Από το Ναύπλιο μέχρι τα Ίρια ξεκινά μια δαντελωτή ακτογραμμή με όμορφα χωριουδάκια και υπέροχες παραλίες που είναι άψογα για μικρές, ήσυχες ανοιξιάτικες εξορμήσεις.
Αν και το καλοκαίρι γεμίζουν από κόσμο που κατακλύζει τις αμμοβοτσαλωτές παραλίες, άνοιξη είναι η καλύτερη εποχή για να δείτε το πραγματικό τους πρόσωπο και να ανακαλύψετε τις γύρω ομορφιές τους και όχι μόνο τις παραλίες.
Μπορείτε να κάνετε περιπάτους ανάμεσα στους μυρωδάτους πορτοκαλεώνες, να περιηγηθείτε σε αρχαία ερείπια, να βολτάρετε μέσα στα χωριά και να τιμήσετε τους μεζέδες και το φρεσκότατο ψάρι της περιοχής, να πιάσετε κουβέντα με τους ντόπιους και να μάθετε όλα τα κρυφά μυστικά του τόπου, να κάνετε bird watching στη λιμνοθάλασσα μεταξύ Δρεπάνου και Βιβαρίου, αλλά και ατελείωτο περπάτημα στις παραλίες πλάι στο κύμα.
Τολό
Το Τολό, το διάσημο αυτό παραθεριστικό χωριό τις δεκαετίες του ‘80 και ‘90 αρχίζει πάλι και παίρνει τα πάνω του. Εστιατόρια και ταβέρνες με δυνατό μενού, ζαχαροπλαστεία και καφετέριες με άποψη κάνουν την εμφάνισή τους και ξαναβάζουν το Τολό στον τουριστικό χάρτη. Βρίσκεται μόλις 145 χλμ. από την Αθήνα και είναι ιδανικό για ανοιξιάτικες εξορμήσεις. Η άνοιξη ίσως είναι η καλύτερη επόμενη εποχή για να επισκεφθείτε το Τολό μετά το καλοκαίρι.
Είναι τέλειο για να περπατήσετε πλάι στη θάλασσα στη μεγάλη παραλία του, την Ψιλή Άμμο, που βρίσκεται ακριβώς μπροστά, να χαλαρώσετε σε κάποιο από τα όμορφα καφέ του με θέα τον αργολικό κόλπο και τα δύο νησάκια του, το Κορωνήσι και τη Ρόμβη. Έχει και ένα τρίτο μικρότερο που, όμως, κρύβεται πίσω της αλλά και να πεζοπορήσετε μέχρι τον αρχαιολογικό χώρο της αρχαίας Ασίνης και να θαυμάσετε τη θέα από ψηλά. Αν τα 2 χλμ. μέχρι τον αρχαιολογικό χώρο σας φαίνονται πολλά μπορείτε να πάτε και οδικώς. Εδώ σώζονται ευρήματα από τη μεσοελλαδική, μυκηναϊκή, ελληνιστική και ρωμαϊκή περίοδο ενώ έχουν επίσης βρεθεί οικίες, ένα ρωμαϊκό λουτρό, πιεστήριο καρπών κ.α., που μαρτυρούν την αίγλη της περιοχής.
Αν είστε από αυτούς όμως που τους αρέσει το περπάτημα, συνεχίστε μετά την αρχαία Ασίνη προς το Βιβάρι και τον υγροβιότοπο της λιμνοθάλασσας της περιοχής όπου βρίσκουν καταφύγιο ερωδιοί, κορμοράνοι, αλκυόνες, πάπιες και κύκνοι. Από την άλλη πλευρά, μια μεγαλύτερη, εξίσου όμορφη και ιδιαίτερα ευωδιαστή – λόγω των εσπεριδοειδών – διαδρομή είναι αυτή προς το Ναύπλιο που περνά μέσα από τους πορτοκαλεώνες.
Δρέπανο
Το Δρέπανο είναι επίσης γνωστό και ως «Χαϊντάριον», ονομασία που προέρχεται από την εποχή της Τουρκοκρατίας, καθώς το χωριό ανήκε στον Τούρκο Αγά Χαϊντάρ. Μετά το 1930 πήρε τη σημερινή του ονομασία λόγω του κοίλου σχήματος που σχηματίζει με τη θάλασσα, όπως αυτό δηλαδή του δρεπανιού. Θα το βρείτε 144 χλμ. νοτιοδυτικά της Αθήνας και 4 χλμ περίπου ανατολικά από το Τολό, ανάμεσα σε κτήματα με πορτοκαλιές και κυρίως μανταρινιές πολλών διαφορετικών ειδών. Είναι ένα κλασικό ελληνικό χωριό με τις παραδόσεις του και τις συνήθειές του.
