Μερικοί λένε πως ο Κίσσαβος είναι το ωραιότερο βουνό της Ελλάδας. Ίσως πρόκειται για υπερβολή, αλλά, πραγματικά, η ανατολική του μεριά είναι μια μαγεία. Τα δάση είναι πυκνά και μερικές φορές απροσπέλαστα από τον ήλιο, ενώ έχει φαράγγια και καταρράκτες, όπως και βάθρες, καθώς και πηγές με ιαματικά λουτρά.
Στην ποδιά του απλώνεται το Αιγαίο Πέλαγος, με την ακτογραμμή της Λάρισας να καλύπτει απόσταση 70 χιλιομέτρων, (46 χιλιόμετρα του Δήμου Αγιάς και άλλες 26 παραλίες). Μπόνους πλουσιοπάροχο στο τέλος της, το εξωτικής ομορφιάς Δέλτα του Πηνειού, με το παραποτάμιο δάσος του. Πάνω στις πλαγιές του Κισσάβου, εντωμεταξύ, μια σειρά από ημιορεινά, πετρόχτιστα, πανέμορφα χωριά, ζουν τη δική τους βουνίσια ζωή. Κρατώντας όμως συνεχή οπτική επαφή με το άλλο θρυλικό όρος: τον σεπτό Άθω, απέναντι στη Χαλκιδική.
Σκήτη, Μελίβοια, Πολυδένδρι, Σωτηρίτσα, Καρίτσα είναι λοιπόν ένα τραγούδι δρόμος από τις απέραντες αμμουδιές του Αιγαίου. Τον Αγιόκαμπο με τα 11 χιλιόμετρά του, τη Βελίκα, την Κάτω Σωτηρίτσα, το Κόκκινο Νερό, τη Παλιουργιά. Ανεβαίνεις δηλαδή στα χωριά αυτά και σε λιγότερο από 10 λεπτά έχεις κατέβει στις όμορφες παραλίες.
Αγιά: Η πύλη για τα χωριά του Κισσάβου
Στους πρόποδες του Κισσάβου, η μισή Αγιά είναι ανεβασμένη στο βουνό και η άλλη μισή απλώνεται στον μικρό, ομώνυμό της κάμπο, που στο τέλος του αγκαλιάζεται με την απέραντη παραλία του Αγιόκαμπου. Από την άλλη μεριά υψώνεται το σχεδόν άγνωστο Μαυροβούνι, το οποίο κρύβει την ομορφιά του στην επιβλητική σκιά του Κισσάβου. Η πασίγνωστη κωμόπολη διατηρεί εδώ και αιώνες σημαντική θέση στην οικονομική ζωή ολόκληρης της Θεσσαλίας: την περιτριγυρίζουν απέραντες εκτάσεις με μηλιές και το μήλο της είναι ονομαστό κομμάτι της ελληνικής φρουτοπαραγωγής.
Αφήστε το αυτοκίνητό σας και απολαύστε έναν περίπατο με τα πόδια στο παλιό μέρος της πόλης, όπου διατηρούνται μοναδικά νεοκλασικά αρχοντικά όπως το αρχοντικό Αλεξούλη (Καλυψούς), δείγμα της οικονομικής άνθισης του τόπου κατά τον 17ο και τον 18ο αιώνα, όταν άκμαζε εδώ η σηροτροφία. Να σημειωθεί ότι έχει μετατραπεί σε ιστορικό και λαογραφικό μουσείο. Ρίξτε βέβαια και μια νοσταλγική ματιά στο κουρείο του Κώστα Κουτσογιάννη, ένα πραγματικό μπαρμπέρικο μιας άλλης εποχής. Θα πάτε όμως και στο εργαστήρι της Αύρας Πανουσοπούλου, η οποία υπογράφει τα διάσημα ντελικατέσεν «Γιάμ» (Πετρομάγουλα, 24940-22225): μαρμελάδες και αλμυρά καλούδια, που έχουν πάρει ήδη τον δρόμο τους για το εξωτερικό. Όλα φτιαγμένα με δικά της φρούτα και λαχανικά ή προερχόμενα από την παραγωγή του κάμπου της Αγιάς.
