Η Σίκινος είναι από εκείνα τα μέρη που έχουν μια γοητευτική ηρεμία. Είναι από τα λίγα νησιά που δεν προσποιούνται κάτι διαφορετικό από αυτό που είναι, δηλαδή ένα μικρό, γραφικό, παραδοσιακό κυκλαδονήσι που στη θέα του μπορείς να φανταστείς πως ήταν παλιότερα οι Κυκλάδες, πριν δηλαδή τις ανακαλύψει ο μαζικός τουρισμός. Ανάλογα με το ποιο πλοίο θα επιλέξετε να ταξιδέψετε θα σας πάρει περίπου από 4,5 έως 11 ώρες, ωστόσο αξίζει τον κόπο να βρεθείτε σε αυτό το υπέροχο λιλιπούτειο νησί που είναι περήφανο για τον αυθεντικό του χαρακτήρα, το δωρεάν wifi και το «Little Islands Festival».
Η πρώτη σας επαφή με το νησί είναι φυσικά το λιμάνι, η Αλοπρόνοια, με τα άσπρα σπιτάκια διάσπαρτα στους λόφους του νησιού. Η βλάστηση χαμηλή, θαμνώδης, κλασική κυκλαδίτικη, μοσχοβολά θυμάρι, ρίγανη και θρούμπι. Οι ντόπιοι αν και λιγοστοί είναι ιδιαίτερα φιλόξενοι, αγαπούν και φροντίζουν τον τόπο τους διατηρώντας τις παραδόσεις τους ζωντανές όπως τα φημισμένα πανηγύρια τους.
Στη Σίκινο δεν χρειάζεται να βασανίσετε πολύ το μυαλό σας για το που θα μείνετε. Το νησί έχει μόλις δύο οικισμούς, το λιμάνι και τη Χώρα, η οποία χωρίζεται στο Χωριό και το Κάστρο. Από το οχυρωμένο οικισμό, που ήταν χτισμένος τον 15ο αιώνα, σώζεται μόνο το Παραπόρτι στην πλατεία. Αμέσως, η Χώρα σας αποκαλύπτει τον μεσαιωνικό της χαρακτήρα με τα χαμηλά σπιτάκια, τα φιδίσια καλντερίμια, τα στενά περάσματα, τις πέτρινες μάντρες και τις μικρές στοές που δηλώνουν το παρελθόν της Χώρας.
Επίσης, δεν χρειάζεται να πολυσκεφθείτε τι ρούχα θα βάλετε στη βαλίτσα σας. Ίσως χρειαστείτε περισσότερα μαγιό από ρούχα. Τα σανδάλια, οι σαγιονάρες και τα αθλητικά είναι ό,τι θα χρειαστείτε. Η Σίκινος θέλει χαλαρή διάθεση και στο outfit.
Το πρωί θα πιείτε τον καφέ σας σε ένα από τα μικρά καφενεία και καφέ της Χώρας ή του λιμανιού και στη συνέχεια θα τραβήξετε για τη θάλασσα για ανέμελες βουτιές σε μοναδικά νερά και μεσημεριανό ύπνο στη σκιά των αρμυρικιών. Αν ψάχνετε μια μεγάλη παραλία σε κεντρικό σημείο και με πολύ εύκολη πρόσβαση θα πάτε στην Αλοπρόνοια. Εδώ τα νερά είναι ρηχά, έχει ομπρέλες καθώς επίσης και ταβερνάκια σε πολύ κοντινή απόσταση ή στον Άγιο Γεώργιο με την τέλεια αμμουδιά όπου έχει και ταβερνάκι για μετά τις βουτιές. Το Διαλισκάρι είναι από τις πιο όμορφες παραλίες του νησιού με διάφανα νερά. Διαθέτει ομπρέλες χωρίς ξαπλώστρες αλλά και λίγα αρμυρίκια που κρατούν σκιά σε περίπτωση που φτάσετε αργά και δεν βρείτε καμία ομπρέλα διαθέσιμη.
Αν αισθάνεστε πιο περιπετειώδεις θα πάτε στον Άγιο Παντελεήμονα τη μικρή αυτή βοτσαλωτή παραλία με τα καταπληκτικά νερά, την οποία θα προσεγγίσετε από μονοπάτι από το εκκλησάκι του Αγίου Παντελεήμονα, διαφορετικά θα πάτε με καϊκάκι.
