Τους συναντήσαμε στη λίμνη των Ιωαννίνων, στην Παμβώτιδα. «Μείναμε αρκετά χρόνια στην Αθήνα. Τελειώσαμε τις σπουδές και εργαστήκαμε εκεί» θα μας πει ο Κώστας καθώς περπατάμε στο μόλο.
Η Γιώτα Γκέλια έχει τελειώσει πολιτικές επιστήμες και ο Κώστας Νικολάου πληροφορική. «Το είχα πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μου ότι θέλω να φύγουμε από την Αθήνα. Ήταν αρκετά πράγματα που μου άρεσαν εκεί, αλλά γενικότερα δεν μπορούσα να φανταστώ τον εαυτό μου να μένω μόνιμα στην Αθήνα» θα μας πει ο Κώστας ο οποίος σήμερα διατηρεί μαγαζί πληροφορικής και κινητών στο κέντρο της πόλης.
Η Γιώτα από την άλλη, εργάζεται σε πεντάστερο παραλίμνιο μεγάλο ξενοδοχείο των Ιωαννίνων και μπορεί να αναπολεί κάποιες στιγμές από την ζωή τους στην Αθήνα, ωστόσο, όπως σημειώνει, δεν θα άλλαζε με τίποτα την καθημερινότητα στα Ιωάννινα. «Εδώ τα πράγματα είναι πιο απλά και ταυτόχρονα πιο εύκολα. Είναι πολύ σημαντικό να μπορείς να μεγαλώσεις τα παιδιά σε ένα μέρος που έχουν πιο εύκολα επαφή με τη φύση».
Η απόφαση να εγκαταλείψουν την Αθήνα
Πώς όμως έφτασαν ως εδώ; Πώς είναι η καθημερινότητά τους; Πώς ήταν η μετάβαση; Παντρεύονται και λίγο αργότερα αποφασίζουν να φύγουν από την Αθήνα και εγκαθίστανται στα Ιωάννινα, όπου σήμερα έχουν δύο παιδιά.
«Η ζωή μας στην Αθήνα ήταν ένα κεφάλαιο, που ξέραμε ότι είχε ημερομηνία λήξεως. Διαπιστώναμε καθημερινά βλέποντας συγγενείς και φίλους ότι δεν θα μπορούσαμε και δεν θα θέλαμε να δημιουργήσουμε την δική μας οικογένεια κάτω από το πρίσμα της πίεσης και του άγχους μίας μεγάλης πόλης» θα μας πει η Γιώτα για να συμπληρώσει: «Καταλαβαίνω, βέβαια, ότι αυτό έχει να κάνει και με τη δική μας προέλευση, καθώς μεγαλώσαμε σε μικρότερα μέρη, είχαμε αληθινή επαφή με τη φύση».
Στην αρχή, όπως μας σημειώνουν, υπήρχαν δυσκολίες. Τίποτα δεν ήταν εύκολο και σίγουρα χρειάστηκε αρκετό πείσμα και επιμονή για να στηρίξουν την επιλογή τους. Ωστόσο πολύ γρήγορα μπήκαν σε ρυθμό, έμαθαν να ζουν με τα θετικά της μικρότερης πόλης και ίσως διευθέτησαν μέσα τους όλα εκείνα που απουσιάζουν.
Η Κώστας μας λέει: «Βρήκαμε γρήγορα την ισορροπία μας εδώ. Περνώντας τα πρώτα χρόνια της ζωής μου στο Μόναχο, θυμάμαι πιο έντονα τη φύση στην καθημερινότητα, παρόλο που είναι μία τεράστια πόλη, δίνει διεξόδους. Στη συνέχεια, στην εφηβεία ήρθαμε στην Ελλάδα όπου τελείωσα το σχολείο στην Παραμυθιά Θεσπρωτίας. Και πάλι τα πράγματα ήταν αλλιώς. Πηγαίνοντας στην Αθήνα, πολλά άλλαξαν. Εκείνη την εποχή μας άρεσε πάρα πολύ. Περνούσαμε ωραία ως φοιτητές, αλλά μέχρι εκεί. Ξεκινώντας τις δουλειές, κάθε μέρα ερχόμασταν και πιο κοντά στην απόφαση ότι θέλουμε να μετακινηθούμε σε μία μικρότερη πόλη. Μετά από μερικά χρόνια εργασίας στην Αθήνα, πήραμε την απόφαση. Τα περισσότερα από αυτά που μας έλειπαν ήταν περισσότερο λόγω κεκτημένης ταχύτητας και όχι ουσίας. Γι’ αυτό εξάλλου η καθημερινότητα στην πόλη έγινε καλή. Γρήγορα αναπτύξαμε σχέσεις, δημιουργήσαμε φιλίες και γενικότερα εγκλιματιστήκαμε».
Η καθημερινότητα
Μιλώντας για μία συμβατική ημέρα της καθημερινότητάς του, αυτή ξεκινάει αρκετά νωρίς καθώς πρέπει τα παιδιά να προετοιμαστούν για το σχολείο. «Πολλά πράγματα έχουν γίνει από το βράδυ, όπως η προετοιμασία του φαγητού, ωστόσο το πρωί θέλεις χρόνο. Το πρωινό, η προετοιμασία των παιδιών» δηλώνει η Γιώτα στο Travel.gr.
Ο Κώστας αναλαμβάνει συνήθως να πάει τα παιδιά στο σχολείο και μετά συνεχίζει για τη δουλειά. Ακόμη και σε αυτά τα τελευταία δύο δύσκολα χρόνια με τον κορωνοϊό, τα πράγματα εδώ είναι κάπως καλύτερα. Μπορούσαμε πιο εύκολα να απομονωθούμε, ή να βγούμε για περπάτημα χωρίς να έρθουμε σε επαφή με άλλους ανθρώπους. Ένα ζευγάρι που πήρε την απόφαση, έκανε το βήμα και σήμερα ζει μία άλλη πραγματικότητα.
Διαβάστε ακόμα:
Η καθημερινότητα μίας τετραμελούς οικογένειας στο καταφύγιο Πραμάντων
«Φύγαμε από την πόλη μέσα σε 5 μέρες» -Μία ζωή αλλιώς, για ένα ζευγάρι στα Άνω Πεδινά
O Κωνσταντίνος Βασιλάκης εγκατέλειψε την Αθήνα στα 33 του για να ζήσει στα Ζαγοροχώρια