Ταξίδι στην Ιαπωνία -Ένα οδοιπορικό στη χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου

Το Έντο ήταν το προηγούμενο όνομα της πρωτεύουσας της Ιαπωνίας, Τόκιο. Το 1603 το ψαροχώρι Έντο αντικατέστησε το Κιότο ως πρωτεύουσα της χώρας. Το παλάτι που είναι η έδρα της αυτοκρατορικής οικογένειας της Ιαπωνίας, κατασκευάσθηκε το 1868. Οι υπέροχοι κήποι που το περιβάλλουν οριοθετούνται από τάφρους και τοίχοι που ενώνονται με την γέφυρα Nijubashi. Μετά την επίσκεψή μας στο αυτοκρατορικό παλάτι -στον περιβάλλοντα χώρο, γιατί η είσοδος στο παλάτι απαγορεύεται- πάμε στην περιοχή Ginza, ένα εμπορικό κέντρο με πολυτελή καταστήματα, εστιατόρια και σύγχρονα καφέ. Το πιο διάσημο θέατρο Kabuki της Ιαπωνίας βρίσκεται επίσης εδώ. Κάνουμε ένα διάλειμμα για καφέ και συνεχίζουμε την επίσκεψή μας στον αρχαιότερο και πιο σημαντικό βουδιστικό ναό του Τόκιο, Senso-Ji με 30 εκατομμύρια επισκέπτες ετησίως. Η περιπλάνηση στους χώρους του ναού πέρα από την ευχάριστη αισθητική προκαλεί μια κατάσταση ηρεμίας. Το βράδυ τρώμε σε ένα παραδοσιακό εστιατόριο. Δοκιμάζουμε τεμπούρα, ένα είδος γιαπωνέζικου φαγητού με πορτογαλικές επιρροές. Πρόκειται για θαλασσινά και λαχανικά τηγανισμένα σε μεγάλη ποσότητα λαδιού και σε πολύ υψηλή θερμοκρασία.

Τα έντονα φώτα των δρόμων του Τόκιο που είναι το σκηνικό για ζωντανή νυχτερινή ζωή σε κάνουν να συνεχίσεις την βραδιά όσο κουρασμένος και να αισθάνεσαι. Έτσι λοιπόν κι εμείς πηγαίνουμε στην περιοχή Shijuku, στην καρδιά της νυχτερινής ζωής του Τόκιο. Χρωματιστά φώτα LED, ορδές κόσμου, ήχοι μουσική σε μεταφέρουν σε μια φουτουριστική διάσταση. Επιλέγουμε ένα καραόκε μπαρ που βρίσκεται στον τελευταίο όροφο ενός ουρανοξύστη. Το φημισμένο ιαπωνικό ουίσκι και η μαγευτική θέα που απλώνεται μπροστά μας μας αποζημιώνουν στο έπακρο.

Καμακούρα -Τόκιο

Την επόμενη ημέρα φεύγουμε για μια ημερήσια εκδρομή στην μικρή πόλη Καμακούρα, μία από τις πιο ενδιαφέρουσες και καλοδιατηρημένες μεσαιωνικές πόλεις της Ιαπωνίας. Η πόλη ιδρύθηκε το 1192 ως οχυρό των Σαμουράι και μέχρι το 1333 υπήρξε πρωτεύουσα της Ιαπωνίας. Σήμερα, είναι ένας δημοφιλής προορισμός ημερήσιων εκδρομών από το Τόκιο με ναούς, δάση, μονοπάτια πεζοπορίας και υπέροχη θέα στο όρος Φούτζι. Η διαδρομή με το τρένο διαρκεί λιγότερο από μια ώρα. Ξεκινάμε με πρώτη επίσκεψη τον ναό Engakuji, έναν από τους πέντε βουδιστικούς ναούς Ζεν στην περιοχή. Ιδρύθηκε το 1282 προς τιμήν των στρατιωτών που πολέμησαν κατά της εισβολής των Μογγόλων.