Αν αισθάνεστε πιο περιπετειώδεις, θα πάτε στον Άγιο Παντελεήμονα, τη μικρή αυτή βοτσαλωτή παραλία με τα καταπληκτικά νερά, την οποία θα προσεγγίσετε από μονοπάτι μέχρι την εκκλησία του Αγίου Παντελεήμονα, διαφορετικά θα πάτε με καϊκάκι. Αν ψάχνετε για ακόμη πιο απομονωμένη παραλία ο Αϊ-Γιάννης με τα διάφανα νερά είναι ό,τι πρέπει, ωστόσο θα χρειαστεί να περπατήσετε σε δύσβατο μονοπάτι από την Επισκοπή. Δυσπρόσιτες από στεριά αλλά με πρόσβαση από τη θάλασσα είναι επίσης ο Μάλτας και τα Σαντοριναίικα, που έχουν υπέροχα νερά, αλλά θα πρέπει να φροντίσετε για σκιά και σνακ. Με καϊκάκι μπορείτε να επισκεφθείτε και την εντυπωσιακή Μαύρη Σπηλιά, τη μεγαλύτερη στη Σίκινο.
Μετά το μπάνιο έχοντας ακόμα πάνω σας το αλάτι και το «χάδι» του ήλιου θα πιάσετε τραπέζι στα ταβερνάκια του νησιού για φρέσκο ψάρι στα κάρβουνα ή για γεμιστά με μπόλικη φέτα στο πλάι ή κεφτεδάκια με πατάτες τηγανιτές και μια παγωμένη μπύρα και λίγο πριν δύσει ο ήλιος, θα ξεκινήσετε την εξερεύνηση του νησιού. Θα πάτε στο Ναό της Επισκοπής, ένα ταφικό μνημείο του 3ου αι. π.Χ. στα πρότυπα των ρωμαϊκών μαυσωλείων με υπόγειες θολωτές κρύπτες που τον 17ο αιώνα περίπου μετατράπηκε σε χριστιανικό ναό. Επίσης, στο γυναικείο Μοναστήρι της Ζωοδόχου Πηγής (Χρυσοπηγής) που χτίστηκε το 1690 και έχει τα χαρακτηριστικά καστρομονάστηρου, με κρύπτες, ζεματίστρες, μυστικά περάσματα και πολεμίστρες. Ο καλύτερος όμως τρόπος για να γνωρίσετε το νησί είναι περπατήσετε τα μονοπάτια του, τα οποία οι ντόπιοι συντηρούν κάθε χρόνο. Με θέα τη θάλασσα τα μονοπάτια θα σας περάσουν από απομεινάρια αρχαίων οικισμών, βυζαντινά εκκλησάκια, μοναδικές παραλίες και σπηλιές.
Το βραδάκι, το σεργιάνι στα σοκάκια της Χώρας και το κρασί στα καφενεία και στα καφέ, που όταν πέσει ο ήλιος μετατρέπονται σε μπαράκια, είναι το ιδανικό κλείσιμο της ημέρας. Εδώ, οι παρέες πιάνουν φιλίες μεταξύ τους και δίνουν ραντεβού για τις βουτιές της επόμενης μέρας.
Φαγητό
Το Στέκι του Γαρμπή: ταβέρνα – ψησταριά με σχάρα βγάζει από μπριζόλα μέχρι γύρο, ορεκτικά κλασικά ελληνικά. Όμορφος ο εξωτερικός χώρος. (Χώρα, 2286051215)
Κάππαρη: περιποιημένο ταβερνάκι που σερβίρει από θαλασσινά μέχρι ψητά στον κεντρικό δρόμο της Χώρας. (Χώρα, 2286051070)
Selladi Skinos: new age εστιατόριο με όμορφη θέα όπου θα βρείτε από πάστα μέχρι και μπέργκερ. Το βράδυ σερβίρει και κοκτέιλ. (Χώρα, 6974870950)
Διαβάστε ακόμα:
Σίκινος: Άγριο τοπίο, παρθένες παραλίες, ανεξερεύνητη ομορφιά σε ένα μικροσκοπικό νησί του Αιγαίου
Φολέγανδρος: Πού να μείνετε στο ανεξερεύνητο νησί των Κυκλάδων
