Μετά την πτήση της επιστροφής μαζευτήκαμε όλοι στην πύλη του αεροδρομίου για να αποχαιρετιστούμε, αφού τρεις μέναμε Αθήνα, ένας πήγαινε για Θεσσαλονίκη, ένας για Ρέθυμνο και μία για Σαντορίνη. Η κουβέντα όλων ήταν μία. «Φανταστικό ήταν, να το ξανακάνουμε».
Η ιστορία ξεκίνησε μία εβδομάδα νωρίτερα, όταν παίρναμε το αεροπλάνο για την Άκαμπα της Ιορδανίας. Βασικός σκοπός της «αποστολής» ήταν οι καταδύσεις, αφού η πόλη βρίσκεται στο βορειοανατολικό άκρο της Ερυθράς Θάλασσας, που σημαίνει τροπικά νερά, κοράλλια και χρώματα. Αλλά δεν μπορούσαμε να μην βάλουμε στο πρόγραμμα την επίσκεψη στην Πέτρα, μνημείο που ψηφίστηκε ως ένα από τα επτά σύγχρονα θαύματα του κόσμου ή την εμπειρία να κολυμπήσεις στη Νεκρά Θάλασσα, η οποία είναι το χαμηλότερο σημείο της επιφάνειας του πλανήτη μας.
Στην έρημο Γούντι Ραμ
Την πρώτη ημέρα της άφιξης γνωρίζαμε ότι δεν έχουμε τον χρόνο να πάμε για καταδύσεις, έτσι σκεφτήκαμε να εκμεταλλευτούμε διαφορετικά το χρόνο μας. Νοικιάσαμε αυτοκίνητο, αφήσαμε τα πράγματα στο ξενοδοχείο, και φύγαμε για την κινηματογραφική έρημο Γουάντι Ραμ (Wadi Rum). Σε λιγότερο από μιάμιση ώρα είμασταν εκεί και κλείσαμε ένα 3ωρο σαφάρι με τζιπ για να πάμε στα λιγότερο τουριστικά σημεία της ερήμου.
Από τα πρώτα 10 λεπτά είχαμε καταλάβει γιατί εκεί έχουν γυριστεί δεκάδες ταινίες, μεταξύ των οποίων «Ο Λόρενς της Αραβίας» κι ένα επεισόδιο από τον «Πόλεμο των άστρων». Ένα πραγματικά εξωγήινο τοπίο που σου κόβει την ανάσα.
Κάθε βράχος έκρυβε και μία διαφορετική έκπληξη. Κάθε μέτρο που κάνεις, νιώθεις από τη μία ότι έχεις γυρίσει πίσω στο χρόνο και από την άλλη ότι κάποιος σε διακτίνισε στο μακρινό μέλλον. Ήταν πραγματικά τρεις γεμάτες από μαγικές εικόνες, ώρες, με μοναδικό μελανό σημείο ότι ο συννεφιασμένος ουρανός δεν μας επέτρεψε να απολαύσουμε το ηλιοβασίλεμα στην έρημο.
Με το σκοτάδι πλέον να έχει πέσει, οδηγήσαμε πίσω στην Άκαμπα, φάγαμε σε κάποιο τοπικό εστιατόριο και γυρίσαμε στο ξενοδοχείο για να πέσουμε «ξεροί» που λένε, τόσο από την κούραση του ταξιδιού, όσο και από το σαφάρι στην έρημο.
Καταδύσεις στα νερά της Ερυθράς θάλασσας
Το επόμενο πρωινό ξυπνήσαμε ανανεωμένοι και ανυπόμονοι να πάμε για βουτιά. Προετοιμασία στο καταδυτικό κέντρο και κατευθείαν για τη θάλασσα. Από την πρώτη στιγμή που βάλαμε το κεφάλι μας κάτω από την επιφάνεια καταλάβαμε ότι θα δούμε πράγματα που δεν έχουμε τη δυνατότητα να απολαύσουμε στη Μεσόγειο. Από τη δεύτερη έως την πέμπτη μέρα το πρόγραμμα είχε καταδύσεις. Η εμπειρία, μαγική.
Δεν ήταν μόνο τα τροπικά νερά με τα πολύχρωμα ψάρια, ήταν και η «δουλειά» που έχουν κάνει στην Ιορδανία στο συγκεκριμένο κομμάτι της κατάδυσης. Ο βασιλιάς Αμπντάλα Β’, βλέπετε, είναι δύτης και φυσικά κάνει το καλύτερο που μπορεί σ’ αυτόν τον τομέα. Όπως χαρακτηριστικά μας είπε ο ιδιοκτήτης του καταδυτικού, όταν σε μία βουτιά συνειδητοποίησε ότι τα ψάρια έχουν μειωθεί, απαγόρευσε το ψάρεμα για τρεις μήνες προκειμένου η ζωή του βυθού να ανακάμψει.
