Από τις πρώτες μέρες του Ιανουαρίου, τα γιορτινά φώτα έσβησαν σταδιακά στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, επαναφέροντας την κανονικότητα στον απόηχο των γιορτών. Ξαφνικά, ο χειμώνας έγινε πιο μουντός, οι μέρες πιο γκρίζες και κάπως πιο μελαγχολικές. Όχι όμως και στο Λονδίνο, που δεν στερεύει ποτέ από ιδέες για να κάνει κάθε εποχή συναρπαστική. Αφού μάγεψε και θάμπωσε με τα λαμπερά χριστουγεννιάτικα φώτα του όσους βρέθηκαν εκεί την περίοδο των Χριστουγέννων, επανήλθε από τον Ιανουάριο κιόλας με μια έξτρα δόση λάμψης, που φώτισε μεμιάς τις κρύες νύχτες, ενώ ταυτόχρονα ο συνδυασμός με μια δόση σύγχρονης τέχνης απέδειξε για άλλη μια φορά τους στενούς δεσμούς της πόλης με κάθε είδους καλλιτεχνική έκφραση.
Δρώμενα με θέμα το φως, τις μεταμορφώσεις του και τη μοναδική του δύναμη να μας συνεπαίρνει, διοργανώθηκαν σε διάφορες περιοχές της πόλης, κάποια συνεχίζονται μάλιστα ως το τέλος του μήνα, ενώ η τεράστια προσέλευση δείχνει ότι μάλλον ο θεσμός θα εδραιωθεί. Το travel.gr ακολούθησε το φωτεινό μονοπάτι που απλώθηκε στην πόλη και σας μεταφέρει τη λάμψη που σαν αστερόσκονη κάλυψε γνωστές περιοχές του Λονδίνου, οι οποίες ακόμη κι όταν τα συγκεκριμένα φώτα σβήσουν, παραμένουν γεμάτες συναρπαστικές εμπειρίες.
Coalescense στο Greenwich
Την αρχή έκανε το καμάρι της βρετανικής ναυτοσύνης, το ιστορικό παραποτάμιο Greenwich, που από τις 9 Δεκεμβρίου της προηγούμενης χρονιάς φώτισε το Old Royal Naval College με το εκθαμβωτικό έργο «Coalescence», του αναγνωρισμένου και βραβευμένου Βρετανού σχεδιαστή Paul Cocksedge. To installation που έκανε το ντεμπούτο του στην περίφημη αίθουσα Painted Hall του Βασιλικού Ναυτικού Κολεγίου και χαρακτηρίστηκε από τον τύπο ως «πραγματικό θαύμα» και «καθηλωτικό θέαμα», απαρτίζουν 2.500 κομμάτια άνθρακα –η ποσότητα που καταναλώνει ένας και μόνο λαμπτήρας 200W σε ένα χρόνο.
Το πολύπλοκο παιχνίδι λάμψης και σκιών προέρχεται από την ιδιότητα του ανθρακίτη, ενός είδος άνθρακα, να λαμπυρίζει, και πραγματικά όπως διαπιστώσαμε ανάμεσα σε τόσους επισκέπτες, η αίσθηση που δημιουργούν τα ακανόνιστα κομμάτια του ορυκτού όπως κρέμονται σαν πολυέλαιος από την εντυπωσιακή μπαρόκ οροφή, είναι πράγματι μαγική. Η δε αντίθεση με τις πλούσιες νωπογραφίες του 18ου αιώνα που φιλοτέχνησε ο James Thornhill, κάθε άλλο παρά παράταιρη μοιάζει, καθώς η μεγαλοπρέπεια του χώρου αγκαλιάζει κι αναδεικνύει ακόμη περισσότερο τις κάθετες ακτίνες λάμψης που μοιάζουν με ριπές λευκού φωτός καθώς αντανακλώνται από την πρωτότυπη εγκατάσταση.
Πέρα από τη θαυμαστή οπτική εντύπωση, το λαμπερό θέαμα στοχεύει στο να προκαλέσει το θεατή να προβληματιστεί σχετικά με τη σχέση και την εξάρτηση του ανθρώπου από τα ορυκτά καύσιμα. Και από κοινού με το έργο «20 Trees» που εκτίθεται στην παρακείμενη αίθουσα Nelson Room, υπογραμμίζουν την εύθραυστη οικολογική ισορροπία και την κρίσιμη σχέση μεταξύ των πράξεών μας και της διατήρησης του περιβάλλοντος.
