Η Ελένη και ο Αντώνης, έχουν σπουδάσει γεωπονία, ο ένας στη Θεσσαλονίκη, ο άλλος στην Αθήνα. Το μεταπτυχιακό της Ελένης αφορά στην διατήρηση της βιοποιλικότητας και στα αρωματικά και φαρμακευτικά φυτά, ενώ του Αντώνη στις περιβαλλοντικές επιστήμες. Η φιλία τους που ξεκινάει από το 2004, του φέρνει σήμερα μπροστά σε ένα project που αγαπάνε και οι δύο και ο καθένας βάζει σε αυτό τη δική του οπτική και συνεισφορά.
Η Ελένη και ο Αντώνης φτιάχνουν χειροποίητα σαπούνια και προϊόντα σώματος, μα βάση το βιολογικό ελαιόλαδο, και τα έχουν ονομάσει Malva, που είναι το επιστημονικό όνομα της μολόχας. Ο τρίτος της παρέας είναι ο Ντίνος, ο οποίος ασχολείται με την ξυλογλυπτική και είναι εκείνος που φτιάχνει τις μήτρες μέσα στις οποίες δημιουργούν τα σαπούνια.
Το όνειρο που έγινε πραγματικότητα
Τους συναντήσαμε στην αυλή του σπιτιού της Ελένης κάτω από τους βράχους των Μετεώρων, στην Καλαμπάκα. Κόντευε να νυχτώσει όταν φτάσαμε στο σπίτι. Χτυπώντας το κουδούνι της αυλόπορτας, αναρωτιέμαι αν πρόκειται για μία παραγωγή που ενδεχομένως αφορά τους ίδιους και τους φίλους τους ή κάτι πιο μεγάλο. Ξεκινώντας τη συζήτηση και επειδή ο χρόνος λόγω του ότι ο ήλιος σε λίγο θα δύσει, προτείνω να προχωρήσουμε τις φωτογραφίες και να τα πούμε στη συνέχεια. Το σπίτι είναι απέναντι από ένα σχολείο, οι όψεις του οποίου είναι ζωγραφισμένες με πολύχρωμες φατσούλες. Ωραίο σκηνικό για κάποιες φωτογραφίες και κατευθυνόμαστε προς τα εκεί. Επιστρέφουμε στην αυλή, καθώς η Αμαλία συνεχίζει να φωτογραφίζει τα σαπούνια σε διάφορα σημεία ενώ η Ελένη μου μιλάει για τα εγχείρημα.
«Ο Αντώνης λόγω του ενδιαφέροντός του για τα φυσικά προϊόντα και τη βοτανοθεραπεία, ξεκίνησε να ασχολείται με την παρασκευή σαπουνιών και άλλων βοτανοθεραπευτικών προϊόντων από το 2010. Ξεκινήσαμε να πειραματιζόμαστε παρέα στην παρασκευή αντίστοιχων προϊόντων και καλλυντικών το 2017. Πριν από ένα χρόνο αποφασίσαμε να δραστηριοποιηθούμε επαγγελματικά στο χώρο αυτό κάνοντας ουσιαστικά το όνειρό μας πραγματικότητα». Καθώς η Ελένη μου μιλάει για τη διαδικασία παραγωγής και τις απαιτήσεις καταλαβαίνω ότι δεν είναι και τόσο απλό και την ίδια στιγμή απαιτεί μία ισορροπία στη συνεργασία. «Ο διαμοιρασμός των καθηκόντων και των εργασιών προκύπτει με δίκαιο και ισότιμο τρόπο σχεδόν αβίαστα», θα μου απαντήσει η Ελένη όταν τη ρωτάω για τον τρόπο με τον οποίο γίνεται ο επιμερισμός των εργασιών.
Τα προϊόντα και το κίνητρο
«Δημιουργούμε χειροποίητα σαπούνια και προϊόντα σώματος με βάση το βιολογικό ελαιόλαδο. Χρησιμοποιούμε φυσικά υλικά που επιλέγουμε για τις θεραπευτικές και καλλυντικές ιδιότητές τους και παράγουμε τα προϊόντα μας με παραδοσιακές μεθόδους στο εργαστήριό μας» σημειώνει η Ελένη, ενώ ο Αντώνης συμπληρώνει σχετικά με το εγχείρημα: «Η αγάπη είναι η κινητήριος δύναμη. Εάν δεν υπήρχε αληθινό και βαθύ ενδιαφέρον για το αντικείμενο, εμείς δεν θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε».