Η Αγία έχει επίσης πολλές εκκλησίες. Πρώτα από όλα η πολύ ενδιαφέρουσα επισκέψιμη ανδρική μονή του Αγίου Παντελεήμονα, του 13ου – 16ου αιώνα, στο δρόμο για το Μεταξοχώρι στα βορειοανατολικά και επίσης ο ναός του του Αγίου Αντωνίου, του πολιούχου της πόλης. Εδώ βρίσκεται το Κειμηλιοφυλάκιο του Πνευματικού Κέντρου του ναού. Είναι ένα θρησκευτικό μουσείο από τα νεότερα της χώρας (ιδρύθηκε το 2016 με τη συνδρομή και την υποστήριξη του αρχιμανδρίτη Νεκταρίου Δρόσου) με ιστορικά και θρησκευτικά κειμήλια όπως φορητές εικόνες, άμφια, παλαίτυπα και ιερά αρχεία (από το 1600 τα περισσότερα), σπάνια χειροποίητα έργα τέχνης, Ευαγγέλια τυπωμένα στη Βενετία, μυροδοχεία, στέφανα γάμου κ.α. Επισκέψεις και ξεναγήσεις κατόπιν συνεννόησης (2494350121, nekdrosos@gmail.com).
Παλιά η μονή του Αγίου Αντωνίου ήταν θεραπευτήριο πασχόντων από ψυχικές νόσους και με ένα ρίγος θα δείτε στον αύλιο χώρο τις αλυσίδες με τις οποίες έδεναν παλιά τους δυστυχισμένους. Πίσω στα εγκόσμια, στο πεζοδρομημένο κέντρο θα κάνετε μια όμορφη, χαλαρή περιήγηση στον ανάμεσα στα σωζόμενα αρχοντικά και τους πάμπολλους ναούς.
Για ειδικά ερευνητικά ενδιαφέροντα, στο δρόμο για το Μεταξοχώρι βρίσκεται το τοπικό παράρτημα του Γενικού Αρχείο του Κράτους (ΓΑΚ) που μπορεί να επισκεφτεί κάποιος ύστερα από συνεννόηση (24940 23998).
Στο τέλος του πεζόδρομου, στην πάνω πλατεία Φιλλύρων, βρίσκεται και η ταβέρνα «Χατζάκος» (24940-22563) με μαγειρευτά, ντόπια κρεατικά της ώρας και πίτσα. Στον πεζόδρομο, βέβαια, θα κάνετε μια στάση και στο κρεοπωλείο του «Μόσχου» (24940-22205, 694 565 6155). Φτιάχνει μόνος του αλλαντικά όπως λουκάνικα, σαλάμια, καπνιστό χοιρινό, όλα με δικά του κρέατα.
Στο Μεταξοχώρι
Πλέον, το Μεταξοχώρι έχει ενωθεί σχεδόν με την Αγιά. Παραμένει πάντως ένα χωριό-κούκλα, αγαπημένο για πολλούς καλλιτέχνες, όσους διατηρούν εδώ τα σπίτια τους. Ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου, ας πούμε, είναι μόνιμος κάτοικος, έχοντας και το στούντιό του επιτόπου. Ο Λουκιανός Κηλαηδόνης με την Άννα Βαγενά είχαν εξοχικό εδώ, η Αλίκη Γεωργούλη επίσης, ενώ παλιότερα έμενε στο Μεταξοχώρι και ο αξέχαστος Μποστ, ο οποίος πρώτος ζωντάνεψε την περιοχή, όταν αναστήλωσε το σπίτι του Καρπέτη.
Πλατάνια και τρεχούμενα νερά ζώνουν τη μικρή πλατεία. Ανηφορικά πετρόστρωτα καλντερίμια περνούν μπροστά από παλιά, πέτρινα αρχοντικά. Στο Μεταξοχώρι του παρελθόντος τέτοια μεγάλα σπίτια δεν φιλοξενούσαν μόνο κατοίκους, αλλά και μεταξοσκώληκες, προσφέροντάς τους ιδανικό περιβάλλον ανάπτυξης. Όπως έγραψε σε παλιότερο κείμενο του Travel.gr και η Βάλυ Βαϊμάκη, «από το 1760 μέχρι το 1830 κάθε ένα από αυτά λειτουργούσε ως μικρή βιοτεχνία, στην οποία δούλευε όλη η οικογένεια. Ειδικά μεταξύ 1855-1875 η παραγωγή και το εμπόριο μεταξιού και νημάτων έφερε στο χωριό πλούτο και δύναμη. Τη σημασία που δόθηκε στην εκπαίδευση μαρτυρούν το σχολείο αρρένων και το παρθεναγωγείο που λειτουργούσαν εδώ».
