Σχεδόν μόνιμα λουσμένη στα χρώματα του ηλιοβασιλέματος με εξαίρεση τις συννεφιασμένες μέρες του χειμώνα, η Βιστωνίδα είναι το κρυμμένο διαμάντι της Θράκης που συμπυκνώνει την ομορφιά του φθινοπώρου σε ένα φυσικό προορισμό. Μεταξύ Ροδόπης και Ξάνθης, εκεί που το βόρειο Αιγαίο σκαλίζει τα Βαλκάνια, η λίμνη Βιστωνίδα με την εμβληματική εκκλησία του αγίου Νικολάου είναι η φθινοπωρινή έκπληξη που λίγοι γνωρίζουν, αλλά πολύ περισσότεροι αξίζει να ανακαλύψουν.
Γνωστή στα τουρκικά ως Μπουρού Γκιολ, η λίμνη Βιστωνίδα έχει πάρει το όνομά της από τον μυθικό βασιλιά της Θράκης, Βίστωνα, και τον ομώνυμο λαό των Βιστώνων που κατοικούσε στα αρχαία χρόνια στην περιοχή. Λαός μεταξύ μύθου και πραγματικότητας, οι Βίστωνες είχαν για βασιλιά τους έναν αλλόκοτο ημίθεο που, σύμφωνα πάντα με την μυθολογία, ήταν ο πρώτος βασιλιάς που υποχρέωσε τους υπηκόους του να κάνουν τατουάζ ως ένδειξη ανδρείας και γενναιότητας. Βέβαια, μπορεί σήμερα οι Βίστωνες να χάθηκαν στο διάβα της Ιστορίας, άφησαν όμως πίσω τους μια μαγική λίμνη με απίστευτα τοπία, ορίζοντα και θέα.
Αποτελώντας μήλον της έριδος για αιώνες, η αβαθής λίμνη Βιστωνίδα – το μέγιστο βάθος της είναι τα 3 μέτρα- που κατά καιρούς θεωρείται λιμνοθάλασσα σημειώνει μεγάλες αυξομειώσεις στην αλατότητά της από σημείο σε σημείο. Ο λόγος για το αλλόκοτο αυτό φυσικό φαινόμενο είναι η ίδια η γεωμορφολογία της περιοχής με τους ποταμούς Κόσυνθο, Κομψάτο ή Ξηροπόταμο και Τραύο ή Ασπροπόταμο να γεμίζουν με γλυκό νερό το βόρειο τμήμα της λίμνης τη στιγμή που το νότιο τμήμα μοιάζει περισσότερο με θάλασσα. Το αποτέλεσμα αυτής της συνύπαρξης θαλασσινού και γλυκού νερού είναι η δημιουργία ενός υφάλμυρου οικοσυστήματος που φιλοξενεί διαφορετικά είδη χλωρίδας και πανίδας δημιουργώντας ένα πλούσιο μωσαϊκό ζωής ιδανικό για τους λάτρεις του birdwatching.
Ίσως, όμως, το πιο μαγευτικό στον ορίζοντα της λίμνης Βιστωνίδας, πέρα από τα σπάνια ζώα που φιλοξενεί, είναι τα ηλιοβασιλέματά της. Αινιγματικά που μαγνητίζουν το βλέμμα -και τον φωτογραφικό φακό- με έναν θαμπό φθινοπωρινό ήλιο να καθρεφτίζεται στα ήρεμα σκοτεινά νερά, στους πυκνούς ελώδεις καλαμιώνες και στα γυμνά κλαδιά των δέντρων, τα δειλινά εδώ στην λίμνη θυμίζουν πίνακα ζωγραφικής. Έναν βαλκανικό πίνακα ζωγραφικής που φλερτάρει επίμονα με μελαγχολικές αποχρώσεις μεταξύ του πορτοκάλι, όταν ο ουρανός είναι ανοιχτός, και του γκρι, όταν ο ουρανός είναι συννεφιασμένος.
Χαρακτηρισμένη ως βιότοπος Natura χάρη στα δεκάδες είδη ζώων και φυτών, η λίμνη φιλοξενεί στα αβαθή νερά της, αλλά και στις παραλίμνιες περιοχές της, σπάνια είδη χλωρίδας και πανίδας συμπεριλαμβανομένων των φλαμίνγκο και άλλων μεταναστευτικών πτηνών που χρησιμοποιούν την λίμνη ως ενδιάμεσο σταθμό στο μακρύ ταξίδι τους. Εδώ, θα δείτε τρίτωνες, νανόχηνες, λαγγόνες και κεφαλούδια να βρίσκουν καταφύγιο στα ήρεμα νερά, ενώ καταμεσής της λίμνης, ξεπροβάλει ο Άγιος Νικόλαος, το ιστορικό μετόχι της Μονής Βατοπαιδίου που, σύμφωνα με την παράδοση, δημιουργήθηκε είτε κατά τα βυζαντινά ή οθωμανικά χρόνια ως ένδειξη ευγνωμοσύνης, χωρίς να μπορεί να απαντήσει κανείς με βεβαιότητα πότε ακριβώς.
Ο ναός είναι ενωμένος με την στεριά και το μικρότερο παρεκκλήσιο της Παναγίας της Παντάνασσας, στο οποίο φιλοξενείται μάλιστα και αντίγραφο της διάσημης ομώνυμης εικόνας από τη Μονή Βατοπαιδίου, μέσω μιας πλωτής ξύλινης γέφυρας που κάνει την περιήγηση ακριβώς πάνω στα νερά της λίμνης ακόμη πιο συναρπαστική, εντυπωσιακή και μυστηριακή. Μυστήριο που συμπληρώνεται από τον τεκέ Κιουτουκλού Μπαμπά στην δυτική όχθη της λίμνης βορειοδυτικά του χωριού Σέλινου κοντά στην αρχαία Αναστασιούπολη, κάποτε παραθαλάσσια πόλη στο Αιγαίο.
Πώς θα έρθετε εδώ
Η πρόσβαση στο Πόρτο Λάγος είναι εύκολη μέσω της επαρχιακής οδού που ενώνει την περιοχή με την Κομοτηνή και υπολογίστε πως θα χρειαστεί περίπου 25 λεπτά οδήγησης, ενώ η απόσταση της περιοχής από την Θεσσαλονίκη είναι γύρω στις 2,5 ώρες καθιστώντας την μια προσβάσιμη εναλλακτική για εξερεύνηση στην ανατολική Ελλάδα.
Διαβάστε ακόμα:
Διασχίζοντας την Ανατολική Μακεδονία και Θράκη: 15+1 αξιοθέατα
Ανατολική Μακεδονία και Θράκη: 4 όμορφες πόλεις και τα 4 πιο γραφικά χωριά
Γαστρονομία Θράκης: Σύγχρονες τεχνικές, ντόπιες πρώτες ύλες και παραδόσεις με ανατολίτικο χαρακτήρα