Παλιό διοικητικό κέντρο για το Ζαγόρι, είναι τόπος που δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις: παραμένει το πολυπληθέστερο χωριό της ευρύτερης περιοχής, μα κι ένα από τα πιο αναπτυγμένα από τουριστικής άποψης. Κάτι που βοηθάει πολύ στην όλο και μεγαλύτερη ανάδειξή του σε φθινοπωρινό και χειμερινό προορισμό, ιδανικό για τους λάτρεις των ψηλών βουνών.
Ο λόγος για το Τσεπέλοβο, το οποίο εξακολουθεί να δεσπόζει στο Ζαγόρι, παρά το γεγονός ότι είναι το πιο απομακρυσμένο ανάμεσα στα φημισμένα Ζαγοροχώρια, απέχοντας 51 χιλιόμετρα από τα Ιωάννινα (υπολογίστε περίπου 1 ώρα με το αυτοκίνητο, για να φτάσετε εδώ). Χτισμένο στο επιβλητικό υψόμετρο των 1.080 μέτρων, στις πλαγιές της Καζάρμας (κορυφή της Τύμφης), αριθμεί 303 μόνιμους κατοίκους σύμφωνα με την απογραφή του 2011 κι έχει επισήμως χαρακτηριστεί ως παραδοσιακός οικισμός, φιλοξενώντας πολλά κτήρια που έχουν κριθεί διατηρητέα.
Το χωριό διάγει ήσυχα καλοκαίρια, αλλά από τον Οκτώβρη κι έπειτα αρχίζει να έχει σταθερή ροή επισκεπτών –όχι μόνο Ελλήνων, μα και από χώρες του εξωτερικού– που συνήθως γοητεύονται με την πρώτη ματιά, καθώς το Τσεπέλοβο μοιάζει λες και το έχουν σκαλίσει στις πλαγιές των τοπικών βουνών. Η σχετική κίνηση κορυφώνεται μετά τον χειμώνα, όταν καταγράφονται και οι περισσότερες κρατήσεις.
Ένα ιστορικό χωριό, με κάμποσα αξιοθέατα
Οι ρίζες του Τσεπέλοβου χάνονται στον ύστερο Μεσαίωνα, θεωρούμε πάντως ότι πρέπει να δημιουργήθηκε τον 14ο αιώνα, μέσω της συνένωσης των μικρών συνοικισμών της περιοχής. Το σίγουρο είναι ότι το 1700 διέθετε δικό του σχολείο, κάτι που σχετίζεται με την εμπορική ακμή την οποία γνώρισε στη διάρκεια του 18ου αιώνα, ως κέντρο παραγωγής και διανομής ξυλείας. Μάλιστα, λίγο πριν την Ελληνική Επανάσταση (1820), βρέθηκε εκεί και ο σημαντικός λόγιος και διδάσκαλος του Γένους Αθανάσιος Ψαλίδας, που πέρασε και από το σχολείο του χωριού.
Αυτό το παρελθόν εξακολουθεί να καθρεφτίζεται στα κυριότερα αξιοθέατα του χωριού, όπως λ.χ. στα πετρόχτιστα, καλοδιατηρημένα αρχοντικά (αρκετά από αυτά, μάλιστα, έχουν χαρακτηριστεί διατηρητέα, όπως το Αρχοντικό Ιωαννίδη του 1876, που λειτουργεί ως μουσείο) ή στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου. Η οποία χτίστηκε κατά την ακμή του 18ου αιώνα και εξακολουθεί να διαθέτει θαυμαστές αγιογραφίες, φιλοτεχνημένες το 1786 από δεξιοτέχνες ζωγράφους προερχόμενους από το γειτονικό Καπέσοβο.
Σημαντικά, όμως, είναι και τα γεφύρια της περιοχής, εξέχοντα δείγματα της παλιάς, ζαγορίτικης μαστοριάς και τεχνοτροπίας. Το λεγόμενο Παλιογέφυρο, ας πούμε, θεωρείται από τα παλιότερα μονότοξα σε όλο το Ζαγόρι, καθώς χρονολογείται στα 1700. Το Γεφύρι του Χάτσιου (1804) εντοπίζεται έξω από το χωριό, στο παλιό μονοπάτι προς τους Κήπους, πάνω ακριβώς από το Σκαλεμνιώτικο ρέμα, ενώ το Γεφύρι του Κονόμου βρίσκεται μέσα στο Τσεπέλοβο, γεφυρώντας το ρέμα του Κοτσώρη.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τον επισκέπτη, βέβαια, έχει και η Μονή Ρογκοβού, η οποία βρίσκεται 2 χιλιόμετρα έξω από το χωριό, σε μια πλαγιά της χαράδρας που στους ντόπιους είναι γνωστή ως «Βικάκι». Το μοναστήρι είναι πετρόχτιστο, αφιερωμένο στον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο και πολύ παλιό, καθώς χρονολογείται στα βυζαντινά χρόνια, πριν την ίδρυση του Τσεπέλοβου: θεωρούμε ότι ολοκληρώθηκε το 1034, με τις νυν αγιογραφίες και τα ξυλόγλυπτα να φιλοτεχνούνται αργότερα, κατά τον 18ο και 19ο αιώνα.