Ο ξενώνας «Αρχοντικό Σουλιώτη» (24940-22040, 24940-22008, souliotismansion.com) είναι ένα ωραιότατο και υποδειγματικά ανακαινισμένο αρχοντικό του 19ου αιώνα, με πλακόστρωτη αυλή, όπου, καιρού επιτρέποντος, στρώνονται τραπεζάκια για πρωινό ή φαγητό. Είναι η exclusive επιλογή για διαμονή, σε ολόκληρη την περιοχή.
Το ποταμάκι που διασχίζει το χωριό ανηφορίζοντας, σχηματίζει έναν μικρό καταρράκτη. Απέναντι η ταβέρνα «Το Κεραμίδι» (24940-24030). Στην κουζίνα της, η Χρυσάνθη Γκατζόγια ετοιμάζει νοστιμότατα μαγειρευτά, ανάμεσά τους και μάγουλα μοσχαρίσια, γάστρα με τριών λογιών κρέας και κρεατικά της ώρας, σχεδόν όλα ντόπια. Κατεβαίνουν ακόμα και οι Θεσσαλονικείς για να φάνε εδώ. Εντωμεταξύ, ο σύζυγος Βασίλης Μαυροβασίλης έχει φτιάξει όλη την ταβέρνα με τα χέρια του: ξύλο, πέτρα και διπλή σάλα με τζάκι. Ετοιμάζει ο ίδιος και τον χαλβά Φαρσάλων που σερβίρουν, με μυρωδάτο βούτυρο και μια δαντελένια κρουστίτσα αξέχαστη. Αν μάλιστα τον πετύχετε και ζεστό, να τον έχει μόλις βγάλει από το τεράστιο καζάνι, τότε θα καταλάβετε τι σημαίνει πραγματικός χαλβάς Φαρσάλων.
Για μια οινική εμπειρία, πάλι, κλείστε ραντεβού στο επισκέψιμο οινοποιείο «Κτήμα Μανωλίδη» (694 438 7238). Το μέρος είναι πολύ ωραίο. Τα αμπέλια βρίσκονται σε πλαγιά με θέα στη θάλασσα και περιβάλλονται από δάσος. Το κτήμα παράγει οργανικά κρασιά από τις ποικιλίες μαλαγουζιά, sauvignon, ασύρτικο, λημνιό, chardonnay, cabernet, merlot και ξινόμαυρο. Ανάλογα με την εποχή οργανώνονται και αγροτουριστικές δράσεις.
Τέλος, ξεκινώντας από την πλατεία του χωριού και οδηγώντας σε χωματόδρομο για 1 χιλιόμετρο (αλλιώς πάτε και με τα πόδια, από μονοπάτι), φτάνετε και στο Παλιό Υδραγωγείο, το οποίο μοιάζει σαν τοξωτό γεφύρι με οκτώ καμάρες. Κοντά και η μονή του Αγίου Ευσταθίου, του 18ου αιώνα. Δροσιά, γαλήνη, τα ξεχνάτε όλα και ξεκουράζεται η ψυχή σας. Φυσικά, στο Μεταξοχώρι οργανώνονται και πανηγύρια ή άλλες πολιτιστικές εκδηλώσεις, σχεδόν ολόκληρο τον χρόνο. Σημειώστε το μεγάλο πανηγύρι του Δεκαπενταύγουστου, αλλά και τη γιορτή του κερασιού τέλη Μαίου-αρχές Ιουνίου. Πληροφορίες θα πάρετε από τον Πολιτιστικό Εξωραϊστικό Σύλλογο Μεταξοχωρίου (24940-23160)
Σκήτη
Από την Αγιά ξεκινούν δύο ασφαλτοστρωμένοι δρόμοι, ένας καινούριος και ένας παλαιότερος. Ο καινούριος βγάζει στην παραλία, με ενδιαφέρουσα ενδιάμεση στάση την εκκλησία των Αγίων Ανάργυρων. Βρίσκεται μέσα στο ρέμα, δίπλα στον δρόμο: αν κατεβείτε και περπατήσετε, θα δείτε σκαλισμένα στο βράχο τα παλιά ασκηταριά. Αν πάρετε τον παλιό δρόμο, πάλι, περνάτε το γεφύρι του Αλαμάνου και ανηφορίζοντας φτάνετε στο χωριό Σκήτη. Λίγο πριν δείτε το γεφύρι, μπορείτε να στρίψετε για τον οικισμό Ποταμιά όπου βρίσκεται η κρεατοταβέρνα «CΤΑΜΑ» (24940-56000) με εξαιρετικό πρόβειο κρέας, κεμπάπ και σταβλίσια μπριζόλα.
