Χιλιάδες άλλοι Έλληνες διεκδικούν μια πιο ήρεμη καθημερινότητα σε αυτή την μαγική, αραιοκατοικημένη χώρα, η οποία προσφέρει έναν διαφορετικό, ανθρωποκεντρικό τρόπο ζωής. Η Νικολέττα Σαββάκη εξηγεί στο Τravel.gr πώς αποφάσισε να αλλάξει τη ζωή της.
Τον Οκτώβριο του 2022, ήπια τον πρώτο μου καφέ με μια διαδικτυακή φίλη που παρακολουθούσα για την άρτια φωτογραφική δουλειά της και το ωραίο στιλ. Το όνομα αυτής, Νικολέττα Σαββάκη και ο καφές μας, θεσσαλονικιώτικος. Λίγους μήνες μετά, διάβασα στoυς λογαριασμούς της στα social media ότι αποφάσισε να ζήσει μόνιμα στο χωριό Borgarfordur Eystri της Ισλανδίας-με 100 μόνιμους κατοίκους. Η Νικολέττα εργαζόταν σε διαφημιστικές εταιρείες έως το 2019: τότε, δημιούργησε την Quenvo μαζί με τον αδερφό της, τον Ευθύμη.
«Πριν την Ισλανδία το χάος», μου γράφει όταν την ρωτώ πώς προσδιορίζει την ζωή της πριν από αυτήν την μεγάλη απόφαση που πήρε και ακολούθησε. Ήθελα να μάθω τι την κινητοποίησε, κοινώς πώς της ήρθε να μαζέψει τα μπογαλάκια της και να φύγει με one way ticket για Ισλανδία. H απάντησή της μού προδίδει πως το πράγμα δεν ήταν ακριβώς έτσι. Έτσι, για ακόμα μία φορά μού επιβεβαιώνεται σε αυτήν την ζωή πως πίσω από κάτι μεγάλο, σπουδαίο και εντυπωσιακό, υπάρχει μια σειρά από ασήμαντες ή και όχι αναποδιές.
«Όλα ξεκίνησαν από ένα ταξίδι στην Κοπεγχάγη το 2022. Είχα μπλοκάρει φωτογραφικά για αρκετούς μήνες πριν το ταξίδι αυτό και μόλις αντίκρισα την πανέμορφη αυτή πόλη ξεκλειδώθηκα. Έστειλα γύρω στις 20 αιτήσεις (χωρίς καμία απάντηση), αλλά είχα πάρει την απόφαση ότι θέλω να βγω έξω. Και έτσι, προέκυψε η Ισλανδία. Την Ισλανδία την ήξερα από τα wallpaper των windows xp, τα βίντεο διάφορων φωτογράφων στο Instagram και σαν έναν τόπο που «όλα είναι καλύτερα». Και μέχρι τώρα, συμφωνώ 100% με την τελευταία πρόταση. Στην Ισλανδία, ήρθα με σκοπό να συγκεντρώσω ένα ποσό και να μπορέσω να κάνω μια αρχή στην Κοπεγχάγη. Αλλά μόλις ήρθα, τον Μάιο του 2023 μέσα μου είχα αρχίσει να λέω πως δεν θα φύγω σύντομα από εδώ. Η Ισλανδία είναι μια χώρα συνειδητοποιημένη, με βασικές αρχές ως προς την αντιμετώπιση των ανθρώπων της και με αμέριστη αγάπη για τη φύση της. Τουλάχιστον, η Ισλανδία και οι Ισλανδοί που γνώρισα εγώ. Είχα στο νου μου μια χώρα «προοδευτική»- για τα ελληνικά δεδομένα πάντα-με απίστευτη ομορφιά. Και όταν ήρθα, είδα κάτι ακόμα καλύτερο από αυτό που φανταζόμουν».
Η Ισλανδία έχει έκταση περίπου 100.000 τ.χλμ. (περίπου το 77% του μεγέθους της Ελλάδας), αλλά μόλις 390.000 κατοίκους. Αυτό την καθιστά την πιο αραιοκατοικημένη χώρα της Ευρώπης, αν υπολογίσουμε ότι περισσότεροι από τους μισούς κατοίκους κατοικούν στο Ρέικιαβικ. Μπορεί να την έχουμε συνδέσει με αγιοβασίληδες και χιόνια, αλλά η Ισλανδία ην άνοιξη και το καλοκαίρι μετατρέπεται σε μια όαση πρασίνου. Η Νικολέττα ζει ανάμεσα σε φανταστικούς ουρανούς, παγωμένες και ανθισμένες εκτάσεις-μες στο μυαλό μου είναι ηρωίδα κάποιας feelgood ταινίας του Netflix. Εργάζεται ως Head of Reception και Marketing σε ένα από τα δύο ξενοδοχεία του χωριού Borgarfordur Eystri.
«Η γλώσσα είναι πάρα πολύ δύσκολη. Έχω κάνει κάποια μαθήματα, ξέρω να λέω τα βασικά αλλά καταλαβαίνω περισσότερα από όσα μπορώ να εκφράσω. Η ζωή είναι απλή και ήρεμη. Δουλειά, σπίτι, μαζώξεις με τους γείτονες, εκδηλώσεις στο χωριό, βιβλία, ταινίες, σειρές, εξορμήσεις, φωτογραφία. Το καλοκαίρι τα πράγματα αλλάζουν, το χωριό γεμίζει με περισσότερο κόσμο, καφέ και εστιατόρια», λέει η Νικολέττα Σαββάκη στο Τravel.gr.
