off road οδήγηση ή την ποδηλασία βουνού. Μία ωραία διαδρομή που σας προτείνουμε και είναι εφικτή ακόμα και με συμβατικό αυτοκίνητο είναι εκείνη που ξεκινά από τα Κρυονέρια, περνά από την Περδικοβρύση και καταλήγει στο χωριό Αμπελακιώτισσα, με το επιβλητικό μοναστήρι της Παναγίας. Δεκαπέντε χιλιόμετρα μέσα στα έλατα, γεμάτα με ωραία τοπία προς τη λίμνη.
Διαμονή και Φαγητό
Στα Κρυονέρια λειτουργεί η ξενοδοχειακή μονάδα Omalia Village, ένας ξενώνας με πέτρινα σπίτια και 19 διαμερίσματα, που συνδυάζει στοιχεία της παράδοσης με σύγχρονες ανέσεις όπως εξωτερική θερμαινόμενη πισίνα και παιδότοπο. Ιδανικό καταφύγιο είτε έρθετε εδώ για να χαλαρώσετε, είτε για να εξερευνήσετε τη φύση της περιοχής. Στο ξενοδοχείο λειτουργεί και εστιατόριο με εξαιρετικές γεύσεις της ελληνικής κουζίνας.
Ο «Ντόπιος» είναι μια εξαιρετική επιλογή για καφέ ή φαγητό μέσα στο χωριό, ενώ στην πετρόχτιστη πλατεία υπάρχει και καφενείο/παντοπωλείο. Τέλος οι Βρύσες (ανοίγουν ξανά στις 7 Οκτωβρίου) είναι η επιλογή των μερακλήδων κρεατοφάγων καθώς φημίζεται για το μπιφτέκι αγριογούρουνου και μπιφτέκι προβατίνας.
Συνολικά στα Κρυονέρια μείναμε 3 μέρες, δηλαδή όχι κάποιο ιδιαίτερα μεγάλο διάστημα. Αλλά είναι τέτοιοι οι ρυθμοί και η χαλάρωση που προσφέρει η ορεινή Ναυπακτία, ώστε όταν επιστρέψαμε στην Αθήνα νομίζαμε πως είχαμε λείψει και ξεκουραστεί για μία εβδομάδα. Και αυτό είναι ένας βασικός λόγος να την επιλέξετε, αν το κίνητρο σας σε μία φθινοπωρινή εκδρομή είναι το slow living και η επαφή με τη φύση. Κι ένα τελευταίο tip: αν σας αρέσει το διάβασμα, μην παραλείψετε να έχετε κάποιο βιβλίο. Είτε το βράδυ στο δωμάτιό σας, είτε το πρωί μαζί με τον καφέ, θα έχετε ευκαιρία για ποιοτική ανάγνωση.
Διαβάστε ακόμα:
Άνω Χώρα Ναυπακτίας – Η ομορφιά ενός αυθεντικού ορεινού προορισμού
Η ακαταμάχητη γοητεία του Μετσόβου – Οδηγός με όλα όσα πρέπει να ζήσετε
