Mαγευτικοί προορισμοί στην Ελλάδα προσβάσιμοι με σκάφος

Δίπλα μας στον Αργοσαρωνικό

Ξεκινώντας από τους πιο κοντινούς προορισμούς, ρίχνεις το σκάφος σε μία από τις δεκάδες γλίστρες που υπάρχουν στον Αργοσαρωνικό και η βόλτα θα σε κάνει να ξεφύγεις από τις πολυσύχναστες παραλίες της Αττικής. Σε απόσταση αναπνοής από τη δυτική της ακτογραμμή, οι Φλέβες προσφέρουν πεντακάθαρα, γαλαζοπράσινα νερά, αραξοβόλι που προστατεύει από τους βοριάδες, ενώ παρουσιάζουν και καταδυτικό ενδιαφέρον, αφού κοντά τους εντοπίζεται το ναυάγιο «Παναγής». 

Λίγο πιο πέρα βρίσκεται και ο Πάτροκλος ή Γαϊδουρονήσι –στην πορεία για το Σούνιο, απέναντι από τα Λεγραινά. Ο φάρος επάνω του σηματοδοτεί και τις δύο παραλίες που βρίσκονται δεξιά κι αριστερά, ενώ τα λουλακί νερά του θεωρούνται ψαρότοπος, για αυτούς που θέλουν να δοκιμάσουν την τύχη τους. 

Ανάμεσα στην Ύδρα και στην αργολική γη η Δοκός μοιάζει θαρρείς φυτεμένη στη θάλασσα: ένας τεράστιος βράχος, ακατοίκητος, με ερείπια ενετικού κάστρου.  Οι περισσότεροι προσπερνούν, θεωρώντας ότι πρόκειται για άγριο τοπίο που δεν έχει τίποτα να προσφέρει. Όμως τα κρυστάλλινα νερά με τα τιρκουάζ χρώματα, οι κάθετοι βράχοι που βυθίζονται στο νερό, οι κολπίσκοι και η μικροσκοπική παραλία στη βάση ενός τεράστιου βράχου, κάνουν τη Δοκό ελκυστικό προορισμό.

Εδώ κοντά είναι βέβαια και η Σπετσοπούλα του Σταύρου Νιάρχου: δεν επιτρέπεται να την επισκεφτείς, αλλά με το φουσκωτό μπορείς να την περιηγηθείς και αρόδου να ρίξεις βουτιές σε καθαρά, αλώβητα νερά. 

Δίπλα μας στον Ευβοϊκό

Η συστάδα των Πεταλιών, που μοιάζουν με τροπικά νησιά σε μικρογραφία, είναι ένας μικρός παράδεισος σε απόσταση βολής από την Αθήνα. Πράγματι, το βαθύ τιρκουάζ της θάλασσας, ο απάνεμος όρμος, τα ρηχά νερά και η ψιλή, ολόλευκη άμμος, δημιουργούν ένα τοπίο εξωπραγματικό. Οι παραλίες με τις αμμοθίνες, εντωμεταξύ, σε προκαλούν να αφήσεις το σκάφος και να βγεις έξω να τις απολαύσεις. Σε ένα από αυτά τα νησάκια θα δεις και τη βίλα Εμπειρίκου, ένα εξαιρετικό αρχιτεκτόνημα. 

Κατά τις δεκαετίες του 1960 και 1970, οι Πεταλιοί –ήδη γνωστοί και ως «Ελληνικές Μαλδίβες»– γίνονται προορισμός για διάσημους από όλον τον κόσμο. Από εδώ πέρασε για παράδειγμα η Μαρία Κάλλας, ο Πιέρ Πάολο Παζολίνι, η Γκρέτα Γκάρμπο, ο Ρούντολφ Νουρέγιεφ και ο σερ Ουίνστον Τσόρτσιλ, ενώ στα νησιά είχε παλιότερα σπίτι και η κόρη του Πάμπλο Πικάσο. 

Στον Παγασητικό

Στο έμπα του Παγασητικού Κόλπου, εκεί όπου τελειώνει το ονειρεμένο Πήλιο, το Παλαιό Τρίκερι προσφέρει όλα αυτά που θέλει όποιος κάνει διακοπές με σκάφος: σμαραγδένια νερά, φυσικές σκιές μέχρι τη θάλασσα, παραλίες-αγκαλιές, αλλά και όρμους για αγκυροβόλιο. Είναι μια περιοχή που μοιάζει με φιόρδ, ενώ ο ομώνυμος οικισμός έχει και ταβερνάκια, καθώς και χώρους για να μείνεις. 

