Πανεύκολα προσβάσιμο και την ίδια ώρα κάπως καλά κρυμμένο, σαν μυστικό. Βρίσκεται στους πρόποδες του Πάρνωνα, μεν, πολύ κοντά στον Κορινθιακό κόλπο δε. Αυτή η γραφική κωμόπολη της ανατολικής Πελοποννήσου αποτελεί ιδανικό προορισμό ολιγοήμερης χαλάρωσης, κατά μόνας, ζευγαρωτά, οικογενειακά ή με παρέα.
Οι πιστοί επισκέπτες και φίλοι του Λεωνιδίου κάνουν, δικαίως, λόγο για την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική της, που διατηρεί παραδοσιακά πέτρινα σπίτια, γνωστά και ως «πυργόσπιτα», τα οποία ταιριάζουν τέλεια με τα άγρια κόκκινα βράχια της περιοχής. Οι λόγοι όμως για να επισκεφθούμε το Λεωνίδιο είναι πολύ περισσότεροι. Κατά την άποψή μου, ο κυριότερος από αυτούς είναι ότι ο τόπος έχει μείνει ανεπηρέαστος από την επέλαση του τουρισμού που τείνει να αλλοιώσει αρκετά μέρη στην Ελλάδα, και όχι απλώς τα νησιά. Το Λεωνίδιο αποτελεί μια ανόθευτη όψη της «παλιάς Ελλάδας»-χωρίς αυτό να αποτελεί μια κατ’ ανάγκην θετική κρίση.
Είναι αυθεντικό, αμόλευτο, είναι αυτό που είναι, στέκοντας όμορφο και ήσυχο κάπου ανάμεσα στα μαγευτικά νερά του Μυρτώου πελάγους και των κορυφογραμμών του Πάρνωνα. Ο τόπος αυτός έχει μακρά ιστορία και αποτελεί σημαντικό κέντρο της τσακώνικης γλώσσας και κουλτούρας.
Πολλές ταμπέλες στους δρόμους, από την είσοδο κιόλας της κωμόπολης «Καούρ εκάνατε τον Αγιελίδη», δηλαδή «Καλώς ήρθατε στο Λεωνίδιο», είναι γραμμένες και στα τσακώνικα και στα νεοελληνικά, ενώ τα τσακώνικα διδάσκονται για όποιον θέλει να μάθει και, τελευταία, ως μέρος του κύματος της επιστροφής στις ρίζες, της επανεκτίμησης των πανηγυριών και της συνάντησης με την ιστορία με τρόπους ουσιαστικούς, οι νέοι εκδηλώνουν ενδιαφέρον. Τα τσακώνικα είναι μια διάλεκτος με καταγωγή από την αρχαία δωρική διάλεκτο, ενώ τα σχετικά έθιμα και οι φορεσιές συμπληρώνουν το παζλ.
Κι αν όλα αυτά δεν σας λένε τίποτα, ίσως γνωρίζετε την περίφημη τσακώνικη μελιτζάνα, που είναι προϊόν ΠΟΠ (Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης). Τώρα, ξέρετε από πού κρατάει η σκούφια της. Εάν έχετε φίλους που λατρεύουν την πεζοπορία και την αναρρίχηση ή αν είστε εσείς τέτοιος τύπος, σίγουρα δεν είναι η πρώτη φορά που ακούτε για το Λεωνίδιο: γνωστό για τις αναρριχητικές του διαδρομές, προσελκύει αναρριχητές από όλο τον κόσμο. Ο παρακείμενος Πάρνωνας προσφέρει αρκετά μονοπάτια με σπήλαια, πλούσια φύση και εντυπωσιακή πανίδα.
Υπάρχουν επιλογές πεζοπορίας και για λιγότερο έμπειρους ορειβάτες ή πεζοπόρους-το τοπίο είναι σκέτη μαγεία, ειδικά το φθινόπωρο, με σημεία που προσφέρουν καταπληκτική θέα. Το Λεωνίδιο ανήκει στους ανερχόμενους προορισμούς για αθλητές ανά τον κόσμο που ασχολούνται με την αναρρίχηση και, εδώ και μερικά χρόνια (από το 2016), κάθε Νοέμβριο πραγματοποιείται το Φεστιβάλ Αναρρίχησης. Όμως, το δίλημμα «βουνό ή θάλασσα» είναι αχρείαστο εδώ, μιας που στα πέριξ όμορφες ακρογιαλιές, όπως τα Πούλιθρα, το Λιβάδι και η παραλία της Πλάκας ικανοποιούν τους θαλασσολάτρεις.