Στη συνέχεια, ακολουθώντας ένα απότομο μονοπάτι φθάνουμε στον Μεγάλο Βούδα, το πιο γνωστό σύμβολο της Καμακούρα. Πρόκειται για ένα χάλκινο άγαλμα ύψους 15 μέτρων του 13ου αιώνα που αρχικά στεγαζόταν στον τεράστιο ξύλινο ναό Kotoku-in που καταστράφηκε από τσουνάμι τον 15ο αιώνα. Η μέρα μας κυλάει με διάφορες επισκέψεις και σε άλλα ιστορικά σημαντικούς βουδιστικούς ναούς. Η αρχιτεκτονική κληρονομιά της Καμακούρα, αν και μεγάλο μέρος της έχει καταστραφεί από τον σεισμό του 1923, είναι σχεδόν απαράμιλλη και έχει προταθεί για συμπερίληψη στον κατάλογο μνημείων παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO. Αργά το απόγευμα επιστρέφουμε στο Τόκιο. Το βράδυ πάμε για φαγητό σε Izekaya (μπαρ ιαπωνικού τύπου με φαγητό και ποτό) με συνοδεία αλκοόλ, όπως sake και ιαπωνική μπύρα.

Τόκιο -Φούτζι -Nikkō 

Σήμερα, η μέρα είναι πολύ σημαντική, καθώς το απόγευμα φεύγουμε στο ψηλότερο βουνό της Ιαπωνίας, στο Φούτζι, που θεωρείται ιερό και αποτελεί σύμβολο αυτής της χώρας. Αν και οι περισσότεροι προτιμούν να θαυμάζουν την καθηλωτική ομορφιά του από μακριά, εμείς αποφασίζουμε να αναρριχηθούμε στο βουνό που είναι όνειρο αρκετών Ιαπώνων, καθώς η αναρρίχησή του αποτελεί μέρος προσκυνήματος και προσελκύει πολλούς ορειβάτες. Περίπου 200.000 ορειβάτες ανεβαίνουν κάθε χρόνο, από τους οποίους το 30% είναι ξένοι και το 70% Ιάπωνες.

Μέχρι το απόγευμα έχουμε αρκετό χρόνο για να περιπλανηθούμε στο Τόκιο. Επισκεπτόμαστε το σιντοϊστικό ιερό Meiji Jingu, το οποίο βρίσκεται μέσα σ’ ένα καταπράσινο δάσος στην συνοικία Shibuya. Εδώ, είναι θαμμένος ο αυτοκράτορας Meiji (1852-1912) και η σύζυγός του σε ένα καταπληκτικό κήπο που οδηγεί στη λίμνη με τα νούφαρα. Θεωρείται ο μεγαλύτερος τόπος λατρείας της πρωτεύουσας εις μνήμη του αυτοκράτορα Meiji που επί της βασιλείας του, η Ιαπωνία εξελίχθηκε από ένα καθυστερημένο φεουδαρχικό κράτος, σε μια εκβιομηχανισμένη υπερδύναμη. Το μεσημέρι πάμε για φαγητό στην ψαραγορά Tsukiji market που θεωρείται από τις μεγαλύτερες στον κόσμο και δοκιμάζουμε φρέσκο sushi.

Στη συνέχεια, πάμε στο θέατρο Kabuki, ένα είδος παραδοσιακού ιαπωνικού θεάτρου με χαρακτηριστικό γνώρισμα το εντυπωσιακό μακιγιάζ, υποκατάστατο των προσωπείων. Οι παραστάσεις του θεάτρου Kabuki διαρκούν περίπου 4 ώρες. Πολλοί από τους θεατές είναι εργαζόμενοι, μου λέει μια γιαπωνέζα, που στον λίγο χρόνο που διαθέτουν για το μεσημεριανό διάλειμμα από την δουλειά τους, έρχονται στο θέατρο έστω και για μισή ώρα. Φεύγουμε πριν τελειώσει η παράσταση. Νωρίς το απόγευμα παίρνουμε ο λεωφορείο για να πάμε στο επιβλητικό σύμβολο της Ιαπωνίας, που είναι το όρος Φούτζι, με υψόμετρο 3.776 μ. Το Φούτζι βρίσκεται 100 χλμ. νοτιοδυτικά του Τόκιο. Η αναρρίχησή του, η οποία γίνεται συνήθως τις βραδινές ώρες ώστε να απολαύσουν οι αναρριχητές την ανατολή του ήλιου, απαιτεί 7 ώρες περίπου, ενώ η κατάβαση 5.