Το όνομα Σκήτη, σε συνδυασμό και με τα ασκηταριά που βρίσκονται πιο κάτω, δηλώνει πως κάποτε εδώ ασκήτευαν μοναχοί. Η Σκήτη ήταν παλιά η βυζαντινή Κενταυρόπολη –οχυρή θέση, προστατευμένη από τα τείχη του Ιουστινιανού. Σήμερα, πάλι, έτσι όπως είναι χτισμένη σε μια πλαγιά του όρους Μαυροβούνι, σε υψόμετρο μόλις 350 μέτρων, θωρεί ήσυχα τα δάση που κατρακυλάνε στην πλαγιά και το γαλάζιο της θάλασσας στις αμμουδιές του Αγιόκαμπου. Πίσω όμως από αυτή την πρώτη εντύπωση γαλήνης και καθαρότητας, σας περιμένει το μυστηριακό τοπίο της τεχνητής λίμνης της Σκήτης.
Για να πάτε εκεί θα οδηγήσετε 2 χιλιόμετρα χωματόδρομο, διασχίζοντας ένα δάσος από τεράστιες καστανιές. Με την πρώτη ματιά, το απόκοσμο τοπίο σου κόβει την ανάσα. Η ησυχία είναι απόλυτη, τα νεκρά δέντρα μέσα στη λίμνη σηκώνουν τα ξερά κλαδιά τους σαν κοκαλιάρικα δάχτυλα, στους κορμούς σχηματίζονται φιγούρες που μορφάζουν. Αν το έχεις και λίγο με το μεταφυσικό, βρίσκεσαι στο κατάλληλο μέρος. Η λίμνη δημιουργήθηκε από τη Νομαρχία Λάρισας για να συγκεντρώνονται τα νερά της βροχής και να ποτίζονται οι τοπικές καλλιέργειες, ενώ το νερό της ενισχύεται και από τις υπάρχουσες πηγές. Έχει έκταση 200 στρέμματα, ενώ το βάθος της κυμαίνεται από 2 έως 7 μέτρα.
Για διαμονή στη Σκήτη υπάρχει ο παραδοσιακός, πετρόχτιστος ξενώνας «Ηώς» (24940-51500, 697 208 3474, www.xenonas-ios.gr), με πισίνα, υπέροχη θέα τόσο στο δάσος όσο και στη θάλασσα και πλούσιο πρωινό. Μπορείτε επίσης να μείνετε στον όμορφο ξενώνα (επίσης με πισίνα) «Αμανίτης του Καίσαρα» (24940-52270, https://www.xenonas-amanitis.gr), στην άκρη του χωριού ή στον μοντέρνο ξενώνα «Νέον», δίπλα στην πλατεία. Σε αυτή τη μικρούλα, γλυκιά πλατεία, ανάμεσα στα τριγύρω στενά, πέτρινα σοκάκια, βρίσκεται και η ταβέρνα-μεζεδοπωλείο «Η Ατραπός» (697 769 8884) με κρεατικά της ώρας, βουνίσιους μεζέδες και ζεστή, φιλόξενη ατμόσφαιρα. Κρεατικά μπορείτε βέβαια να απολαύσετε και στην ταβέρνα του Παναγούλη «Η Ωραία Σκήτη» (24947-71140)
Πολυδένδρι: Το δάσος του βασιλιά
Κατεβαίνετε από τη Σκήτη και πριν πιάσετε τη μεγάλη παραλία του Αγιόκαμπου κάνετε δεξιά στον πίσω δρόμο, ο οποίος θα σας οδηγήσει στο Πολυδένδρι, όπως λέγεται σήμερα το δάσος που μέχρι το 2009 ήταν γνωστό ως Βασιλικά Κτήματα. Η υπέροχη αυτή έκταση ανήκε κάποτε στη βασιλική οικογένεια των Γλύξμπουργκ, μέχρι το 1994, οπότε και πέρασε οριστικά στο ελληνικό Δημόσιο, μαζί με τις υπόλοιπες βασιλικές ιδιοκτησίες. Το θέμα, μάλιστα, έκλεισε οριστικά με απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου τον περασμένο Νοέμβριο.