Ανάμεσα στις ξεχωριστές βουτιές που μπορεί να κάνει κάποιος στην Άκαμπα είναι στο «Στρατιωτικό Μουσείο», με 21 διαφορετικά οχήματα και όπλα βυθισμένα μέχρι τα 30 μέτρα και αρκετά τεχνητά ναυάγια. Υπάρχουν επίσης και δύο αεροπλάνα, ένα C-130, το οποίο δυστυχώς ο καιρός το έχει κόψει στη μέση, κι ένα επιβατικό 30 μέτρων σε άψογη κατάσταση. Αλλά όσα τεχνητά ναυάγια και να υπάρχουν, πραγματικοί πρωταγωνιστές είναι πάντα τα πολύχρωμα τροπικά ψάρια που δημιουργούν ένα απίστευτο σκηνικό.
Τέσσερις μέρες και συνολικά 10 καταδύσεις σου δίνουν μία πολύ δυνατή γεύση από τις ομορφιές του βυθού της Ιορδανίας. Και μετά το αρκετό άζωτο που μαζέψαμε, οι δύο τελευταίες μέρες ήταν για να το αποβάλουμε, αλλά και για να επισκεφτούμε τους πιο εμβληματικούς τόπους της χώρας.
Η εμπειρία του αλμυρού νερού στη Νεκρά θάλασσα
Η πρώτη από τις δύο μέρες ήταν αφιερωμένη στη Νεκρά Θάλασσα. Που μπορεί στην ουσία να είναι μία λίμνη που γεμίζει από τον Ιορδάνη ποταμό, αλλά λόγω του αλμυρού νερού αποκαλείται θάλασσα. Μπορεί να χρειάστηκαν 3,5 ώρες οδήγησης για να φτάσουμε στο χαμηλότερο σημείο της επιφάνειας του πλανήτη, αλλά όταν μπήκαμε στο νερό δεν το πιστεύαμε. Με χέρια και πόδια έξω από το νερό, αλλά παρόλα αυτά μοιάζαμε με μπαλόνια που επιπλέουν. Η περιεκτικότητα σε αλάτι είναι περίπου 10 φορές μεγαλύτερη από αυτή των ωκεανών, γεγονός που αυξάνει την άνωση και κάνει την κολύμβηση σχεδόν αδύνατη. Οι οδηγίες είναι φυσικά να μην πάει στα μάτια, αλλά και ούτε στο στόμα.
Μετά από αυτήν την λίγο εξωπραγματική εμπειρία πήραμε το δρόμο για το σημείο που βαφτίστηκε ο Χριστός στον Ιορδάνη ποταμό. Η απόσταση είναι σχετικά μικρή και δεν χρειάζεται κάποιος περισσότερα από 20 λεπτά οδήγησης. Φυσικά δεν έχουν απομείνει πολλά «αποδεικτικά στοιχεία», αλλά από ιστορικής πλευράς το μέρος παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Ο ποταμός, επίσης, αποτελεί το φυσικό σύνορο μεταξύ Ιορδανίας και Ισραήλ. Έτσι, λοιπόν, αυτά τα δέκα μέτρα θολού νερού μας χώριζαν από το γειτονικό κράτος, αλλά φυσικά ούτε σκέψη για να περάσει κανείς απέναντι.
Έκπληξη για εμάς τους Έλληνες ήταν και το γεγονός ότι η ορθόδοξη εκκλησία που βρίσκεται στην περιοχή, ο Άγιος Ιωάννης, ανήκει στο ελληνικό ορθόδοξο πατριαρχείο και είναι μία δωρεά του ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος.
Μετά από μία γεμάτη μέρα γνωρίζαμε ότι μας περιμένουν άλλες 3,5 ώρες οδήγησης για να επιστρέψουμε στη «βάση» μας, την Άκαμπα. Και μετά από ένα σούπερ δείπνο σε τοπικό εστιατόριο, έπρεπε να γεμίσουμε μπαταρίες για την επόμενη και ουσιαστικά τελευταία μέρα του ταξιδιού.
Περιήγηση στο φαντασμαγορικό μνημείο της Πέτρας
Κυριακή πρωί είχαμε άλλη μιάμιση ώρα οδήγησης μπροστά μας, αλλά γνωρίζοντας ότι προορισμός είναι η περίφημη Πέτρα δεν μας πτοούσε τίποτα. Ανεβαίνοντας το βουνό αποκτήσαμε πανοραμική θέα ενός τεράστιου μέρους της χώρας και λίγο πιο κάτω βλέπαμε τους σμιλεμένους από τις χιλιετίες όγκους των βράχων, οι οποίοι οδηγούσαν στο φαντασμαγορικό μνημείο της Πέτρας.