Στον Κορινθιακό

Μία από τις πιο ωραίες εμπειρίες που μπορεί να ζήσει ένας καπετάνιος και οι φιλοξενούμενοί του είναι να περάσουν τον Ισθμό με σκάφος, ξεκινώντας από την Αττική με κατεύθυνση τον Κορινθιακό Κόλπο. Πρόκειται για έναν ιστορικό θαλάσσιο δρόμο ανάμεσα στη Στερεά Ελλάδα και στην Πελοπόννησο, που χρειάζεται όμως αρκετή προσοχή με το τιμόνι. Δοκιμάστε το, ωστόσο: είναι εμπειρία ζωής να περνάς αργά-αργά από τα πανύψηλα τοιχώματα, που μοιάζουν λες και κόπηκαν με μαχαίρι.

Κατόπιν, διασχίζοντας τον κόλπο προς την έξοδό του στο Ιόνιο πέλαγος, θα φθάσετε στα Τριζόνια· μια συστάδα 3 νησιών, από τα οποία κατοικείται μόνο το κεντρικό, που είναι προσπελάσιμο με καΐκια από τις ακτές της Φωκίδας. Τα αυτοκίνητα απαγορεύονται εδώ, ενώ ο οικισμός διαθέτει μαρίνα σκαφών και όλα όσα χρειάζεσαι για τις διακοπές σου: ταβερνάκια, δωμάτια και τις παραλίες Πούντα και Άσπρα Χαλίκια. Με το φουσκωτό, όμως, θα φέρεις βόλτα και θα ανακαλύψεις επιπλέον όρμους και μικρές παραλιούλες, που υπάρχουν μόνο για εσένα. 

Φθάνοντας στο Ιόνιο

Οι λάτρεις του Αιγαίου το θεωρούν «σούπα», ενώ οι δικοί του οπαδοί δεν το αλλάζουν με τίποτα. Πανέμορφα, καταπράσινα νησιά, με τη βλάστηση να φτάνει πολλές φορές μέχρι τη θάλασσα, που συνήθως βρίσκεται σε νηνεμία, σε αντίθεση με τα έντονα και πολλές φορές ανυπόφορα μελτέμια του Αιγαίου: ένα στοιχείο που ευνοεί ιδιαίτερα όσους ταξιδεύουν με σκάφος.

Εδώ θα συναντήσετε και τη λεγόμενη «πολυνησία», η οποία αποτελείται από το Μεγανήσι, τον Κάλαμο, τον Καστό, την Άτοκο, το Αρκούδι και τα νησάκια Κύθρος, Θηλιά, Φορμίκουλα, Πρασονήσι, Προβάτι, Αλαφονήσι, Πεταλού, συν τα Πριγκηπονήσια (Σκορπιός, Σκορπίδι, Σπάρτη, Μαδουρή, Χελώνη και Τσοκάρι). Μην μπερδευτείτε, όμως: ναι, σε  κάποια από αυτά πηγαίνει πράγματι πλοίο της γραμμής, λ.χ. στο Μεγανήσι. Άλλα, όμως, είναι δύσκολα να τα προσεγγίσεις, όπως π.χ. ο διάσημος Σκορπιός.

Στο Μεγανήσι μπορείς να πας λοιπόν με πλοίο, αλλά έχει κι ένα τμήμα όπου δεν γίνεται να φτάσεις παρά μόνο με σκάφος: πρόκειται για το νοτιότερό του άκρο, στο ποδαρικό του ας το πούμε, εκεί όπου εντοπίζεται ένα από τα ωραιότερα φιόρδ της χώρας: ο ένας κολπίσκος ανοίγει κάποιον άλλον και συνεχώς η μία έκπληξη διαδέχεται την επόμενη. Διάφανα, ασπρογάλαζα νερά, με άγρια βράχια γύρω-γύρω, που σημαίνουν ότι δύσκολα θα εντοπίσεις παραλία. Όμως δεν τη χρειάζεσαι καθόλου. Αν βρεις κολπίσκο για να ρίξεις άγκυρα και μια πρυμάτσα, βουτάς από το σκάφος σε αυτό το γαλανό πανόραμα. Μόνος εσύ, η θάλασσα, τα βράχια και ο Θεός.
 
Ο Σκορπιός –το διάσημο νησί του Αριστοτέλη Ωνάση, που ανήκει πια σε Ρώσο μεγιστάνα– δεν δέχεται επισκέπτες, επιτρέπεται όμως να βουτήξεις στα καταγάλανα νερά του, αλλά και να προσεγγίσεις σε μία και μοναδική παραλία, όπου φτάνουν όλα τα σκαφάκια. Η Μαδουρή, πάλι, απέναντι από το Νυδρί της Λευκάδας, είναι το σπίτι του ποιητή Αριστοτέλη Βαλαωρίτη: μπορείς να φτάσεις μέχρι μπροστά του. Πιο πέρα, η Άτοκος και το Αρκούδι μοιάζουν σαν λαβωμένοι βράχοι, σχεδόν ολόασπροι, με πρασινάδες στην κορυφή, μόνοι τους μεσοπέλαγα. Κάθε δε νησάκι διαθέτει τις δικές του μικρές καβάτζες.

