Τα βουνά μας έχουν προορισμούς για όλους. Για αυτούς που αναζητούν κοσμοπολίτικο χαρακτήρα στην απόδρασή τους αλλά και για αυτούς που αναζητούν καταφύγια με πιο ήσυχο προφίλ -χωρίς πολυκοσμία-, ανέγγιχτη φύση και ζεστή ατμόσφαιρα. Ακολουθούν 5 προορισμοί για ήσυχες γιορτές με ξεκούραση και αναζωογόνηση.
Αλωνίσταινα
Προς το νότο, η Αλωνίσταινα είναι ένα εξαιρετικά ήσυχο χωριό της Αρκαδίας ιδανικό για όσους θέλουν να αποκοπούν από όλα και όλους. Βρίσκεται μόλις 11 χλμ. από το κεφαλοχώρι της Βυτίνας, στα 1.200 μ. υψόμετρο στις πλαγιές του Μαινάλου, στο πλάι μιας μικρής ρεματιάς και περιτριγυρίζεται από έλατα και καστανιές. Και εδώ, δίνουν το παρών καλοδουλεμένα πέτρινα σπίτια πολλά από αυτά πυργόσχημα, φτιαγμένα φυσικά από Λαγκαδιανούς μαστόρους, τα οποία εύκολα θα θαυμάσετε κάνοντας έναν απλό περίπατο στο χωριό. Στην πλατεία της Αλωνίσταινας, δεσπόζει η πέτρινη εκκλησία της Αγίας Παρασκευής του 1898, πιο δίπλα, από μια βρύση τρέχει γάργαρο νερό, ενώ στο σημείο βρίσκεται και ο τάφος της μητέρας του Θόδωρου Κολοκοτρώνη, Ζάμπιας Κωτσάκη, η οποία καταγόταν από εδώ.
Άλλη μια όμορφη βρύση με ένα κιόσκι θα βρείτε και στην έξοδο του χωριού προς Τρίπολη. Είναι μια αφορμή για έναν όμορφο περίπατο μέσα στο χωριό χαζεύοντας τις γειτονιές του. Κλασικές βόλτες είναι και αυτές προς το παλιό Χάνι και το εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου με τον νερόμυλο αλλά και το εγκαταλελειμμένο σανατόριο στο δρόμο προς Βυτίνα. Αν ο καιρός το επιτρέπει και σας αρέσουν οι πεζοπορίες, υπάρχει μονοπάτι που ξεκινάει από το χωριό, περνά μέσα από το δάσος και καταλήγει στη Βυτίνα. Μια διαδρομή αρκετά εύκολη σε ένα υπέροχο τοπίο.
Κισσός
Ο Κισσός είναι ένα από τα λιγότερο διάσημα χωριά του Πηλίου που μπορεί να είναι σχετικά μικρό αλλά είναι πολύ όμορφο. Είναι από εκείνες τις περιπτώσεις προορισμών που σου βγάζουν θαλπωρή και οικειότητα. Τα πέτρινα σπιτάκια είναι αμφιθεατρικά χτισμένα και ξεπροβάλλουν μέσα από πυκνή βλάστηση η οποία τραβάει τη δύναμή της από τα πολλά πολλά τρεχούμενα νερά εντός και εκτός χωριού. Η θέα στη γύρω φύση αλλά και στα καταγάλανα νερά του Αιγαίου που τώρα τον χειμώνα τα κύματα σχηματίζουν μικρά μικρά λευκά μαξιλαράκια είναι υπέροχη και γαλήνια συνάμα.
Θα περπατήσετε στα ανηφορικά στενά του χωριού για να απολαύσετε όχι μόνο την αρχιτεκτονική αλλά και τη θέα και θα κατηφορίσετε επίσης στις κάτω γειτονιές για να χωθείτε μέσα στη φύση στα πλατάνια, τις καστανιές, τις οξιές, τις φλαμουριές, τις μηλιές, τις κερασιές και τις καρυδιές. Μην παραλείψετε και μια επίσκεψη στο μοναδικό αλλά εξαιρετικό αξιοθέατο του χωριού, την εκκλησία της Αγίας Μαρίνας του 17ου αιώνα. Μια εντυπωσιακή τρίκλιτη βασιλική με το μοναδικό της τέμπλο κατασκευασμένο από ξύλο φλαμουριάς και επενδυμένο από φύλλα χρυσού.
Άλλες βόλτες μέσα σε πράσινα μονοπάτια είναι αυτές που βγάζουν στα γύρω ξωκλήσια όπως της Αγίας Παρασκευής, του Αγίου Ευσταθίου, του Προφήτη Ηλία και του Αγίου Κωνσταντίνου. Στην έξοδο του Κισσού προς το Μούρεσι βρίσκεται και ο καταρράκτης του Αγίου Κωνσταντίνου, υπάρχει μονοπάτι που σας οδηγεί μέχρι εκεί ωστόσο το χειμώνα μπορεί να μην είναι προσβάσιμο λόγω ζημιών από τις βροχές, οπότε καλύτερα να ρωτήσετε στα ταβερνάκια του χωριού για να σας βοηθήσουν.