Η διαδρομή υποδιαιρείται σε 10 σταθμούς. Ο δρόμος μέχρι και τον πέμπτο σταθμό,. σε υψόμετρο 2300 μ., είναι ασφαλτοστρωμένος . Από εδώ αρχίζει η αναρρίχηση. Σε όλη την διαδρομή μέχρι την κορυφή του βουνού υπάρχουν διάφορα αξιοθέατα, όπως παλαιά ιερά, τεϊοποτεία, καταφύγια και άγρια ζωή.
Ξεκουραζόμαστε για λίγη ώρα στον 8ο σταθμό και συνεχίζουμε την ανάβαση. Στόχος είναι το ξημέρωμα να μας βρει στην κορυφή. Το βουνό Φούτζι αποτελεί ένα ενεργό ηφαίστειο και ο συμμετρικός του κώνος έχει εμπνεύσει πολλές μορφές τέχνης. Απολαμβάνουμε την ανατολή του ηλίου, εξερευνώντας παράλληλα τον κρατήρα του ηφαίστειου, πάνω απ’ όλα όμως απολαμβάνουμε το θέαμα της σκιάς του όρους Φούτζι πάνω στα σύννεφα. Για την κατάβαση επιλέγουμε άλλο μονοπάτι με ηφαιστειακή στάχτη που κάνει την κατάβαση ευκολότερη.

Την επόμενη μέρα φεύγουμε στο Nikkō με τρένο διασχίζοντας μια απόσταση 98 χλμ. Το Nikkō είναι ένα ιστορικό και γραφικό καταφύγιο στην καρδιά της Ιαπωνίας, φωλιασμένο στα βουνά, βόρεια του Τόκυο. Εκτός από την φυσική του ομορφιά με βουνά, καταρράκτες, μονοπάτια για πεζοπορία και onsen (ιαματικές πηγές) είναι και τόπος ιερός, καθώς υπήρξε κέντρο σιντοϊστικής και βουδιστικής λατρείας του βουνού για πολλούς αιώνες. Η πόλη ανακηρύχθηκε Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO το 1999. Τις δυο ημέρες που μένουμε εδώ επισκεπτόμαστε τρία σιντοϊστικά ιερά μεταξύ των οποίων το πιο διάσημο Ueno Toshogu, το οποίο προκαλεί δέος με τα πλούσια χρώματα και την περίτεχνη αρχιτεκτονική του. Η απήχηση του Nikkō δεν περιορίζεται μόνο σε ιερά και ναούς, αλλά και σε περιπάτους μέσα από πανέμορφα μονοπάτια στις πλαγιές βουνών με υπέροχους καταρράκτες, όπως είναι ο καταρράκτης Kegon-no-Taki που έχει ύψος 97 μέτρων.

Το βράδυ διανυκτερεύουμε σε ένα Ryokan (παραδοσιακό πανδοχείο ιαπωνικού στυλ). Εκεί μας προτείνουν, πριν πάμε για φαγητό, να επισκεφθούμε τις θερμές πηγές Kinugaq Onsen. Τα παραδοσιακά ιαπωνικά δημόσια λουτρά της Ιαπωνίας αποτελούν βασικό στοιχείο της ιαπωνικής κουλτούρας για αιώνες. Γι’ αυτό κι ένα ταξίδι στην Ιαπωνία δεν είναι πλήρες χωρίς να ανακαλύψεις την αληθινή χαλάρωση σε ένα onsen ή σε ένα Sento (δημόσιο λουτρό).