Η Άτοκος είναι βραχώδης νησίδα, με άγρια ομορφιά και παρθένα βλάστηση, με μία μεγάλη παραλία ιδιαιτέρως δημοφιλή για σκάφη, με άμμο και βότσαλα. Υπάρχουν ωστόσο και τρεις ακόμα, μικρότερες, οι οποίες περιμένουν να τις ανακαλύψεις, όλες με κρυστάλλινα, καταγάλανα νερά. Το Αρκούδι –η ομηρική Αστερίς, που ο μύθος λέει ότι κρυβόταν ο Τηλέμαχος όταν κυνηγήθηκε από τους μνηστήρες– είναι μια σπάνιας ομορφιάς βραχονησίδα με «εξωτικά» νερά και δυο λιμανάκια πλάτη με πλάτη. Οι βόλτες, το μπες βγες στους κολπίσκους, οι γκαζιές, τα αγκυροβόλια (εκεί όπου ερωτεύεσαι το τοπίο), κάνουν αξέχαστες τις διακοπές με σκάφος σε τέτοια μέρη.
 
Ο Κάλαμος και ο Καστός είναι τα δύο κατοικημένα μικρονήσια  της περιοχής. Πολύ κοντά στην Αιτωλοακαρνανία, είναι εύκολα επισκέψιμα, ωστόσο ένα σκάφος σου δίνει άλλες δυνατότητες. Τα λιμανάκια τους φαντάζουν λες και είναι ζωγραφιστά. Σε περιμένουν λοιπόν να πιάσεις αγκυροβόλι και, χαλαρός πια, να απολαύσεις τις θαλασσινές μυρωδιές, καθώς και το θυμάρι, τον βασιλικό, το σκίνο και το πεύκο. Άλλωστε τα πευκοδάση φτάνουν μέχρι και την άμμο πολλές φορές, συμβάλλοντας έτσι στην καταπράσινη εντύπωση που σου αφήνει η γύρω φύση.

Τιρκουάζ νερά, βοτσαλωτές «αγκαλιές» και σκιερές παραλίες διαμορφώνουν το υπόλοιπο παράκτιο τοπίο των δύο νησιών. Τα οποία, αν και κατοικημένα, εφαρμόζουν αυστηρή απαγόρευση των αυτοκινήτων, εξαιρουμένων κάτι αγροτικών ή κάποιων που χρησιμοποιούνται για τις δημοτικές εργασίες.

Στις εκβολές του Αχέροντα

Αν βρεθείτε λίγο βορειότερα, κοντά στο γραφικό χωριό Αμμουδιά, αξίζει τον κόπο να τολμήσετε να μπείτε στις εκβολές του Αχέροντα και να ανεβείτε όσο σας επιτρέπεται στο ποτάμι.

Πρόκειται για μια σπάνια διαδρομή, η οποία συνήθως γίνεται με καγιάκ, δίνοντας την ευκαιρία να πλεύσετε στα νερά όπου στην αρχαιότητα πίστευαν ότι βρισκόταν η είσοδος για τον Άδη. Η μυθολογία λέει επίσης πως στην πεδιάδα του Αχέροντα κατοικούσαν οι ψυχές των νεκρών: ο νεκροπομπός Ερμής και ο Χάρος τις οδηγούσαν στον Άδη μέσω του ποταμού και της Αχερουσίας λίμνης. Σπάνια βλάστηση, τρομερά καταπράσινα τοπία, άγρια παρθένα φύση και συγκλονιστικές  χαράδρες.

Οι συγκλονιστικοί Αντίπαξοι

Ανεβαίνοντας βορειότερα στο Ιόνιο, εγώ θα εντάξω στο παιχνίδι και τους Αντίπαξους. Ένα παραδεισένιο νησί με «εξωτικού» τύπου παραλίες και τιρκουάζ νερά, στα οποία αντανακλά τόσο η κάτασπρη άμμος του βυθού, όσο και το πράσινο της φύσης. Εδώ θα βρείτε συγκλονιστικές μικρές παραλίες, μερικές με σχηματισμένες σπηλιές στους βράχους, στις οποίες μπορείτε να μπείτε με το σκάφος. Το παιχνίδι και η βουτιά σε αυτά τα νερά είναι εμπειρία ζωής. 