Βάργιανη
Ένα ακόμα χωριό που ενδείκνυται για ήσυχες μεν αλλά πολύ ατμοσφαιρικές χριστουγεννιάτικες διακοπές είναι η Βάργιανη, στη βορειοδυτική πλευρά του Παρνασσού. Ξεπροβάλλει σαν ένα μικρό μανιτάρι μέσα από πυκνό ελατόδασος, σκαρφαλωμένη στα 890 μ. υψόμετρο. Και εδώ τα πέτρινα σπιτάκια, η πλακόστρωτη πλατεία με την κεντρική εκκλησία, με τα τρεχούμενα νερά και τα ψηλά πλατάνια είναι ο κανόνας. Απέχει από την Αθήνα περίπου 200 χλμ. και από το κεφαλοχώρι της Αράχωβας 53 χλμ. είναι όμως μια όμορφη διαδρομή καθώς η φύση του Παρνασσού δεν τσιγκουνεύεται καθόλου. Μην περιμένετε μπαράκια και καφέ, εδώ θα έρθετε απλά για να περπατήσετε στη φύση, να κάνετε όμορφες αυτοκινητάδες στην περιοχή και στο τσακίρ κέφι να πιάσετε κουβέντα με τους ντόπιους στην ταβέρνα. Στα must είναι η φωτογραφία στις πηγές Μπουρμπούλα με τα πανύψηλα πλατάνια στην απάνω γειτονιά.
Βοβούσα
Στο ανατολικό Ζαγόρι, ψηλά στις δασωμένες πλαγιές της Πίνδου κρύβεται ένα από τα πιο όμορφα αλλά και ήσυχα ζαγοροχώρια, η Βοβούσα. Στα 1.000 μ. υψόμετρο εγγυάται κρύες χριστουγεννιάτικες μέρες και ακόμα πιο κρύα βράδια. Η μεγάλη ατραξιόν του χωριού δεν είναι άλλη από τον ποταμό Αώο, που χωρίζει το χωριό στα δύο και το πέτρινο γεφύρι του 1748 που ενώνει τις δυο πλευρές της Βοβούσας. Είναι και αυτό από τις περιπτώσεις των χωριών που θα σας βοηθήσει να χαλαρώσετε απίστευτα σε αυτό συμβάλλει εκτός από το ποτάμι, την ησυχία και τη γραφικότητά του και η μοναδική φύση γύρω γύρω με τα καταπράσινα έλατα, εξάλλου το χωριό αποτελεί μια από τις εισόδους προς τον Εθνικό Δρυμό της Βάλια Κάλντα.
Θα περπατήσετε παράλληλα με το ποτάμι με μοναδικό ήχο το κελάρισμά του και θα οργανώσετε μικρές και μεγαλύτερες βόλτες για να γνωρίσετε τον τόπο λίγο περισσότερο. Μπορείτε να πάτε μέχρι το πέτρινο γεφύρι Λα Πουντίκα που γεφυρώνει το Ασπρόρεμα ή να ανεβείτε το μονοπάτι μέσα στο δάσος προς την Αγία Παρασκευή λίγο έξω από το χωριό.
Τσεπέλοβο
Είναι ένα από τα πιο ατμοσφαιρικά και γραφικά χωριά του Ζαγορίου και βρίσκεται στη νότια πλευρά της Τύμφης, ανάμεσα στο Καπέσοβο και το Σκαμνέλι, σε υψόμετρο που ξεπερνά τα 1.000 μ. Αν σας αρέσουν τα Χριστούγεννα με κρύο εδώ είναι το κατάλληλο μέρος για να κλείσετε δωμάτιο. Αφήστε κατά μέρος υπολογιστές και κινητά και δώστε χρόνο στο συγκλονιστικό άγριο τοπίο της Πίνδου να κάνει τα μαγικά του και να γητέψει ψυχή και νου. Το Τσεπέλοβο υπήρξε το διοικητικό κέντρο του Ζαγορίου από τον 18ο αιώνα και γνώρισε εμπορική ακμή κατά τα οθωμανικά χρόνια κάτι που μαρτυρούν τα υπέροχα πετρόκτιστα αρχοντικά του. Μια βόλτα στα στενά του, για να απολαύσετε τη θέα και την αρχιτεκτονική του χωριού αλλά και για να γνωρίσετε καλύτερα τον τόπο είναι σχεδόν επιβεβλημένη.
Πάτε μέχρι την πέτρινη βρύση του «Κονόμου» στα βορειοδυτικά του χωριού, μπείτε στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου του 18ου αι., στην πλατεία, μια τρίκλιτη βασιλική με τρούλο που αγιογραφήθηκε το 1786 από Καπεσοβιώτες αγιογράφους και εάν ο καιρός το επιτρέπει κάντε σύντομους περιπάτους στα γύρω ξωκλήσια που είναι κρυμμένα μέσα σε όμορφη φύση. Θα επιστρέψετε στον ξενώνα σας για ένα καυτό φλιτζάνι τσάι με λίγο κονιάκ έτσι για να ζεσταθείτε πιο γρήγορα και να χαλαρώσετε στο φουλ. Αξίζει να επισκεφθείτε και τη Μονή Αη-Γιάννη Ροκοβού που ιδρύθηκε στις αρχές του 11ου αι., ωστόσο το παρόν κτίριο είναι μεταγενέστερο που όμως διαθέτει αξιόλογες τοιχογραφίες που χρονολογούνται από το 18ο αι. και μετά.
Διαβάστε ακόμα:
Βοβούσα: Στο χωριό του ανατολικού Ζαγορίου, πλάι στα γάργαρα νερά του Αώου
Long weekend στον Κισσό Πηλίου: Ένα καταφύγιο μέσα στο βουνό των Κενταύρων
Τσεπέλοβο: Ένα αρχοντικό χωριό στο Ζαγόρι παραδομένο στην ανεπιτήδευτη ομορφιά της Τύμφης