Η Αθήνα, μπορεί να έχασε τα πολύτιμα ποτάμια της, αλλά παραμένουν οι λόφοι της, ώστε να εμπλουτίζουν το ανάγλυφο, να χαρίζουν ανάσες οξυγόνου και πολιτισμού και να αποτελούν πάντα μια καλή ευκαιρία για βόλτα, στο κέντρο της. Λαμβάνοντας φυσικά ως κέντρο τον λόφο της Ακροπόλεως, στο Βορά υψώνεται ο Λυκαβηττός, με το περίφημο εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου στην κορυφή του, και λίγο πια κάτω το εκκλησάκι των Αγίων Ισιδώρων.
Σε ένα παλιό νταμάρι, στέκεται το Θέατρο του Λυκαβηττού, το οποίο τα καλοκαίρια, θα αρχίσει ξανά, να μας γεμίζει με μελωδίες τα βράδια. Παιδιά και ενήλικες πάντα απολαμβάνουν την άνοδο στο λόφο με το τελεφερίκ, ή ακόμη και από τα όμορφα μονοπάτια.
Στον Άρειο Πάγο και στο Αστεροσκοπείο
Βορειοδυτικά από την Ακρόπολη, ένας βραχώδης λόφος ύψους 115 μέτρων, ήταν κατά την αρχαιότητα, ο τόπος λειτουργίας του δικαστικού σώματος και συγκεκριμένα της Βουλής του Αρείου Πάγου. Σ’ αυτό το λόφο, το 51 μ.Χ. ο Απόστολος Παύλος κήρυξε για πρώτη φορά τον χριστιανισμό στους Αθηναίους. Ένα σημείο με μαγευτική θέα του Παρθενώνα. Δίπλα στον Λόφο των Νυμφών ή Αστεροσκοπείου, δεσπόζει το παλαιότερο ερευνητικό ίδρυμα της χώρας, το Εθνικό Αστεροσκοπείο, ένα νεοκλασικό κτήριο, που χτίστηκε σε σχέδια του Θεόφιλου Χάνσεν. Τα ιστορικά τηλεσκόπια του είναι διαθέσιμα για όλους όσους δεν ξεχνούν να κοιτούν ψηλά τον ουρανό. Στην αρχαιότητα, στην κορυφή του λόφου, υπήρχε ιερό αφιερωμένο στις Νύμφες, προστάτιδες της βλάστησης και της γονιμότητας. Ο Μεγαλοπρεπής Ναός της Αγίας Μαρίνας, στα ανατολικά του λόφου, είναι χτισμένος με σχέδια του ίδιου του Τσίλερ.
Στο ορόσημο της Αθηναϊκής Δημοκρατίας, στην Πνύκα
Στη διπλανή Πνύκα, συνεδρίαζε η Εκκλησία του Δήμου, για όλα τα ζητήματα της Αθηναϊκής δημοκρατίας. Σημαντικές προσωπικότητες, καθοριστικές αποφάσεις, κορυφαίες ομιλίες, έλαβαν χώρα σ’ αυτή τη γη. Στη βόρεια πλαγιά του λόφου, σώζονται θεμέλια από σπίτια, δεξαμενές και σκάλες, του Δήμου Μελίτης που υπήρχε εδώ. Ο Άγιος Δημήτριος ο Λουμπαρδιάρης, είναι μία από τους πιο όμορφες εκκλησίες της Αθήνας. Ο εμπνευσμένος αρχιτέκτονας και πολεοδόμος, Πικιώνης, έκανε εκτεταμένες εργασίες συντήρησης και μαζί με τα λιθόστρωτά του, άφησε μία έντονη σφραγίδα στην περιοχή.
