Yποδεχθείτε τη νέα χρονιά μακριά από τους πολυσύχναστους προορισμούς, σε μερικά από τα λιγότερο γνωστά ορεινά χωριά της Ελλάδας.
Λαύκος -Πήλιο
Η μεγάλη στολισμένη πηλιορείτικη πλατεία, σας υποδέχεται στο πανέμορφο χωριό του Λαύκου, παλιό κεφαλοχώρι και από τα πιο ανεπτυγμένα του Πηλίου όταν απελευθερώθηκε η Θεσσαλία. Τα γλυπτά, που κοσμούν το προαύλιο του μουσείου, σμιλεύτηκαν επιτόπου και στο εσωτερικό του θα δείτε 60 ζωγραφικά έργα του καλλιτέχνη Θανάση Φάμπα με καταγωγή από το χωριό. Η μεγάλη εκκλησία του Γενέσιου της Θεοτόκου που στολίζει την πλατεία είναι κτισμένη μεταξύ 1887 και 1901 στη θέση μικρότερης βασιλικής του 1756. Πλάι της υπάρχει το δημαρχείο και τα ταβερνάκια που βγάζουν τις καλές μέρες τα τραπεζάκια τους κάτω από τα πλατάνια.
Η μυρωδιά από τα ξύλα που καίνε στα τζάκια γεννά αναμνήσεις από τα παιδικά χρόνια στο σπίτι των παππούδων μας. Αναμιγνύεται με τις υπέροχες ευωδίες που σκορπά ο παραδοσιακός ξυλόφουρνος, στο κεντρικό σοκάκι του χωριού. Από το κτίριο με τις δίρριχτες κεραμιδένιες στέγες που θυμίζουν σταθμό τρένου, άνθρωποι μπαινοβγαίνουν αγοράζοντας τσουρέκια και πεντανόστιμο ψωμί -λευκό, χωριάτικο με σιμιγδάλι και προζύμι, πολύσπορο. Έχει ιστορία που ξεκινά από το 1900 και ο ξυλόφουρνός του περιέχει 1000 πυρότουβλα και τετραγωνισμένες μαλτεζόπετρες ανθεκτικές σε μεγάλες θερμοκρασίες που κάνουν καλό ψήσιμο.
Αγοράστε το ψωμί σας και κάντε μια βόλτα στο χωριό με την απίθανη θέα στον Παγασητικό, τις πολλές κρήνες κατασκευασμένες τον 19ο αιώνα και τα χαρακτηριστικά πηλιορείτικα αρχοντόσπιτα κτισμένα από Ηπειρώτες, Ζουπανιώτες και ντόπιους κτιστάδες. Μετά σας περιμένει ελληνικό καφεδάκι στο καφενείο του Φορλίδα που είναι το παλαιότερο της Ελλάδας -ένα ακόμη αξιοθέατο του Λαύκου. Λειτουργεί από το 1785 και είναι γεμάτο παλιές φωτογραφίες. Ανάμεσα στους σπουδαίους επισκέπτες του, όπως θα σας πουν, υπήρξε ο Σεφέρης, ο Βάρναλης και ο Παπαδιαμάντης.
Μετά μπορείτε να κάνετε μια επίσκεψη στο πολύ αξιόλογο Μουσείο Ραδιοφώνου που δημιουργήθηκε με δωρεά 120 σπάνιων, παλιών ραδιοφώνων του φιλέλληνα καθηγητή Wilfird Shoeps, τα παλαιότερα από τα οποία κατασκευάστηκαν μεταξύ 1918-1930. Καλντερίμια που ξεκινούν από την πλατεία, στολισμένα με ένα παχύ χαλί από πλατανόφυλλα όλων των χρωμάτων, θα σας οδηγήσουν προς την Παλιόβρυση με τον τεράστιο πλάτανο, από όπου μπορείτε να συνεχίσετε περπατώντας προς την κατεύθυνση της Μηλίνας στα παράλια του Παγασητικού. Σε αυτή τη ρεματιά οι πρώτοι οικιστές που ήρθαν εδώ στο τέλος του 15ου- αρχές 16ου αιώνα έφτιαξαν τα σπίτια τους, καλά κρυμμένα από τους Τούρκους και τους πειρατές.
