Είναι σπάνιο, εντυπωσιακό και παράξενο. Βρίσκεται στο Ζαγόρι και αποτελεί ένα ακόμη λόγο για να θέλει κανείς να επισκεφτεί αυτό το μαγικό τόπο. Πρόκειται για το «πέτρινο δάσος», το οποίο συναντάμε μετά το Μονοδένδρι με κατεύθυνση το σημείο θέασης της χαράδρας του Βίκου, την Οξυά. Αφήνοντας πίσω τον πανέμορφο οικισμό, ο δρόμος περνάει ανάμεσα σε αυτούς τους σπάνιους γεωλογικούς σχηματισμούς που γίνονται ολοένα και πιο πυκνοί. Σε κάποιο σημείο οι ιδιόμορφοι αυτοί βράχοι περιστοιχίζουν τον δρόμο και αξίζει να σταματήσετε, να περπατήσετε ανάμεσα τους και να γίνεται συμμέτοχοι αυτής της συνεχούς διεργασίας η οποία μας θυμίζει για μία ακόμη φορά την μοναδικότητα του πλανήτη μας.
Πριν από χιλιάδες χρόνια
Οι πελώριοι βραχώδεις σχηματισμοί εμφανίζονται σαν να έχει κάποιος τοποθετήσει τη μία πλάκα πάνω στην άλλη φτιάχνοντας έναν πύργο. Είναι αυτό το δάσος από τους πέτρινους πύργους, που εκτείνεται μέσα σε ένα πανέμορφο άλλο δάσος από δρύες και σφενδάμους. Η δημιουργία τους είναι αποτέλεσμα μία διαρκούς διάβρωσης και αποσάθρωσης των πλακών, όπου ξεκίνησε πριν από χιλιάδες χρόνια και σήμερα έχουμε τη μοναδική ευκαιρία να θαυμάζουμε αυτό το φυσικό δημιούργημα.
Τα φυσικά γλυπτά
Περπατώντας ανάμεσα στους βράχους δημιουργούνται μοναδικά συναισθήματα τα οποία γίνονται ακόμη πιο έντονα αν αναλογιστεί κανείς τα χιλιάδες χρόνια που έχουν χρειαστεί για τη δημιουργία αυτώ των φυσικών γλυπτών. Συνεχίζοντας τον δρόμο αυτό, μετά από λίγο τελειώνει και εμείς αφήνουμε το αυτοκίνητο στο parking και περπατάμε στο πλακόστρωτο μονοπάτι. Θα μας οδηγήσει στην Οξυά, σε ένα από τα πιο όμορφα σημεία θέασης προς το φαράγγι του Βίκου. Πρόκειται για το βαθύτερο φαράγγι στον κόσμο σε αναλογία μήκους, πλάτους και ύψους. Το μήκος του φτάνει τα 11 χλμ., ενώ το βάθος σε κάποια σημεία ξεπερνάει το 1 χλμ.
Στις Οβίρες στο Πάπιγκο
Περπατώντας στο Πάπιγκο, κάνουμε την πρώτη μας στάση στη Στέρνα, όπου δοκιμάζουμε από τα χειροποίητα γλυκά της Έλλης Παπαγεωργίου και περιεργαζόμαστε τα όμορφα διακοσμητικά. Με κατεύθυνση το Μικρό Πάπιγκο, σε απόσταση σχεδόν 1 χλμ. μετά τον οικισμό, μπαίνουμε σε ένα πολύ σύντομο μονοπάτι που θα μας οδηγήσει στις Οβίρες Ρογκοβού. Πρόκειται για ένα πανέμορφο τοπίο, που αποτελείται από ένα σύστημα μικροσκοπικών λιμνών, που δημιουργούνται καθώς το νερό του ρέματος που κατεβαίνει από την Τύμφη, εγκλωβίζεται μέσα στις σμιλεμένες πάνω στους βράχους, κολυμπήθρες. Περπατάμε προσεκτικά πάνω στα βράχια και η μία έκπληξη διαδέχεται την άλλη.
Η βραχώδης κοίτη έχει μετατραπεί σε ένα φυσικό γλυπτό με μικρούς καταρράκτες, διάφορα επίπεδα και μηδαμινή ανθρώπινη παρέμβαση, αν εξαιρέσεις ένα μικρό υδατοφράχτη στην αρχή της διαδρομής.
Όλα αυτά εξελίσσονται μέσα σε ένα πανέμορφο πυκνό δάσος από βελανιδιές, οξιές, κρανιές, οστρυές, φλαμουριές και σφενδάμια, ενώ εδώ θα συναντήσουμε διάφορα σπάνια λουλούδια.
Διαβάστε ακόμα:
Tα μονοπάτια του Ζαγορίου -Περιήγηση ανάμεσα σε καταπράσινα δάση και αλπικές λίμνες
Το Ζαγόρι ως κορυφαίος προορισμός για εναλλακτικό και θεματικό τουρισμό
5 εμβληματικά τοξωτά γεφύρια του Ζαγορίου