Όπως η βόλτα για καφέ μετά την Κυριακάτικη λειτουργία, οι καθημερινές μαζώξεις των ντόπιων με έναν ελληνικό καφέ στο χέρι και τις ατελείωτες συζητήσεις για τα αγροτικά και τα πολιτικά. Συνήθειες που παρά το γεγονός ότι το καλοκαίρι το χωριό μετατρέπεται σε έναν τουριστικό προορισμό δεν έχουν αλλοιωθεί. Το Δρέπανο, χτισμένο σε έναν μικρό λόφο, έχει στενά ανηφορικά σοκάκια και αν και όχι ιδιαίτερα γραφικό έχει τις χάρες του όπως την εγγύτητα με τη θάλασσα και την τεράστια παραλία που απλώνεται μπροστά του, αλλά και την όμορφη λιμνοθάλασσα που μοιράζεται με το διπλανό Βιβάρι.
Η καλύτερη βόλτα είναι φυσικά αυτή από το χωριό προς την παραλία της Πλάκας με τα υπέροχα νερά, αλλά και αυτή στον παλιό πέτρινο ανεμόμυλο στο δρόμο προς την Ασίνη περπατώντας ανάμεσα σε χιλιάδες εσπεριδοειδή που την άνοιξη μοσχοβολούν. Περπατήστε και μέχρι τον Άγιο Δημήτριο την όμορφη εκκλησία του 16ου αιώνα στη θέση Σπηλιά. Αν διαθέτετε φουσκωτό ή βρείτε κάποιον ντόπιο αξίζει και η βαρκάδα στην άκρη της μικρής χερσονήσου (άκρα Χαϊδάρι) όπου είναι σκαρφαλωμένο ένα Βενετσιάνικο κάστρο. Περάστε και μια βόλτα από την κεντρική εκκλησία του Αγίου Αδριανού και Ναταλίας του 1840 που έχει ένα εντυπωσιακό μαρμάρινο τέμπλο. Μάλιστα, θρύλος λέει πως κάποια βράδια μπορείτε να ακούσετε τον άγιο Αδριανό να καλπάζει με το άλογό του γύρω από την εκκλησία. Αφού τελειώσετε με βόλτες και χαζολόγημα, η πλατεία με τα ταβερνάκια και τα ουζερί είναι το καλύτερο σημείο για να κλείσετε τη μέρα σας.
Βιβάρι
Το μικρό χωριό του Βιβαρίου με το γραφικό λιμανάκι του, που κατά την Ενετική περίοδο αποτελούσε ναύσταθμο και ναυπηγείο των Ενετών, βρίσκεται ελάχιστα μόλις χιλιόμετρα από το Δρέπανο, ακριβώς δίπλα στη λιμνοθάλασσα. Η λιμνοθάλασσα είναι προστατευόμενη περιοχή λόγω του πλούσιου οικοσυστήματός της. Αν και το βάθος της δεν ξεπερνά το 1,5 μέτρο έχει πολλά ψάρια, ενώ αποτελεί και καταφύγιο για σπάνια είδη πουλιών όπως ερωδιούς, κορμοράνους, αλκυόνες και κύκνους.
Μια από τις βόλτες σας, λοιπόν, μπορεί να είναι εκεί και εάν έχετε όρεξη μπορείτε να κάνετε και τον γύρω της λίμνης και να ξαποστάσετε στο εκκλησάκι του Αγίου Σπυρίδωνα ή να πάτε από την άλλη πλευρά, από το Βιβάρι προς την Κάντια και να ανέβετε στην Παναγία τη Λεύκα που επίσης δίνει όμορφη θέα στη θάλασσα και τη χερσόνησο Χαϊδάρι. Από τις πιο γνωστές και όμορφες παραλίες είναι αυτή του Αγίου Νικολάου στο Κονδύλι, ελάχιστα χιλιόμετρα έξω από το χωριό, σε περίπτωση που ενδιαφέρεστε να βουτήξετε. Και εάν όλα αυτά σας κούρασαν, πιάστε τραπέζι στα ταβερνάκια του χωριού για φρέσκο ψάρι με θέα θάλασσα.
