Την πρώτη φορά που πάτησε το πόδι του στη Γαύδο, το ημερολόγιο έγραφε 1995. Δεν υπήρχαν smartphones τότε για να αποτυπώσει την ομορφιά του τόπου, ούτε καν συμβατικά κινητά για να επικοινωνεί με τους δικούς του ανθρώπους.
26 χρόνια μετά, πολλά έχουν αλλάξει στο νοτιότερο σημείο της Ευρώπης. Δύο πράγματα ωστόσο παρέμειναν ίδια. Η ενέργεια του νησιού και η ανάγκη του Μάνου να επιστρέφει.
Ο Μάνος Βυνιχάκης είναι ένας από τους Top μακιγιέρ στην Ελλάδα -και όχι μόνο. Τον έχουν αποκαλέσει Μίδα, καθώς, όπως ό,τι έπιανε ο Μίδας γινόταν χρυσάφι, ό,τι πιάνει ο Μάνος γίνεται πιο όμορφο. Έχει μακιγιάρει μερικά από τα μεγαλύτερα ονόματα στο χώρο του μόντελινγκ και της τηλεόρασης. Σπουδαίες γυναίκες, προσωπικότητες διεθνούς φήμης. Έχει ζήσει τις χρυσές εποχές των Media, τα φώτα, τη λάμψη, την οικονομική ευμάρεια. Ποτέ όμως όλα αυτά δεν αποτέλεσαν για τον ίδιο το ζητούμενο. Για τον Μάνο ήταν μόνο εργαλεία που θα τον βοηθούσαν να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα. Να περνάει μεγάλο μέρος της ζωής του στη Γαύδο, το νησί που ταυτίστηκε με την Ωγυγία, όπου η Καλυψώ κρατούσε τον Οδυσσέα αιχμάλωτο.
«Από τον Μάιο μέχρι τον Σεπτέμβριο ζω εδώ τα τελευταία χρόνια» μου εκμυστηρεύεται από το νησί όπου έχει εγκατασταθεί «φέτος ωστόσο αποφάσισα να φύγω από τη Γαύδο για δύο μόνο μήνες, να κάνω τις δουλειές μου στην Αθήνα και να επιστρέψω. Είναι υπέροχος ο χειμώνας εδώ. Πολύ διαφορετικός από το καλοκαίρι» μου αποκαλύπτει και προσπαθώ να φανταστώ πώς μπορεί να είναι ένα πρωινό του Φεβρουαρίου στο Σαρακίνικο με τη θάλασσα να χτυπάει ξανά και ξανά τη χελώνα (βράχια στην άκρη του ορμίσκου που φέρουν τη χαρακτηριστική μορφή του ερπετού).
Το νησί έχει λιγότερους από 200 μόνιμους κατοίκους. Έχει όμως και ανθρώπους που ήρθαν και θέλησαν να μείνουν στο νησί. Τόσο πολύ αγάπησαν τις θάλασσές του, την ηρεμία και τους επιβλητικούς κέδρους του. Κάποιοι από αυτούς είναι φίλοι του Μάνου και θα περάσουν μαζί το χειμώνα.
Ο Μάνος δεν μένει σε ένα συμβατικό κτίσμα με θεμέλια, τοίχους από πέτρα ή τούβλο και την υπογραφή κάποιου αρχιτεκτονικού γραφείου. Το σπίτι του είναι ένα τροχόσπιτο ή καλύτερα μια τροχοβίλα, την οποία έφερε με το αυτοκίνητό του από την Αθήνα. Και όχι τυχαία. Παρά τον εκσυγχρονισμό του νησιού τις τελευταίες δεκαετίες με ηλεκτρικό ρεύμα και πιο συχνά δρομολόγια πλοίων, υπάρχουν αρκετά εμπόδια για κάποιον που θα ήθελε να χτίσει στο νησί. Κάτι που έχει ξεκινήσει από τους δασικούς χάρτες, οι οποίοι εμφανίζουν ως δασική έκταση το 89,7% της έκτασης του νησιού. Προβληματική φαίνεται να είναι και η διαχείριση του νερού στο νησί.
Το σπίτι του Μάνου Βυνιχάκη βρίσκεται στο Καστρί που είναι ο μεγάλος οικισμός και πρωτεύουσα του νησιού. Το Καστρί, είναι χτισμένο σε υψόμετρο 350 μέτρων και προσφέρει εξαιρετική θέα στο νησί και τις παραλίες του. Αυτό το σημείο του νησιού μπορεί να γίνει ορμητήριο για όποιον αγαπά την πεζοπορία. Τα μονοπάτια και οι δρόμοι θα τον οδηγήσουν σε όλα τα μέρη του νησιού.
Ο μακιγιέρ το έχει μεταμορφώσει σε έναν χώρο θετικής ενέργειας και αγάπης που δίνεται απλόχερα. Χρησιμοποιώντας την αισθητική και το καλό του γούστο, κυριολεκτικά του έδωσε νέα πνοή, σεβόμενος απόλυτα το περιβάλλον και εντάσσοντάς το μέσα σε αυτό. «Έχω ένα μικρό μποστανάκι» μου λέει όταν τον ρωτάω αν καλλιεργεί κάτι. Από αυτό το μποστάνι παίρνει καθημερινά τα λαχανικά που θα χρησιμοποιήσει στο τραπέζι του. Και αυτό κατά τον ίδιο είναι ευτυχία.
Ως Insider ο ίδιος πια τον ρωτώ για τα hot spot του νησιού και τα αγαπημένα του μέρη «Αγαπώ όλο το νησί. Κάθε σημείο έχει τη δική του ομορφιά. Από όπου έχει τύχει να βρεθώ απολαμβάνω το ηλιοβασίλεμα. Όσον αφορά τώρα το φαγητό, κάθε ταβέρνα έχει τη δική της κουζίνα. Τα υλικά που χρησιμοποιούν όλες είναι ντόπια και εξαιρετικά, τα φαγητά πολύ ωραία, δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποια» μου απαντά με ειλικρίνεια λίγο πριν κλείσουμε το τηλέφωνο και αρχίσω να ονειρεύομαι τις χρυσαφένιες αμμουδιές και τις παχιές σκιές από τους κέδρους όπου γεννούν οι καρέτα-καρέτα.
Ακολουθήστε τον Μάνο Βυνιχάκη στο YouTube