Πληρώσαμε το σχετικά αλμυρό εισιτήριο της εισόδου, οπλιστήκαμε με υπομονή διότι ξέραμε ότι μας περιμένει πολύ περπάτημα και ξεκινήσαμε για τη δική μας αναζήτηση. Στα πρώτα μέτρα είσαι χαλαρός, συναντάς και ορισμένες μικρές σπηλιές που δεν δίνεις μεγάλη σημασία. Αλλά μετά από λίγα λεπτά μπαίνεις σ’ ένα φαράγγι που σχεδόν πνίγει τον ήλιο και το σχετικά στενό πέρασμά του σε οδηγεί στον προορισμό σου. Τα βράχια στέκονται αγέρωχα δεκάδες μέτρα πάνω από το κεφάλι σου, παρά τα σημάδια του χρόνου που κουβαλάνε και σε κάποια σημεία όπου ο ήλιος καταφέρνει να εισβάλει, αποκτούν απίστευτο ζωηρό και ζωντανό χρώμα.
Μετά από περίπου μισή ώρα περπάτημα συνολικά, βλέπεις στην άκρη ένα άνοιγμα. Και όταν φτάνεις κοντά ξεπροβάλει μπροστά σου το εντυπωσιακό μνημείο της Πέτρας. Μπορεί οι αρχαιολόγοι να μην είναι ακόμα 100% σίγουροι για τη χρήση του, αλλά αυτό λίγο μπορεί να ενδιαφέρει εμάς του κοινούς θνητούς. Αρκεί να συνειδητοποιήσουμε ότι αυτό το μεγαλειώδες έργο έχει σμιλευτεί πάνω στο βράχο με απίστευτη ακρίβεια.
Μένεις, χαζεύεις αρκετή ώρα αυτό το θέαμα κι εκεί που λες ότι τα είδες όλα, ξέρεις ότι πρέπει να συνεχίσεις για παρακάτω. Κι αφού περάσεις από ακόμα ένα στενό πέρασμα, αυτή τη φορά σύντομο, βγαίνεις σε μία «κοιλάδα» όπου καταλαβαίνεις ότι πρόκειται για μία ολόκληρη πολιτεία. Από απλές σπηλιές στα βράχια, που σε εμάς τους Έλληνες θυμίζουν λίγο Μάταλα, μέχρι αρχαίο θέατρο και άλλα εξαιρετικά οικοδομήματα σμιλευμένα στους βράχους. Θησαυροφυλάκια, τάφοι και γενικά μία απίστευτη εικόνα που σε κάνει να αναρωτιέσαι γι’ αυτόν τον πολιτισμό. Για να δεις όλα τα μέρη στην Πέτρα σε μία μέρα θα πρέπει να είσαι εκεί από νωρίς το πρωί, να είναι καλοκαίρι που κλείνει αργότερα και να είσαι εξαιρετικά ικανός περιπατητής. Έτσι, λοιπόν, βγάζει νόημα ότι στην είσοδο σου έχουν την επιλογή να πληρώσεις εισιτήριο για μία μέρα, για δύο μέρες ή, ακόμα και για τρεις.
Μετά και από αυτήν την τελευταία γεύση επιστρέψαμε στην Άκαμπα γεμάτοι συμπυκνωμένες αναμνήσεις. Απολαύσαμε το βραδινό μας, μαζέψαμε τα πράγματά μας, ξεκουραστήκαμε και νωρίς το επόμενο πρωί πήραμε το δρόμο για την επιστροφή. Σίγουρα οι αναμνήσεις που άφησε η Ιορδανία δεν θα ξεθωριάσουν σε κανέναν μας.
Η Ιορδανία στον χάρτη
Info
- Η Ryan air πετάει απευθείας για Άκαμπα δύο φορές την εβδομάδα, αν αυτό δεν αλλάξει, από Οκτώβριο μέχρι και Μάρτιο, γεγονός που δίνει τη δυνατότητα για πιο οικονομικά ναύλα.
- Αφού προσγειωθείτε στο αεροδρόμιο είναι καλό να κάνετε λίγα χρήματα συνάλλαγμα και να πάρετε ένα τοπικό νούμερο τηλεφώνου για πρόσβαση στο ίντερνετ. Η δική μας εμπειρία έδειξε ότι η Orange είχε καλύτερο σήμα.
- Σε περίπτωση που θέλετε να επισκεφτείτε Νεκρά Θάλασσα και Πέτρα, το καλύτερο είναι να πάτε τη μία μέρα στο ένα από αυτά τα μέρη, να διανυκτερεύσετε στο Αμμάν και την επόμενη να αναχωρήσετε για τον άλλο προορισμό.
- Το φαγητό είναι ασφαλές, ωστόσο επιλέξτε νερό μόνο εμφιαλωμένο και σφραγισμένο.
Διαβάστε ακόμα
Η Ιλίνα Πομάσκα μας ξεναγεί στους κρυμμένους θησαυρούς της Βουλγαρίας
Ταξίδι στις Βρυξέλλες: Στην πόλη του μπον βιβάν και του ιδιαίτερου χιούμορ
Κουρσεβέλ: To χιονοδρομικό resort της Γαλλίας όπου κάνουν ski οι πιο ισχυροί του κόσμου