Το μνημείο του Φιλοπάππου
Ο Γάϊος Ιούλιος Αντίοχος Φιλόππαπος, πρίγκηπας από την Κομμαγηνή της Συρίας και μεγάλος ευεργέτης της Αθήνας, ανήγειρε το ταφικό του μνημείο και έδωσε το όνομά του στον Λόφο και τη γύρω περιοχή. Σημείο αναφοράς για όλους τους λάτρεις της Αθήνας, το μνημείο διατηρεί ζωντανό το όνομά του Φιλοπάππου εδώ και είκοσι αιώνες. Κατασκευάστηκε το 114-116 μ.Χ. από λευκό πεντελικό μάρμαρο και τοποθετήθηκε πάνω σε βάθρο ύψους 3 μέτρων. Στο πέρασμα των αιώνων, το μνημείο, υπέστη σοβαρές αλλοιώσεις, ενώ το 1957, η αρχαιολογική έρευνα αποκάλυψε ότι υπήρχε και νεκρικός θάλαμος, δίνοντας στο μνημείο και την έννοια του μαυσωλείου.
Από τον λόφο Σκουζέ, στο λόφο του Στρέφη
Δύο χαρακτηριστικοί λόφοι της Αθήνας, που αποτελούν πολυσύχναστα σημεία επίσκεψης για περπάτημα. Ο λόφος Σκουζέ, βρίσκεται κοντά στα Σεπόλια, και στην κορυφή του, συναντάμε την εκκλησία του Αγίου Αιμιλιανού. Οφείλει το όνομά του, στο γεγονός ότι πριν από την Επανάσταση, η οικογένεια Σκουζέ, είχε αποκτήσει μεγάλες εκτάσεις στην περιοχή. Ένας άλλος σημαντικός λόφος, είναι εκείνος του λόφου του Στρέφη, που βρίσκεται ανάμεσα στα Εξάρχεια και στη Νεάπολη και οφείλει και αυτός το όνομά του, στην οικογένεια Στρέφη, η οποία διέθετε μεγάλες εκτάσεις στην περιοχή. Την περίοδο του 19ου αλλά και του 20ου αιώνα λειτουργούσε λατομείο, που αλλοίωσε σημαντικά τη μορφή του λόφου. Μετά το τέλος της λειτουργίας του λόφου, το 1920, ξεκίνησε η δενδροφύτευση ο οποίος είχε ήδη από το 1914 περάσει στην ιδιοκτησία του ελληνικού δημοσίου. Σήμερα ανήκει στο δήμο Αθηναίων. Στο λόφο υπάρχει υπαίθριο θέατρο, γήπεδο μπάσκετ, παιδική χαρά αλλά και μεζεδοπωλείο.
Στα Τουρκοβούνια
Μπορούμε να πούμε ότι τα Τουρκοβούνια είναι αυτά που «κόβουν» την Αθήνα στα δύο, δίνοντας τη δυνατότητα στις πλαγιές τους, να αναπτύσσονται όμορφες συνοικίες με ξεχωριστή θέα στην πόλη. Γαλάτσι, Φιλοθέη, Ψυχικό, αλλά και περιοχές της Αθήνας όπως η Κυψέλη, το Πολύγωνο και το Γηροκομείο, είναι οι περιοχές που «ακουμπάνε» τη λοφοσειρά. Το παλαιότερο όνομα της, ήταν Λυκοβούνια, ενώ το σημερινό όνομα οφείλεται στο γεγονός ότι εκεί υπήρχε τουρκικό νεκροταφείο ή σύμφωνα με μία άλλη εκδοχή, επειδή εκεί στρατοπέδευαν τα στρατεύματα του Τούρκου Πασά Ομάρ, πριν την απελευθέρωση της Αθήνας. Από το 1937 μέχρι το 1976 στα Τουρκοβούνια λειτουργούσε λατομείο, με τη μορφολογία της περιοχής, να έχει αλλάξει σημαντικά. Υπάρχουν όμορφα σημεία που μπορεί κανείς να περπατήσει, ενώ στο Αττικο Άλσος, λειτουργεί εστιατόριο και καφετέρια.
