Το πλοίο από το Λαύριο φτάνει σε 1 ώρα και 45 λεπτά, ενώ η διαδρομή από τον Πειραιά διαρκεί 3 ώρες. Αλλά, αν και τόσο κοντά στην Αθήνα, η Κύθνος δεν παρασύρθηκε από το τσουνάμι της τουριστικής ανάπτυξης που σάρωσε τα περισσότερα νησιά των Κυκλάδων κατά τις τελευταίες δεκαετίες.
Εδώ, αντιθέτως, ο τουρισμός ακολουθούσε πάντα μια ήπια οδό –ακόμα και σήμερα, μάλλον δεν αποτελεί την κύρια ασχολία και την κύρια πηγή εισοδήματος για τους κατοίκους. Έτσι, ενώ υπάρχουν πολλές υποδομές, ξενοδοχεία, εστιατόρια και καφέ, το νησί προσφέρεται για να απολαύσετε τα καθαρά τοπία των Κυκλάδων, καθώς και τη φιλοξενία των Κυθνιωτών.
Ξεκινήστε από τη Χώρα: ασβεστωμένα σπίτια, παράθυρα και πόρτες σε μπλε και γαλάζιο, στενά δρομάκια, γάτες, μικρά, χαριτωμένα καφενεδάκια, γαρδένιες, γεράνια και αυλές με ανθισμένα τριαντάφυλλα. Άσπρα εκκλησάκια, θολωτές στοές, ταράτσες με απλωμένα ρούχα, σκαλάκια, παράθυρα ανοιχτά –με το καθένα να δηλώνει μέσω της μυρωδιάς τι φαγητό μαγειρεύεται σήμερα. Αλλά και θέα στο υπόλοιπο νησί και μηδέν αυτοκίνητα: θα πρέπει να αφήσεις το αυτοκίνητο έξω, αφού, ούτως ή άλλως, δεν χωράει στα στενάκια. Μια κυκλαδίτικη Χώρα με τα όλα της, δηλαδή.
Σε αντίθεση με την κλασική κυκλαδίτικη Χώρα, το Χωριό (ή Δρυοπίδα) είναι αρκετά πιο πρωτότυπο. Χτισμένο στο κέντρο του νησιού, ψηλά και μακριά από τη θάλασσα, παρουσιάζει ιδιομορφία στην αρχιτεκτονική. Τα σπίτια γύρω από τα γραφικά, πλακόστρωτα σοκάκια είναι διώροφα, με κόκκινες σκεπές. Οι γύρω λόφοι προστατεύουν τον οικισμό από τους ανέμους, όποτε τα κεραμίδια μπορούν να τοποθετηθούν χωρίς φόβο. Γι’ αυτό και στο Χωριό ήταν πολύ αναπτυγμένη η κεραμική τέχνη.
Από εκεί συνεχίστε στην Παναγία Κανάλα, έναν μικρό οικισμό που αναπτύχθηκε γύρω από την ομώνυμη εκκλησία. Θρησκευτικό κέντρο του νησιού, προσελκύει πάρα πολλούς προσκυνητές, οι οποίοι επισκέπτονται την Κύθνο μόνο και μόνο για να βρεθούν εδώ.
Από τη Δρυοπίδα και κάτω, μέχρι το νότιο άκρο της Κύθνου, αρχίζει ένας συναρπαστικός δρόμος. Πάνω στην κορυφογραμμή του νησιού, βλέποντας και από δεξιά και από αριστερά θάλασσα, ο δρόμος είναι σχεδόν ευθύς –έχει μόνο ανηφόρες και κατηφόρες. Το τέρμα της διαδρομής σε βγάζει στον οικισμό του Αγίου Δημητρίου, με την αμμώδη παραλία, τα ιδιόκτητα σπίτια και τα λίγα μαγαζιά.
Η άλλη πλευρά του νησιού, η βόρεια, είναι πιο ανεπτυγμένη τουριστικά, ειδικά ο οικισμός των Λουτρών. Το παλιό Ξενία και τα λουτρά δεσπόζουν μπροστά στην παραλία, ενώ γύρω-γύρω απλώνονται καφετέριες, ταβέρνες και ενοικιαζόμενα δωμάτια. Η δε μαρίνα γεμίζει από σκάφη, εξάλλου οι «σκαφάτοι» ήταν οι πρώτοι που ανακάλυψαν και στήριξαν την Κύθνο, λόγω της κοντινής απόστασης από την Αθήνα.
Τα πρωινά, από την άλλη, είναι αφιερωμένα σε κάποια από τις 104 παραλίες του νησιού, αρκετές από τις οποίες είναι προσβάσιμες μόνο με σκάφος ή καϊκάκι. Οι περισσότερες είναι μικρές και με άμμο, ευρισκόμενες στη δυτική και στην ανατολική πλευρά της Κύθνου. Κάποιες, μάλιστα, είναι γνωστές και πολυσύχναστες: η παραλία του Σκύλου, η Κολώνα, η Επισκοπή και η Απόκρουση. Άλλες, πάλι, είναι πιο ανεξερεύνητες και παρθένες. Σε βαθμό που, ακόμα και το καλοκαίρι, μπορεί να βρεθείτε μόνοι σε ένα υπέροχο σκηνικό πλάι στη θάλασσα.
Διαβάστε ακόμα:
Μαργιώρα: Σε αυτό το παλιό αρχοντικό της Κύθνου θα γευτείτε όλο τον πλούτο των Κυκλάδων
Κύθνος: Ονομαστό κριθάρι και άριστο θυμαρίσιο μέλι
Mirra: Μια απρόσμενα comfort εμπειρία στην Κύθνο