Για όσους δεν προλάβουν το θεαματικό installation που εκτίθεται ως τις 4 Φεβρουαρίου, το γεμάτο ιστορικά αξιοθέατα και γραφικότητα Greenwich, παραμένει ούτως ή άλλως μία από τις ωραιότερες ημερήσιες εξορμήσεις εκτός κεντρικού Λονδίνου. Ιδιαίτερα το επιβλητικό Βασιλικό Ναυτικό Κολέγιο -το πρώην Βασιλικό Ναυτικό Νοσοκομείο όπου γεννήθηκαν τέσσερις μονάρχες του οίκου Τιδόρ- αξίζει τη διαδρομή ως τις ανατολικές όχθες του Τάμεση, εξαιρετικά ευχάριστη μάλιστα αν έρθετε με πλοιάριο. Και ιδιαίτερα η Ζωγραφισμένη Αίθουσα όπου τώρα εκτίθεται το έργο Coalescence, θεωρείται το αποκορύφωμα του μεγαλειώδους κτηρίου του Sir Christopher Wren. Σχεδιασμένη αρχικά ως τραπεζαρία των 2.700 βετεράνων ναυτικών που στεγάζονταν στις δύο συμμετρικές πτέρυγες του μπαρόκ αριστουργήματος, εντυπωσιάζει με τη διακόσμηση του Nickolas Hawksmoor και τις νωπογραφίες της οροφής που απεικονίζουν το βασιλικό ζεύγος Γουλιέλμου-Μαρίας να προσφέρουν στην Ευρώπη ειρήνη και ελευθερία, συντρίβοντας το Λουδοβίκο ΙΔ΄ που πέφτει στα πόδια τους με το σπασμένο σπαθί του.
Μη χάσετε: δε νοείται επίσκεψη στο Greenwich χωρίς να θαυμάσετε το διάσημο ιστιοφόρο Cutty Sark που σας υποδέχεται στην όχθη του ποταμού, να δείτε τα εντυπωσιακά εκθέματα του National Maritime Museum -του μεγαλύτερου ναυτικού μουσείου παγκοσμίως- και να ανηφορίσετε στο Royal Observatory, το περίφημο αστεροσκοπείο με το μεσημβρινό που χωρίζει τα δύο ημισφαίρια και την εκπληκτική θέα από το λόφο του.
Winter Lights στο Canary Wharf
Η σκυτάλη πέρασε ακριβώς απέναντι στο «Brave Νew London», τη γνωστή ως νέο οικονομικό κέντρο του Λονδίνου περιοχή του Canary Wharf στις 17 Ιανουαρίου με την 8η διοργάνωση του φεστιβάλ φωτός Winter Lights Festival, που διήρκησε 11 μέρες. Στο συναρπαστικό ταξίδι στο θεαματικό σύμπαν που στήθηκε γύρω από τις πρώην αποβάθρες Middle Dock, κλήθηκαν να συμμετάσχουν με τα προσωρινά τους εκθέματα όχι μόνο Βρετανοί καλλιτέχνες αλλά και εικαστικοί από τη Γαλλία, τη Ρουμανία, την Ολλανδία, τη Λετονία και την Ισπανία, όλοι πρωτοπόροι για τον ευρηματικό τρόπο που χειρίζονται το φως. Τα 13 προσωρινά έργα που παρουσίασαν, στήθηκαν παράλληλα με τα 6 installations Ευρωπαίων καλλιτεχνών που κοσμούν μόνιμα την περιοχή, και από κοινού εστίαζαν στη συναρπαστική διασταύρωση και παράλληλη πορεία φύσης και τεχνολογίας.
