Στην ανεξερεύνητη βόρεια, αλλά εξίσου εντυπωσιακή, πλευρά της Νάξου βρίσκεται ένα από τα πιο ενδιαφέροντα τοπία που μπορεί να συναντήσει κανείς στις Κυκλάδες. Ο λόγος για τον μοναδικό καταρράκτη της Νάξου. Ξεκινώντας από τη Χώρα και παίρνοντας τον επαρχιακό δρόμο που συνδέει τη Χώρα με το Χαλκί, διασχίζετε ήρεμα τα μικρά οροπέδια της ενδοχώρας της Νάξου, μέχρι να φτάσετε στη διασταύρωση με το Φιλότι. Συνεχίζοντας ευθεία, παρατηρείτε ότι ο δρόμος γίνεται όλο και πιο ανηφορικός με περισσότερες και απότομες στροφές, αλλά εσείς συνεχίζετε ακόμα βορειότερα προς το χωριό Κεραμωτή.
14
Εδώ, ο μικρός κάμπος με τις ελιές και τα διάσπαρτα κάτασπρα χωριουδάκια έχει δώσει πολύ γρήγορα τη θέση του σε απότομες βραχώδεις πλαγιές με ελάχιστη ακανθώδη βλάστηση, ενώ σε ορισμένα σημεία, η θέα των ανεμοδαρμένων κορυφών που έχουν διαβρωθεί από τους ατέλειωτους ανέμους κόβει την ανάσα δημιουργώντας ένα από τα πιο αλλόκοτα θεάματα που μπορεί να δει ο άνθρωπος στην Ελλάδα. Τοπία που μοιάζουν λες και είναι βγαλμένα από τον πλανήτη Άρη με ξεθωριασμένες πέτρες και σκληρό κοκκινόχωμα γεμίζουν τον ορίζοντα, ενώ πού και πού αγκαθωτές φραγκοσυκιές προσδίδουν μια πράσινη πινελιά στο άγριο τοπίο.
Φτάνοντας στο ορεινό χωριό της Κεραμωτής, ακριβώς δίπλα στην Κόρωνο, στη βόρεια Νάξο, ξεκινάτε να περπατάτε στο κεντρικό λιθόστρωτο καλντερίμι του μικρού χωριού μέχρι να φτάσετε στην εκκλησία. Λίγο πιο πίσω από το προαύλιο της εκκλησίας, δίπλα στην περιβόητη βρύση του χωριού, ξεκινάει η χτιστή σκάλα που οδηγεί προς το βραχώδες μονοπάτι για τον καταρράκτη της Ρουτσούνας.
Καταρράκτης της Ρουτσούνας/ Photo: Γιάννης Κουτρούδης
Από εκεί, κατηφορίζετε προς το γεφύρι ενός εκ των δύο ποταμών που δημιουργούν τον καταρράκτη και ξεκινάτε να περπατάτε σε ένα ευθύ μονοπάτι κατά μήκος της βραχώδους πλαγιάς του βουνού. Μοναδική παρέα τα αμέτρητα μικρά κοπάδια από μαύρα αγριοκάτσικα, που σε αντίθεση με εμάς τους ανθρώπους, φαίνεται πως ξέρουν να πλοηγούνται πολύ καλύτερα στο «σκληρό» τοπίο των ορεινών Κυκλάδων.
Η διαδρομή βατή για έμπειρους ορειβάτες, αλλά όχι ακατόρθωτη και για πρωτάρηδες. Μοναδικό σημείο προσοχής οι τεράστιοι βράχοι εδώ κι εκεί μέσα στο μονοπάτι που όσο γοητευτικοί κι αν φαίνονται από μακριά, άλλο τόσο επικίνδυνοι μπορεί να γίνουν για κάποιον που δεν τους γνωρίζει.
Συνεχίζουμε την διαδρομή μέσα στο συγκλονιστικό τοπίο που κόβει την ανάσα. Από την μια, οι άγριες βραχώδεις κορυφές του όρους Κόρωνος και, από την άλλη, η αχανής μπλε θάλασσα που διαγράφεται τόσο ανεξήγητα γαλήνια στον ορίζοντα δημιουργούν μια σπάνια αντίθεση χρωμάτων, την αντίθεση του αιγιακού μπλε με το άγριο γκρι της πέτρας.
Λίγο πριν τον πολυσυζητημένο καταρράκτη, μια μεγάλη απότομη βραχώδης κατηφόρα μας χωρίζει από τον τελικό μας στόχο. Γνωστός για την μικρή βαθιά λιμνούλα του που στα παλαιότερα χρόνια του φιλοξενούσε τα παιδιά του χωριού που μάθαιναν κολύμπι, ο μήκους είκοσι μέτρων καταρράκτης της Ρουτσούνας δημιουργεί ένα μικρό ποταμάκι που συνεχίζει την πορεία του μέχρι τον κάμπο των Εγγαρών, από όπου σταδιακά χύνεται στην θάλασσα του Αιγαίου.
Εδώ, το λιγοστό νερό της βροχής δημιουργεί μια μικρή όαση υδάτινης φρεσκάδας μέσα στο άνυδρο τοπίο. Μικρές φλέβες νερού πέφτουν στην μικρή λιμνούλα δημιουργώντας μια σπάνια αίσθηση δροσιάς για τα δεδομένα των Κυκλάδων, ενώ η χρωματική αντίθεση ανάμεσα στην πέτρα και στο διάφανο νερό χαρίζουν μια ανεπανάληπτη εικόνα που αποτυπώνεται εύκολα στον φακό θυμίζοντας μας για πάντα ένα άγνωστο, καλά κρυμμένο πρόσωπο της Νάξου.