Κιότο

Την επόμενη μέρα ταξιδεύουμε στο Κιότο με Shinkansen που θεωρούνται τα πιο γρήγορα τρένα στον κόσμο φθάνοντας σε ταχύτητες μέχρι και 350 χλμ. την ώρα. Ταξιδεύοντας μεταξύ των δύο πόλεων παρακολουθούμε τα τοπία να πετούν δίπλα στο παράθυρο του τρένου μας με μεγάλη ταχύτητα. Φοβόμαστε να κλείσουμε τα μάτια μας σε περίπτωση που χάσουμε οτιδήποτε. Μετά από δύο ώρες διαδρομή περίπου με θέα τη μαγευτική ύπαιθρο της Ιαπωνίας, φθάνουμε στο Κιότο. Κάνουμε chek-in στο ξενοδοχείο μας και πάμε να γνωρίσουμε την επί 1.000 χρόνια πρωτεύουσα της Ιαπωνίας. Περπατάμε μέσα από υπέροχους κήπους Ζεν συναντώντας μυστηριώδεις βουδιστικούς ναούς και πολύχρωμα ιερά σιντοϊσμού για να καταλήξουμε αργά το απόγευμα στην παραδοσιακή συνοικία Gion.

Εκεί, καθώς περπατάμε στους πλακόστρωτους δρόμους που πλαισιώνονται με παραδοσιακά ξύλινα σπίτια, συναντάμε γκέισες με λευκό μακιγιάζ και πολύχρωμα κιμονό που μας χαμογελάνε. Η περιοχή Gion είναι η περιοχή των γκεϊσών του Κιότo και είναι γεμάτη με μαγαζιά, εστιατόρια και ochaya (τεϊοποτεία). Το τσάι με γκέισες στο Κιότο είναι μια μοναδική εμπειρία. Πάμε λοιπόν σε ένα παλιό παραδοσιακό τεϊοποτείο που είναι πάνω από 300 ετών στο οποίο μας συντροφεύουν τρεις γκέισες. Πίνουμε τσάι μαζί τους και εκεί ανακαλύπτουμε πως οι γκέισες είναι ταυτισμένες με την ιαπωνική κουλτούρα. Βασική τους απασχόληση για την οποία εκπαιδεύονται, είναι να κρατούν συντροφιά σε καλεσμένους, να τους διασκεδάζουν με χορό που συνοδεύεται πάντα από μουσική και τραγούδι όπου το σάμισεν αποτελεί το μοναδικό όργανο και να τους απαγγέλουν στίχους. Η δε τελετή του τσαγιού είναι μια διαλογιστική διαδικασία, με κάθε κίνηση να αντικατοπτρίζει έθιμα αιώνων. Φεύγουμε ενθουσιασμένοι από αυτή την εμπειρία που μόλις είχαμε.

Πριν πάμε στο ξενοδοχείο κάνουμε μια χαλαρή βόλτα στο γοητευτικό μονοπάτι Sannenzaka με τα κτίρια σε ρετρό στυλ και τις λάμπες αερίου που φωτίζουν το μονοπάτι να δημιουργούν ένα σκηνικό αξέχαστο, αναδεικνύοντας την παλιά γοητεία του Κιότο. Την επόμενη μέρα πάμε να επισκεφθούμε το κάστρο Nijo που κατασκευάστηκε το 1603 και χρησίμευε ως κατοικία των Σογκούν που ήταν ανώτατοι αρχηγοί των Σαμουράι, μια κάστα ατρόμητων πολεμιστών που υπηρετούσαν την αριστοκρατία. Τα κτίρια των παλατιών είναι τα καλύτερα σωζόμενα δείγματα αρχιτεκτονικής της φεουδαρχικής εποχής της Ιαπωνίας. Οι κήποι φιλοξενούν εκπληκτικές λίμνες, ανθισμένα δέντρα και μικρούς καταρράκτες δημιουργώντας μια υπέροχη αίσθηση ζεν.

Κάνουμε ένα διάλειμμα και συνεχίζουμε στον υπέροχο βουδιστικό ναό Ζεν Kinkaku-Ji (Golden Pavillon) που χρονολογείται από τον 14ο αιώνα και είναι από τα πιο γραφικά αξιοθέατα του Κιότο. Το περίπτερο, καλυμμένο με λαμπερά φύλλα χρυσού, αντανακλάται σε μια λίμνη που μοιάζει με καθρέφτη που το περιβάλει, δημιουργώντας ένα γραφικό σκηνικό. Στην γύρω περιοχή υπάρχουν μερικά άλλα κτίρια που ήταν χώροι διαβίωση μοναχών. Η ειρηνική ατμόσφαιρα στους κήπους του ναού σε συνδυασμό με την ιστορική και πολιτιστική σημασία του περιπτέρου κάνουν το Kinkaku-Ji μοναδικό ορόσημο.

