Λίγες ημέρες πριν από το νέο έτος και η σκέψη μας ήδη ταξιδεύει σε αγαπημένους χειμερινούς προορισμούς: σε όλα εκείνα τα μέρη που το κρύο και το χιόνι έρχονται για να μας φτιάξουν τη διάθεση, δίπλα σε ένα τζάκι παρέα με φίλους απολαμβάνοντας ένα ζεστό ρόφημα, ή ακόμη και περπατώντας σε κάποιο από τα πολλά και ενδιαφέροντα μονοπάτια της χώρας μας. Είναι αυτοί οι χειμώνες που θέλουμε να είμαστε, σε πείσμα των καιρών, λίγο πιο κοντά μεταξύ μας και να νιώθουμε ασφαλείς και σίγουροι.
Μια ανάσα πριν από τη νέα χρονιά και τολμήσαμε να προσεγγίσουμε τρία αγαπημένα χιονοδρομικά που αποτελούν τοπ προορισμούς για το 2022. Το Μαίναλο, τον Παρνασσό και τη Βασιλίτσα. Καθένα από αυτά έχει τη δική του μικρή ή μεγάλη ιστορία και ενδείκνυται τόσο για ήσυχες οικογενειακές διακοπές, όσο και για μονοήμερες αποδράσεις για σκι και φαγητό, ανάλογα φυσικά και με το πού βρίσκεται η βάση σας. Όποιο κι αν επιλέξετε, δέστε τη ζώνη σας και αφεθείτε σε μια μοναδική οδηγική εμπειρία με ένα Peugeot 2008.
Στην ορεινή Αρκαδία, στο χιονοδρομικό Μαινάλου
Παρασκευή μεσημέρι και η κίνηση στην Εθνική Οδό προς την Κόρινθο είναι ελαφρώς αυξημένη. Πίσω από το τιμόνι του Peugeot 2008, εκμεταλλεύομαι τον 3D πίνακα οργάνων που βρίσκεται τοποθετημένος πάνω από το τετραγωνισμένο τιμόνι και έχω διαθέσιμες όλες τις πληροφορίες για το ταξίδι. Έχω βρει την ιδανική οδηγική θέση, με άριστη οπτική προς τον πίνακα των οργάνων. Ακολουθούμε την πορεία που μας ορίζει ο πλοηγός, αφού προηγουμένως, εύκολα και απλά, εισήγαγα τον προορισμό. Δημητσάνα Αρκαδίας. Σε λιγότερο από δύο ώρες, θα είμαστε στην Ορεινή Αρκαδία.
Αφήνουμε πίσω μας τον αυτοκινητόδρομο και το Peugeot 2008 βρίσκει μία ακόμη ευκαιρία να μας εντυπωσιάσει με τη σταθερότητα και την ευελιξία του, ακόμη και σε δρόμους με προβλήματα. Έχουμε για τα καλά μπει στο πεδίο που ονομάζουμε Ορεινή Αρκαδία και επιβεβαιώνουμε την αίσθηση ότι είναι ένας προορισμός που έχει πάντα να δώσει κάτι νέο, και σίγουρα ενδιαφέρον. Στην καρδιά της Πελοποννήσου, στις πλαγιές του Μαινάλου, συναντάμε ένα μπουκέτο από πανέμορφα χωριά, πλούσια φύση, πεζοπορικές διαδρομές αλλά και ανθρώπους με αυθεντικά χαρακτηριστικά. Είναι τα χωριά της Ορεινής Αρκαδίας, που καταφέρνουν να γίνονται πόλος έλξης για όλους εκείνους που αποζητούν την χαλάρωση και την αλήθεια ενός προορισμού. Βυτίνα, Δημητσάνα, Στεμνίτσα τα πιο γνωστά από αυτά, αλλά και τόσα άλλα που έχουν να επιδείξουν φυσικές ομορφιές, αρχιτεκτονικά επιτεύγματα, ιστορίες ανθρώπων. Απολαμβάνουμε διαδρομές μέσα στα ελατοδάση, όπου το Peugeot 2008, στρίβει με ασφάλεια και μας εμπνέει εμπιστοσύνη, παρά τις κλίσεις.