Αλήθεια, πώς το πήραν οι δικοί της άνθρωποι; «Το πήραν όπως κι εγώ. Δύσκολα. Θέλω να πω, είμαι καλά και χαρούμενη αλλά φυσικά μου λείπουν οι άνθρωποί μου. Έμενα 1,5 ώρα μακριά από τους γονείς μου, 1 ώρα από τον αδερφό μου και κυριολεκτικά 5’ από τους φίλους μου. Είναι περίεργο και μου πήρε μήνες να αποδεχτώ ότι η καθημερινότητά μου πλέον είναι αρκετές ώρες και πτήσεις μακριά. Σκοπεύω να ζήσω εδώ όσο περισσότερο μπορώ, το για πάντα είναι μια δέσμευση που δεν την έχω στο μυαλό μου ακόμα».
Στην Ισλανδία, η Νικολέττα αγαπά τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζονται οι γυναίκες και οι ομοφυλόφιλοι, αλλά και την αγάπη των ντόπιων για τα έθιμά τους-εκτός, φυσικά, από την ομορφιά των τοπίων. Από την Ελλάδα, της λείπουν περισσότερο οι άνθρωποι και το φαγητό. Όπως σχολιάζει, «το φαγητό μας είναι ό,τι καλύτερο υπάρχει στον κόσμο και κυρίως οι πρώτες ύλες. Εδώ, οι ντομάτες δεν έχουν γεύση και χρώμα». Όμως, παρά τα συγκεκριμένα (και άλλα, αρκετά) πλεονεκτήματα της Ελλάδας, η Νικολέττα δεν είναι η μόνη που επέλεξε μια ζωή μακριά της. Η ίδια εξηγεί: «Οι περισσότεροι που φεύγουν από την Ελλάδα, φεύγουν γιατί δεν τους αρέσει πλέον η χώρα. Μεγάλη αλήθεια. Αλλά εγώ έφυγα (και) γιατί δεν μου άρεσε το πώς κατάντησα εγώ σε αυτή τη χώρα. Ήθελα κάτι περισσότερο, ήθελα κάτι διαφορετικό, ήθελα κάτι που να νιώθω ότι μου αξίζει και εφόσον μπορούσα να το κάνω, το έκανα. Βγήκα από το comfort zone μου και θα το έκανα ξανά και ξανά, είτε στην Ισλανδία είτε σε οποιαδήποτε άλλη χώρα».
Σε κάποιο άτομο που σκέφτεται να φύγει για να ξεκινήσει μια νέα ζωή η Νικολέττα Σαββάκη θα έλεγε να το κάνει δίχως δεύτερη σκέψη. «Σίγουρα στην αρχή χρειάζεσαι ένα ποσό στην άκρη (κυρίως για τα πρώτα σούπερ) και να έχεις βρει δουλειά -στην Ισλανδία το να βρεις δουλειά φαντάζει εύκολο, αλλά πλέον δεν είναι. Υπάρχουν -πλέον- 2.400 Έλληνες στη χώρα (είτε μόνιμοι είτε όχι), κάτι που με χαροποιεί ιδιαίτερα. Υπάρχει απομόνωση, υπάρχει σκοτάδι για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά υπάρχουν άνθρωποι που θα σε αγκαλιάσουν είτε είσαι Ισλανδός είτε όχι, υπάρχει φύση, υπάρχει ηρεμία, υπάρχει ισότιμη αντιμετώπιση. Η Ισλανδία, είτε για σεζόν είτε για μόνιμη εγκατάσταση είναι ένα μέρος μαγικό».
Από την Ισλανδία, η Νικολέττα έχει καταφέρει να κάνει και μερικά ταξίδια στην Ευρώπη, στις πόλεις με άμεση σύνδεση με το Ρέικιαβικ. «Όμως, δεν έχω καταφέρει ακόμα να πάω στις Νήσους Φερόες (παρότι δίπλα, είναι αρκετά tricky το να πας), στο Svalbard και στη Γροιλανδία που είναι τα must. Αλλά θέλω πολύ να πάω και προς Αμερική διότι οι πτήσεις είναι απίστευτα οικονομικές και ολιγόωρες».
Της εύχομαι να ζήσει όσα και όπως τα επιθυμεί -αν και, κάθε φορά που βρίσκομαι Θεσσαλονίκη, ομολογώ πως σκέφτομαι νοσταλγικά το χαρακτηριστικό look της, το οποίο, βέβαια, μάλλον ευτυχεί περισσότερο εκεί, σε έναν μακρινότερο Βορρά.
Διαβάστε ακόμα:
Περιήγηση στα υπόγεια αξιοθέατα της Θεσσαλονίκης
Hot Springs: Βουτιά στην πιο αυθεντική εμπειρία της Ισλανδίας
Παγετώνες, ηφαίστεια, θερμοπίδακες -Ένα ταξίδι στην Ισλανδία είναι εμπειρία ζωής