Βρίσκεται σε υψόμετρο 1.054 μέτρων, στο όρος Μαυροβούνι, ανάμεσα στον Κίσσαβο και στο Πήλιο. Απλώνεται σε 35.000 στρέμματα κι ένα τμήμα του αποτελεί πάρκο, ενώ το υπόλοιπο είναι πυκνό, άγριο δάσος. Πρόκειται για ένα απίστευτα όμορφο μέρος (έχει χαρακτηριστεί και περιοχή Natura), με εκατοντάδες είδη φυτών, πουλιών και άγριων ζώων, όπως αγριόγατες, λύκους, ζαρκάδια κτλ.
Την είσοδο στο δάσος ορίζουν τα ερείπια των κατοικιών και του υποστατικού, που μόλις πριν από λίγα χρόνια έστεκαν ακόμα και χρησιμοποιούνταν για φιλοξενίες. Σήμερα, όμως, έχουν καταρρεύσει και γρήγορα δεν θα υπάρχει ούτε ίχνος τους. Διασχίζοντας τον χωματόδρομο ανάμεσα στα πανύψηλα δέντρα, μέσα στη σιωπή, θα φτάσετε σε ένα τεράστιο ξέφωτο. Χώρος αναψυχής και ανάτασης ψυχής, όπου δεσπόζει ο Ναός της Παναγίας, χρονολογούμενος στα τέλη του 16ου αιώνα. Στο δάπεδο υπάρχουν αρχαίες επιγραφές, αφήνοντας την υποψία ότι στη θέση αυτή υπήρχε κάποιο πιο παλιό ιερό.
Κατά τη διάρκεια του χειμώνα η βαριά συννεφιά, ίσως και η ομίχλη, δημιουργούν μια ατμόσφαιρα με στοιχεία θρίλερ. Αν προχωρήσετε κανά δεκάλεπτο πίσω από την εκκλησία θα φτάσετε και στο Μοναστήρι της Κοιμήσεως της Παναγίας, με έτος θεμελίωσης το 1568. Και οι δύο ναοί κοσμούνται με όμορφες και πολύ παλιές τοιχογραφίες.
Ολόκληρη η περιοχή, αν και προσφέρεται για περιήγηση, πικ νικ, πεζοπορία ή ποδήλατο –ειδικά την άνοιξη που όλα ανθίζουν, παρέχοντας μια αναζωογονητική εμπειρία– παραμένει ανεκμετάλλευτη. Οι δομές που έχουν φτιαχτεί τα τελευταία 50 χρόνια (παγκάκια, χαραγμένα μονοπάτια, ποδηλατικές διαδρομές), σιγά σιγά εκφυλίζονται, ενώ τα κτίσματα καταρρέουν. Η φύση, όμως, στέκει δραματικά όμορφη. Γενναιόδωρη με την αίγλη της και αδιάφορη για την όποια αξιοποίηση.
Φεύγοντας από το δάσος και κατηφορίζοντας προς τη θάλασσα σταματάτε στο Κάτω Πολυδένδρι, στην ψαροταβέρνα των αδελφών Γούλα «Μπαλκόνι στο Αιγαίο» (24940-51475, 694 488 3775). Φρεσκαδούρα πελαγίσια που μυρίζει ιώδιο στα πιάτα, θέα ίσα με τη Χαλκιδική (και αν είναι καλός ο καιρός ως τον Άθω), δύο τζάκια, ένα φοβερό παλιό ραδιόφωνο με μπαταρία και λυχνίες, αλλά και ροκ μουσική ως «χαλί» για τις τσιπούρες και τα καλαμάρια που θα απολαύσετε, καθώς ο κ. Γούλας είναι ορκισμένος ροκάς.
Μελίβοια
Καταπράσινο, πανέμορφο, ημιορεινό χωριό, που στολίζεται με παλιά, πέτρινα σπίτια και πολλές εκκλησίες –ανάμεσά τους κι αυτή της Κοίμησης της Θεοτόκου, η οποία οικοδομήθηκε το 1800. Η Μελίβοια είναι πασίγνωστη για τη μεγάλη παραγωγή κάστανου πρώτης ποιότητας: έχουν τον πιο μεγάλο καρπό στην αγορά, είναι ολόγλυκα, ξεφλουδίζονται εύκολα και φτιάχνονται με όλους τους τρόπους. Πλέον, μάλιστα, ετοιμάζεται και Μουσείο Κάστανου.