Βόλτες, γεύσεις και μικρές εκδρομές
Όταν πρωτοεπισκέφθηκα το Λεωνίδιο, στα τέλη του φετινού καλοκαιριού, έμεινα ένα βράδυ στο εξαίσιο Αρχοντικό Χατζηπαναγιώτη, ένα boutique ξενοδοχείο με όλη τη σημασία της λέξης. Από την ταράτσα του, στην οποία απολαύσαμε παραδοσιακό πρωινό, η πανοραμική θέα στο Λεωνίδιο δεν χορταινόταν. Εκτός από τα υπέροχα δωμάτια με βασικά στοιχεία την πέτρα και το ξύλο, το ξενοδοχείο διαθέτει χαμάμ, γυμναστήριο και σάουνα, ενώ οι άνθρωποι που εργάζονται εκεί σε κάνουν να νιώσεις την τσακώνικη φιλοξενία από το πρώτο καλωσόρισμα-ωραίο και το λικέρ μελιτζανάκι που μας περίμενε στο δωμάτιο. Υπάρχουν κι άλλα αρχοντικά σπίτια και πύργοι, με τον Πύργο Τσικαλιώτη, που χρονολογείται από το 1808, να ξεχωρίζει, με τις διπλές σιδερένιες μπάρες στην εξώπορτά του και τις εμφανείς τουφεκίστρες.
Στην ταβέρνα «Μητρόπολις» στην κεντρική πλατεία, με θέα τα κατακόκκινα βράχια, τρώει κανείς μαγειρευτά (αρκετές επιλογές με την ξακουστή μελιτζάνα, βεβαίως) και ωραία ψητά σχάρας. Μια άλλη επιλογή που θα ικανοποιήσει κάθε ουρανίσκο, είναι η ταβέρνα που προσιδιάζει σε λαογραφικό μουσείο με την διακόσμησή της, ονόματι «Εν Λεωνίδιω». Πίτσες και μακαρονάδες σε πήλινο, σαλάτες και πιάτα της ώρας θα σας χορτάσουν οικογενειακώς και σχετικά οικονομικά. Μην έχετε αμφιβολία ότι και εκεί θα έχετε την ευκαιρία να γευτείτε μελιτζάνα, ακόμα και πάνω σε πίτσα, μαζί με φέτα, ελιές, κρεμμύδι, πιπεριά και ντομάτα. Για φαγητό λίγο έξω από το Λεωνίδιο, στην παραλιακή Πλάκα, επισκεπτόμαστε αμετάκλητα την «Ταβέρνα του Ψαρά», που στεγάζεται από το 1902 σε ένα φανταστικό, πέτρινο σπίτι-απίθανο, ανάμεσα σε άλλες μερακλίδικες επιλογές του καταλόγου, το μπουρεκάκι με μελιτζάνα και γραβιέρα, τέλεια τηγανισμένο.
Η διαδρομή από το Λεωνίδιο προς την Πλάκα είναι κατάφυτη, γεμάτη πανέμορφες λεμονιές και πορτοκαλιές, αξίζει πολύ. Εκτός από την Πλάκα, κοντά στο Λεωνίδιο, υπάρχουν αρκετές επιλογές για σύντομες, απολαυστικές εκδρομές. Δεκαεφτά χιλιόμετρα έξω από το Λεωνίδιο βρίσκεται η Μονή Έλώνης, που ίσως σας θυμίσει τα Μετέωρα, μιας που είναι κρεμασμένη πάνω στα βράχια. Λίγο πιο μακριά, στα τριάντα δύο χιλιόμετρα, συναντάμε τον Κοσμά, ένα παραδοσιακό χωριό σε υψόμετρο περίπου 1.100 μέτρων, γνωστό και ως «μπαλκόνι της Κυνουρίας», με πανοραμική θέα στη γύρω περιοχή και φοβερές τοπικές γεύσεις στις λιγοστές, καλές ταβέρνες της πλατείας.
Κάνοντας μια επίσκεψη, έστω για λίγες μέρες, στο Λεωνίδιο και τις πέριξ περιοχές, φροντίστε να περπατήσετε, να εξερευνήσετε και να απολαύσετε με όλες τις αισθήσεις όλες τις πηγές φυσικής, ανθρώπινης και πολιτιστικής ομορφιάς που υπάρχουν κοντά σας. Ίσως απορήσετε πώς δεν είναι ακόμα δημοφιλέστερος προορισμός από ό, τι είναι ήδη-αλλά στην συνέχεια, θα χαμογελάσετε που δεν τον βρήκατε πηγμένο από τουριστοκεντρικές επεμβάσεις και υποδομές, πράγμα που δεν είναι δεδομένο και για τα χρόνια που έρχονται.
Διαβάστε ακόμα:
Μία υπέροχη φθινοπωρινή διαδρομή από το Παράλιο Άστρος στο Λεωνίδιο
H Σαμπατική του Λεωνιδίου -Ένας οικισμός με νησιωτική αύρα
Οι άνθρωποι στο Λεωνίδιο δίνουν πνοή σε μια τέχνη που πάει κόντρα στο χρόνο
