Στην πραγματικότητα, στο Πόρτο Γερμενό δεν υπάρχει μία αλλά τρεις συν μία παραλίες. Και στις τρεις ο επισκέπτης που καταφτάνει από την Αθήνα, θα αποζημιωθεί, αφού θα κολυμπήσει σε πολύ όμορφα, σχεδόν διάφανα νερά, ωστόσο μόνο στη μία θα μαγευτεί από το τιρκουάζ των νερών, τη σκιά των πεύκων και τον κυκλαδίτικο χαρακτήρα της.
Δεν είναι εύκολο να μάθει κάποιος για το Προσήλι -έτσι λέγεται η μικρή παραλία στο τέλος της ακτογραμμής στο Πόρτο Γερμενό. Ούτε απλά θα τον πάει ο δρόμος. Θα πρέπει να έχει μυηθεί από κάποιον Αλεποχωρίτη που γνωρίζει τα γύρω- γύρω. Όχι ότι η Ψάθα, η τεράστια παραλία στο Αλεποχώρι ή ο Σχίνος, ένας μικρός κόλπος κοντά σε αυτό στερούνται ομορφιάς και καθαρότητας. Ο λόγος που το Προσήλι στο Πόρτο Γερμενό δεν μπορεί να βγει από το μυαλό και την καρδιά όσων πέρασαν έστω και μια φορά από το μέρος είναι γιατί δεν μοιάζει με καμία άλλη παραλία εντός Αττικής.
Αφού λοιπόν φτάσετε στο Αλεποχώρι (επιβάλλεται η στάση για τυρόπιτα στον φούρνο του κέντρου), θα στρίψετε δεξιά για Ψάθα. Το τοπίο εναλλάσσεται καθώς πλησιάζετε το βουνό. Από τα στείρα άγρα βράχια, στα πυκνόφυτα δάση και το γαλάζιο της Ψάθας. Μερικά beach bar και κάποιες ταβέρνες θα σας προσφέρουν τα απαραίτητα αν αποφασίσετε να μείνετε εκεί και να μην προχωρήσετε στη διαδρομή.
Ο δρόμος για το Πόρτο Γερμενό είναι ελικοειδής και ανηφορικός. Τα ελατοδάση του Κιθαιρώνα -αν και χτυπημένα από τις πυρκαγιές τα τελευταία χρόνια- δίνουν την πρώτη ανάσα δροσιάς στον επισκέπτη. Μερικές στροφές και λίγα χιλιόμετρα μετά φτάνετε στο Πόρτο Γερμενό ή αλλιώς Αιγόσθενα όπως είναι η αρχαία του ονομασία -και σημαίνει δυνατό κύμα. Αρχικά θα συναντήσετε τρεις παραλίες. Την Μεσαία παραλία, τον Άγιο Νικόλαο και την Κεντρική. Επιλέξτε μία από αυτές αν τυγχάνει να είστε οικογένεια, για περισσότερο χώρο για παιχνίδι. Διαφορετικά, ακολουθήστε τον δρόμο που θα σας πάει στο Προσήλι.
Θα καταλάβετε ότι φτάσατε από τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα κατά μήκος του δρόμου. Δυστυχώς θα χρειαστεί να ψάξετε για λίγη ώρα ώστε να αφήσετε το αυτοκίνητό σας σε ασφαλές σημείο (και όχι μέσα στον δρόμο όπως επιλέγουν κάποιοι, δημιουργώντας μποτιλιάρισμα). Μόλις βεβαιωθείτε ότι όλα είναι εντάξει, βγάλτε την ομπρέλα, τις πετσέτες και το νερό και φύγατε. Η μικρή παραλία του Προσηλίου είναι προσβάσιμη, αλλά πιθανόν, αν φτάσετε κάποια περασμένη ώρα, να τη βρείτε γεμάτη. Οι ομπρέλες συνήθως στήνονται αρκετά κοντά η μία στην άλλη και οι πετσέτες δημιουργούν ένα πολύχρωμο μοτίβο. Αν θέλετε να απομονωθείτε -και αντέχετε τον ήλιο- επιλέξτε τα βραχάκια δεξιά όπως κατεβαίνετε.
Μόλις βολευτείτε και αποφασίσετε να βουτήξετε, θα αντιληφθείτε γιατί άξιζε να φτάσετε μέχρι εδώ. Διάφανα, αρκετά κρύα νερά, λεπτό βοτσαλάκι και ένας υπέροχος βυθός, θα σας κρατήσουν για ώρες είτε μέσα είτε και έξω από τη θάλασσα -για παιχνίδι.
Είναι ίσως η πιο ωραία βουτιά εντός Αττικής αυτή που θα κάνετε στο Προσήλι, το οποίο έχει σχεδόν πάντα ήρεμα νερά καθώς προστατεύεται από τους βοριάδες. Αξίζει τον κόπο και την ενέργεια, την οποία μπορείτε να αναπληρώσετε με ένα γεύμα μετά το μπάνιο στις τοπικές ταβέρνες.