Κάντια
Η Κάντια έλκει το όνομά της από τους Κρητικούς πρόσφυγες που κατοίκησαν την περιοχή μαζί με τους Αρκάδες, λίγο μετά την επανάσταση του 1821, δίνοντας στο χωριό την ονομασία με την οποία ήταν γνωστό το Ηράκλειο κατά την περίοδο της Βενετοκρατίας. Το χωριό είναι αραιοκατοικημένο και απλώνεται κατά μήκος μιας υπέροχης αμμώδους παραλίας που τα καλοκαίρια γεμίζει από κόσμο.
Το πιο σημαντικό αξιοθέατο του χωριού είναι ο Πύργος του Αγά, στον άνω οικισμό, όπου ζούσε ο Οθωμανός αξιωματούχος της περιοχής κατά την Τουρκοκρατία. Αν και πλέον είναι μισογκρεμισμένος δίνει ακόμα την εικόνα της ιστορίας του τόπου. Στο κοντινό λόφο της Αγίας Ελεούσας βρίσκονται και τα ερείπια της Μυκηναϊκής Ακρόπολης της Κάντιας, ενώ κοντά στη θέση Λυκοτρούπι, πάνω στο λόφο, υπάρχει προϊστορικός οικισμός. Και οι δυο περιοχές αποτελούν όμορφες περιπατητικές βόλτες. Η καλύτερη όμως είναι αυτή στην τεράστια παραλία της Κάντιας, με τα υπέροχα καταγάλανα νερά. Εδώ να πούμε πως το σημείο είναι ιδανικό και για wind surf.
Ίρια
Μετά την Κάντια και ανάμεσα σε δύο λόφους βρίσκεται ο κάμπος των Ιρίων. Τα Ίρια είναι ένα μικρό χωριό χτισμένο στις ακτές του Αργολικού κόλπου, που και αυτό δημιουργήθηκε από Κρήτες πρόσφυγες την εποχή του Καποδίστρια. Ο οικισμός χωρίζεται στα δυο στο «Πάνω Χωριό» και την «Παραλία», εδώ όπου βρίσκεται και το λιμανάκι των Ιρίων με τις ψαροταβέρνες και τα ουζερί.
Το κύριο αξιοθέατο του χωριού είναι ο Πύργος των Σημάτων, μια φρυκτωρία του 7ου αιώνα π.Χ. η οποία χρησιμοποιούταν για επικοινωνία με την Αρχαία Ασίνη, τις Μυκήνες και άλλες γειτονικές περιοχές. Υπάρχουν όμως και άλλα ενδιαφέροντα σημεία γύρω από τα Ίρια όπως ο μικρός πέτρινος ναός του Αγίου Νικολάου, από τους παλαιότερους της Αργολίδας, με το ζωγραφιστό τέμπλο, πολύ κοντά στα ερείπια ενός παλιού πύργου και η Μονή Αγίου Δημητρίου Αυγού κρυμμένη μέσα στα βράχια, στη βόρεια πλευρά του όρους Αυγού με πιθανή περίοδο κτίσεως τον 11ο με 12ο αιώνα. Μια όμορφη πεζοπορική διαδρομή είναι αυτή στην κοίτη του ποταμού Ράδου που ξεκινά από την παραλία και περνά μέσα σε καταπράσινη φύση.
Φαγητό
Το Στέκι: για φρέσκο ψάρι και θαλασσινά με θέα θάλασσα (Τολό, 2752059654)
Maria’s Restaurant: για καλομαγειρεμένη μεσογειακή κουζίνα (Τολό, 2752059198)
Ο Αρκούδας: για παϊδάκια στη σχάρα και φρεσκοτηγανισμένες πατατούλες (Ασίνη, 2752061238)
Ο Νάκος: για περιποιημένα μαγειρευτά και καλά κρέατα στη σχάρα (Δρέπανο, 2752092365)
Το Τζάκι του Μαγαζιά: για ψαράκι αλλά και κρεατάκι στα κάρβουνα (Δρέπανο, 2752092461)
Ψαροταβέρνα Μπορέλι: για καλοψημένο ψαράκι και θαλασσινά (Βιβάρι, 2752092855)
Το Λιμανακι Ιρίων: για τηγανιτή κουτσομούρα, χταποδάκι ψητό και άλλα θαλασσινά (Ίρια, 2752 094264).
Στο Μπρίκι: για κοτοπουλάκι στη σούβλα και ζουμερό κεμπάπ (Ίρια, 2752094141)
Διαβάστε ακόμα:
Πάργα, ένα καράβι στη στεριά -Μία κοσμοπολίτικη πόλη με νησιώτικο αέρα