Έτσι, το κρύο απόγευμα του Γενάρη που βρεθήκαμε στο Canary Warf, από τις 5 που έπεφτε το φυσικό φως, ακολουθήσαμε το φωτισμένο μονοπάτι και είδαμε το Westferry Circus να φλέγεται από τις κατακόκκινες σπίθες του έργου «Sign» των Ολλανδών Vendel & De Wolf, περπατήσαμε ανάμεσα στους μονολιθικούς μαιάνδρους στο Crossrail Place Roof Garden για να θαυμάσουμε τις ροζ δεσμίδες της πυραμίδας «Vessels», τις φούξια κορδέλες φωτός της τρισδιάστατης κατασκευής «Biophilia» και τις φωτισμένες έδρες με τους κρυφούς καθρέφτες των τριών κύβων του «In Between» και βιώσαμε την καθηλωτική ένταση του installation «Submergence» στη Montgomery Square. Το συγκεκριμένο έργο επέστρεψε δυναμικά στο φεστιβάλ μετά την πρώτη παρουσίαση το 2019 για να μαγέψει και φέτος όσους περιπλανήθηκαν στο υβριδικό περιβάλλον που δημιουργούν χιλιάδες ανεξάρτητα κρεμαστά φώτα κι όπου εικονικό και πραγματικό σύμπαν τελικά συμπίπτουν.
Ξεκινήσαμε εντυπωσιασμένοι και ολοκληρώσαμε την εικαστική μας περιήγηση μαγεμένοι –το ίδιο κι όλοι γύρω μας όπως παρατηρήσαμε-, αλλά όχι και πεινασμένοι, χάρη στις pop-up καντίνες με τις street food λιχουδιές, τα ζεστά ροφήματα και τα ψημένα στην ανοιχτή φωτιά marshmallows. Κι αν οι συγκεκριμένοι πάγκοι φαγητού, όπως και τα πολύχρωμα φώτα κάθε μορφής, δεν βρίσκονται πλέον μεταξύ North και South Dock, η βόλτα ως το Canary Wharf συγκαταλέγεται πάντα στις συναρπαστικότερες εμπειρίες του Λονδίνου, με μια τεράστια ποικιλία από καφέ, μπαρ, εστιατόρια και καταστήματα ικανά να σας κρατήσουν απασχολημένους όλη μέρα, και με τα μόνιμα installations να προσθέτουν τη δική τους φωτεινή, πολύχρωμη μαγεία.
Μη χάσετε: το μόνιμο θέαμα από ψηλά των 500 ακρυλικών ράβδων φωτός, που τοποθετημένες μέσα στο υδάτινο κανάλι του Crossrail Place είναι προγραμματισμένες να αλλάζουν χρώμα και συχνότητα καθόλη τη διάρκεια της μέρας, αλλά και το μεγάλο παγοδρόμιο που θα λειτουργεί στο Canada Square Park ως τις 24 Φεβρουαρίου.
Light Festival στο Battersea Power Station
Μη νομίσετε όμως ότι η λάμψη περιορίστηκε μόνο στις ανατολικές όχθες του Τάμεση. Εξίσου θεαματικά φωτισμένα δρώμενα μας περίμεναν στο δυτικό Λονδίνο, και συγκεκριμένα στον αναγεννημένο πρώην σταθμό ηλεκτροπαραγωγής, Battersea Power Station. Το εμβληματικό πρώην εργοστάσιο που δεσπόζει απέναντι από το Chelsea κι έκανε δυναμικό comeback από τον Οκτώβριο του 2022 ως πολυχώρος αγορών, εστίασης και διασκέδασης, φιλοξενεί και φέτος, για δεύτερη χρονιά, το Φεστιβάλ Φωτός-Light Festival, που μάλιστα είναι μεγαλύτερο και πιο διαδραστικό από το πρώτο. Η δωρεάν εικαστική διαδρομή των φωτεινών έργων εγκαινιάστηκε στις 25 Ιανουαρίου και θα σκορπά λάμψη και χρώμα γύρω αλλά και μέσα στο σταθμό Battersea, καθημερινά από τις 8 π.μ. ως τις 11 μ.μ. μέχρι τις 25 Φεβρουαρίου.
Καθώς φτάναμε στο θεαματικό πανύψηλο κτήριο με τις χαρακτηριστικές τέσσερις καμινάδες την κρύα τελευταία μέρα του Γενάρη, αποφασίσαμε να το προσεγγίσουμε από τη βόρεια είσοδο, ανυπομονώντας για το πρώτο από τα επτά φωτισμένα installations Βρετανών και διεθνών καλλιτεχνών, που έχει στηθεί στο Power Station Park. Πρόκειται για τη φωτισμένη μονολιθική σφαίρα «Singularity» που δημιούργησε το design studio Squidsoup, του οποίου η εγκατάσταση «Submergence» μας είχε συνεπάρει στο Canary Wharf λίγες μέρες πριν. Το αφηρημένης και δυναμικής κίνησης φως που εκπέμπει το έργο, μας μεταφέρει υποθετικά σε μια χρονική στιγμή που η τεχνολογική ανάπτυξη γίνεται ανεξέλεγκτη, επιφέροντας απροσδόκητες συνέπειες στον ανθρώπινο πολιτισμό.