Επιλέγω το πρόγραμμα οδήγησης Sport για μεγαλύτερη ροπή, ενώ λίγο αργότερα, επιστρέφω στο αγαπημένο μου Eco. Το Μαίναλο είναι ένα βουνό γεμάτο εκπλήξεις και σταδιακά αρχίζουμε να βρισκόμαστε μπροστά σε μερικές από αυτές. Κατευθυνόμαστε προς το χιονοδρομικό κέντρο. Η απόσταση είναι περίπου 15 χλμ. και ο δρόμος είναι ένα αληθινό στολίδι, καθώς κινούμαστε ανάμεσα σε πανύψηλα καταπράσινα πυκνά έλατα που μας δημιουργούν ένα μοναδικό αίσθημα πληρότητας και χαράς. Σύντομα είμαστε στο χιονοδρομικό, το οποίο μπορεί ακόμη να μην έχει ντυθεί στα λευκά, αλλά έστω και έτσι είναι ένας πανέμορφος προορισμός. Βρίσκεται στη θέση Οστρακίνα, σε υψόμετρο 1.600 μέτρων και διαθέτει 10 πίστες και 4 συρόμενους αναβατήρες. Το σημειώνουμε για να έρθουμε ξανά σε μέρες με πολύ χιόνι.
Στον Παρνασσό
Η επίσκεψη στον Παρνασσό, αποτελεί συνώνυμο των χειμερινών εξορμήσεων. Όταν οι πρώτες νιφάδες χιονιού κάνουν την εμφάνισή τους στα ορεινά, χτυπάει το καμπανάκι για την εκδρομή στην Αράχωβα αλλά και στην πίστα Κελάρια, στο χιονοδρομικό κέντρο του Παρνασσού. Είναι Σάββατο πρωί, εκεί κάπου στις αρχές του Δεκεμβρίου και ο καιρός στην Αθήνα είναι μουντός με τη θερμοκρασία να κινείται γύρω στους 10 βαθμούς. Μία σκέψη ήταν αρκετή και βρισκόμαστε ήδη στην Εθνική Οδό με κατεύθυνση ένα καταπληκτικό βουνό, τον Παρνασσό. Μέσω του εξελιγμένου συστήματος multimedia, συνδέουμε το ios κινητό και ακούμε μαγικές μουσικές.
Παράλληλα, ενεργοποιώ το Cruise Control, με περιοριστή ταχύτητας, ενώ είναι ήδη ενεργό το σύστημα διατήρησης λωρίδας, η ανίχνευση προσοχής οδηγού, καθώς και η αναγνώριση των σημάτων κυκλοφορίας. Χρειαστήκαμε σχεδόν δύο ώρες για να φτάσουμε στην Αράχωβα και συνεχίσαμε κατευθείαν για το χιονοδρομικό όπου φτάσαμε σχεδόν 30 λεπτά αργότερα. Με χιόνι, αλλά και τσουχτερό κρύο. Η θερμοκρασία γύρω στο μηδέν, και για να είμαι ειλικρινής διστάζω να αφήσω την άνεση του αυτοκινήτου. Παρόλα αυτά, μία βόλτα, ένα ολιγόλεπτο περπάτημα μας φέρνει σε άμεση επαφή με το χώρο, και κάνουμε σχέδια για τις μέρες που η άδεια από το γραφείο θα μας επιτρέψει να απολαύσουμε πολλές κατεβασιές, τόσο στα Κελάρια όσο και στη Φτερόλακα.
Επιστρέφουμε στο αυτοκίνητο, και ενεργοποιώ τα θερμαινόμενα καθίσματα. Η βόλτα είναι απολαυστική. Καθώς κατεβαίνουμε προς Σουβάλα, ή αλλιώς Πολύδροσος, στην βορειοανατολική πλευρά του Παρνασσού, ο δρόμος βρίσκει διέξοδο ανάμεσα στα έλατα και απολαμβάνουμε το τοπίο, με απόλυτη ηρεμία. Σταματάμε για πίτα και νόστιμα τυριά και καταλήγουμε στην Αμφίκλεια, στην πλατεία για ζεστή σοκολάτα και γλυκό. Έχει σχεδόν νυχτώσει και μπαίνουμε στην Αθήνα. Ξεκούραστοι και ανανεωμένοι από αυτή την μικρή εξόρμηση αναμένουμε τα επόμενα ταξίδια.