Στη συνέχεια μπορείτε να πάτε με το αυτοκίνητο σε ένα καταπληκτικό θρησκευτικό μνημείο της περιοχής, τη μονή του Αγίου Αθανασίου μέσα σε πανέμορφο τοπίο. Κτίστηκε το 1795, με καθολικό φτιαγμένο από τον πρωτομάστορα Δήμο Ζουπανιώτη. Εξωτερικά το στολίζουν λιθανάγλυφα του γλύπτη Μίλιου, με καταγωγή επίσης από το Ζουπάνι (Πεντάλοφος Κοζάνης). Γύρω από το καθολικό βρίσκονται τα κελιά των μοναχών, ο φούρνος και το λιοτρίβι.
Φαγητό
Η ταβέρνα της Μάγδας: με νόστιμα μαγειρευτά και μεζέδες (Τηλ: 698 862 0147).
Καφωδείον: ανοιχτό όλη την ημέρα για πρωινό, χειροποίητα γλυκά, σπιτική λεμονάδα, κανελάδα και άλλα ροφήματα (Τηλ: 24230 65178).
Άγιος Λαυρέντιος – Πήλιο
Την περίοδο των γιορτών το γυναικείο μοναστήρι του Αγίου Λαυρεντίου έχει μεγάλη επισκεψιμότητα. Ιδρύθηκε από τον Όσιο Λαυρέντιο, μοναχό από το Άγιο Όρος, το 1378, επάνω σε ερείπια παλαιότερης μονής του Αγίου Ανδρέα και έχει ωραίο καθολικό, με ενδιαφέρουσες εικόνες και ξυλόγλυπτο τέμπλο. Η θέα από εκεί, αλλά και από πολλά σημεία του χωριού, προς τον Παγασητικό, είναι καταπληκτική. Κολίγοι του μοναστηριού ήταν πιθανότατα και οι πρώτοι κάτοικοι του οικισμού που αποτέλεσε βακούφι επί Τουρκοκρατίας. Μάλιστα, πυρπολήθηκε το 1823 αφού οι κάτοικοι συμμετείχαν στις εξεγέρσεις εναντίον των Οθωμανών.
Τον Άγιο Λαυρέντιο περιβάλλουν μεγάλες εκτάσεις με ελιές, καστανιές, οξιές, και το δίκτυο των πετρόκτιστων καλντεριμιών αποκαλύπτει τις ομορφιές του. Περπατώντας θα θαυμάσετε τις παλιές βρύσες, τις εκκλησίες, όπως η Παναγία Σουραυλού και ο Άγιος Απόστολος, τα μεγάλα αρχοντικά σπίτια του 18ου και 19ου αιώνα με την αξιοθαύμαστη πηλιορείτικη αρχιτεκτονική. Φθάνοντας στη ρεματιά της επάνω γειτονιάς θα δείτε το καταπληκτικό ελαιοτριβείο του 19ου αιώνα, που λειτουργεί ως ξενώνας. Μετά θα πάτε στην όμορφη πλατεία Χατζίνη για να καθίσετε μαζί με τους ντόπιους και τους άλλους επισκέπτες στα καφενεία και στις ταβέρνες με τα νόστιμα τοπικά πιάτα.
Φαγητό
Platanus Orientalis: μεζεδοπωλείο με «πειραγμένες» ελληνικές γεύσεις (Τηλ: 24280 96692).
Βασιλικός και Δυόσμος: ένα καλόγουστο εστιατόριο με πιάτα ελληνικής κουζίνας (Τηλ: 693 7050473).
Καστάνιτσα – Πελοπόννησος
Tο χωριό αυτό του Πάρνωνα είναι μια αληθινή έκπληξη. Εκεί το βλέμμα και η ψυχή ξεκουράζονται ατενίζοντας τα ελατοδάση και τα καστανοδάση, καθώς και την καταπληκτική αρχιτεκτονική της παλιάς γειτονιάς με τα έργα τέχνης των Λαγκαδινών μαστόρων: είναι τα πετρόκτιστα, βαμμένα λευκά, σπίτια, με τις στέγες φτιαγμένες από πλάκες σχιστόλιθου. Αρκετά από αυτά είναι πυργόσπιτα ηλικίας άνω των 300 ετών.