Ακόμα βορειότερα φτάνουμε στους Διαπόντιους νήσους: Μαθράκη, Οθωνοί και Ερεικούσσα αποτελούν την ύστατη νησιωτική συστάδα της Ελλάδας. Κατοικούνται και τα τρία, έχουν λιμανάκια και ταβερνάκια, καθώς και μερικές εγκαταστάσεις για να μείνεις. Οι διακοπές εδώ μοιάζουν να έρχονται από άλλες εποχές, ξεχασμένες πια. 

Με το σκάφος στο Αιγαίο

Περνώντας στην άλλη άκρη από το Ιόνιο, ιδανική για σκάφος είναι η λεγόμενη «Πολυνησία του Αιγαίου», η συστάδα δηλαδή νοτιότερα της Πάτμου: ένας από τους ωραιότερους τόπους στην Ελλάδα, που σίγουρα όμως χρειάζεται σκάφος για να απολαύσεις όπως πρέπει. Το ταξίδι εδώ θα σας μείνει αξέχαστο.

Λειψοί, Αρκοί, Μαράθι, Αγαθονήσι, Ασπρονήσι, Τηγανάκια και δεκάδες ακόμα βραχονησίδες γύρω τους δημιουργούν ένα μοναδικό σύνολο, με διάφανα νερά, μαγευτικούς κολπίσκους και ήρεμα αραξοβόλια. Ο βυθός, επίσης, για τους ψαροντουφεκάδες και τους λάτρεις των καταδύσεων, είναι μαγικός, με συναρπαστικό ενδιαφέρον. Τέλος, παντού θα βρείτε ταβερνάκια και ζεστή υποδοχή για να απολαύσετε ντόπιες νοστιμιές.

Στη νότια πλευρά του Αγαθονησιού, εντωμεταξύ, τα φοβερά Τηγανάκια θα σας μείνουν αξέχαστα, αν κι έχουν συνωστισμό από σκάφη. Τέλος, μπροστά από τους Λειψούς βρίσκεται το Μακρονήσι, όπου αν βουτήξεις δίπλα από τη σπηλιά (την οποία θα εντοπίσετε εύκολα) και περάσεις μια τρύπα με μακροβούτι, εισέρχεσαι σε μια εσωτερική θαλάσσια λίμνη –έναν πραγματικά σπάνιο βιότοπο.

Στο Αιγαίο βρίσκεται επίσης η Πολύαιγος, το μεγαλύτερο ακατοίκητο νησί του πελάγους –απέναντι από την Κίμωλο. Το όνομά του σημαίνει «πολλές αίγες» (κατσίκες, δηλαδή) και αντανακλά το γεγονός ότι είναι γεμάτο από αγριοκάτσικα. Τις ομορφιές της τοποθεσίας λιμπίστηκαν κατά καιρούς διάφορες παγκόσμιες διασημότητες, λ.χ. ο πρίγκηπας Κάρολος της Αγγλίας, ο Τζωρτζ Μπους ή η Μόνικα Μπελούτσι.

Όπως και η Μήλος με την Κίμωλο παραδίπλα, έτσι και η Πολύαιγος είναι ηφαιστειογενής, αποτελούμενη από περλίτη, φυσικούς κρυστάλλους και κυρίως ελαφρόπετρα, η οποία είναι λευκή και μαλακή. Αυτά είναι η αιτία για τις μοναδικές παραλίες του νησιού, οι οποίες έχουν «εξωτική» αίσθηση. Το νερό εδώ, δηλαδή, έχει ένα χρώμα που αντίστοιχό του συναντάς μόνο στις Σεϋχέλλες: ολόλευκο με ξεθωριασμένο γαλανό και κρυστάλλινη, υγρή αίσθηση. Η επίσκεψη με ένα φουσκωτό (απαραιτήτως με άγκυρα) μέσα σε τέτοιες γοητευτικές ακτές, αλλά και στους κολπίσκους, στις συγκλονιστικές σπηλιές και στα εντυπωσιακώς απόκρημνα βράχια είναι εικόνες που μένουν αναλλοίωτες σε όλη σου τη ζωή. 

Διαβάστε ακόμα:

Ένα μπλε-ηλεκτρίκ θαύμα στο νότιο Αιγαίo: Βόλτα με φουσκωτό στη Γαλάζια Σπηλιά του Καστελόριζου

Υπέροχες διαδρομές με φουσκωτό στην Ελλάδα: Tα ιδανικά σημεία και όσα πρέπει να ξέρουν οι αρχάριοι

Εμπειρία για πάντα! Η κορυφαία διαδρομή με φουσκωτό στο Ιόνιο