Highlight εδώ είναι το καταπληκτικό πεζοπορικό μονοπάτι που σε μυεί στον καταπράσινο πυρήνα του Κισσάβου. Ξεκινά από τη Μελίβοια και καταλήγει κατηφορίζοντας, μέσα από μια πανέμορφη διαδρομή, στην παραλία της Βελίκας. Η οποία είναι, σαν να λέμε, το επίνειο της Μελίβοιας, κοντά στην Κάτω Σωτηρίτσα. Ολόκληρη η διαδρομή χρειάζεται γύρω στις 3 ώρες. Μάλιστα, ακολουθώντας το μονοπάτι στην πορεία του δίπλα στο ρέμα, θα συναντήσετε και τον καταρράκτη της Άνω Σωτηρίτσας: ένα ονειρεμένο μέρος όπου περιμένεις από στιγμή σε στιγμή να ξεπεταχτούν μπροστά σου νύμφες και ξωτικά (ως εδώ υπολογίστε γύρω στη μισή ώρα).
Έκπληξη το «La Gantem», ένα restaurant-wine-coffee bar στην καρδιά του Κισσάβου, στην πλατεία δημάρχου Γιάννη Γάλλου, που οι ντόπιοι τη λένε «Πλάκα». Η κουζίνα ιταλοφέρνει, είναι νόστιμη και με καλή τεχνική, έχει πολλές ωραίες πίτσες που ψήνονται σε ειδικό φούρνο μέσα στο εστιατόριο, κάμποσα ζυμαρικά και αρκετά κρεατικά. Για παράδειγμα, μοσχαρίσια μάγουλα σε γάστρα με πουρέ πατάτας και άγρια μανιτάρια, διάφραγμα από μοσχάρι black angus με μανιτάρια μπραιζέ και σάλτσα κόκκινου κρασιού, καπνιστή μπριζόλα μαύρου χοίρου με καραμελωμένα φιρίκια Μεγαλόβρυσου.
Το μενού επιμελείται ο σεφ Γιώργος Παπαδόπουλος, ενώ στην κουζίνα βρίσκεται ο Γιάννης Χαρατσής. Το όνομα του εστιατορίου είναι στην πραγματικότητα η φραγκολεβαντίνικη απόδοση της λέξης «γκαντέμης», που είναι και το παρατσούκλι του δημάρχου Αγιάς, του Αντώνη Γκουντάρα, στον οποίον ανήκει το μαγαζί. Για διαμονή στο χωριό, τέλος, υπάρχει ο πετρόχτιστος ξενώνας «Η Αθανάτη» (είναι το παλιό όνομα της Μελίβοιας) με απλό, αλλά επαρκή εξοπλισμό (698 067 5033, 694 950 4292).
Καρίτσα
Ξαναπιάνετε έπειτα τον παραλιακό δρόμο, αφήνετε τις παραλίες Αγιόκαμπο, Βελίκα, Σωτηρίτσα, Παλιουργιά, Κουτσουπιά, περνάτε και το Κόκκινο Νερό με τις γούρνες και τα κρύα, ιαματικά λουτρά –αν θέλετε, βέβαια, κάνετε μια στάση για να πιείτε νερό– και ακολουθώντας τις σχετικές πινακίδες ανεβαίνετε στην Καρίτσα. Το ημιορεινό χωριό είναι χτισμένο αμφιθεατρικά σε υψόμετρο 250 μέτρων, πνίγεται στο πράσινο και ατενίζει αγέρωχα την απέραντη θέα της αιγαιοπελαγίτικης θάλασσας.
Σπίτια πετρόχτιστα, ανηφοροκατηφόρες, πολλά σκαλάκια, στενά, πλακόστρωτα δρομάκια. Λατρεμένη η πλατεία του χωριού με τον θεόρατο πλάτανο. Αν βρεθείτε εδώ στα μέσα του Οκτώβρη, θα απολαύσετε και μεγάλο πανηγύρι με ψητά κάστανα και μουσικές, αφού η παραγωγή κάστανου είναι μία από τις κύριες ασχολίες των κατοίκων.