Στη Βασιλίτσα
Κινούμαστε στην Εγνατία Οδό, περνώντας από τις αλλεπάλληλες γέφυρες και τα τούνελ. Βλέπουμε το Μέτσοβο όπως είναι απλωμένο νωχελικά στην πλαγιά και συνεχίζουμε με κατεύθυνση το χιονοδρομικό της Βασιλίτσας. Λίγο πριν τα Γρεβενά, αφήνουμε την Εγνατία με κατεύθυνση το χιονοδρομικό της Βασιλίτσας. Το αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων κάνει τη διαδρομή ακόμη πιο άνετη ενώ η στιβαρότητα του αυτοκινήτου, αναδεικνύεται όσο αφήνουμε πίσω μας τα χιλιόμετρα.
Έχουμε χρόνο και κάνουμε μία μικρή παράκαμψη για να δούμε το περίφημο δίτοξο γεφύρι του Ζιάκα. Χτίστηκε το 1885 για να περάσει η Βασιλική Στράτα, ο δρόμος δηλαδή που μετέφεραν τα εμπορεύματα προς τη Θεσσαλία. Το μήκος του φτάνει τα 41 μέτρα, ενώ το ποτάμι ονομάζεται Βελονιάς. Συνεχίζουμε προς το χιονοδρομικό Κέντρο Βασιλίτσας, περνώντας μέσα από έναν από τους πιο ορεινούς οικισμούς της Ελλάδας, τη Σμίξη. Βρίσκεται στα 1.220 μέτρα υψόμετρο στην πλαγιά της Βασιλίτσας στην Πίνδο και εξαιτίας της λειτουργίας του χιονοδρομικού αλλά και της όμορφης θέσης του έχει μετατραπεί σε χειμερινό θέρετρο.
Ο τρισδιάστατος πίνακας οργάνων με τα εξαιρετικά γραφικά σε κάνει να μην θέλεις να κατέβεις από το τιμόνι, ενώ οι δυνατότητες διαμόρφωσης προσδίδουν τελικά την premium αίσθηση στο Peugeot 2008. Η καλή ηχομόνωση δεν αφήνει θόρυβο να περάσει στην καμπίνα, ενώ η γενικότερη αίσθηση που εισπράττεις στο ταξίδι είναι ευχάριστη και φιλική. Η θερμοκρασία, όπως και το φως του ήλιου, έχει πέσει και ο πίνακας οργάνων μας σημειώνει τον κίνδυνο πάγου. Τα πίσω φώτα φέρουν τη χαρακτηριστική φωτεινή υπογραφή των «νυχιών», την ίδια στιγμή που τα μπροστινά κάθετα LED φώτα ημέρας φέρνουν έναν απόηχο από κυνόδοντες αιλουροειδούς. Tο Peugeot 2008 είναι αναμφίβολα το ιδανικό SUV για όλες τις ανάγκες. Πράγμα που σημαίνει ότι σε συνδυασμό με την ιδιαίτερη και πολύ μοντέρνα εικόνα του μέσα-έξω, αποτελεί την ιδανική λύση για όσους αγαπούν την οδήγηση ανεξαρτήτως προορισμού. Έχουμε φτάσει στο χιονοδρομικό, το χιόνι είναι ολόφρεσκο και βλέπεις χαρούμενα πρόσωπα να το απολαμβάνουν. Το ίδιο και εμείς.
Παίρνοντας τον δρόμο της επιστροφής, κυριαρχεί στη σκέψη μας ότι ακόμη και για μερικές ώρες αξίζει να επιλέξεις την απόδραση στη φύση. Είναι αυτή που θα μας φέρει ξανά μπροστά στην ουσία των πραγμάτων, είναι αυτή που θα μας κάνει να επαναξιολογήσουμε τις βασικές μας επιλογές.