Ένα ακόμα ιδιαίτερο αξιοθέατο είναι το Τσούφλειο Φαρμακείο του 1874, το οποίο ξεκίνησε ως φαρμακείο (όπως δηλώνει και η εξωτερική πινακίδα), αργότερα λειτούργησε ως ταχυδρομείο και πλέον είναι γκαλερί, όπου φιλοξενούνται έργα του εικαστικού Πέτρου Παπαβασιλείου. Βρίσκεται στο πλάι της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου, σε ένα καλοδιατηρημένο πέτρινο κτήριο που ξεχωρίζει χάρη στα μπλε του παράθυρα. Το δε όνομά του αντανακλά τον ευεργέτη Αναστάσιο Τσούφλη, ο οποίος ξενιτεύτηκε στη Μολδαβία κατά τον 19ο αιώνα, όπου και απόκτησε μεγάλη περιουσία.
Διαμονή, καφές, φαγητό
Όπως ειπώθηκε και πιο πάνω, το Τσεπέλοβο είναι ένα από τα πιο αναπτυγμένα Ζαγοροχώρια, πράγμα που σημαίνει ότι ερχόμενοι εδώ θα βρείτε κάμποσες υποδομές, ώστε να ευχαριστηθείτε τη διαμονή σας. Ενδεικτικά, το πετρόχτιστο «Villa Παροραία» βρίσκεται σε κεντρική τοποθεσία, στεγαζόμενο σε ένα ανακαινισμένο αρχοντικό του 18ου αιώνα, το «Τυμφαία» προσφέρει θέα στα βουνά και μια εμπειρία σαλέ με ευρύχωρες βίλες, ενώ ωραία δωμάτια διαθέτει και το ξενοδοχείο «Καδί», το οποίο επίσης βλέπει προς τις ορεινές ομορφιές της Τύμφης.
Στην κεντρική πλατεία θα βρείτε και επιλογές για καφέ ή ποτό, με το «Ίρις» να προτιμάται συνήθως ως καφετέρια (ή και για γλυκό) και το «Ξάγναντο» για ποτό το βράδυ –μην παραλείψετε όμως να κάτσετε και στο υπέροχο παραδοσιακό καφενείο «Τηλέμαχος», όπου θα βρείτε και ωραία γλυκά του κουταλιού (όλα παραδοσιακά), μα και θαυμάσιο τσίπουρο.
Αρκετές επιλογές υπάρχουν βέβαια και για φαγητό, με τη «Μικρή Άρκτο» να είναι το εστιατόριο που ξεχωρίζει (νοικιάζει και δωμάτια, σημειωτέον), ευρισκόμενη κάτω από τον μεγάλο πλάτανο της κεντρικής πλατείας, ο οποίος αποτελεί κάτι σαν σήμα κατατεθέν του Τσεπέλοβου. Εδώ θα βρείτε καταπληκτικό σουβλάκι προβατίνας, οπωσδήποτε όμως θα πρέπει να δοκιμάσετε και τη σπεσιαλιτέ τους: το λεγόμενο «Πιάτο της Αρκούδας», που είναι χοιρινό μαγειρεμένο με ξηρούς καρπούς, ξινόμηλο και αποξηραμένα φρούτα, το οποίο σερβίρεται σε πήλινο σκεύος.
Διαβάστε ακόμα:
Μια ημέρα στο Πάπιγκο: Το πιο διάσημο χωριό των Ζαγοροχωρίων
Tα μονοπάτια του Ζαγορίου -Περιήγηση ανάμεσα σε καταπράσινα δάση και αλπικές λίμνες
Σκάλα Βραδέτου: Το αλλόκοτο πέτρινο μονοπάτι στο Ζαγόρι με τα 1.100 σκαλοπάτια