Ο εναλλακτικός τουρισμός είναι βασικό στοιχείο της ζωής και της οικονομίας της Καρίτσας και τροφοδοτείται από το γύρω καταπράσινο δάσος, τα φαράγγια και τα καταπληκτικά πεζοπορικά μονοπάτια –είτε προς τις κορυφές Αγία Τριάδα, Προφήτης Ηλίας και Δραγάστα, είτε προς μικρές, ερημικές παραλίες το καλοκαίρι. Από εδώ ξεκινούν περιπατητικές διαδρομές για το Κόκκινο Νερό, το Φαράγγι της Καλυψούς, για Κορυφή και το χωριό Σπηλιά.
Η θέση «Αγριόπρινο», 4 χιλιόμετρα έξω από το χωριό, μέσα στο δάσος, είναι το τέλειο μέρος για ένα παραμυθένιο πικ νικ. Και το παραδοσιακό καφενείο «Αγριόπρινο» είναι μια πραγματική έκπληξη, με πολλές συναυλίες κατά καιρούς και ωραίο φαγητό βασισμένο σε κυνήγι, μαγειρευτά και σε κρεατικά της ώρας. Σερβίρει όμως και καφέ. Είναι ανοιχτό καθημερινά Ιούνιο, Ιούλιο, Αύγουστο και από Σεπτέμβριο μέχρι Μάιο τα Σαββατοκύριακα (697 868 6734).
Τα άφθονα νερά της περιοχής δημιουργούν καταρράκτες που κατρακυλούν σε πανέμορφα φαράγγια. Πιο διάσημο ανάμεσά τους είναι το Φαράγγι της Καλυψούς. Μπορείτε να κάνετε και canyoning (κατάβαση φαραγγιού), μπορείτε όμως να πάτε και απλώς πεζοπορώντας μέχρι τον πρώτο καταρράκτη με τη μικρή λιμνούλα. Τα τεράστια πλατάνια σκύβουν από πάνω της και χαϊδεύουν την επιφάνειά της. Ολόκληρο το χωριό προσφέρεται ως βάση για μια μεγάλη σειρά outdoor activities, ειδικά για πεζοπορία μέχρι και τη Μελίβοια, ακόμα και μέχρι το Συκούριο και τη Λάρισα, μέσα από καλά χαραγμένα και σηματοδοτημένα μονοπάτια.
Για διαμονή, υπάρχει ο καλοβαλμένος ξενώνας «Villa Christina» (694 432 6529) με φαγητό για τους φιλοξενούμενους και από τις αρχές της άνοιξης το εξαιρετικό πετρόχτιστο ξενοδοχείο-θέρετρο «Dohos Hotel Experience», με πισίνα και φαγητό (24950-92001, https://dohos-hotel-experience-larissa.ibooked.gr/).
Δραστηριότητες
Σε όλα τα παραπάνω χωριά μπορείτε να απολαύσετε εύκολες πεζοπορίες μέσα σε μια οργιαστική δασική φύση, γεμάτη με φαράγγια, ποταμάκια, καταρράκτες και γεφύρια. Μπορείτε βέβαια να κάνετε και πιο μακρινές διαδρομές. Επίσης, canoe kayak στο Δέλτα του Πηνειού και ποδηλατάδα στο παραποτάμιο Δάσος Πηνειού. Για την επιστροφή προς Λάρισα, ξεκινώντας από Αγιά, η απόσταση είναι περίπου 34 χιλιόμετρα ή γύρω στα 40 λεπτά, όσον αφορά τον χρόνο που θα χρειαστείτε.
Οι πιο τολμηροί σκεφτείτε και το προαναφερθέν canyoning (κατάβαση φαραγγιού) στο Φαράγγι της Καλυψούς στην Καρίτσα, αλλά και το rafting στην Κοιλάδα των Τεμπών. Οutdoor δραστηριότητες οργανώνει η Trekking Hellas East Thessaly στη Μελίβοια (24940-51809, 693 229 2086, www.trekking.gr). Ευχαριστούμε τον κ. Νίκο Ντάγκα, Αντιδήμαρχο Τουρισμού του Δήμου Αγιάς, για τη βοήθειά του στην πραγματοποίηση του ρεπορτάζ.
Διαβάστε ακόμα:
Μεταξοχώρι Λάρισας: Το ωραιότερο χωριό του Κισσάβου
Οι πίτες της Ραψάνης: Παραδοσιακή σπανακοτυρόπιτα από τις μετρ του είδους
Παράλια Λάρισας: Εμπειρίες σε έναν νoμό που συνδυάζει βουνό και θάλασσα