Ο περίπατος που κάνουν όλοι είναι προς τον πύργο Καψάμπελη. Ακολουθώντας το κεντρικό καλντερίμι θα φθάσετε στη Μεταμόρφωση του Σωτήρος, του 1780, που είναι η Μητρόπολη του χωριού. Έχει ξύλινο τέμπλο ρώσικης κατασκευής, δώρο της Αικατερίνης της Μεγάλης προς επιφανή Καστανιτσιώτη της Οδησσού. Από εκεί θα ανεβείτε έως τα ερείπια του πύργου Καψαμπέλη που ήταν κτισμένος επάνω σε βράχο με εντυπωσιακή θέα στα γύρω δάση. Στον πύργο αυτόν μαζεύονταν τον παλιό καιρό τα γυναικόπαιδα για να προστατευθούν από τις επιθέσεις των Τούρκων.
Η Καστάνιτσα ανήκει στα χωριά της Τσακωνιάς και την πανάρχαιη αυτή γλώσσα θα την ακούσετε να μιλιέται ακόμη από τους γεροντότερους. Το χωριό φημιζόταν για την παραγωγή ασβέστη -γι΄ αυτό τα περισσότερα σπίτια είναι βαμμένα λευκά. Ξεκίνησε από τα τέλη του 19ου αιώνα καθώς τα πρώτα υλικά για τη δημιουργία του -ξύλο για τα καμίνια και «μελανόπετρα» για τον ασβέστη- υπήρχαν σε αφθονία στην περιοχή. Γινόταν συστηματικά στις δεκαετίες του 1950-70, σε καμίνια που έκαιγαν έως από 90-120 ώρες.
Τα 4.500 στρεμμάτων καστανοδάση γύρω από το χωριό από τα παλιά χρόνια προμήθευαν τους ντόπιους με τους καρπούς τους και το μάζεμα ξεκινούσε στις αρχές Οκτωβρίου και διαρκούσε 25 μέρες. Φυσικά, εκείνη την εποχή, γίνεται στην Καστάνιτσα, όπως και σε άλλα χωριά, η γιορτή του κάστανου.
Φαγητό
Στη μικρή πλατεία του χωριού θα βρείτε το εστιατόριο-ψησταριά Ο Δρυμός (Τηλ: 698 2018774).
Λαγκάδια -Αρκαδία
Η πατρίδα των περίφημων Λαγκαδινών μαστόρων, απλώνεται κτισμένη αμφιθεατρικά πάνω από το φαράγγι του ποταμού Τουθόα και λάμπει τις νύχτες στολισμένη καθώς είναι για τις γιορτές. Αποτελεί το μεγαλύτερο μαστοροχώρι της Πελοποννήσου και είναι χαρακτηρισμένο ως Παραδοσιακός Οικισμός.
Οι κάτοικοί του ταξίδευαν σε μπουλούκια σε όλη τη διάρκεια του 19ου αιώνα και μέχρι τα μέσα του 20ού. Έγραψαν ιστορία στην παραδοσιακή αρχιτεκτονική της Ελλάδας κατασκευάζοντας δημόσια και ιδιωτικά κτίρια, ναούς, γεφύρια, επηρεάζοντας ουσιαστικά τη μορφή των πόλεων και των χωριών της Ελλάδας. Τα έργα τους, όπως και των Ηπειρωτών μαστόρων, είναι σπουδαία και ανθεκτικά στο χρόνο και πολλά από αυτά διατηρούνται αναστηλωμένα στην Πελοπόννησο και σε άλλα μέρη της Ελλάδας. Οι κτιστάδες των Λαγκαδιών παροπλίστηκαν όταν η λαϊκή αρχιτεκτονική μπήκε σε δεύτερη μοίρα λόγω της βιομηχανικής και της τεχνολογικής εξέλιξης.
Την έρευνα στις ιστορικές πηγές και την ανάδειξη της σπουδαίας κληρονομιάς των Λαγκαδινών έχει αναλάβει εδώ και χρόνια το μη κερδοσκοπικό Σωματείο «Άνθη της Πέτρας» παράγοντας σπουδαίο έργο και φροντίζοντας με ειδικά σεμινάρια για την εκπαίδευση νέων τεχνιτών. Τα καλοκαίρια διοργανώνει τις «Γιορτές της Πέτρας» και έχει πάρει την πρωτοβουλία ώστε η Λαγκαδινή τέχνη να ενταχθεί στο Εθνικό Ευρετήριο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς.