Τους ρωτάω για την επιλογή του ονόματος και τη σημασία που έχει η μολόχα -malva σε αυτό που κάνουν. «Πέρα από το ότι μας αρέσει η λέξη στο άκουσμά της, επιλέξαμε αυτό το όνομα μιας και το φυτό της μολόχας, ενδημικό στην περιοχή που ζούμε, είναι γνωστό από την αρχαιότητα για τις θεραπευτικές του ιδιότητες» μου απαντά ο Αντώνης ενώ η Ελένη μου δίνει την οπτική τους σχετικά με τη συνέχεια. «Ο απώτερος στόχος μας με τη σύσταση της “Χελώνη Κοιν.Σ.Επ” στην οποία εντάσσουμε τα προϊόντα MALVA, είναι η δημιουργία προϊόντων και υπηρεσιών με γνώμονα την προστασία του περιβάλλοντος και της βιοποικιλότητας και την ευαισθητοποίηση της τοπικής κοινωνίας σε περιβαλλοντικά θέματα, τη μείωση της παραγωγής αποβλήτων και απορριμμάτων σε τοπικό επίπεδο, το δίκαιο και αλληλέγγυο εμπόριο, τον εναλλακτικό, και στο μέλλον τον θεματικό και ήπιο τουρισμό και αγροτουρισμό».
Ο Ντίνος, ο ξυλογλύπτης
Όπως είπαμε και παραπάνω, η παρέα αυτή με τη δημιουργική οπτική συμπληρώνεται από έναν ακόμη κρίκο, τον Ντίνο ο οποίος ασχολείται με την ξυλογλυπτική και είναι αυτός που δίνει σχήμα στα σαπούνια που παράγονται με την κατασκευή της μήτρας. Χαλαρός και ήρεμος, φοράει μία μαύρη μπλούζα με τη φίρμα ξένης εταιρείας που ασχολείται με την κατασκευή κρουστών μουσικών οργάνων.
«Αλήθεια πως σου προέκυψε να ασχοληθείς με την ξυλογλυπτική;» τον ρωτάω για να μου πει: «Mου αρέσει να επιδιορθώνω καθώς και να δημιουργώ αντικείμενα με τα χέρια, οπότε όταν βρέθηκε ο χρόνος, αποφάσισα να πάω στη Σχολή ξυλογλυπτικής εδώ στην Καλαμπάκα. Πάντα μου άρεσε το ξύλο σαν ένα υλικό που μπορείς να του δώσεις σχήμα». Η συζήτηση συνεχίζεται και μιλάμε για τα είδη του ξύλου και τι είναι καλύτερο να χρησιμοποιηθεί.
«Η καταλληλότητα του ξύλου εξαρτάται από το τελικό αντικείμενο που θέλουμε να δημιουργήσουμε. Για παράδειγμα, για ένα ξυλόγλυπτο θα προτιμήσουμε ένα ξύλο όπως αυτό της φλαμουριάς το οποίο σκαλίζεται εύκολα, αλλά για ένα τορνευτό αντικείμενο όπως ένα μπολ, θα χρειαστούμε ένα ξύλο με μεγαλύτερη πυκνότητα όπως η ελιά.
Μικροέπιπλα και διακοσμητικά
Ο Ντίνος πέρα από την κατασκευής της μήτρας για τα σαπούνια, ασχολείται κυρίως με μικρά αντικείμενα, είτε παιχνίδια είτε αμιγώς διακοσμητικά. «Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν ασχολούμαι και με μικροέπιπλα, το βασικό χαρακτηριστικό των οποίων είναι ότι είναι από μασίφ ξύλο και όχι από προϊόντα ξύλου».
Ολοκληρώνοντας τη συζήτησή μας και φεύγοντας από αυτή την αυλή, είναι ξεκάθαρο μέσα μου πως η αγάπη αυτών των παιδιών για αυτό που κάνουν αλλά και η μεταξύ τους συνεργασία αποδίδει. Το θέλουν και οι τρεις εξίσου και είναι βέβαιο ότι θα πετύχει.