Περίπου ενάμισι χιλιόμετρο από το σχεδόν βυθισμένο κέντρο της Βενετίας βρίσκεται μια συστάδα μικρών νησιών που μοιάζουν σαν μικρογραφία της Βενετίας και φημίζονται για τα γυαλικά τους. Ο λόγος για το Μουράνο. Γνωστό και ως brand σε διάφορα είδη γυαλικών, το Μουράνο είναι ένα στην πραγματικότητα, ένα σύμπλεγμα επτά μικρών νησίδων που χωρίζονται μεταξύ τους με μικρά κανάλια παρόμοια με αυτά της Βενετίας και ενώνονται με μικρές τοξωτές γέφυρες. Όμως, όπως είναι προφανές για τα βενετικά δεδομένα, οι ντόπιοι έχουν ξεχάσει για τα καλά τι σημαίνει αυτοκίνητο και προτιμούν να μετακινούνται από σπίτι σε σπίτι απλώς με βάρκες.
Μάλιστα, οι περισσότεροι τουρίστες στη Βενετία έχουν ως απόλυτο must μία εκδρομή στα νησιά και τα εισιτήρια για το Μουράνο εξαντλούνται πάρα πολύ γρήγορα, μιας και όλοι οι τουρίστες σπεύδουν να δουν από κοντά τα περίφημα γυαλικά του Μουράνο, ενώ πολλοί συνδυάζουν την εκδρομή με μία σύντομη επίσκεψη και στο κοντινό Μπουράνο.
Γνωστό ήδη από τα ρωμαϊκά χρόνια, το Μουράνο απέκτησε αξία, όταν κάπου στο 1200 μ.Χ., οι αρχές της Βενετίας αποφάσισαν να διώξουν τους υαλουργούς από το κέντρο της πόλης με στόχο να περιορίσουν τον κίνδυνο πυρκαγιάς στη Βενετία. Η υαλουργία μιας και χρησιμοποιούσε φωτιά και πυρακτωμένα εργαλεία ήταν τεράστια απειλή για τη μεσαιωνική Βενετία που ήταν ως επί το πλείστον ξύλινη, πράγμα το οποίο σήμαινε ότι ακόμα, και η παραμικρή σπίθα ήταν ικανή να κατακάψει την πόλη και να την μετατρέψει μέσα σε μερικές μέρες σε στάχτες.
Οι υαλουργοί της Βενετίας εγκατέλειψαν, όπως ήταν αναμενόμενο, την πόλη και εγκαταστάθηκαν στα νησιά δημιουργώντας μικρές κοινότητες που, όχι μόνο άντεξαν στον χρόνο, αλλά άνοιξαν και το δρόμο για μερικά από τα γνωστότερα brands γυαλικών στην Ευρώπη. Παρά τις τεκτονικές αλλαγές που συντελούνταν ανά τους αιώνες γύρω από την Βενετία, οι υαλουργοί του Μουράνο, όχι μόνο συνέχισαν να φτιάχνουν απρόσκοπτοι τα γυαλικά τους, αλλά εξέλιξαν τις τεχνικές τους φθάνοντας στο σημείο να είναι οι πρώτοι υαλουργοί στην Ευρώπη που αντέγραψαν πολύτιμους λίθους στο γυαλί. Μάλιστα, μερικά από τα πρώτα μεσαιωνικά εργαστήρια υαλουργίας επιβίωσαν μέχρι σήμερα και εξακολουθούν να δραστηριοποιούνται στο χώρο της υαλουργίας διασώζοντας μία ιστορική -και οικογενειακή σε μεγάλο βαθμό- παράδοση αιώνων.
Σήμερα, η μοναδική κληρονομιά της υαλουργίας του Μουράνο διασώζεται στο Μουσείο Υαλουργίας που είναι και ένα από πιο σπάνια μουσεία του είδους στην Ευρώπη, ενώ είναι το σημαντικότερο αξιοθέατο στο σύμπλεγμα των νησιών. Το μουσείο που χτίστηκε το 1861 προοριζόταν αρχικά για παλάτι, το οποίο όμως παραχωρήθηκε στην αρχιεπισκοπή του Τορτσέλο, χωρίς ποτέ να χρησιμοποιηθεί. Μετά από χρόνια αχρησίας, το οίκημα τελικά παραχωρήθηκε στο δήμο του Μουράνο με σκοπό να χρησιμοποιηθεί ως κοινόχρηστος δημοτικός χώρος και να μετατραπεί, τελικά, στο πασίγνωστο και εντυπωσιακό Museo del Vetro. Το μουσείο σήμερα φιλοξενεί μία τεράστια συλλογή που περιλαμβάνει παντός είδους γυαλικά από διάφορες εποχές, τάσεις και στυλ αναδεικνύοντας με τον πιο ζωντανό τρόπο την σημαντική πολιτιστική κληρονομιά της περιοχής.
Αφήνοντας, όμως, πίσω τον «γυάλινο κόσμο» του Μουράνο, εξαιρετικά γνωστές είναι και η εκκλησία της Παναγίας και του Αγίου Δονάτου, αλλά και ο ναός του Αγίου Πέτρου. Μάλιστα, στο ναό της Παναγίας και του Αγίου Δονάτου, μπορείτε να βρείτε και το σπάνιο βυζαντινό ψηφιδωτό με την σκηνή εξόντωσης του δράκου από τον Άγιο Δονάτο. Το ψηφιδωτό θεωρείται μοναδικό στο είδος του και για κάποιον -άγνωστο σήμερα- λόγο βρίσκεται μόνο σε αυτό το μικρό νησάκι στα ανοιχτά της Βενετίας.
Διαβάστε ακόμα:
Πλατεία Αγίου Μάρκου: Μία ημέρα σε ένα από τα πιο εμβληματικά σημεία της Ευρώπης
Tα καλύτερα ξενοδοχεία της Βενετίας -Κρυμμένοι κήποι, πέργκολες, ιδιωτικά κανάλια
Μαναρόλα: Το πανέμορφο, μικροσκοπικό χωριουδάκι της βόρειας Ιταλίας