Το απόγευμα πάμε να επισκεφθούμε την αγορά Nishiki, η οποία ξεκίνησε το 1310 ως περιοχή χονδρικής πώλησης θαλασσινών και παρέμεινε ενεργή μέχρι σήμερα. Εδώ, βρίσκεις σχεδόν τα πάντα από χειροτεχνίες και πλανόδιους πωλητές τροφίμων μέχρι street food. Σε ένα εστιατόριο δοκιμάζουμε ένα από τα πιο δημοφιλή πιάτα που είναι το Nisahin soba με noodle του Κιότο από φαγόπυρο και αποξηραμένη ρέγκα. Το πρωί της επόμενης μέρας φεύγουμε με τρένο για μια ολοήμερη εκδρομή στη Νάρα, η οποία απέχει λιγότερο από μια ώρα από το Κιότο. Η πόλη ιδρύθηκε την εποχή που ο βουδισμός άρχισε να ριζώνει στην Ιαπωνία. Είναι η παλαιότερη πρωτεύουσα της Ιαπωνίας με την ονομασία Heijo που ιδρύθηκε το 710. Το διάσημο πάρκο της στο κέντρο της πόλης περιέχει σημαντικά ιστορικά ορόσημα μέσα και γύρω από το πάρκο. Περιπλανηθήκαμε στο ιερό του Σιντοϊσμού Kasuga Taish στους πρόποδες του όρους Mikasa, με τις φωτεινές χρωματιστές κολόνες των αιθουσών να έρχονται σε πλήρη αντίθεση με το πράσινο περιβάλλον. Το ιερό φημίζεται για τις ατέλειωτες σειρές πέτρινων φαναριών που οδηγούν στο ναό.

Από τα κυριότερα σημεία της επίσκεψής μας ήταν επίσης ο βουδιστικός ναός Todaiji με την κύρια αίθουσα (Μεγάλη αίθουσα του Βούδα) να θεωρείται μέχρι πρόσφατα το μεγαλύτερο ξύλινο κτίριο στον κόσμο, το οποίο στεγάζει ένα τεράστιο χάλκινο άγαλμα του Βούδα, ύψους 15 μέτρων. Περιπλανιόμαστε στο πάρκο, στο οποίο ζουν 1.200 άγρια ελάφια που τρέχουν ελεύθερα περιμένοντας από τους τουρίστες να τα ταΐσουν. Σύμφωνα με την σιντοϊστική πεποίθηση τα ελάφια αυτά θεωρούνται αγγελιοφόροι των θεών, οπότε κανείς δεν τολμά να τα βλάψει. Η ημερήσια εκδρομή μας στη Νάρα ολοκληρώνεται δοκιμάζοντας τις τοπικές σπεσιαλιτέ, όπως είναι το Kakinoha sushi.

Αργά το απόγευμα επιστρέφουμε στο Κιότο. Την επόμενη μέρα αποχαιρετάμε την Ιαπωνία. Σε όλο τα ταξίδι της επιστροφής ανακυκλώνω στην μνήμη μου τις εμπειρίες που έζησα σ’ αυτό το ταξίδι. Από το εντυπωσιακό όρος Φούτζι μέχρι τους φωτισμένους δρόμους του Τόκιο και τους αρχαίους ναούς γύρω από το Κιότο, η Ιαπωνία προσφέρει ένα μοναδικό μείγμα εμπειριών.

Διαβάστε ακόμα:

Κιότο: Η γραφική καρδιά της Ιαπωνίας

Ένας Έλληνας περιγράφει την ζωή στο Τόκιο και μάς καθοδηγεί σε ένα ταξίδι που τα έχει όλα

Ουζμπεκιστάν: Ταξίδι ζωής στην καρδιά του Δρόμου του Μεταξιού