Πιο αισιόδοξη η προσέγγιση του Masamichi Shimada που παρουσιάζει τις 6 γιγάντιες, φωτισμένες πεταλούδες του έργου του «Batterfly Effect» στο Circus West Village. Το μπλε φως τους λάμπει στο σκοτεινό λονδρέζικο ουρανό και σύμφωνα με το μήνυμα που θέλει να μεταφέρει ο Ιάπωνας σχεδιαστής και animator, το μαγευτικό ανοιγοκλείσιμο των φτερών τους φανερώνει την τεράστια δύναμη που μπορεί να κρύβεται σε κάτι τόσο ντελικάτο όσο μια πεταλούδα. Στο Electric Boulevard, από την άλλη, ακολουθήσαμε το πλήθος που παρατηρούσε χιλιάδες πολύχρωμους κρυστάλλους να σχηματίζουν σύννεφα φωτός στο installation «Cloudy Lanterns» αλλά και όσους αποφάσισαν να καθίσουν στο διαδραστικό γλυπτό από ακρυλικό «C/C» που το πρωί παίζει με τις σκιές και το βράδυ με τα πολύχρωμα LED φώτα, λειτουργώντας παράλληλα σαν παγκάκι.
Είναι ένα από τα πιο διαδραστικά εκθέματα που θα δείτε, όπως και το πολύ διασκεδαστικό «Lightbattle III», καθώς τρία αντικρυστά ποδήλατα σε δύο αψίδες φωτός καλούν το κοινό να αναμετρηθεί ποδηλατώντας και να δει τα χρώματα φωτός της αψίδας να γίνονται πιο έντονα ανάλογα με την ταχύτητα που αναπτύσσουν οι διαγωνιζόμενοι. Με τη λαμπερή μας περιπλάνηση να καταλήγει όπως ήταν φυσικό εντός του πολυχώρου, βρήκαμε το Battersea Power Station πιο φωτεινό κι αισιόδοξο από ποτέ. Συνέβαλε σε αυτό το installation «Light Piano 1.5», που αποτελεί ταυτόχρονα έργο τέχνης και μουσικό όργανο, με τα πλήκτρα του να μετατρέπουν τον ήχο σε ένα μαγευτικό παιχνίδι φωτός για όποιον καθόταν να παίξει και για όλους εμάς που παρακολουθούσαμε ενθουσιασμένοι. Εξίσου μας θάμπωσε και το μεγάλο διαμάντι «Large Diamond» που αντλώντας φως από το περιβάλλον, το επέστρεφε πίσω με τη μορφή αντανακλάσεων, προβολέων και μικρών ουράνιων τόξων που έμοιαζαν να χορεύουν γύρω μας.
Τη μοναδική εμπειρία μας συμπλήρωσαν μουσικές εκδηλώσεις της ημέρας, που εξάλλου διαρκούν όσο και το φεστιβάλ περιλαμβάνοντας ζωντανές παραστάσεις τα Σαββατοκύριακα, «glow shows» με LED φώτα, βραδιές «Silent Discos» στο χώρο Turbine Hall και διασκεδαστικά εργαστήρια για όλη την οικογένεια. Και για όσους δεν προλάβουν το φετινό φεστιβάλ, το Battersea Power Station δεν απογοητεύει ποτέ, μένοντας ανοιχτό όλο το χρόνο και αποτελώντας πλέον ένα από τους πιο δημοφιλείς προορισμούς με τα 130 καταστήματα, καφέ, εστιατόρια και σινεμά του.
Μη χάσετε: την εμπειρία Lift 109, δηλαδή τη συναρπαστική ανάβαση στα 109 μ. πάνω από το Λονδίνο στην κορυφή της βορειοδυτικής καμινάδας, που έχει μετατραπεί σε πλατφόρμα παρατήρησης με εκπληκτική πανοραμική θέα.