Γνωρίστε τον οικισμό περπατώντας αρχικά στον κεντρικό δρόμο Τρίπολης-Πύργου για να θαυμάσετε την απίθανη θέα σε όλη τη γύρω κατάφυτη περιοχή. Εκεί βρίσκεται ο ναός των Ταξιαρχών, πλάι στον οποίο υψώνεται στο χαρακτηριστικό πέτρινο ρολόι του 1910. Μετά κάντε τον κόπο να ανηφορίσετε στα σοκάκια για να θαυμάσετε από κοντά τα πέτρινα σπίτια με τις κεραμοσκεπές που έχουν από δύο έως και τέσσερις ορόφους ώστε να καλύψουν τη μεγάλη υψομετρική διαφορά. Χρονολογούνται από το 1840 και μετά, επειδή τα παλαιότερα κάηκαν από τον στρατό του Ιμπραήμ το 1825. Μοναδικό μνημείο από την προηγούμενη περίοδο είναι η εκκλησία του Τιμίου Προδρόμου, του 1808, με αξιοθαύμαστα εξωτερικά λιθανάγλυφα. Η οικία της ιστορικής οικογένειας των Δεληγιανναίων με τις πολεμίστρες ακόμα εμφανείς στην τοιχοποιία της, έχει κηρυχθεί Διατηρητέο Μνημείο. Εάν έχετε διάθεση για περπάτημα, μπορείτε να ακολουθήσετε το μονοπάτι προς το χωριό Βαλτεσινίκο που είναι τμήμα του δικτύου Menalon Trail.
Φαγητό
Τσιαχτάι: μια πολύ καλή ταβέρνα με νόστιμα κρεατικά (Τηλ: 6932 331856).
Η Ρεντίνα Αγράφων
Ο παραδοσιακός οικισμός των Αγράφων είναι κτισμένος στα 900 μ. στη νότια απόληξη της Πίνδου. Μένοντας εκεί για την Πρωτοχρονιά μπορείτε, εκτός από τις ωραίες βόλτες και τις επισκέψεις σε αξιοθέατα, να απολαύσετε spa στα λουτρά του Σμοκόβου με τα ιαματικά νερά. Σε κοντινή απόσταση βρίσκεται το φράγμα του Σμοκόβου που δημιούργησε από το 2002 την ωραία λίμνη των 8.500 στρεμμάτων, η οποία θα σας θυμίσει την Πλαστήρα. Γύρω της υπάρχουν ωραία μονοπάτια για πεζοπορία και ποδήλατο.
Στις ημέρες των γιορτών πολλοί είναι οι πιστοί που επισκέπτονται τη γυναικεία μονή Ρεντίνας αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου (7 χλμ.). Ανακαινίστηκε το 1579 και γνώρισε ακμή, όπως η Ρεντίνα, την περίοδο της Tουρκοκρατίας. Στο καθολικό, με τις αγιογραφίες του 1662, ξεχωρίζει το επιχρυσωμένο ξυλόγλυπτο τέμπλο
Κάνοντας βόλτες στη Ρεντίνα θα δείτε και άλλα εκκλησιαστικά μνημεία -όπως τους ναούς του Αγίου Γεωργίου με τοιχογραφίες των αρχών του 18ου αιώνα και τον Άγιο Νικόλαο που χρονολογείται από το 1725. Υπάρχουν επίσης τα μουσεία Βυζαντινής και Μεταβυζαντινής Τέχνης, με κειμήλια από τη μονή, της Εθνικής Αντίστασης και το Ιστορικό-Λαογραφικό.
Φαγητό
Αμαλία: μια παραδοσιακή ταβέρνα με νόστιμες γεύσεις από την ιδιοκτήτρια και μαγείρισσα κυρία Αμαλία (Τηλ: 24430 71263).
Το Απόσκιο: εστιατόριο-ψησταριά που σερβίρει και μαγειρευτά (Tηλ: 697 3017812).
Διαβάστε ακόμα:
Long weekend στα Λαγκάδια -Το κατάφυτο χωριό της Αρκαδίας με τα πέτρινα αρχοντικά
Long weekend στα Άγραφα, στην καρδιά της ομώνυμης οροσειράς
Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά στο Πήλιο – 6 γιορτινές εμπειρίες