Life στο St Martin in the Fields
Τελευταία στάση στο αστραφτερό, πολύχρωμο, κατάφωτο ταξίδι μας η καρδιά της πόλης. Εκεί, που απέναντι από τη Leicester Square βρίσκεται ο ιστορικός ναός St Martin in the Fields, ιδιαίτερα αγαπητός στους Λονδρέζους, όχι μόνο για το περίφημο αρχιτεκτονικό σχέδιο του James Gibbs αλλά και για το ότι αποτελεί ένα πολυπρόσωπο πολιτιστικό θεσμό, που δεν παύει να ξαφνιάζει με τον τρόπο που αγκαλιάζει και προβάλει τις τέχνες. Στο πλαίσιο αυτό και για 5 μόνο ημέρες, υπήρξε το σκηνικό για τον μαγευτικό κόσμο στον οποίο μας μετέφεραν οι διεθνώς καταξιωμένοι καλλιτέχνες Luxmuralis με τον τρόπο που ερμηνεύουν και χειρίζονται το φως.
Το καθηλωτικό πραγματικά θέαμα «Life», μια εντυπωσιακή συνέργεια φωτός και ήχου, φώτισε με έντονα χρώματα και μοτίβα κινούμενων γραφικών εξωτερικά τη δυτική πλευρά της εκκλησίας και ζωντάνεψε με τον ίδιο τρόπο την κρύπτη και τον κυρίως ναό. Το λιτό ιερό με το μοντέρνο βιτρό που αναπαριστά ένα κυματιστό σταυρό και η νεοκλασική λευκή οροφή υπήρξαν ο ιδανικός καμβάς για να ζωντανέψει ο ιερός χώρος με ένα πρωτόγνωρο τρόπο, να πλημμυρίσει από τις γεμάτες δυναμισμό και κίνηση φωτεινές εικόνες που προβάλλονταν παντού γύρω μας, αποτελώντας ωδή στη μαγεία της γης, της θάλασσας, του ουρανού. Στο δε γοητευτικό και θεαματικό αυτό ταξίδι φωτός μας συνεπήρε και η μουσική που συνόδευε τις προβολές, κάνοντάς μας να μη θέλουμε να τελειώσει το μοναδικό σόου που ξεκίνησε με ένα 10λεπτο πρόγραμμα στο πλαϊνό προαύλιο και συνεχίστηκε καταρχήν κατεβαίνοντας στην κρύπτη.
Εκεί, ψυχεδελικά πολύχρωμα μοτίβα προβάλλονταν στις θολωτές αψίδες και συνοδεύονταν από αναγνώσεις ποιημάτων που μεταδίδονταν από τα ηχεία. Ένα επίπεδο πιο πάνω, δίπλα στο συνεργείο του BBC News που κάλυπτε με ρεπορτάζ το event, βουτήξαμε σε ένα σύμπαν μαγικό, όπου χρυσαλλίδες μεταμορφώνονταν σε πεταλούδες, πουλιά άνοιγαν τα φτερά τους γύρω μας, κύματα μας συνέπαιρναν και φάλαινες, ιππόκαμποι, μέδουσες και ψάρια εναλλάσσονταν με αποσπάσματα της θεωρίας του Δαρβίνου, καλύπτοντας κάθε σπιθαμή του χώρου κι αφήνοντας το κοινό άφωνο.
Μη χάσετε: οι παραστάσεις Life διαρκούν μόνο μέχρι και τις 3 Φεβρουαρίου και αν βρίσκεστε στο Λονδίνο αξίζει να παρακολουθήσετε κάποια από τις πολλές προβολές κάθε απόγευμα και βράδυ. Ειδάλλως, βάλτε στο πρόγραμμα της επόμενης επίσκεψής σας ένα από τα εξαιρετικά κονσέρτα υπό το φως των κεριών που λαμβάνουν χώρα στο St Martin in the Fields ή τις βραδιές jazz που συχνά φιλοξενούνται στην ατμοσφαιρική κρύπτη του ναού.
Διαβάστε ακόμα:
Λονδίνο: 8 διευθύνσεις για ατελείωτο vintage και thrift shopping
Τα viral κρουασάν του Λονδίνου που πρέπει να δοκιμάσετε
Λονδίνο: 8 διευθύνσεις για ατελείωτο vintage και thrift shopping
